ยอดนักสืบคุกกี้
8.1
4) คดีชนเเล้วหนีต่อเนื่อง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ วันนี้คุกกี้ถูกเรียกตัวมาด้วยคดีชนแล้วหนีซึ่งเกิดขึ้นบ่อยครั้งว่ากันว่าคนร้ายที่ขับรถมีมือที่ขาวมาก
“อืม……เท่าที่ดูผู้ต้องสงสัยทุกคนสีผิวปกติกันหมดเลยแฮะ”
ชายหนุ่มพึมพำกับตัวเองเบาๆพลางคิดไปถึงผู้ต้องสงสัย
:นายเจเขาเป็นนักว่ายน้ำ นายสมพรเขาเป็นนักตีกล็อฟ นายนรงค์เขาเป็นชาวประมง:
“จุดเหมือนของทุกคนคือเป็นอาชีพที่ใช้แรงทั้งหมด….”
“เอ่อคุณคุกกี้ยอดนักสืบตะวันมาถึงแล้วครับ”
สารวัตรชินกล่าวน้ำเสียงนอบน้อมทำเอาคุกกี้สะดุ้งโหยงเลยทีเดียวเพราะเขารู้ว่าก่อเรื่องอะไรเอาไว้กับเธอ
“เอ่อสารวัตรครับผมคงต้องขอตัว…อึ๋ย”
ชายหนุ่มร้องเสียงหลงเมื่อเห็นหญิงสาวกำลังเดินเข้ามาด้วยสีหน้าที่พร้อมจะฆ่าเขาทุกเมื่อการแสดงออกนั้นพอจะทำให้สารวัตรชินเดาได้ไม่ยากว่าทั้ง2คนเคยเจอกันมาก่อนแต่เขาก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่จึงเดินจากไปทันที
“นายชื่ออะไรนะอ้อคุกกี้ สก็อตสินะรู้ไหมคนที่ลงบัญชีดำของฉันไม่เคยมีใครไม่เจ็บตัว”
ตะวันกล่าวพลางหักนิ้วดังกร็อบๆ
“โธ่…ก็ตอนนั้นฉันไม่มีทางเลือกนี่แค่หอมแก้มครั้งเดียวเองโวยวายไปได้”
คุกกี้อ้อนวอนหวังจะแก้ตัวแต่กลับสะกิดแผลเก่าของหญิงสาวเข้าหน้าของเธอแดงขึ้นมาทันที
กร็อบๆ!
เสียงหักนิ้วเป็นจังหวะสร้างความกลัวให้กับเขาไม่น้อย
“เฮ้ยหมาบินได้”
ชายหนุ่มแกล้งตะโกนพลางชี้ไปบนฟ้าตะวันลืมตัวเผลอหันไปมอง….
แกร๊ก!
“กรี๊ด!ปล่อยนะ”
หญิงสาวร้องเสียงหลงเมื่อคุกกี้นำกุญแจมือที่พกมาล็อคข้อมือของเธอไว้กับเก้าอี้
“ถ้าเธอไม่หยุดร้องล่ะก็….”
“อะไรจะทำไม…ช่วยด้ว..”
คำพูดของตะวันหยุดชะงักไปทันทีเมื่อเขายื่นริมฝีปากไปแตะที่แก้มของเธอ
“เออ…ต้องทำแบบนี้ถึงจะเงียบได้”
ชายหนุ่มฉีกยิ้มอย่างผู้ชนะส่วนตะวันตอนนี้หน้ากลายเป็นสีลูกตำลึงสุกไปแล้วเธอได้แต่นิ่งเงียบไม่กล้าสบตากลับคุกกี้
:คนร้ายในคดีนี้คือเขานี่เอง…:
ชายหนุ่มคิดในใจก่อนจะหันไปทางหญิงสาว
“เธออยู่นี่แหละไว้ปิดคดีได้จะกลับมาปล่อย”
ณห้องสืบสวน
“คุณสมพรคนร้ายมีเพียงคุณ”
“หาพูดอะไรบ้าๆน่ะ!”
“มือสีขาวที่พยานเห็นคือถุงมือนักกล็อฟสีขาวของคุณล่ะสิ!”
“พอ!ฉันยอมแพ้แล้วที่ฉันทำแบบนี้เพราะมีคนจ้างมาแต่ฉันไม่รู้หรอกว่าใคร!””
ผ่านไป30นาที
“แหมคราวนี้ต้องก็ต้องพึ่งคุณอีกแล้วสิครับ”
สารวัตรชินพูดด้วยน้ำเสียงจริงใจ
“ไม่เป็นไรครับสวัสดีครับ…”
ผ่านไป5ชั่วโมง
ณสำนักงานนักสืบ
“เอ…เราลืมอะไรหรือเปล่าหว่าคงไม่มีอะไรมั้งช่างเถอะ”
ณสถานที่เกิดเหตุ
“ไอ้บ้า!แงๆใครก็ได้มาปล่อยฉันที
“อืม……เท่าที่ดูผู้ต้องสงสัยทุกคนสีผิวปกติกันหมดเลยแฮะ”
ชายหนุ่มพึมพำกับตัวเองเบาๆพลางคิดไปถึงผู้ต้องสงสัย
:นายเจเขาเป็นนักว่ายน้ำ นายสมพรเขาเป็นนักตีกล็อฟ นายนรงค์เขาเป็นชาวประมง:
“จุดเหมือนของทุกคนคือเป็นอาชีพที่ใช้แรงทั้งหมด….”
“เอ่อคุณคุกกี้ยอดนักสืบตะวันมาถึงแล้วครับ”
สารวัตรชินกล่าวน้ำเสียงนอบน้อมทำเอาคุกกี้สะดุ้งโหยงเลยทีเดียวเพราะเขารู้ว่าก่อเรื่องอะไรเอาไว้กับเธอ
“เอ่อสารวัตรครับผมคงต้องขอตัว…อึ๋ย”
ชายหนุ่มร้องเสียงหลงเมื่อเห็นหญิงสาวกำลังเดินเข้ามาด้วยสีหน้าที่พร้อมจะฆ่าเขาทุกเมื่อการแสดงออกนั้นพอจะทำให้สารวัตรชินเดาได้ไม่ยากว่าทั้ง2คนเคยเจอกันมาก่อนแต่เขาก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่จึงเดินจากไปทันที
“นายชื่ออะไรนะอ้อคุกกี้ สก็อตสินะรู้ไหมคนที่ลงบัญชีดำของฉันไม่เคยมีใครไม่เจ็บตัว”
ตะวันกล่าวพลางหักนิ้วดังกร็อบๆ
“โธ่…ก็ตอนนั้นฉันไม่มีทางเลือกนี่แค่หอมแก้มครั้งเดียวเองโวยวายไปได้”
คุกกี้อ้อนวอนหวังจะแก้ตัวแต่กลับสะกิดแผลเก่าของหญิงสาวเข้าหน้าของเธอแดงขึ้นมาทันที
กร็อบๆ!
เสียงหักนิ้วเป็นจังหวะสร้างความกลัวให้กับเขาไม่น้อย
“เฮ้ยหมาบินได้”
ชายหนุ่มแกล้งตะโกนพลางชี้ไปบนฟ้าตะวันลืมตัวเผลอหันไปมอง….
แกร๊ก!
“กรี๊ด!ปล่อยนะ”
หญิงสาวร้องเสียงหลงเมื่อคุกกี้นำกุญแจมือที่พกมาล็อคข้อมือของเธอไว้กับเก้าอี้
“ถ้าเธอไม่หยุดร้องล่ะก็….”
“อะไรจะทำไม…ช่วยด้ว..”
คำพูดของตะวันหยุดชะงักไปทันทีเมื่อเขายื่นริมฝีปากไปแตะที่แก้มของเธอ
“เออ…ต้องทำแบบนี้ถึงจะเงียบได้”
ชายหนุ่มฉีกยิ้มอย่างผู้ชนะส่วนตะวันตอนนี้หน้ากลายเป็นสีลูกตำลึงสุกไปแล้วเธอได้แต่นิ่งเงียบไม่กล้าสบตากลับคุกกี้
:คนร้ายในคดีนี้คือเขานี่เอง…:
ชายหนุ่มคิดในใจก่อนจะหันไปทางหญิงสาว
“เธออยู่นี่แหละไว้ปิดคดีได้จะกลับมาปล่อย”
ณห้องสืบสวน
“คุณสมพรคนร้ายมีเพียงคุณ”
“หาพูดอะไรบ้าๆน่ะ!”
“มือสีขาวที่พยานเห็นคือถุงมือนักกล็อฟสีขาวของคุณล่ะสิ!”
“พอ!ฉันยอมแพ้แล้วที่ฉันทำแบบนี้เพราะมีคนจ้างมาแต่ฉันไม่รู้หรอกว่าใคร!””
ผ่านไป30นาที
“แหมคราวนี้ต้องก็ต้องพึ่งคุณอีกแล้วสิครับ”
สารวัตรชินพูดด้วยน้ำเสียงจริงใจ
“ไม่เป็นไรครับสวัสดีครับ…”
ผ่านไป5ชั่วโมง
ณสำนักงานนักสืบ
“เอ…เราลืมอะไรหรือเปล่าหว่าคงไม่มีอะไรมั้งช่างเถอะ”
ณสถานที่เกิดเหตุ
“ไอ้บ้า!แงๆใครก็ได้มาปล่อยฉันที
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ