เสี่ยงรัก.....อีกครั้ง

ทั้งสี่คนลงจากรถแล้วเดินเข้าไปหาโต๊ะนั่งที่ร้านเค้ก อิง ซึ่งเป็นรุ่นน้องของแกรนที่ทำงานที่เดียวกัน รับอะไรดีคะ อิงยื่นเมนูเค้กให้กับหนุ่มๆทั้งสี่เลือก   พวกแกสั่งไปก่อนเลยนะ เดี๋ยวฉันมา  เฮ้ยไอ้ที แกจะไปไหนวะ  ไปเข้าห้องน้ำแปบวะ เมื่อกี้ก่อนออกมาลืมเข้าห้องน้ำวะ
แกรน ซึ่งกำลังเดินก้มหน้า ยุ่งกับการแต่งตัวเพื่อเริ่มทำงาน  ออกมาจากห้องน้ำโดยการแต่งตัวในเครื่องแบบสาวเสริมของร้านเค้ก  กระโปรงสั้นสีน้ำตาล และเสื้อสีขาวน่ารัก เข้ากับสีผิวขาวอมชมพู ของเธอ
โอ้ย !!!!! ขอโทษค่ะ  พอเงยหน้าขึ้นจึงเห็นว่าคนที่เธอเดินชนเข้าอย่างแรงคือ ที   นี่ นายอีกแล้วหรอ ทำไมฉันซวยอะไรอย่างงี้นะ เจอนายทีไรฉันเจ็บตัวทุกที  โหย ฉันต่างหากที่ซวย  ไม่ใช่เธอ เดินไม่ดูเลย  หัดมองดูทางหน่อยสิ ยังไม่ขอโทษฉันอีก  โห  ก็ฉันรีบนิ นายแหละเดินมาไม่ดูเอง ชิ  นี่เธอทำงานที่นี่หรอ    แกรนทำหน้างง แล้วตอบใช่  ทำไม    ก็ดี ฉันจะเอาเรื่องนี้ไปฟ้องเจ้าของร้านว่าทำไมถึงต้องจ้างลูกน้องซุ่มซ่ามอย่างเธอมาทำงานที่นี่    อย่านะ  ฉันขอโทษนายแล้วนิ  ขอโทษอย่างเดียวมันไม่หายหรอก เพราะฉันเจ็บแขน  นี่นาย แกรนยกมือทำท่าจะตบ ที แต่ ทีพูดขึ้นก่อน อย่านะ!!  ถ้าเธอตบฉัน เธอไม่ได้ทำงานที่นี่ต่อแน่ เธอต้องชดใช้ค่าเสียหายที่เดินชนฉันด้วย   คิดว่านายเจ็บคนเดียวรึไง ฉันก็เจ็บนะ  แต่เธอเป็นคนเดินมาชนฉันก่อนนะ  นายนี่ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเลยนะ  โถๆๆๆ แม่คุณ หน้าอย่างเธอ ฉันคงไม่ลดตัวลงไปขอโทษหรอกนะ ไม่สวยแถมยังปากร้ายอีก ใครได้เป็นแฟนซวยทั้งชาติ หรือไม่ก็ตาบอดที่มารักเธออ่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ที หัวเราะอย่างสะใจ  นี่นาย  แกรนทำท่าจะด่าแต่ ที เดินตรงเข้าไปในห้องน้ำทันที  .................ฝากไว้ก่อนนะ นายได้เจอดีแน่ 
แก้ว : อ้าว แกรน เป็นอะไรหรอ ทำไมทำหน้าบึ่งออกมาอย่างนั้นหละ
แกรน : อ๋อ ป่าวจ๊ะไม่มีอะไร พอดีเดินไปชนคนบ้าหน้าห้องน้ำหนะจ๊ะ พวกเธอสั่งอะไรกินตามสบายเลยนะ เดี๋ยวเราทำงานก่อน
แล้วแกรนก็เดินเข้าห้องครัวเพื่อไปเอาเค้กมาเสริฟลูกค้า โดยโต๊ะที่แกรนถือมาเสริฟคือโต๊ะที่ ที และเพื่อนๆนั่งยุ       ......  เค้กที่สั่งมาแล้วคะ  น้ำหยิบเอาเค้กจากมือของแกรน โหเค้กสวยน่ากินเหมือนคนเสริฟเลยนะครับ  แกรนมองหน้าน้ำแล้วมองไปเห็นทีที่นั่งอยู่ข้างกันต์และไผ่    เค้กหน้าอะไรว่ะ ไม่เห็นน่ากินเลยฉันจะสั่งใหม่ไปเอาเมนูมาซิ  แกรนจ้องหน้าทีและเดินไปหยิบเอาเมนูมาให้    นายนี่มันเรื่องมากจริงๆ (แกรนได้แต่คิดในใจ)    โหนี่ไอ้ทีเค้กร้านนี่อร่อยที่สุดแล้วนะโว้ยแกจะเอาอะไรอีกวะ แถมเค้กที่ฉันสั่งมาให้ก็เป็นของโปรดของแกนี่หว่า กันต์พูดขึ้นอย่างแปลกใจ  ไม่ว่ะ วันนี้ฉันอยากกินอย่างอื่นวะ 
หลังจากนั้น แกรนก็ถือเอาเค้กที่ทีสั่งอันใหม่มาให้  มาแล้วค่ะ เค้กที่คุณสั่ง     ฉันเปลี่ยนใจแหละ อันนี้ฉันไม่เอา ฉันขอเอาอันเดิมนะ  โหนี่นาย แกรนทำหน้ายักใส่ทีแล้วเดินไปเอาเค้กอันเดิมที่ยังไม่ได้ทิ้งไปเอามาให้ที   นี่ค่ะ  อะไรกันมันระลายจะหมดนิเห็นมั้ยเธอยังจะให้ฉันกินอีกหรอ ฉันต้องการอันใหม่ที่ทำเสร็จ ใหม่ๆเท่านั้น   แกรนจับถาดลองเค้กมา แล้วทำหน้าไม่พอใจที่ทีทำใส่เค้า และสูดหายใจเข้าเต็มปอด เพื่อไม่ให้อารมณ์ร้อนระเบิดขึ้นมา  แล้วเดินหนีไปจากโต๊ะที 
หมั่นไส้หนักนั่นก็ไม่เอา นี่ก็มาเอา นายนี่มันเรื่องมากจริงๆ ถ้าเป็นร้านฉันเองฉันคงไล่นายออกจากร้านฉันไปแล้วนายที   แกรนยืนบ่นอยู่ในห้องทำขนมเค้กอย่างเลือดร้อนและโกรธอย่างแรง   อิงเดินเข้ามา  เป็นอะไรหรอค่ะพี่แกรน ทำไมทำหน้าเหมือนจะกินเลือดใครอย่างนั้นหละ เหม็นไม่มาหรอ หรือ ไม่พอใจอะไรหรอคะ  อ๋อ ป่าวจ๊ะ พอดีพี่ไปเจอคนบ้ามากินเค้กอะจ๊ะ ไม่มีอะไรนะ เออน้องอิงพี่วานเอาเค้กถ้วยนี้ไปเสริฟโต๊ะโน้นให้หน่อยนะจ๊ะ พอดีพี่ปวดท้องอ่ะจ๊ะ  อ๋อได้ค่ะพี่แกรน
อิง : ขออนุญาตเสริฟค่ะ  ที : อ้าวน้อง แล้วคนเมื่อกี้ทำไมไม่มาเสริฟหละ  เธอคงกลัวฉันแล้วสินะ ฮ่าฮ่าฮ่า ไม่แน่จริงนิสาวน้อย (คิดในใจ )  น้องครับช่วยตามคนที่เสริฟก่อนหน้านี้มาหน่อยนะครับพอดีพี่จะให้ติปพิเศษแก่เค้าหน่อย อิง : อ๋อได้คะ 
นี่ไอ้ที นายคิดจะทำไรวะ กันต์เอ่ยถาม ทีอย่างสงสัยที่มองไปเห็นทีกำลังอมยิ้มสะใจอะไรบางอย่าง  อ๋อ ป่าวว่ะ ไม่มีไร พอดีฉันหาอะไรทำเล่นๆหนะ  เออนายนี่ก็แปลกหลงรักสาวเสริฟหน้าใสรึป่าววะไอ้ที    น้ำเอ่ยขึ้นพร้อมหัวเราะ เฮ้ยป่าวนะเว้ยฉันก็แค่หมั่นใส้เท่านั้นเอง  ให้มันแน่เถอะวะ    ไผ่เสริม  แล้วทุกคนก็หัวเราะขึ้น   ส่วนทีได้แต่นั่งคิดวิธีที่จะแก้แค้นสาวเสริฟหน้าใส ที่เจอกันทีไรเป็นต้องทะเลาะกันทุกที