[YAOI]Love lock!! ล็อคหัวใจนายตัวดี

บทที่9: ห้องA วิทย์-คณิต
 
 
 
#(7:02)
 
 
 
ในที่สุดก็วันจันทร์เเล้วสินะ อยากเรียนใจจะขาดหลังจากที่ผมตกเป็นของเล่นของไอ้พวกหื่นกามเเต่หน้าตาดีT_T เเต่นี่ผมเองก็ยังไม่เเน่ใจเลยว่าได้อยู่ห้องไหนกันเเน่ ระหว่างห้อง1528ของผมกับห้องของไอ้พี่เนากิ
 
 
 
เช้านี้ทุกๆคนต้องตื่นเช้า เเละต้องกระเสือกกระสนไปที่อาคารเรียนซึ่งอยู่ไกลมากเดินไปนี่ประมาณ2กิโลเห็นจะได้ แม่งไกลจริงๆนะ จนบางคนเขาขี่มอ'ไซค์ไปเลยอ่ะ. เฮ้~ ผมขอติดรถไปด้วยขี้เกียจเดิน!
 
 
 
กิ๊งๆๆๆ
 
 
 
เสียงกระดิ่งดังขึ้น ผมหันควับไปมองเสียงที่ดังขึ้นจากข้างหลัง
 
 
 
"ไปกับพี่มั้ยจ๊ะสาวน้อย" เสียงของไอ้น็อคพูดขึ้นเชิญชวนผมให้ติดรถไปกับมัน เอ่อ รถของมันสภาพเหมือนไปขุดมาจากยุคสมัย ร.5 เก่ามาก!!!!
 
 
 
"ไปสิคะ" ถุ้ยยย นี่กูบ้าจี้ไปตามน้ำมันเนาะ -///- ว่าเเล้วผมก็ก้าวขาขึ้นรถของมัน เอ่อ มีอะไรจะบอก รถที่ว่านี่ไม่ใช่มอ'ไซค์นะครับ เเต่เป็นจักรยาน จักรยานอีเเก่สีเเดงซะด้วย-*- มันช่างกล้า...
 
 
 
"เกาะเเน่นๆนะน้องนะ อิอิ~" ว่าเเล้วมันก็หยิบมือผมขึ้นมาวางไว้ที่เอวของมัน เอ่อ ไอ้น็อคครับ พูดดีๆก็ขนลุกเเล้วยังจะมาทำเสียงหัวเราะอิอิอีกนะ ช่วยกรุณาเอาสำเนียงการหัวเราะของมึงออกไปจากดาวนี้ด้วยเถออะครับ -*-
 
 
 
เฮ้ๆ~ ผมเพิ่งรู้ว่าจักรยานอีเเก่สีเเดงสนิทเขรอะของไอ้น็อคมันจะไวปานนี้ ผมถึงอาคารเรียนอย่างปลอดภัย40% ส่วนอีก60%นั้นไม่ปลอดภัยครับ ทำไมน่ะเหรอ ก็ปั่นอยู่ดีๆ เดี๋ยวโซ่หลุดมั่งล่ะ เดี๋ยวไอ้น็อคปั่นเซเข้าข้างทางบ้างล่ะ ชนถังขยะบ้างล่ะ นี่มึงมั่นใจใช่มั้ยว่าขี่จักรยานเป็นน่ะ
 
 
 
"เอาล่ะ รอน็อคก่อนนะวุ่น เอาเลดี้กาก้าไปเก็บก่อน" มันว่าเเล้วจูงอีเเก่เข้าไปเก็บ เดี๋ยวนะๆๆๆๆ ทุกคนเห็นเหมือนผมไหม มันเรียกอีเเก่สีเเดงสนิมเขรอะว่า เลดี้กาก้า !! ให้ตายเถอะโรบิ้นชื่อซะหรูเเละดูสภาพซิ ยังกะเก็บเศษเหล็กมาประกอบออกมาเป็นจักรยานก็มิปาน ไอ้น็อคล็อคโซ่ใส่กุญเเจเรียบร้อย ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันจะล่ามโซ่ใส่กุญเเจไว้ทำไม ใครจะมาเอาอีเเก่ เอ๊ย เลดี้กาก้าของมึงครับถ้ามีคนมาขโมยไปนะ ผมจะลุกขึ้นเต้นเพลงกองพันในเรื่องพี่มากพระโขนงแล้วเเถมเงินให้ด้วยเลยเอ๊า!
 
 
 
"ป้ะ^_^ " มันยิ้นใจละลายให้ผมเเล้วจับมือผมเดินไปที่อาคารเรียน
 
 
 
"เฮ้ย! ไม่ต้องจับก็ได้ครับไอ้คุณน็อค " ผมว่าเเล้วเเกะมือมันออก
 
 
 
"อะไร ก็กลัวหลงคนมันเยอะ ^0^ เดินกับน็อคดีจะตาย น็อคน่ะเป็นหนุ่มhotนะจะบอกให้" มันทำหน้าระรื่นเเล้วจับมือผมไว้เเน่นกว่าเดิมอีก!! ปล่อยดิเฮ้ย! กูอายนะ (.////.)
 
ผมได้เเต่ก้มหน้างุดๆ เดินตามมันไปเพราะมันจับมือผมไว้เเน่น เเกะมือมันไม่ออกครับมันเเรงควาย มันเดินดึงมือผมมาที่โต๊ะหินอ่อนที่วางเรียงๆกันอยู่หลายโต๊ะดูสวยงามใต้อาคารเรียน มีคนนั่งอยู่เยอะเหมือนกัน อ๋อ ผมลืมบอกไปว่าโรงเรียนนี้เค้าจะเเยกตึกละมอหอพักก็เช่นกัน ตึกของมอ4จะอยู่ตรงใกล้ๆทางเข้าโรงเรียน ส่วนตึกมอ5จะเลื่อนมาจากตึกมอ4ประมาณ3กิโลก็น่าจะได้ ส่วนมอ6นั้น…เอิ่ม เเทบจะอยู่ติดกับตึกมอ5เลยครับ เพราะมีเพียงสระว่ายน้ำขนาดใหญ่เท่านั้นที่กั้นไว้ระหว่างตึก เเต่ผมก็ไม่รู้จะกั้นไปเพื่ออะไร เพราะเขาทำสะพานที่เชื่อมต่อกันของตึกเเละสามารถเดินไปมาหาสู่กันได้ ! 
 
 
 
กลับมาต่อ น็อคมันพาผมมาที่โต๊ะม้าหินอ่อนตัวหนึ่งที่มีคนนั่งอยู่กลุ่มหนึ่ง
 
 
 
"อ้าวไอ้วุ่น ทางนี้ๆๆๆ" เสียงไอ้โย่ดังขึ้นมาพร้อมโบกไม้โบกมือผั่บๆยังกะจะบิน อ๋อ มาหาไอ้พวกนี้สินะ ผมมองไปเห็นพวกมันนั่งกันครบองค์ประชุมเลย
 
 
 
"วุ่นเป็นไงบ้างวันนั้นกับพี่เนากิน่ะ" ต้นไหมถามผม เล่นยิงคำถามหนักๆมาเเต่เช้าตั้งตัวไม่ทันเลยครับ กูจะตอบว่าไงดีวะเนี่ย-////-
 
 
 
"ก็……"
 
 
 
"ก็โดนมันเล่นเเล้วไง มึงต้องถามอีกหรอไอ้ไหม" ไอ้เเกงเเทรกเสียงขึ้นมา บังอาจรู้มาก กูจะสิงมึงไอ้เเกง!!!!
 
 
 
"เฮ้ย!! " ไอ้ไหมร้อง คุณต้นไหมครับ กูต่างหากครับที่ต้องร้องT^T ไอ้เชี้ยข้าวเเกงมันรู้ได้ไงอ่ะ
 
 
 
"นี่ วุ่นถึงมันจะได้มึงเเล้วเเต่มันไม่ได้มีความรู้สึกพิเศษกับมึงนะเว้ย อย่าไปหลงรักมันเด็ดขาด " ไอ้ไหมเลื่อนมือมาจับหน้าผมให้สบตามัน
 
 
 
"ต้นไหมต่างหากที่รักวุ่น มาเป็นของต้นไหมเถอะ" มันทำหน้าจริงจัง ส่งสายตาสีน้ำตาลคู่นั้นมาให้ผม
 
 
 
"ถุ้ยยยย ถอยไปเลยไอ้ไหม" ผมปัดมือเรียวไอ้ไหมออก -*- มันใช่เวลาเล่นมั้ย มันอมยิ้มนิดๆ
 
 
 
เเล้วที่ไอ้ต้นไหมพูดมันเรื่องจริงหรือเปล่า คนที่ไม่มีความรู้สึกดีๆต่อกัน เเต่มีอะไรกันเนี่ยนะ มีด้วยหรอเเบบนี้...อย่าว่าเเต่ไอ้พี่เนากิเลย ผมเองก็เหมือนกันทั้งที่ไม่ได้ชอบมันสักนิด เเต่ไป...กับพี่เนากิ หรือว่าผม...
 
 
 
...จะมีความรู้สึกดีๆกับไอ้พี่เนากิเข้าเเล้ว... บ้าชะมัดให้ตายเถอะ -*- ใหัผมไปปีนต้นมะม่วงตกลงมาคอหักดีกว่าไปรักคนเเบบนั้น คนอะไรเดาใจยากเป็นบ้า เเถมอารมณ์ขึ้นๆลงๆและบ้าเซ็กซ์อีก!!
 
 
 
"พอๆๆ เลิกพูดถึงเรื่องที่มันผ่านไปแล้วเถอะ มาพูดถึงเรื่องที่กำลังจะเข้ามากันดีกว่านะครับเพื่อนๆ " ไอ้น็อคพูดขึ้น
 
 
 
"เออจริงด้วย มึงอยู่ห้องไหนไอ้วุ่น" ไอ้โย่ถามผม
 
 
 
"ไม่รู้ว่ะ เอ๊ะเดี๋ยวนะ คำถามนั้นเหมือนมีคนเคยถาม "
 
 
 
"กูเองๆ เเหม่ ความจำดีนะมึง สงสัยจะเรียนเก่ง ให้กูสันนิฐานนะ ไอ้เชี้ยวุ่น ต้องได้อยู่ห้องเอ ซึ่งเป็นห้องเดียวกันไอ้ไหม เเน่นอนค้าบถัาไม่ใช่ให้เตะเลยเอ๊าปรบมือ"
 
 
 
เเปะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
 
 
 
เสียงปรบมือของพวกมัน4ตัว ยกเว้นผม ขอให้ไม่ใช่เถอะ กูจะเตะมึงไอ้เเกงบูด(เติมยศให้)
 
 
 
"งั้นมาพิสูจน์กัน" ไอ้โย่คงคิดอยากเตะไอ้เเกงเหมือนผมสินะ
 
 
 
พวกเราทั้ง5คนเดินขึ้นตึกมาอย่างเหน็ดเหนื่อย โรงเรียนนี้มี24ห้องรึไงวะ ทำไมห้องเอมันถึงอยู่สูงอย่างนี้ กูเมื้อยเเล้ว ขา
 
 
 
"นี่ไง ถึงเเล้วห้องเอ" ไอ้โย่ ขึ้นมาถึงก็ยืดอกยิ้ม มึงไม่เหนื่อยหรือไงวะ!?
 
 
 
"ไป ไปดูรายชื่อวุ่นกัน...อ่าววุ่น มาสิไปนอนไรตรงนั้น"
 
 
 
"เหนื่อย เเฮ่กๆ" ผมนอนไปราบไปกับพื้น เฮ้อจะตายเหนื่อยชิบเป๋ง นี่ชั้นไหนวะเนี่ย เหนื่อยจนไม่ได้ดูอะไรเลยกู
 
 
 
"เเค่ชั้น9เอง เหนื่อยซะละ มาเดี๋ยวอุ้ม" เหนื่อยน่ะไม่เเปลกหรอกครับเดินขึ้นบันไดมาตั้งเเต่ชั้น1เลยนะ เเต่ไม่เหนื่อยสิเเปลกไอ้ห่า ร่างกายพวกมึงถูกสร้างขึ้นมาไว้ไถนาหรือยังไง ทำไมเเรงเหลือเฟือเเบบเน้!
 
 
 
ไอ้น็อคเดินมาอุ้มผมขึ้นอย่างง่ายดายในท่าเจ้าสาว ผมพยายามจะดิ้นเเต่ไม่ไหวอ่ะ เเค่หายใจยังลำบากเลยเชี้ยเอ๊ย คนมองกันใหญ่เเล้ววางกูลงไอ้น็อค กูอาย
 
 
 
"ไหนๆ ไอ้วุ่นชื่อไรๆ" โย่ถาม
 
 
 
"วรันรัตน์… พิทักษ์สร แฮ่ก.."
 
 
 
"ชื่อผู้หญิงเชียวมึง " ไอ้เเกงเเขวะผมทีนึง
 
 
 
"ไหนวะ แปปนะๆกำลังจะเจอละ …" ไอ้เเกงดูใบรายชื่อที่ติดอยู่หน้าห้องเอ
 
 
 
"นี่ไง เย้ๆๆ กูเจอเเล้ว"ไอ้เเกง
 
 
 
"ไหน…เฮ้ยจริงด้วยว่ะ" ไอ้โย่
 
 
 
"เราได้อยู่ห้องเดียวกันนะวุ่น^-^" เเละไอ้ต้นไหม
 
 
 
"เเล้วพวกมึงอ่ะไอ้เเกง อยู่ห้องไหน"
 
 
 
"พวกกู3คนอยู่ห้องบีสายคณิตอังกฤษ มีมึงกับไอ้ไหมห้องเอกสายวิทย์-คณิต"