why love

 ฉันได้ยินเสียงฝีเท้าของใครสักคนเหมอืนกำลังเดินขึ้นมาฉันกับวายจึงออกจากกัน วายปาดน้ำตาที่หน้าเบา ส่วนฉันเฝ้าดูว่าใครจะเดินขึ้นมาที่นี้ และสิ่งที่ทำให้ฉันกับวายตกใจเหมอืนๆๆกันคือคนที่เดินเข้าคือ พี่นานะ นั้นเอง
 พี่คิดไว้แล้วเชียวว่าเธอต้องมาอยุ่ที่นี้
 ไม่ต้องคิดก็ได้นะครับมันหนักสมองพี่เปล่าๆๆๆ
 ทำไมพุดแบบนั้นล่ะ มันไม่หนักสมองพี่หรอกหน่า
 พี่ขึ้นมาที่นี้ทำไมครับ
 พี่เอาของมาคืน
 อะไรครับ 
 ก็ของที่เธอเคยให้พี่นะซิ พี่ไม่อยากเก็บมันไว้ มันรกห้อง
 ก็ทิ้งมันไปซิครับ ถ้ามันรก ไม่ต้องเอามาคืนผมหรอก 
 พี่คิดว่าเอาทิ้งก็น่าเสียดาย เอามาคืนน่าจะดีกว่า
 ของที่มันไร้ค่าต่อให้ทิ้งมันก้ไม่น่าเสียดายหรอกครับ
 แต่มันไม่เคยไร้ค่านะ ถ้ามันไร้ค่าจริงพี่ทิ้งนานแล้ว
 พี่เลิกพูด และเลิกแต่งคำพุดที่พี่พูดมาได้ไหมครับ มัน ตอ.....
 ทำไมพุดกับพี่แบบนี้ล่ะ พี่ยังห่วงวายอยุ่นะ พี่มาที่นี้เพือบอกลาและเอาของมาคืน  ทำไมต้องว่าพี่แบบนี้
 ผมบอกแล้วไงว่าพี่เลิกพูดสักทีผมไม่เชื่ออะไรพี่อีกแล้ว คำพูดของพี่ไม่น่าเชื่อ ตั้งแต่พี่โกหกผมวันนั้นแล้วล่ะ
 เออ ไหนเมื่อพี่พูดดีๆๆด้วยแล้วไม่เชื่อก็ตามใจ ของพวกนี้อยากให้พี่ทิ้งนักใช่ไหมได้พี่จะทิ้ง มัน ( นานะเดินไปที่ริมดาดฟ้าพร้อมกับขว้างของต่างๆนานาลงด้านล่าง)
 ไหนๆก็ไหนๆแล้วพี่พูดตรงๆเลยแล้วกัน จีมินเป็นคนบอกให้พี่มาบอกลาวาย แต่พี่ดันคิดอยากเอาของมาคืนเรื่องมันเลยเป้นแบบนี้ พี่จะบอกอะไรให้นะ วายก็แค่สวะที่ไม่มีใครต้องการที่พี่ทนอยุ่กับวายเพราะสิ่งๆเดียว คือ เงินและของราคาแพงยังไงล่ะ 55555
   /////รันที่ยืนดูเหตุการณ์ทุกอย่างเกิดทนไม่ได้ที่วายถูกทำร้ายจิตใจด้วยคำพูดก็สวนกลับ///////
  พี่นานะค่ะพี่รุ้ไหมว่าพี่เป้นผู้หญิงที่ทำตัวเหมือนผู้หญิงนั่งเก้าอี้แถวสัตหีบ
 นี้แกกล้าด่าฉันขนาดนี้เลยหรอ อ้อที่มาอยุ่ที่กับวายคงมารอเสียบซินะ
 ฉันคงไม่คิดอะไรทรามแบบนี้ออกหรอก ฉันไม่ใช่พี่นิ 
 ฉันจะทำให้เธอรู้ว่้าโดนตบมันเป็นยัง