ขอรักได้มั้ยคะนายซุปตาร์

“เอ่อๆ..หิวข้าวจังไปกินข้าวดีกว่า” ในที่สุดฉันก็ถอยห่างจากเขาได้สักที ถ้าเกิดว่ามันถลำลึกไปกว่านี้มันคงไม่ใช่เรื่องที่ดีนักหรอกนะ.......

//บนรถ//

“นายจะบอกฉันได้รึยังว่าทำไมต้องให้ฉันขับรถมาที่นี่แล้วก็ทำไมต้องหนีรถคันนั้น!”

“ฉันก็ไม่แน่ใจ”

“??”

“ฉันไม่แน่ใจว่าใช่ฉันรึป่าว”

“พูดอะไรของนายเนี่ยฉันงงไปหมดแล้ว”

…….

อะไรของเขาเนี่ยเกิ่นๆมาแล้วก็เงียบซะงั้น

//หน้าคอนโดออเรนจ์//

“ไปในห้องฉันก่อนสิ”

“ไปทำไม”

“อยากถามอะไรหน่อย”

//ห้องออเรนจ์//

แปลกแฮะ ห้องนี้ก็กว้างดีนะแต่ทำไมฉันรู้สึกอึดอัดแปลกๆ แล้วยิ่งออเรนจ์เดินมาใกล้แล้วตอนนี้ยิ่งอึดอัดเขาไปใหญ่

“ดื่มน้ำก่อนสิ”

“อืม”

“พ่อแม่เธอชื่ออะไร”

“ห๊ะ นายจะรู้ไปทำไม”แทบสำลักน้ำ

“รักแรกของเธอคือใคร”

“ละ..แล้วนายจะรู้ไปทำไมเนี่ย=^=”จะบอกให้ว่ารักแรกของฉันน่ะแสนเศร้ามาก เรื่องราวมันเศร้ามากจนมันทำให้ฉันเกือบฆ่าตัวตายเลยล่ะ

“แล้วเธอเลิกกับเขารึยัง”

“เลิกแล้ว”ฉันตัดสินใจบอกไป

“แล้วทำไมเธอถึงเลิกกับเขา”

“แล้วนายจะมาอยากรู้เรื่องราวชึวิตรักของฉันไปทำไม”

“เล่าให้ฉันฟัง!!”

“นี่นายพูดไม่รู้...”

“รึให้ฉันจูบเธอ”

“O_o”

“รึให้ฉันป..”

“ยยอมแล้ววววววว”ดูสายตาเขาเจ้าเล่ห์และเพลบอยมาก

“ที่ฉันเลิกกับรักแรกก็เพราะ...พ่อฉันเขาไม่ยอมให้ฉันคบกับคนๆนั้นเพราะแค่คนนั้นเขาจนแต่มันไม่เกี่ยวกันเลยเรื่องความรวยความจนน่ะ มันไม่เกี่ยวเลย แต่ถึงฉันจะขอร้องพ่อยังไงพ่อก็ไม่ยอม ฉันเลยหนีออกจากบ้านไปหาคนๆนั้นแต่กลับพบว่าเขาคนนั้นน่ะ ฮึก เริ่มต้นใหม่กับคนอื่น”ไม่เอาน่าวาฟเฟิล อย่าร้องไห้......

“ผู้ชายคนนั้นชื่ออะไร”

“พอชแต่...ฉันเรียกเขาว่าส้มจี๊ดเพราะเขาชอบกินส้มชื่อนี้ทั้งน่ารักและก็สมกับเขาด้วยและเขาก็ชอบชื่อนี้”

ออเรนจ์หยุดพูดซะงั้น เงียบไปซะงั้นอ่ะ แต่เขายกมือทั้งสองข้างจับที่แก้มทั้งสองข้างของฉันอย่างอ่อนโยน และ....น้ำตาของเขาก็ไหลพราก

“ใช่เธอ ใช่เธอจริงๆ”

“นะ...นายอย่าบอกนะว่า”

“จะต้นกุหลาบที่ฉันปลูกกับเธอในกระถางที่เราปั้นกันเองได้มั้ย”

“ออเรนจ์...นาย!!”

---โปรดติดตามตอนต่อไป---