[YAOI]Love lock!! ล็อคหัวใจนายตัวดี
เขียนโดย 
Gaelen
วันที่ 26 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.41 น.
แก้ไขเมื่อ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2556 19.10 น. โดย เจ้าของนิยาย
18) ตอนพิเศษ แมม-เคโอ 3 : แฟน!!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ตอนพิเศษ แมม-เคโอ 3 : แฟน!!!
(( เคโอ ))
วันเสาร์ซะที เฮ้อ~ เหนื่อยมากเลยเเต่ก็ไม่ได้พักอยู่ดีนั่นเเหละ ต้องไปซ้อมยิงธนูที่ชมรมให้พวก
เด็กๆมอ4อีก ข้าวก็ยังไม่ได้กิน ว่าเเต่ไอ้บ้าเเมมมอทหายไปไหนเเล้ว ไม่เจอตั้งเเต่เย็นเมื่อวานหรือ
ว่าจะไปนอนที่ชมรมว่ายน้ำนะ ไอ้บ้านั่น
จะว่าไปเเล้วนะ ตั้งเเต่วันนั้นที่เข้าใจผิดมันก็มีอาการเเปลกๆไป ดูเหมือนไม่ค่อยอยากจะมองหน้าผม
เท่าไหร่ เวลาเรียนก็ดูเหม่อๆ เวลาทำอะไรก็ไม่ค่อยคล่องเเคล่วเหมือนเเต่ก่อน ไม่ได้ปลดปล่อย
หรือไงวะ
หรือที่มันเป็นเเบบนี้เพราะตอนนั้น ผมไม่ยอมมัน...จะบ้าหรอ!! ใครจะไปยอมกันล่ะ ผมไม่เคยทำมา
ก่อนเลยนะ น่ะ..นั่นก็ครั้งเเรกของผมด้วย!
Rrrrrrr Rrrrrrrr
เสียงโทรศัพท์ผมนี่หว่า เอ๊าเเล้วโทรศัพท์อยู่ไหนวะเนี่ยยยยยยยย....
นั่นไง ! ผมคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาเเล้วกดรับ ยังไม่ได้มองว่าใครที่โทรเข้า
"โหล...เคโอพูด" ผมกรอกเสียงลงไป
"[เคโอ..นี่กูเองนะ]" กูเองไหนวะ เท่าที่จำได้ไม่มีเพื่อนชื่อกูเองนะ
"ใครวะ?"
"[โห่ควาย ! กูข้าวเเกงไง นี่มึงไม่ได้เมมเบอร์กูไว้ในโทรศัพท์หรอ]" อ่าว ไอ้ข้าวเเกงเองหรอ...
"มีไร กูยุ่งอยู่"
"[ช่วยมาหากูหน่อยดิ]" มันทำเสียงอ้อนๆ อย่ามาอ้อน มึงไม่ใช่ลูกแมว!
"ไม่ กูจะไปชมรม"
"[ชมรม...อ้าว งั้นก็มาหาหน่อยดิ ชมรมยิงธนูกับชมรมต่อยมวยก็ใกล้ๆกัน]" ไอ้นี่มันตื้อเว้ย!
"[นะ...นะ มาหาหน่อย]"
"โอ้ยย อะไรของมึงเนี่ย...เออๆ เดี๋ยวเเวะไปเเล้วกันเเค่นี้นะ"
"[เออๆ]"
ติ๊ดด...
ผมวางสายลง อะไรของมัน
ผมเก็บเสื้อผ้าหรือเรียกว่าชุดยิงธนูใส่กระเป๋าไป
ผมต้องไปเปลี่ยนเป็นชุดยุงธนูที่ชมรม
ผมวิ่งลงบันไดมาอย่างไว ไม่ต้องใช้ลิฟต์หรอก ผมฟิต!
โครมมมมม
(><#)โอ๊ยยย ใครวะ!?
"ขอโทษ เคโอ เจ็บตรงไหนมั้ย" เสียงไอ้เเมมนี่นา...
ผมเงยหน้ามองเเมมมอทที่ตอนนี้ผมนั่งทับมันอยู่ โหย มึง...เหงื่อซกเลยไปทำไรมาฟะ
"ไม่เป็นไร ถอยๆ จะรีบไปชมรม" ผมลุกขึ้นเเล้ววิ่งออกมาจากตรงนั้นมุ่งหน้าไปชมรมยิงธนู
...ก่อนจะถึงชมรมยิงธนูจะมีชมรมต่อยมวยอยู่ข้างๆห่างกันไม่มากนัก ผมเเวะเข้าไปหาไอ้เเกงที่โทร
เรียกผม มันอยู่ไหนล่ะเนี่ยนักมวยในชมรมนี้เยอะชิบ...ล่ำๆทั้งนั้น (=_=) อายเลยกู เหมือนคนเเคระ
เข้ามาในดงเปรต
"อ้าวนั่น! เฮ้ยเเกง เคโอมาเเล้ว" โย่เพื่อนไอ้ข้าวเเกงตะโกนเรียกมันที่อยู่บนเวทีซ้อมมวยกับคู่ซ้อม
ของมัน
"เคโอๆๆๆ รอแปปๆ" มันตะโกนบอกผมจากบนเวที
"เออๆ(-*-)"
เเล้วมันก็ต่อยกับคู่ซ้อมมันต่อไป...สรุปนี่กูต้องยืนรอใช่หรือไม่ ตอบว่าใช่! ผมมองหาที่นั่งว่างๆ อื่ม
...นั่นไงเก้าอี้นั่งตรงนั้นว่างอยู่ ผมเดินดุ่มๆเข้าไปลากก้าวอี้ตัวนั้นมานั่ง อื้มนั่งเรียบร้อย (-3-) ที่นี่มี
เเต่กลิ่นเหงื่อกับกลิ่นน้ำมันนวดตัวเเฮะ
ทำไมสายตาพวกนักมวยมันมองผมแปลกๆวะ เดี๋ยวยิ้มให้บ้างล่ะ อะไรบ้างล่ะผมได้เเต่เมินหน้าหนี
อย่าไปสนใจเลยเคโอ...อยู่นิ่งๆดีที่สุดเเล้ว
5นาทีผ่านไป....
"มาเเล้วๆๆๆ" ข้าวเเกงมันวิ่งตะโกนมาเเต่ไกลพร้อมกับถือซองอะไรมาด้วยก็ไม่รู้
"ซองอะไร" ผมถามข้าวไอ้ข้าวเเกง
"อ๋อ...ก็ไอ้ซองนี่เเหละ กูจะฝากให้คนชื่อเเมมมอทน่ะได้ข่าวว่ามันเป็นรูมเมทมึง พอดีไอ้พี่ฟันฟันมัน
ฝากมาอีกทีน่ะ"
"เออ เเค่นี้ใช่มั้ย กูจะไปซ้อมเเล้ว" ผมรับซองนั้นมาเเล้วเก็บใส่กระเป๋าเป้
"เอ่อ...เดี๋ยวดิ...คือ...///"
"อะไร" เป็นอะไรของมันอ้ำๆอึ้งๆ คนยิ่งรีบๆอยู่
"เดี๋ยวเย็นนี้กูไปหาที่ห้องได้ป้ะ^_^"
"ไม่ต้องเลยมึง! ปัญญาอ่อน(-*-) กูไปละ" ว่าเเล้วผมก็เดินออกจากชมรมต่อยมวยทันที
เเม่งไอ้ข้าวเเกงปัญญาอ่อน จะไปทำไมห้องผม...
>>>>>>>>ชมรมยิงธนู<<<<<<<<<
เมื่อผมก้าวเข้ามายังชมรมยิงธนู พวกรุ่นน้องก็เดินเข้ามายกมือไหว้ตามธรรมเนียมของชมรม ผมเอง
ก็ต้องยกมือไหว้รุ่นพี่เช่นกัน เเต่ไอ้พวกรุ่นพี่ที่น่าเคารพทั้งหลาย...
หายหัวไปไหนกันหมดวะ
โอ้ย ช่างหัวพวกมันเถอะ ผมไม่สนใจ เดินเข้าไปที่ห้องเปลี่ยนชุดของชมรม
มันเป็นห้องขนาดไม่ใหญ่มากเท่าไหร่ มีกระจกใหญ่ๆที่ส่องเเล้วเห็นทั้งตัวติดไว้ด้วย
ผมถอดเสื้อยืดสีขาวออกโชว์ผิวขาวๆให้กระจก หึหึ ! ผมก็หล่อเหมือนกันนะเนี่ย ><
ผมปลดเข็มขัดออกเพื่อจะถอดกางเกงยีนส์ขาสั้นเลยเข่าขึ้นมานิดหน่อย
พรึ่บบบบ
ผมถูกกอดจากด้านหลัง...
เฮ้อ...เหมือนเดิมอีกละ มีคนเดียวเเหละที่ชอบทำตัวปัญญาอ่อนๆเเบบนี้
"ไอ้พี่ติวเตอร์ครับ ปล่อยผม" ผมพูดนิ่งๆ ไม่ใช่ยอมนะ เเต่มันชินเเล้ว ไอ้พี่ติวเตอร์มันทำอย่างนี้
เเทบจะประจำ
เเรกๆผมก็ต่อยมัน ถีบมัน ผลักมัน ทำสารพัดเเต่มันก็เข้ามากอดเหมือนเดิมทุกที หน้าด้านซะไม่มีอ่ะ
ไม่รู้ว่าตอนเด็กๆถูกเลี้ยงด้วยอะไร โตมาถึงได้บ้าขนาดนี้...
"ฟอดดดด~ อื้มมมม ตัวขาวๆของน้องเคโอห้อมหอม ไหนของหอมอีกซิ ฟอดดดดดด~"
"เลิกทำเเบบนี้ซักทีเหอะ ผมเบื่อเเล้ว (- -)" ผมเบือนหน้าหนีจมูกโด่งๆของไอ้รุ่นพี่ที่ไม่น่าเคารพนับ
ถือ มันหอมเเก้มผม...
"เบื่อเเล้วหรอ~ เเต่พี่ยังไม่เบื่อนี่ครับ ไหนหอมตรงไหนอีกดีน้า...ตรงนี้ไง"
"เฮ้ย!!!!" (=////=)
พลั่กกก!!
โครมมมมมมมม!
ผมกระเเทกศอกเข้าที่ท้องไอ้เห้พี่ติวเตอร์อย่างเเรง เเล้วหันกลับมาถีบ จนพี่ติวเตอร์เซไปติดกับ
พนังห้องเปลี่ยนชุดแล้วล้มลง...
ไอ้บ้านี่ จับตรงไหนไม่จับ มาจับตรงของลับผมโดยไม่ได้รับอนุญาติ ต้องเจอเเบบนี้!!
"55555 ^^" ยังมีหน้ามาขำอีก
"ไม่ตลก!"
"โอ๋ๆ อย่าเครียดสิครับ ...มาช่วยดึงเค้าให้ลุกขึ้นหน่อยสิ ลุกไม่ไหวอ่ะเค้าโดนถีบ \(*-*)/ นะนะ"
มันยื่นมือทั้งสองข้างมาหาผม...ตัวใหญ่เท่ากระบือ สมองเหมือนเด็กป.2
เฮ้อๆ ช่วยก็ช่วยวะ!
ชึ๊บบบบ...!! เเม่งเอ๊ยยย ตัวหนักชิบ (=_=)
"ฮึ๊บบบ... ง่า ไม่ขึ้นอ่ะ ดึงใหม่ๆ " ฮึ่มมม...
"ฮึ๊บบบบ...ก็ยังไม่ขึ้นเลยอ่ะอีกทีนะ " ฮึ่มมม!!
"ฮึ๊บบบ..."
"โอ้ยยยย!" กลายเป็นตัวผมเองที่ถูกดึงจนตัวล้มลงไปติดกับอกสามศอกพี่ติวเตอร์
เเล้วไอ้พี่ติวเตอร์ปัญญาอ่อนนี่ ก็พลิกตัวขึ้นมาคร่อมผมเเทน ให้ผมลงไปนอนใต้ร่างมันเล่นอะไร
ฟะ!!
มือของไอ้พี่ติวเตอร์มาโอบเอวผมไว้ ให้บรรยายมั้ยว่าผมอยู่ท่าไหน ก็เหมือนท่าที่ไอ้เเมมกดผมวัน
นั้นไง (-///-*) เฮ้ยยยย อยู่ท่านี้มันส่อนะเว้ย!
"อ้าว...ดึงไม่ไหวเเล้วหรอ ฮิฮิ"
"จะเลิกเล่นได้ยัง!! ผมจะไปซ้อม" ผมพยายามพลักพี่ติวเตอร์ออก เเต่มันไม่ขยับเลยอ่ะ
"เเหน่ะ เครียดตลอดอ่ะคนนี้ ดูซิเนี่ยขมวดคิ้วจนพันกันหมดเเล้ว มามะเดี๋ยวเเก้ให้" ว่าเเล้วพี่ติวเตอร์
นรกนี่ก็เอานิ้วชี้มาจิ้มหว่างคิ้วของผม
มันลากนิ้ววนไปวนมาเบาๆ เเล้วลากต่ำลงมาตามสันจมูกผม ลงมา...เเละหยุดตรงริมฝีปากของผม
ผมมองหน้าพี่ติวเตอร์ พี่ติวเตอร์หน้าเเดง ทำตาเคลิ้มใส่ผม รู้เเล้วว่าหล่อ ว่าดูดี เเต่..ทะ...ทำไมทำ
หน้าได้อารมณ์เเบบนั้นล่ะ
...ผะ ผมกลัวนะเว้ย!!
"เคโอ..."
"อะ..อะไร!" รู้ตัวเลย ผมตอนนี้ต้องกำลังหน้าเเดงอยู่เเน่ๆ (//////)
พี่ติวเตอร์ไม่พูดอะไร ยิ้มมุมปากให้ผมเเล้วก้มหน้าลงมาใกล้กับผมเรื่อยๆ...
เรื่อยๆ... ผมรีบหลับตาปี๋! >< ตึก ตัก ตึก ตัก ....
"เคโอ มีคนฝากอะไรมาให้เเมม...มอท...หรือเปล่า"
เฮือก! เเมมมอท!
ผมรีบพลักพี่ติวเตอร์ออกอย่างไว เมื่อกี๊...แมมมอทคงไม่...
"คือ... ขอโทษทีนะ" เเมมมอทมันก้มหน้าแล้วมองผมนิ่งๆ
ถ้ามันเอาไปบอกพ่อผมมีหวังเกิดเรื่องใหญ่เเน่ ท่านไม่ชอบอะไรเเบบนี้...
"....//" ผมมองหน้ามันส่งสายตาไปบอกว่าไม่ได้มีอะไรเกินเลยเกิดขึ้น... หวังว่ามันคงเข้าใจที่ผม
พยายามจะสื่อ
"คือพี่ครับ เคโอเป็นเเฟนผมนะ ยังไงก็ช่วยอย่าเกินเลยมากกว่านี้นะครับ พอดีผมหึงน่ะ " ห๊าาา!!
กูเนี่ยนะเเฟนมึง ไอ้เเมมมอท ไอ้สมองกลับ กูไปเป็นเเฟนมึงตอนไหนก๊านนนนนน (=///=)!!!!
"เเล้วอีกอย่างนะครับ ถ้าผมหึงเคโอมากๆ คืนนี้ผมอาจจะกดเคโอจมเตียง...จนเคโอจนเดินไม่ไหว
เลยก็ได้น๊า ยังไงก็ช่วยกรุณาอย่าทำให้ผมรู้สึกหึงนะครับรุ่นพี่"
ตายๆๆ ไอ้เเมมมอทมันพูดอะไรของมัน ผมหน้าชาไปหมดเเล้ว!!
ไอ้พี่ติวเตอร์ที่นั่งหน้าเหวอ...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
