The white death เด็กมอต้นซ่าล่าซอมบี้

"วายุทำใจดีๆ ไว้นะว้อย!" สิงหะพยุงวายุซึ่งตอนนี้กำลังสลบอยู่ไม่รู้เรื่อง ส่วนตัวเองก็พาวิ่งหนีไปที่รถ ที่พวกสุมาลีกำลังรออยู่ในรถ แต่สิงหะก็ต้องยังคงเร่งให้ฝีเท้าให้เร็วมากขึ้น ถึงเเม้ว่าตัวเองยังพยุงเพื่อนอยู่ก็ ตามเพื่อจะไม่ให้ซอมบี้ที่ทะลักออกมาจาก รถเมล์โดยสารที่ตอนนี้เต็มไปด้วยซอมบี้มากมายเต็มถนนทางด่วน  
 
เเฮ่...!! 
 
ซอมบี้ตัวหนึ่งที่รู้สึกว่าจะตาม พายุกับสิงหะได้เร็วที่สุดก็ใช้มือของตัวเองดึงคอเสื้อของสิงหะไว้ไม่ให้หนีไปได้ จนทำให้สิงหะล้มไปตามเเรงดึงของซอมบี้  
อะไรกันเเรงแขนของซอมบี้มันเยอะขนาดดึงเราล้มเลยเหรอเนีย
 
แฮ่.....อุ๊ก!!!
 
ซอมบี้ที่ดึงสิงหะให้ล้มกำลังจะก้มหน้าลงมากัดสิงหะที่กำลังล้มนอนอยู่กับวายุ แต่อยู่ๆซอมบี้ที่กำลังก้มลงจะมากัดตน แต่หัวของซอมบี้นั้นเหมือนมีอะไรฟาดเข้าที่หัวจากนั้นข้างและตอนนี้หัวซอมบี้ได้หลุดกระเด็นออกไปแล้ว เหลือเเต่เพียงเลือดที่พุ่งกระเด็นออกมาจากคอ จนเลือดสาดกระเด็นไปทั่วถนนแล้วก็ได้ล้มลงตายไป สิงหะพยายามจะเพ้งเล็งดูว่าใครเป็นคนตช่วยตนไว้กันเเน่
ปรากฎว่าเป็นชายรูปร่างสูงโปร่ง  ร่างกายดูสมส่วนมือข้างขวาถือดาบสปาต้าที่ตอนนี้เต็มไปด้วยเลือดของซอมบี้และมีเศษหัวสมองติดที่มีดนิดหน่อย ผมของเขายาวลงมาปะบ่า ใส่เสื้อช็อป ดูเหมือนว่าเป็นนักเรียนช่างกลที่ไหนสักแห่ง เมื่อเห็นรูปร่างทั่งหมดแล้วก็ถึงทำให้สิงหะตะลึ่งทันที
 
"พะพี่..!" 
 
"เฮ้ยเจ้าสิงอย่ามัวตะลึงอยู่เลยรีบ ไสหัวไปขึ้นรถนั้นซะแล้วรีบขับไปที่ถนนข้างล่างเดี๋ยวฉันจะตามไปอยู่ที่นั้น ตอนนี้ขอสนุกกับพวกนี้หน่อยน่ะ" ชายหนุ่มที่ปรากฎอยู่ถ่ามกลางฝูงซอมบี้ที่อยู่ถนนทางด่วนนั้น แล้วนตอนนี้ก็ดูเหมือนว่าจะเป็นพี่ของสิงหะ เขาได้วิ่งเข้าไปฉะกับฝูงซอมบี้นับไม่ถ้วนด้วยมีดสปาต้าเล่มเดียว 
 
"สิงหะรีบลุกขึ้นมาเร็วเข้า!" เสียงของสุมาลีที่ตอนนี้วิ่งเข้ามาช่วยสิงหะและวายุลุกขึ้น แล้วก็ช่วยกันพยุงวายุขึ้นบนรถเมล์แล้ว  
"คนนั้นใครกันเหรอสิงหะ?" สุมาลีสิงหะพร้อมหันไปมอง ชายหนุ่มซึ่งกำลังเอามีดสปาต้าไล่สับหัวของซอมบี้ข้างบ้าคลั่งอยู่บนถนน แต่สิงหะก็ไม่ได้ตอบอะไรแต่อย่างใด ตอนนี้สิงหะได้แต่นั่งหอบอยู่บนที่นั่งคนขับแล้วก็มอง พี่ชายตัวเองไล่สับซอมบี้อยู่ก็เท่านั้น 
 
"เราเปลี่ยนแผนเราจะใช้ถนนล่างอ้อมไป" สิงหะพูดเสร็ยจก็รีบขับถนนเมลเหลี่ยวกลับไป ยังถนนข้างล่างโทเว 
 
ผ่านไป5นาทีตอนนี้พวกสิงหะได้ขับมายังถนนข้างล่างของโทเวนี้แล้ว 
 
"เอาละเราจะรอ พี่ชายฉันลงมาจากข้างล่างก่อนแล้วกัน" สิงหะหันไปบอกทุกคนที่อยู่ในรถ
"คนเมื่อกี้พี่นายเหรอสิงหะ?" สุมาลีถามสิงหะอย่างเเปลกใจ แต่สิงหะยังไม่ทันได้ตอบ บทสนทนาก็ถูกเเซกโดยภาคิน
"อย่าบอกนะว่า เดนชัยน่ะ!!" ภาคินถามด้วยความตกใจ ก่อนที่ทุกคนจะจ้องมองไปที่สิงหะคนเดียว
สิงหะไม่ได้พูดอะไร ก็ได้แต่พยักหน้าอย่างเดียว 
 
ปุ้ง!!
 
เสียงเหมือนมีคนกระโดดลงมาจากที่สูงและโดดลงมาบนรถของพวกสิงหะที่จอดอยู่ข้างถนนจนทำให้ภายในรถเงียบฉี่ ก่อนที่จะมาศพของซอมบี้ที่ หัวตอนนี้ถูกมีดสปาต้าปักอยู่ที่หัวแล้วค่อยๆไหลลงมาอยู่บนหน้ากระจกรถ จนทำให้ทุกคนในรถผวาไปตามๆกัน
 
"ว่าไงน้องชาย รอพี่สุดที่รักนานไหม...?" 
 
เสียงของชายหนุ่มพูดขึ้น เมื่อสิงหะได้ยินก็ถึงกับหายใจโล่งอกซึ่งเสียงนี้เป็นเสียงของพี่ตัวเอง แต่เนรินก็ถึงกับกรีด ลั่นรถเพราะ ตอนนี้พี่ชายของสิงหะมายืนอยู่หน้ารถสภาพทั่งเนื้อทั่งตัว เต็มไปด้วยเลือดของซอมบี้ พร้อมกับหันมายิ้มให้ทุกคนภายในรถ....
 
จากใจ นักเเต่ง
__________________________________________________________
ตอนนี้ก็สอบเสร็ยจแล้วครับไม่ได้อัพซะหลายเดือนเลย ก็กะจะมาปั่นให้จบน่ะครับตอนนี้ก็เป็นตอนที่ 10 ก็ให้กำลังใจผมด้วยนะครับ ^^