[YAOI]Love lock!! ล็อคหัวใจนายตัวดี

8.4

เขียนโดย Gaelen

วันที่ 26 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.41 น.

  24 ตอน
  9 วิจารณ์
  37.77K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2556 19.10 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

19) ตอนพิเศษ เเมม-เคโอ 4 : หึง!!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

ตอนพิเศษ เเมม-เคโอ 4 : หึง!!!

 



(( เเมมมอท ))

เคโอมันนั่งมองผมอย่าง งงๆ หลังจากที่ผมพูดประโยคนั้นออกไป เช่นเดียวกับรุ่นพี่คนนั้น
ที่นั่งเอ๋อ เหมือนสติจะหลุดไปเเล้ว(- -)

ผมเดินเข้ามาหยิบซองในกระเป๋าเป้ของเคโอ ก่อนออกจากห้องผมยิ้มให้เคโอกับรุ่นพี่คนนั้นเเล้วเดินออกมา

>>>>>>>>>ชมรมว่ายน้ำ<<<<<<<<<<

~ซ่า~
... ผมเปิดฝักบัวยืนอาบน้ำอุ่นๆก่อนลงสระ

เฮ้อ (- -*) 

...นี่ผมหึงเคโอจริงๆนะเนี่ย ทำไมมันถึงอยู่ในสภาพเเบบนั้นล่ะ เสื้อก็ไม่ใส่กางเกงก็กำลังจะถอด
หรือว่ามันจะโดนขืนใจ เเต่เมื่อกี๊ตอนที่รุ่นพี่จะจูบมัน มันก็ไม่เห็นจะขัดขืนอะไร...ดีนะที่ผมเข้าไปเห็นทันเวลา

จริงๆเเล้ว มันอาจจะเต็มใจก็ได้ แล้วทำไมผมต้องรู้สึกโกรธมันด้วย เฮ้อ...ผมนี่จะคิดมากเกินไปแล้วนะ ผมต้องว่ายน้ำ ผมต้องไม่คิดเรื่องนั้น!

"นาววววกิ...โฮมเอาของมาให้เเล้ว" หืม...เสียงใครกัน เหมือนเสียงเด็กเลย
ผมหันไปมองคนที่เดินขึ้นบันไดมาเมื่อสักครู่
หน้าสวย...ตัวเล็ก ขาว...สเป็คผมอีกแล้ว

"โทษนะครับ ตอนนี้พี่เนากิไม่อยู่ น้องเอาวางไว้ตรงนั้นก็ได้" ผมบอก

"คือ มันสำคัญน่ะ ผมเอาวางไว้ตรงนี้ไม่ได้หรอก...เดี๋ยวนั่งรอดีกว่า ^-^" คนตัวเล็กพูดเเล้วยิ้มให้ผม ก่อนที่เขาจะเดินไปเก้าอี้ที่ตั้งอยู่ตรงโต๊ะนักกีฬาว่ายน้ำมานั่ง

ผมปิดฝักบัว เเล้วเดินมาที่สระ(อยู่ใกล้ๆกัน) 
อ่าา.....น้ำเย็นเป็นบ้า ทำไมชุดว่ายน้ำผู้ชายมันต้องมีเเค่กางเกงตัวเดียวฟิตๆด้วยว๊า ผมเลยต้องโชว์หุ่นเลยเนี่ย ไม่อยากโชว์เล้ย จริงๆนะ

ฮึ่ยยย (><#)ขนลุกๆๆ เเต่ยังไงก็ต้องลงสระเพื่อฝึกฝนทักษะนักว่ายน้ำของผม

ไม่นานร่างกายผมก็ปรับสภาพ ไม่เย็นเเล้ว 
ผมว่างน้ำไปตามลู่ เเต่เอ๊ะ...วันนี้ทำไมไม่มีคนมาซ้อมเลย มีผมเเค่คนเดียวเอง เฮ้ย...เคว้งนะเว้ย 
ผมหันไปมองรอบๆตัวหลังจากที่ว่ายน้ำมาจนถึงขอบของอีกฝั่ง 
ไม่เคว้งเเล้วล่ะ...มีน้องคนนั้นที่บอกว่าจะมารอพี่เนากินั่งดูผมอยู่นี่หว่า...เฮ้ย มองอย่างนั้นเค้าไม่เรียกว่านั่งดูเเล้วมั้ง นั่นมันนั่งจ้องต่างหากล่ะ!

"เฮ้ๆ มีอะไรหรือเปล่า?" ผมโบกมือถามหนุ่มน้อยตาโตที่นั่งจ้องผมอยู่

"อะ..เอ่อ ไม่มีครับ " เขาก้มหน้าลง

หึ...ท่าทางเเบบนั้น ใช่เลย...เป็นชัวร์
ผมก็ว่ายน้ำต่อไป ~

30นาทีผ่านไป...

"ฮ้าาา..." ผมโผล่หน้าให้พ้นน้ำขึ้นมา สูดออกซิเจนเข้าปอด ใกล้ถึงขอบสระเเล้ว อีกนิดเดียว!!

ซ่า!! ซ่า!! ~

"ฮ๊าาา ...ถึง...แล้ว" เฮ้อ(+_+) เหนื่อย
ผมเดินขึ้นมาอาบน้ำอุ่นอีกครั้งจะกลับห้องเเล้ว นี่ผมก็ว่ายมานานเหมือนกันนะเนี่ย หืม...อ้าว เจ้าคนตัวเล็กนั่นหลับไปแล้ว...ผมต้องปลุกหรือเปล่า? 
ปลุกเหอะไอ้เเมมมอท เด็กมอ4ตัวนิดเดียวมานอนที่เเบบนี้ได้ไงล่ะ

"น้องๆ เย็นมากแล้ว กลับหอพักเถอะ"

นิ่ง.......

"น้องครับ " เขย่าๆ

นิ่ง.......
ตายหรือเปล่าวะ ผมนั่งยองยอลงไปเเล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆเอามืออังตรงจมูก ก็ยังหายใจอยู่นี่หว่า ทำไมหลับสนิทจังล่ะ...

....พรึ่บบ เปลือกตาเปิดขึ้น...

ตอนนี้ ผมจ้องตาใสๆสีฟ้าๆนั่น เจ้าของตาใสก็กระพริบตาปริบๆมองผมที่อยู่ใกล้กันในระยะที่ใบหน้าห่างกันเพียง10เซน!

(*-*) <---- เด็กคนนั้น

(•_•) <----ผม

"เอ่อ...ผมว่าน้องกลับหอพักเหอะ" ผมยืนขึ้นเเล้วพูด เอาผ้าเช็ดหัวไปด้วย

"เนากิยังไม่มาหรอ..." หนุ่มน้อยขยี้ตา น่ารักเเฮะเเต่เคโอจะน่ารักว่านิดนึง...

เเหน่ะ! ไปนึกถึงเคโออีกละ (-_-)

"ยังครับ คงไม่มาเเล้วมั้งนี่ก็..." ผมมองดูนาฬิกาที่ตั้งอยู่ตรงโต๊ะของชมรม

"นี่ก็6โมงครึ่งเเล้ว พี่เนากิเค้าคงไม่มาเเล้วเเหละกลับน้องหอพักเถอะ"

"อื้ม  " ว่าง่ายดีเเฮะ น่ารักดี 
ไม่เหมือนเคโอเลย 
เฮ้ย เเล้วผมจะไปนึกถึงมันทำไมเนี่ย อุส่าลืมไปแล้วนะ (เมื่อกี๊ก็เพิ่งนึกถึงไม่ใช่หรอ - -)

คนตัวเล็กตาฟ้าเดินหอบของที่จะเอามาให้พี่เนากิกลับไปด้วย ขณะที่เขากำลังเดินลงบันได อยู่ๆก็หันหน้ากลับมาหาผมที่ยืนเก็บของอยู่? 

"ว่าไง มีอะไรครับน้อง?" ผมถามไป

"คือผมจะบอกว่า ผมเป็นประธานนักเรียน ชื่อโฮมครับ อยู่มอ6 ไม่ใช่มอ4 "

ช็อค.... 

"เอ่อ...คือ ผมขอโทษนะครับเห็นตัวเล็ก..."

"ไม่เป็นไรครับ ผมไม่ถือ ไปแล้วน้า บ้ายบาย(^-^)/ " เเล้วพี่โฮมก็เดินลั้นลาไป...

ขอช็อคต่ออีก2วินาทีนะ 
1
2
โอเค....ช็อคเสร็จเเล้ว

ทำไมประธานนักเรียนTop7 School ถึงมีคนตัวเล็กๆน่ารักๆนั่นอยู่ด้วยล่ะ เพิ่งรู้นะเนี่ยปกติเห็นเเต่พวกตัวสูงๆใหญ่ๆ นั่นตัวนิดเดียวเอง เเถมน่ารักด้วย เหมือนเคโอเลย...
เเหน่ะ! โถ่...แมมมอท ไปนึกถึงเคโออีกเเล้ว กี่รอลเเล้วเนี่ย ทำไมเคโอมันถึงชอบตามมาหลอกหลอนผมนักนะ (คนหรือผี)

.....กลับหอไปจะเจอเคโอหรือเปล่านะ 

อ๊ากกกก! สรุป ก็เลิกนึกถึงไม่ได้ ผมนี่มันโรคจิตจริงๆ ห้ามใจตัวเองเท่าไหร่ก็ห้ามไม่อยู่ซักที

เฮ้อๆๆๆๆ เลิกฟุ้งซ่านซักที กลับหอพักเถอะเเมมมอท...

ผมเดินลงมาจากชมรมว่ายน้ำ ปิดประตูชมรมเรียบร้อย ตอนนี้คนที่เรียนชมรมเทนนิสที่อยู่ใกล้กับชมรมว่ายน้ำก็ทยอยๆกันออกมา เหงื่อซกเลยแต่ละคน ผมเเวะเข้าร้านขายของหน่อยดีกว่า เดี๋ยวซื้อนมหวานกับขนมปังไปฝากเคโอด้วย
เอ๊ะนั่น! พี่โฮมนี่หว่า เจออีกเเล้ว...

"ไงพี่โฮม" ผมทักพี่โฮมที่ถือของพะรุงพะรัง 

"อ๊ะ! ไงๆๆๆนักว่ายน้ำ"

"เรียกว่าเเมมมอทก็ได้ครับ 5555"

"เเมมมอท ชื่อน่ารักดีเนอะ อ๊ะ!" พี่โฮมเดินสะดุดกับอะไรไม่รู้ทำท่าจะล้มคว่ำ ผมเลยวิ่งเข้าไปประคองเอาไว้ ฟู่..ดีนะที่วิ่งมาทัน

"ขอบคุณนะ เเฮะๆ โฮมนี่ใช้ไม่ได้เลยน๊าเกือบทำของหล่นซะเเล้ว" พี่โฮมบ่นโทษตัวเอง

"ไม่หรอกครับ ทุกคนก็ผิดพลาดกันได้นะ ให้ผมช่วยถือมั้ย" ผมอาสาช่วยพี่โฮมถือของ 
พี่โฮมก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไรเอาเเต่ยิ้มๆ
เเสดงว่ารอให้ผมถามอยู่สินะ 

"ขอบคุณนะ ถือไปวางตรงโต๊ะลุงยามนั่นก็ได้" พี่โฮมชี้มือไปทางโต๊ะยามที่เฝ้าหอพัก ผมก็ยกไปวางให้ แล้วก็เดินเข้าร้านขายของ

อื่มม...ขนมปังจะหมดหรือยังนะ

"อย่า!! ปล่อยผม" เสียงใครน่ะคุ้นๆ เหมือนเสียงเคโอ ....

"ไม่เอา ถึงเคโอจะมีเเฟนเเล้ว เอาพี่เป็นกิ๊กอีกคนก็ได้นะ นะ"

"ไม่เอาเว้ย ออกไป!" 

พลั่กกก มันเดินมาชนผมจนเซถอยหลัง 

เคโอจริงๆด้วย...

"เคโอคร้าบบบบ...." เเละไอ้เสียงที่ตามออกมาก็คือ ไอ้รุ่นพี่คนนั้นอีกเเล้ว (-*-)

"เอ่อ...ไอ้เเมมมอท ฝากซื้อของด้วยนะ กูขึ้นห้องละ " แล้วเคโอก็เดินเข้าลิฟต์ไปอย่างรวดเร็ว...

"เคโอน่ารักจังเลยเนอะ นายว่ามั้ย" ยัง ยัง! ไอ้รุ่นพี่หื่นนี่มายืนยิ้มให้เคโอข้างๆผม 
หนอย...มันต้องการอะไรวะ

"นี่ๆ ดูเเลดีๆน้า ถ้าเผลอ เค้าอาจจะฉกมาเป็นของเค้าเลยก็ได้น้า" ไอ้รุ่นพี่ยิ้มให้ผม เเละเดินออกจากร้านขายของไป

หึหึ ดีไม่ดีก็คอยดูเหอะ จะทำให้เคโอมันรักผมจนหัวปลักหัวปลำเลย!!

ฮึ่มมมม...ผมหึงอีกเเล้ว

>>>>>>ถึงห้องเเล้ว<<<<<<

ปังงง!!! ผมเปิดประตูเข้ามาในห้อง เห็นเคโอมันนั่งดูทีวีอยู่ มันหันมามองผมทำหน้าเฉยๆ เเล้วก็หันกลับไปดูทีวีต่อ
ตาไม่กระพริบเลยนะ ฮึ่มมม ทำไมผมต้องหมั่นไส้ท่าทางเเบบนี้ของเคโอด้วยวะ

"มาเเล้วหรอ ไหนหนมปังกับนม" มันเเบมือใส่ผม 

"ไอ้รุ่นพี่คนนั้นชื่อไร" ผมปิดประตูล็อคกลอนเเล้วเดินมาหามัน

"อะไร..." มันพูดยังไม่ทันจบผมเข้าไปกระชากมันให้ลุกขึ้นเเล้วโยนร่างเล็กๆของมันขึ้นเตียง

"ทำอะ..."

"อยากโดนนักใช่ป้ะ !!" ผมตะคอกใส่หน้ามัน ไม่ไหวเเล้วเว้ย!!

กูหึง!!!

"ทำอะไรของมึง ปล่อยนะเว้ย!!" มันดิ้นกุกกักๆ

"ถามว่าอยากนักใช่ป้ะ ถึงชอบยั่วคนอื่นไปทั่ว"

"กูไม่ได้ยั่ว!" 
ยังมีหน้ามาบอกว่าไม่อีกหรอ เเล้วดูสภาพมันตอนนี้ ไม่ยั่วเลย 
เสื้อกล้ามกับบล็อกส์เซอร์เนี่ย!!

"ไม่ได้ยั่ว...เเล้วทำไมกูถึงมีอารมณ์กับมึงล่ะห๊ะ!"

"กะ..กูจะรู้มั้ยล่ะ มึงอาจจะหื่นก็ได้...///" มันหน้าเเดงเเล้วหลบสายตาผม หึ...

"เออ กูหื่น กูหื่นมากด้วย เเล้วกูก็อยากระบายกับมึงมากเลยตอนนี้!!" ว่าจบเเล้วผมก็ก้มลงดูดปากมันจ๊วบๆ!

"อื้มมมม...อื้อออ..!!!"

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา