The white death เด็กมอต้นซ่าล่าซอมบี้

10.0

เขียนโดย Patumkongka

วันที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.21 น.

  11 บท
  19 วิจารณ์
  17.46K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 19.12 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

11) เริ่ม EP:2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 สวัสดีครับผมชื่อ มิว ตอนนี่ผมได้ใช้ชีวิตอยู่ในโลกที่ผมสับสนไปหมด...ผมไม่รู้จริงๆว่ามันเกิดอะไรขึ้น หลังจากเมื่อ2ชั่วโมงก่อนหน้านี่ที่มี บรุษไปรษณี มีพัดสดุที่ผมสั่งซื้อทางเน็ตส่งมา เป็นดาบคาตานะสองเล่ม ยาวประมาณ90เซนติเมตร และคนส่งพัดสดุพยายามจะเข้ามาทำร้ายผม ด้วยอาการคุ้มคลั่ง ผมตกใจมากผมเลยชักดาบคาตานะที่เพิ่งได้มาเมื่อกี้ฟันมั่วไปตามตัวชายคนั้น เพื่อป้องกันตัว แต่...แปลกมาก...ผู้ชายคนนั้นกลับไม่เป็นอะไรเลยถึงเเม้ว่าเเขนของเขาจะขาดหลุดกระเด็นไปก็ตาม..เเววตาเขาดูเหมือนไร้ชีวิต ท่าทางเหมือนคนเมายา ผมกลัวมากจึงรีบตะเกียดตะกายตัวเองอย่างทุลักทุเลเพื่อหนีเข้าไปในห้องบนชั่นสอง เเต่ก็โดนชายคนนั้นใช้มือคว้าเเขนผม เเรงของเขาเยอะมากผมจึงถูกดึงไว้เเละกระชากเเขนผมเข้าไปหาตัวเขาจนทำให้ผมทั่งล้มทั่งยืน เเละก็เเขนผมโดนชายคนนั้นกัดจมเขี้ยวไปเเล้วผมกลัวมาก ด้วยความกลัวจึงค้าวดาบคาตานะอีกเล่มมาฟันเขาเข้าฉับหนึ่ง ผมรู้สึกได้เลยว่าเเรงกัดของเขาค่อยๆผ่อนลง ผมหรี่ตามองกับเหตุการณ์ตรงหน้า ปรากฎว่าดาบของผมที่ฟันเข้าไปทีหหนึ่งไปคาอยู่ที่หัวชายคนนั้นเรียบร้อยเเล้ว ผมรีบใช้เท้ายันร่างผู้ชายคนนั้นออกเเล้วรีบวิ่งเข้าห้องไปอย่างรวดเร็ว
ตอนนี่ผมรู้สึกไม่สบายยังไงไม่รู้...ผมกลัวมากจนไปกล้าออกไปจากห้องจำได้เเต่พิมในเฟซบอกเพื่อนๆ ช่วยบอกผมหน่อยผมควรจะทำยังไงดี....ผมปวดหัวมากจวนจนจะระเบิดออกมา ช่วยบอกผมด้วยนะครับผมขอร้องละ...

''นี่มันอะไรเนี่ยพี่บทความในเฟซนี่มัน?''  

สิงหะเอ่ยถามพี่ของตนที่ตอนนี่กำลังนั่งขัดซามูไร อยู่ที่มุมเตียง 

''เป็นบทความที่ฉันได้รับเมื่อ 5วันก่อน จากเพื่อนในเฟซฉันน่ะ เเล้วฉันก็รียเเจ้นไปโรงเรียนแกเลยเเต่ไม่เห็นใครนอกจากซอมบี้ที่เดินให้ว่อนทั่วโรงเรียน ''   

 เดนชัยพูดไม่ทันได้จบประโยคก็มีเสียงของ สุมาลีตะโกนขึ้นมาจากชั่นล่าง 

''สิงหะ!! มาดูนี่เร็ว!''  

สิงหะได้ยินดังนั้นก็รีบวิ่งรุดลงมาชั่นล่างปรากฎว่ามี วายุ เนลิน ภารคิน เเละสุมาลี นั่งเรียงกันอยู่บนโชฟากันเป็นตับเเล้วสายตาของพวกเขาก็จับจ้องไปที่ทีวี จอเเบนสีดำที่ตั่งอยู่ตรงหน้า มีเเสงจากจ่อทีวีสาดเข้ามา เมื่อสิงหะเห็นก็รีบเดินเข้ามาดูด้วยทันที   ในทีวีปรากฎสำนักข่าวช่องหนึ่งกำลังถ่ายทอดสด ซอมบี้กินคนละบาดทั่วกรุงเทพ เเละภาพจากกล้องวงจรปิด ที่ฉ่ายให้เห็นภาพถนนในแต่ละสาย และภาพในพื้นที่ต่างๆที่ตอนนี่มีเเต่ซอมบี้เต็มไปหมด 

''ประเทศนี่...ไม่สิโลกนี่ถึงคราวจุดจบเเล้ว''  ภารคินพูดพืมพำเบาๆ กับตัวเอง

''รายงานข่าวจากสะกายรีพรอต ตอนนี่ทุกพื้นที่ในกทม โดนซอมบี้ยึดเป็นที่เรียบร้อย ฟังผมนะครับใครที่ยังมีชีวิตรอดอยู่ ทางค่ายทหารหน่วยรบอากาศดินแดง มีค่ายผู้อบพยบขนาดใหญ่คอยพี่จะรับพวกคุณอยู่ แต่ว่าพวกคุณต้องหาทางมากันเองนะครับ '' 

ปิ๊บบ! 

ทีวีถูกปิดลงด้วยน้ำมือของเดนชัยที่เข้ามาขัดจังหวะพวกสิงหะที่กำลัง ตั่งใจดูข่าวอย่างใจจดใจจ่อ เหมือนกับโดนปิดสวิตอย่างใดอย่างนั้น 

''นี่แกทำอะไรฟร๊ะ! แกไม่เห็นหรือไงว่าเขากำลังจะบอกอะไรน่ะ เจ้าบ้า!!''

สิงหะโมโหมากกับการกระทำของพี่ชายตัวเองจึงรีบไปคว้าคอเสื้อที่ชายของตัวเองทันที

''เฮอะ!  แกคิดเหรอว่าจะไปถึงที่นั้นได้โดยที่ยังครบ32น่ะ  '' 

''พอได้เเล้วทั่งสองคน!'' 

ภารคินรีบวิ่งมาห้ามคู่พี่น้องที่กำลังจะกัดกันทันที 

''ก็ดูมันพูดดิไอ้คิน มันพูดทำลายความหวังของพวกเรานะ!''  

สิงหะพูดตคอกใส่หน้าเดนชัย เขากำลังโมโหมาก เลยทีเดียว 

''ก็จริงอย่างที่พี่นายพูดละสิงหะ...เราจะไปที่นั้นโดยที่จะยังครบ32จริงๆเหรอ..''

วายุที่นั่งอยู่บนโชฟาพูดขึ้นโดยน้ำเสียงเรียบแล้วเหมือนกำลังครุ้นคิดอะไรบางอยู่อยู่ 

''นายก็เอาด้วยเหรอไง เออก็ได้เข้าข้างกันเข้าไป จะให้จมปรักรอความตายอย่างงั้นเหรอ''  

''หึ! ใจร้อนจริงๆนะ ฉันไม่ได้บอกกับพวกแกหนิว่าจะไม่ไป แต่ว่ากะจะบอกว่าไปทั่งยังงี้หัวโด่ๆแกไปถึงจนครบ32จริงๆงั้นเหรอ'' 

สิ้นเสียงคำพูดของเดนชัย ทุกคนก็เงียบกริบเเล้วหันไปมองหน้ากัน เเละเหมือนว่าทุกคนจะเข้าใจความหมายของคำพูดที่เดนชัยได้พูดไปเมื่อกี้ 

''ใช่...เราต้องมีอาวุธ'' 

เนรินพูดขึ้นทำให้ทุกคนหันมามองเธอเป็นตาเดียว เเล้วดูเหมือนว่าเดนชัยจะชอบใจกับความคิดของเนริน 

''ถูกต้องนะค่าบ อาวุธยังไงละ'' 

''แล้วเราจะหาได้จากไหนละ...?'' 

วายุถามเดนชัยด้วยเสียงเรียบ 

'' ฉันมีวิธีหน่า ตามมาเราจะไปเดินห้างกัน - -+ ''

 

 ''ห้าง!?''   

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา