why love
เขียนโดย Wachi
วันที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 19.17 น.
แก้ไขเมื่อ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2556 19.53 น. โดย เจ้าของนิยาย
5) ฉันมีตัวตนในสายตานายบ้างไหม
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความวินาทีนี้ทุกอย่างเงียบงันรันผู้ใจร้อน และเธอ นานะต่างเงียบกันไปครุ่นึงเพื่อดูเชิงกันและกันสักพักเสียง นั้นก้ดังขึ้น
///เพียะ//// นานะใช้มือฟาดที่หน้าของนานะเข้าเต็มๆๆจนหน้าของรันมีรอยแดงของนิ้วมือ
////เพียะๆๆๆๆ///อย่าคิดนะว่าจะตบฉันได้ฝ่ายเดียว
นานะเริ่มมึนงงเพราะรันตบหน้าเธอไม่ยั้ง ฝ่ายวายเหนท่าไมดีก็เล่นเข้าห้ามเพราะวายเชื่อว่ามันจะต้องมีเรื่องถึงขั้นขึ้นห้องปกครองแน่
พอได้แล้วครับพี่นานะ พอสักที
ใครกันแน่ที่ต้องพอ นังนั้นมากกว่ามั้ง
พี่นั้นแหละที่ต้องพอ เพราะพี่เปนคนที่เดินมาที่นี้และเปนคนที่ทำร้ายทั้งผมรวมทั้ง ทำร้าย ///แฟนผมด้วย///
ฮ่ะ ว่าไงนะนายวายนายพูดอะไรรู้ตัวรึเปล่า (รันพูด )
รู้สิ รุ้ดีด้วย
ก็เหมาะสมกันดีนะ ขี้กับโถส้วม แต่ขอโทษนะฉันไม่เชื่อพวกเธอหรอก เธอรักพี่มากนะวายเปนไปไม่ได้หรอกที่เธอจะสามารถลืมพี่ได้เพียงไม่กี่วินาที
พี่จะไม่เชื่อก็ตามใจของพี่ไม่เกี่ยวกับผมอีกแล้วครับ
พิสูจน์สิว่าเธอเปนแฟนกับนังนี่อยุ่
ทำไมผมต้องพิสูจน์
พี่ถามเธอหน่อย อยากให้พี่เลิกยุ่งกับเธอไหม
ที่สุดครับ ไม่เจอกันเลยยิ่งดี
ถ้างั้นพิสุจน์สิ ถ้าเธอสามารถพิสุจน์ให้พี่เชื่อได้พี่จะไม่ยุ่งกับวายและนังนี่อีกเลย
วายใช้มือดึงรันเข้ามาใกล้ๆๆๆและจับคางของรันขึ้นเบาๆๆและก้มลงจูบที่ปากของรันอย่างนุ่มนวลและแผ่วเบา
สิ่งที่รันรับรู้ได้คือใจของเธอเต้นรัวไม่เปนจังหวะ กลิ่นน้ำหอมของวายทำให้เธอสามารถรับรุ้ได้กลิ่นนี้ช่างหอมหวานละมุนละไม
สิ่งที่วายนึกได้ในตอนนั้นคือ ผู้หญิงที่เขาเผลอจูบไปนี้ คือ คนที่เปนทั้งเพื่อนเปนทั้งพี่สาวเปนทั้งคนที่เขารุ้สึกดีจากนี้สิ่งเหล่านี้อาจจะไม่มีแล้วก้ได้ เพราะรันอาจจะโกรธหรือเกลียดเขาไปตลอดชีวิต
วายถอนปากออกจากรันและมองสายตาของรันที่มองเขาด้วยเช่นกัน
พี่เชื่อแล้วแหละว่าเธอกับนังนี่เปนแฟนกันจริงๆๆๆๆ
ถ้าพี่เชื่อผมแล้วจากนี้ต่างคนต่างอยุ่
อืม ได้เพราะยังไงพี่ก็ไม่ได้อยุุ่่ ร.ร นี้แล้วและคงจะไปเรียนไกลจากที่นี้ คงไม่มีทางได้เจอกันแล้วแหละ ถ้างั้นพี่ไปแล้วนะ
นานะเดินลงบันไดไป และทุกสิ่งทุกอย่างก็เงียบลงอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันเงียบแปลกมากๆๆเมอื่รันไม่ยอมที่จะพุดอะไร ส่วนวายก้ยืนนิ่งๆๆเหมือนหุ่นยนต์ แต่แล้วความเงีบยก้จางไปเมอื่วายเปนคนพูดขึ้น
รัน ฉัน..ฉ......ฉ ฉัน ฉันขอ............ฉันข .โทษ คือฉัน.........
ฉันไม่ใช่ตัวแทนหรือที่ระบายของนายนะวาย นายคิดจะทำอะไรก็หัดคิดที่จะพูดหน่อย คนอย่างฉันมีตัวตนในสายตานายบางไหมฮ่ะ///
คำูพูดเหล่านี้ทำให้วายคิดและเจ็บใจขึ้นอย่างแปลกๆๆแต่เขาก็เงียบไม่พูดอะไรต่อ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ