รักหวานแหววของยัยแว่นน้อย
9.4
เขียนโดย Piyapat
วันที่ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.55 น.
20 ตอน
10 วิจารณ์
26.74K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 17.10 น. โดย เจ้าของนิยาย
7) ฤดูที่ฉันเหงา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ'ในชีวิต...จะมีหนึ่งฤดูทำให้ฉันนั้นรู้สึกคิดถึงใครหนึ่งคน..'หนึ่งในเนื้อเพลงฤดูที่ฉันเหงาของ
ฟลัว
ทำให้ฉันเหงายิ่งกว่าเดิม...ในอากาศที่หนาวเพราะฝนตก...ในบ้านเหมือนมีเราอยู่คนเดียว ถึงแม้จะมีพ่อกับแม่อยู่ก็เถอะ
ในหัวใจมันเหมือนเปล่งเสียงเรียกใครบางคน...........
ใช่...แบงค์...สินะที่เป็นต้นเหตุของความรู้สึกเหงา..ฉันไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลย
สิ่งที่เราหวังจะครอบครองนั่นคือหัวใจของเขา
ฉันว่านะการไม่บอกมันรู้สึกอึดอัดแต่การที่ได้เป็นเพื่อนกับแบงค์อยู่ใกล้ชิดกันก็ดีแล้วนี่...
และยังดีกว่าบอกรักไปแล้วเขาไม่รักแล้วทำตัวห่างทำให้อึดอัดกว่าเดิมอีก
ให้ตายเถอะนี่ไม่ใช่นิยายที่เน้นดราม่าซะหน่อยนี่พึ่งตอนที่7เองนะจะอวสานตอนไหนก็ไม่รู้
สงสัยให้จบป.6ถึงจะอวสาน -.-
โอ้ยๆๆวันเสาร์ฉันนี่เหงาจริงๆเล่นเฟซดีก่า
"นี่ๆตะเวง"มีคนส่งข้อความแชทมาหา
"ว่าไงๆ^3^"ฉันดีใจมากที่แบงค์ทักมา
"ฝนตกแล้วระวังไม่สบายนะอย่าตากฝนด้วย"
"ขอบใจนะแบงค์ที่อุตส่าห์เป็นห่วง"
"ก็'เพื่อน'กันนี่ทำไมจะไม่ห่วง" คำก็เพื่อนสองคำก็เพื่อน!แต่ไม่เป็นไร
ขอให้เขามีเราในสายตาก็พอ
"วันนี้มีคุยเรื่องเกมส์ดีกว่าเมื่อวานนายให้สูตรชั้นมันเยี่ยมจริงๆ"
"บอกแล้วมีเราเป็นเพื่อนโดยเฉพาะในเฟซ ได้เป็นเกมส์เมอร์ซุปเปอร์กูรู แหงๆ"แหมอวด
"มาบ้านเค้าหน่อยฝากเก็บผักในแปลงด้วย"
"มาแล้วๆนี่เสื้อใหม่เก็บตังค์ตั้งนาน"
"สวยดีลายอะไรหรอ"
"พลอยสีแดง"
"ทำไมถึงเอาเค้าไปประดับที่เสื้อล่ะ"ฉันดูในเกมส์มองดูที่เสื้อเป็นพลอยสีแดงทรงหัวใจ
อยู่ตรงหน้าอกด้านซ้ายของตัวละครเขาเลย
"ก็เตงน่ารักนี่นา"ว๊ากก เขิล>.........<
"บ้า เขิลนะ><ถ้าใครได้แกไปเป็นแฟนคงโชคดีแย่มีแฟนปากหวานซะ"ฉันพิมพ์ตอบ
"หล่ะมั้งแล้วเราก็รักจริงด้วย เราคุยกันในเกมส์เถอะ"
"เคๆ"
--- นี่คือบทสนทนาในเกมส์หน้าบ้านฉันเอง ---
"ปลูกผักเยอะจังโดยเฉพาะต้นหอม"แบงค์พิมพ์มาหา
"ก็หมาในชีวิตจริงของชั้นชื่อต้นหอมนี่นาแถมในเกมส์ต้นหอมเอาไปทำอาหาร
ในครัวได้ขายก็ราคาดีขอบใจนะสูตรที่บอกเมื่อวาน"
"อิอิ"
"ฉันเหงาเธอรู้มั้ย ฉันหนาวจนแทบขาดใจ ไม่มีอ้อมกอดจากเธอที่รู้ใจ"
"อะไรหน่ะพลอยเพลงฤดูที่ฉันเหงาของฟลัวหรอ"
"ใช่แล้วเรากำลังรู้สึกแบบในเพลงอยู่ตรงกับเราจริงๆ"
"อย่าเหงาเลยนะพลอย มีเราอยู่..."หลังจากี่แบงค์พิมพ์ตอบมา ตัวละคร
ในเกมส์ของแบงค์ก็มานั่งข้างๆตัวละครของฉัน
ตอนนั้นฉันรู้สึกอบอุ่นอย่างดี
ตอนนี้ฉันกำลังฟังเพลง เผลอ ของนพ พรชำนิ ถึงเพลงจะนานแล้วแต่ฉันก็ชอบมาก
อยากให้ถึงวันจันทร์เร็วจัง>_<
"แบงค์ มืดแล้วเค้าไปนอนก่อนนะ"
"ฝันดี บายนะ"
"บาย"
...................นี้คือช่องแชทในเฟซ
"เราก็จะนอนละฝันดีนะพลอยฝันถึงเราด้วยถ้าฝันจริงๆมาเล่าให้ฟังในวันจันทร์ด้วยน้า"
"อิอิ จะตามมาหลอกหลอนชั้นในฝันหรอฝันไปเถ้อออ"
"เอ๊อะ มึนและงั้นแกไปฝันเถอะเราจะฝันบ้างและและต้องฝันถึงพลอยแน่"
"โอ้ยมึนงั้น ราตรีสวัสขอให้ฝันดีนะ"
"ครับ ฝันดี"
"ออกเฟซจิ"
"เตงออกก่อน"
"อ่า ไม่อาวเตงออกเฟซก่อน"
"ไม่อ่างั้นออกพร้อมกันนะ"
" K "
"นึง ส่อง ซั่ม"
" ฮ่าๆๆ ออกสิๆ"
"พลอยไม่ออกแบงค์ก็ไม่ไป"
"งั้นคราวนี้เรานับน้า
"เริ่มเลย"
" นึง ซ่อง ซั่ม"
"............"
"............"
"ฮ่าๆไม่ออกอะ"
"ชิแบงค์เน๊ตเค้าช้าอะรูกสึกเหมือนเน๊ตใกล้หลุดด้วย"
"ว๊าอดเล่นกันเลยงั้นท่าเค้านับถึง3ให้ออกพร้อมกันเลยนะ"
"เคๆ รีบๆนะเน๊ตจะหลุดแล้ว"
"1..............2............."
**พลอยออฟไลน์**
"เห้ยเน็ตหลุดแล้วหรอยังนับไม่ถึง3เลยพลอยกลับมาก่อน"
........
"งั้นฝันดี"
"โอ้ยเราคุยคนเดียวทำไมวะ"
"นับ3"
**แบงค์ออฟไลน์**
ถ้าชอบก็ช่วงวิจารณ์และไลค์ด้วยนะคะไว้รอตอนที่8นะ
ฟลัว
ทำให้ฉันเหงายิ่งกว่าเดิม...ในอากาศที่หนาวเพราะฝนตก...ในบ้านเหมือนมีเราอยู่คนเดียว ถึงแม้จะมีพ่อกับแม่อยู่ก็เถอะ
ในหัวใจมันเหมือนเปล่งเสียงเรียกใครบางคน...........
ใช่...แบงค์...สินะที่เป็นต้นเหตุของความรู้สึกเหงา..ฉันไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนเลย
สิ่งที่เราหวังจะครอบครองนั่นคือหัวใจของเขา
ฉันว่านะการไม่บอกมันรู้สึกอึดอัดแต่การที่ได้เป็นเพื่อนกับแบงค์อยู่ใกล้ชิดกันก็ดีแล้วนี่...
และยังดีกว่าบอกรักไปแล้วเขาไม่รักแล้วทำตัวห่างทำให้อึดอัดกว่าเดิมอีก
ให้ตายเถอะนี่ไม่ใช่นิยายที่เน้นดราม่าซะหน่อยนี่พึ่งตอนที่7เองนะจะอวสานตอนไหนก็ไม่รู้
สงสัยให้จบป.6ถึงจะอวสาน -.-
โอ้ยๆๆวันเสาร์ฉันนี่เหงาจริงๆเล่นเฟซดีก่า
"นี่ๆตะเวง"มีคนส่งข้อความแชทมาหา
"ว่าไงๆ^3^"ฉันดีใจมากที่แบงค์ทักมา
"ฝนตกแล้วระวังไม่สบายนะอย่าตากฝนด้วย"
"ขอบใจนะแบงค์ที่อุตส่าห์เป็นห่วง"
"ก็'เพื่อน'กันนี่ทำไมจะไม่ห่วง" คำก็เพื่อนสองคำก็เพื่อน!แต่ไม่เป็นไร
ขอให้เขามีเราในสายตาก็พอ
"วันนี้มีคุยเรื่องเกมส์ดีกว่าเมื่อวานนายให้สูตรชั้นมันเยี่ยมจริงๆ"
"บอกแล้วมีเราเป็นเพื่อนโดยเฉพาะในเฟซ ได้เป็นเกมส์เมอร์ซุปเปอร์กูรู แหงๆ"แหมอวด
"มาบ้านเค้าหน่อยฝากเก็บผักในแปลงด้วย"
"มาแล้วๆนี่เสื้อใหม่เก็บตังค์ตั้งนาน"
"สวยดีลายอะไรหรอ"
"พลอยสีแดง"
"ทำไมถึงเอาเค้าไปประดับที่เสื้อล่ะ"ฉันดูในเกมส์มองดูที่เสื้อเป็นพลอยสีแดงทรงหัวใจ
อยู่ตรงหน้าอกด้านซ้ายของตัวละครเขาเลย
"ก็เตงน่ารักนี่นา"ว๊ากก เขิล>.........<
"บ้า เขิลนะ><ถ้าใครได้แกไปเป็นแฟนคงโชคดีแย่มีแฟนปากหวานซะ"ฉันพิมพ์ตอบ
"หล่ะมั้งแล้วเราก็รักจริงด้วย เราคุยกันในเกมส์เถอะ"
"เคๆ"
--- นี่คือบทสนทนาในเกมส์หน้าบ้านฉันเอง ---
"ปลูกผักเยอะจังโดยเฉพาะต้นหอม"แบงค์พิมพ์มาหา
"ก็หมาในชีวิตจริงของชั้นชื่อต้นหอมนี่นาแถมในเกมส์ต้นหอมเอาไปทำอาหาร
ในครัวได้ขายก็ราคาดีขอบใจนะสูตรที่บอกเมื่อวาน"
"อิอิ"
"ฉันเหงาเธอรู้มั้ย ฉันหนาวจนแทบขาดใจ ไม่มีอ้อมกอดจากเธอที่รู้ใจ"
"อะไรหน่ะพลอยเพลงฤดูที่ฉันเหงาของฟลัวหรอ"
"ใช่แล้วเรากำลังรู้สึกแบบในเพลงอยู่ตรงกับเราจริงๆ"
"อย่าเหงาเลยนะพลอย มีเราอยู่..."หลังจากี่แบงค์พิมพ์ตอบมา ตัวละคร
ในเกมส์ของแบงค์ก็มานั่งข้างๆตัวละครของฉัน
ตอนนั้นฉันรู้สึกอบอุ่นอย่างดี
ตอนนี้ฉันกำลังฟังเพลง เผลอ ของนพ พรชำนิ ถึงเพลงจะนานแล้วแต่ฉันก็ชอบมาก
อยากให้ถึงวันจันทร์เร็วจัง>_<
"แบงค์ มืดแล้วเค้าไปนอนก่อนนะ"
"ฝันดี บายนะ"
"บาย"
...................นี้คือช่องแชทในเฟซ
"เราก็จะนอนละฝันดีนะพลอยฝันถึงเราด้วยถ้าฝันจริงๆมาเล่าให้ฟังในวันจันทร์ด้วยน้า"
"อิอิ จะตามมาหลอกหลอนชั้นในฝันหรอฝันไปเถ้อออ"
"เอ๊อะ มึนและงั้นแกไปฝันเถอะเราจะฝันบ้างและและต้องฝันถึงพลอยแน่"
"โอ้ยมึนงั้น ราตรีสวัสขอให้ฝันดีนะ"
"ครับ ฝันดี"
"ออกเฟซจิ"
"เตงออกก่อน"
"อ่า ไม่อาวเตงออกเฟซก่อน"
"ไม่อ่างั้นออกพร้อมกันนะ"
" K "
"นึง ส่อง ซั่ม"
" ฮ่าๆๆ ออกสิๆ"
"พลอยไม่ออกแบงค์ก็ไม่ไป"
"งั้นคราวนี้เรานับน้า
"เริ่มเลย"
" นึง ซ่อง ซั่ม"
"............"
"............"
"ฮ่าๆไม่ออกอะ"
"ชิแบงค์เน๊ตเค้าช้าอะรูกสึกเหมือนเน๊ตใกล้หลุดด้วย"
"ว๊าอดเล่นกันเลยงั้นท่าเค้านับถึง3ให้ออกพร้อมกันเลยนะ"
"เคๆ รีบๆนะเน๊ตจะหลุดแล้ว"
"1..............2............."
**พลอยออฟไลน์**
"เห้ยเน็ตหลุดแล้วหรอยังนับไม่ถึง3เลยพลอยกลับมาก่อน"
........
"งั้นฝันดี"
"โอ้ยเราคุยคนเดียวทำไมวะ"
"นับ3"
**แบงค์ออฟไลน์**
ถ้าชอบก็ช่วงวิจารณ์และไลค์ด้วยนะคะไว้รอตอนที่8นะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ