Love's angle รักสุดวุ่นวายของนายเทพเจ้า

          อเล็กซ์มองไปรอบ ๆ เขารู้ได้ทันทีว่าที่นี่คือ ยมโลก ดินแดนแห่งคนตาย เทพฮาเดส ราชาแห่งยมโลกได้เรียกตัวเขามาที่นี่ นั่นหมายความว่า เขาตายแล้วรึ อเล็กซ์ไม่แน่ใจ ตอนนี้เขาคือ มาร์เทพแห่งสงคราม แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าความตายแล้ว แม้แต่เทพเช่นเขาก็ไม่อาจทำอะไรได้ ความใจร้อนในตอนเป็นมนุษย์ได้หายไป เขาสงบนิ่งมากขึ้น ตอนนี้เขารู้ว่า ทำไม เมอริส และ อลิซ จึงได้ เชื่อฟังเดวิสนัก เพราะเดวิส ก็คือ ร่างที่ลงมาจุติของ ฮาเดส นี่เอง

          "ถึงเวลาของข้าแล้วรึ ฮาเดส" อเล็กซ์ในร่างมาร์ถามขึ้น "ยังไม่ถึงเวลาของเจ้า หรอก มาร์"ฮาเดสตอบ "ท่านพาข้า มายมโลกทำไม"อเล็กซ์สงสัย อันที่จริงถ้าเขายังเป็นมนุษย์ และ ไม่รู้ว่าเดวิส คือ ฮาเดส เขาคงต้องตรงเข้าไปแก้แค้นอย่างสาสมแน่นอน แต่ ฮาเดส นั้นเป็นเทพแห่งความตาย และความยุติธรรม และทั้งยังเป็น หนึ่งในสามเทพ ผู้ยิ่งใหญ่ เช่นเดียวกับซุส และ โพเซดอน ต่างกันตรงที่ว่า ฮาเดส นั้นเสียสละตนมาดูแลปกครอง ยมโลกอันมืดมิด และ เป็นที่คุมขังเหล่าเทพไททันในยุคโบราณด้วย อันที่จริง มาร์นั้นเคารพในตัว ฮาเดส ยิ่งกว่าซุสเสียอีก

          "เพราะข้ามีเรื่องที่ต้องคุยกับเจ้า โดยไม่ต้องการให้ใครมารบกวน" ฮาเดสพูดด้วยเสียงราบเรียบ "อย่างที่เจ้ารู้ ข้าคือเทพแห่งความตาย และการจุติ ไม่ว่าจะเป็นเทพ หรือ มนุษย์ ทุกคนล้วนมีข้าเป็นผู้รับรู้ และตัดสิน" "แต่ทว่า แม้แต่ข้าผู้เป็นเทพแห่งความตายก็มีเหตุ ให้ต้องจุติเช่นกัน" "ในช่วงที่ข้าไปจุตินั้นก็ ได้มีเทพเจ้าที่สำคัญสององค์ ได้ไปจุติโดยที่ข้าไม่ทราบ" "แล้วมันเกี่ยวกับข้ายังไง"มาร์ถาม "เทพที่ไปจุตินั้น หนึ่งในนั้น คือ เทพกบฎโครนอส ส่วนอีกคนก็คือ เทพีวีนัส คนรักที่เจ้าตามหาอยู่" ฮาเดสตอบอย่างนิ่ง ๆ "วีนัส ไปจุติโดยท่านไม่รู้รึ แล้วทำไมซุสบอกข้าว่า เขารู้ละ"มาร์สงสัย "หึ หึ ถึงจะไม่รู้แต่ข้ากับซุส ก็พอคาดเดาได้ว่านางไปจุติที่ไหน" "ความจริงแล้วมาร์ ตัวเจ้าเอง ก็น่าจะรู้ แต่เพียงเพราะเจ้าไปสัญญาอะไรบางอย่างไว้กับนาง แล้วเจ้าก็ผิดสัญญาทำให้นางเสียใจ" "นางจึงโกรธและสาบานว่าจะไม่มาพบเจอกับเจ้าอีก" 

          มาร์นิ่งไป เขาจำไม่ได้จริง ๆ ว่าสัญญาอะไรไว้กับวีนัส เพราะมันเป็นเรื่องที่นานมากแล้ว และตัวเขาในสมัยยังเป็นเทพนั้น ก็เกี่ยวข้องกับสตรีมากมาย แต่ไม่ได้จริงจังด้วย เหมือนวีนัส มาร์นั่งคิดอยู่นาน พยายามนึก ก็ยังนึกไม่ออกอยู่ดี ในที่สุดเขาก็เอ่ยขึ้นกับ ฮาเดสว่า "ข้าจำไม่ได้จริง ๆ ว่าสัญญาอะไรกับนางไว้ ฮาเดส ท่านพอจะช่วยข้าได้ไหม ข้ารู้ดีว่าข้าคงเป็นฝ่ายผิด แต่ข้าก็ยังอยากพบนางอีกครั้งจริง ๆ แม้นางจะไม่อภัยให้ก็ไม่เป็นไร แค่รู้ว่านางเป็นใครก็พอ" มาร์คุกเข่าลง ขอร้อง "ลุกขึ้นเถอะ มาร์ เทพแห่งสงครามอย่างเจ้า กลับพ่ายแพ้ต่อความรักงั้นรึ ข้าเห็นใจเจ้าแต่ข้าคิดว่า การคุกเข่าขอร้องนั้นไม่ใช่สิ่งที่เทพควรจะทำ" ฮาเดสยืนขึ้นแล้วชี้ไปที่มาร์

          "มาร์ ถ้าเจ้าตกลงทำงานให้ข้า ข้าจะช่วยเจ้าเรื่องวีนัส เมื่องานสำเร็จ ข้าสัญญาว่าเจ้าจะได้พบกับวีนัส อย่างแน่นอน"ฮาเดสประกาศ มาร์ลุกขึ้น "ตกลง ท่านจะให้ข้าทำอะไร" มาร์รับปาก "เจ้าจะต้องไปสาบานที่แม่น้ำสติกส์ กับข้าก่อนว่า ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเจ้าจะต้องคุ้มครองดูแล อลิซ แคไรน์ แม้ต้องแลกด้วยชีวิตก็ต้องปกป้องนางให้ได้" "หา! ทำไมข้าจะต้องไปปกป้องยัยนั่นด้วย คนที่ข้าต้องการพบคือ วีนัสต่างหาก หรือ ว่านางคือ วีนัส เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด ถ้าเป็นวีนัสละก็ข้าจะต้องรู้ได้ทันที เพราะเราต่างเคยสาบานกันไว้ว่าเมื่อพบจะรู้ และจำได้ทันที" มาร์พูดออกมาอย่างอึดอัด เขารู้ดีว่าถ้าต้องไปดูแลอลิซก็แปลว่าต้องอยู่ในร่างหมาน้อยน่ารัก และเขาคงทนไม่ได้แน่ ถ้ามีใครรู้

          แต่ฮาเดสก็ไม่ได้ใส่ใจ เพียงแต่ยื่นข้อเสนอไปว่า "เจ้าได้ให้สัญญา กับข้าแล้ว คิดจะผิดสัญญารึ มาร์" คราวนี้มาร์ เถียงไม่ออก เขาใจเร็วรับข้อเสนอโดยไม่คิดให้ดีเสียก่อน จึงกลายเป็นแบบนี้ ในเมื่อเขาเองก็เป็นเทพ เมื่อพูดออกไปแล้วก็ต้องมีสัจจะ "ตกลง ฮาเดส ข้าจะทำตามที่ท่านบอก" มาร์กัดฟันพูด แล้ว ฮาเดสก็พาเขาไปสาบานที่แม่น้ำสติกส์ และพากลับไปส่งที่บ้านของอลิซในร่างหมาน้อย ก่อนจากกัน ฮาเดสกลายร่างเป็นเดวิส แล้วพูดกับ อเล็กซ์ว่า "วางใจเถอะ นี่เป็นแค่ร่างชั่วคราว เมื่อถึงเวลาที่เหมาะสมเจ้าจะสามารถคืนร่างเดิมได้" แล้วเดวิสก็จากไป

          "เอาละ ออกมาได้แล้วเมอคิวรี่" ฮาเดสพูด เมอริสรีบปรากฎกายขึ้นทันที "เจ้าจงนำสิ่งที่เจ้าได้รับรู้ ไปรายงานให้ซุส แล้วฝากบอกเขาด้วยว่า ข้าได้ทำตามสัญญาได้ แลบะ ข้าก็หวังว่าซุสจะทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับข้าเช่นกัน" "ขอรับ ท่านฮาเดส"เมอริสตอบอย่างว่องไว และ หายวับไปอย่างรวดเร็ว

          เมื่อเดวิสกลับไปถึงบ้านของตน ก็พบว่า เฮเลน กำลังรออยู่ "อเล็กซ์ เป็นยังไงบ้าง" เฮเลนถาม "เขาไม่เป็นไร ดูเรียบร้อยดี ถ้าทางว่าอลิซจะเอาอยู่นะ หึ หึ" เดวิสยิ้มอย่างอารมณ์ดี เขาถอดเสื้อสูท และ เนคไทสีดำออก เมื่อเฮเลนเดินเข้ามาไกล้ "แต่ว่า ก็ยังมีเรื่องอื่นน่าเป็นห่วงกว่านะ" เดวิสมองเฮเลน แล้วกุมมือไว้ เฮเลนมองตาก็รู้ทันที "คนขี้โกง" เดวิสไม่ปล่อยให้เฮเลนพูดอะไรอีก เขาก้มลงจุมพิตที่ริมฝีปากของหญิงสาว ในค่ำคืนนี้เขาไม่มีวันปล่อยเธอไปอีกเป็นเด็ดขาด