The white death เด็กมอต้นซ่าล่าซอมบี้
เขียนโดย Patumkongka
วันที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.21 น.
แก้ไขเมื่อ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 19.12 น. โดย เจ้าของนิยาย
11) เริ่ม EP:2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ สวัสดีครับผมชื่อ มิว ตอนนี่ผมได้ใช้ชีวิตอยู่ในโลกที่
ตอนนี่ผมรู้สึกไม่สบายยังไงไม่รู้...ผมกลัวมากจนไปกล้าออกไปจาก
''นี่มันอะไรเนี่ยพี่บทความในเฟซนี่มัน?''
สิงหะเอ่ยถามพี่ของตนที่ตอนนี่กำลังนั่งขัดซามูไร อยู่ที่มุมเตียง
''เป็นบทความที่ฉันได้รับเมื่อ 5วันก่อน จากเพื่อนในเฟซฉันน่ะ เเล้วฉันก็รียเเจ้นไปโรงเรียนแกเลยเเต่ไม่เห็นใครนอกจากซอมบี้ที่เดินให้ว่อนทั่วโรงเรียน ''
เดนชัยพูดไม่ทันได้จบประโยคก็มีเสียงของ สุมาลีตะโกนขึ้นมาจากชั่นล่าง
''สิงหะ!! มาดูนี่เร็ว!''
สิงหะได้ยินดังนั้นก็รีบวิ่งรุดลงมาชั่นล่างปรากฎว่ามี วายุ เนลิน ภารคิน เเละสุมาลี นั่งเรียงกันอยู่บนโชฟากันเป็นตับเเล้วสายตาของพวกเขาก็จับจ้องไปที่ทีวี จอเเบนสีดำที่ตั่งอยู่ตรงหน้า มีเเสงจากจ่อทีวีสาดเข้ามา เมื่อสิงหะเห็นก็รีบเดินเข้ามาดูด้วยทันที ในทีวีปรากฎสำนักข่าวช่องหนึ่งกำลังถ่ายทอดสด ซอมบี้กินคนละบาดทั่วกรุงเทพ เเละภาพจากกล้องวงจรปิด ที่ฉ่ายให้เห็นภาพถนนในแต่ละสาย และภาพในพื้นที่ต่างๆที่ตอนนี่มีเเต่ซอมบี้เต็มไปหมด
''ประเทศนี่...ไม่สิโลกนี่ถึงคราวจุดจบเเล้ว'' ภารคินพูดพืมพำเบาๆ กับตัวเอง
''รายงานข่าวจากสะกายรีพรอต ตอนนี่ทุกพื้นที่ในกทม โดนซอมบี้ยึดเป็นที่เรียบร้อย ฟังผมนะครับใครที่ยังมีชีวิตรอดอยู่ ทางค่ายทหารหน่วยรบอากาศดินแดง มีค่ายผู้อบพยบขนาดใหญ่คอยพี่จะรับพวกคุณอยู่ แต่ว่าพวกคุณต้องหาทางมากันเองนะครับ ''
ปิ๊บบ!
ทีวีถูกปิดลงด้วยน้ำมือของเดนชัยที่เข้ามาขัดจังหวะพวกสิงหะที่กำลัง ตั่งใจดูข่าวอย่างใจจดใจจ่อ เหมือนกับโดนปิดสวิตอย่างใดอย่างนั้น
''นี่แกทำอะไรฟร๊ะ! แกไม่เห็นหรือไงว่าเขากำลังจะบอกอะไรน่ะ เจ้าบ้า!!''
สิงหะโมโหมากกับการกระทำของพี่ชายตัวเองจึงรีบไปคว้าคอเสื้อที่ชายของตัวเองทันที
''เฮอะ! แกคิดเหรอว่าจะไปถึงที่นั้นได้โดยที่ยังครบ32น่ะ ''
''พอได้เเล้วทั่งสองคน!''
ภารคินรีบวิ่งมาห้ามคู่พี่น้องที่กำลังจะกัดกันทันที
''ก็ดูมันพูดดิไอ้คิน มันพูดทำลายความหวังของพวกเรานะ!''
สิงหะพูดตคอกใส่หน้าเดนชัย เขากำลังโมโหมาก เลยทีเดียว
''ก็จริงอย่างที่พี่นายพูดละสิงหะ...เราจะไปที่นั้นโดยที่จะยังครบ32จริงๆเหรอ..''
วายุที่นั่งอยู่บนโชฟาพูดขึ้นโดยน้ำเสียงเรียบแล้วเหมือนกำลังครุ้นคิดอะไรบางอยู่อยู่
''นายก็เอาด้วยเหรอไง เออก็ได้เข้าข้างกันเข้าไป จะให้จมปรักรอความตายอย่างงั้นเหรอ''
''หึ! ใจร้อนจริงๆนะ ฉันไม่ได้บอกกับพวกแกหนิว่าจะไม่ไป แต่ว่ากะจะบอกว่าไปทั่งยังงี้หัวโด่ๆแกไปถึงจนครบ32จริงๆงั้นเหรอ''
สิ้นเสียงคำพูดของเดนชัย ทุกคนก็เงียบกริบเเล้วหันไปมองหน้ากัน เเละเหมือนว่าทุกคนจะเข้าใจความหมายของคำพูดที่เดนชัยได้พูดไปเมื่อกี้
''ใช่...เราต้องมีอาวุธ''
เนรินพูดขึ้นทำให้ทุกคนหันมามองเธอเป็นตาเดียว เเล้วดูเหมือนว่าเดนชัยจะชอบใจกับความคิดของเนริน
''ถูกต้องนะค่าบ อาวุธยังไงละ''
''แล้วเราจะหาได้จากไหนละ...?''
วายุถามเดนชัยด้วยเสียงเรียบ
'' ฉันมีวิธีหน่า ตามมาเราจะไปเดินห้างกัน - -+ ''
''ห้าง!?''
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ