ยอดนักสืบคุกกี้

8.1

เขียนโดย อ๋อง

วันที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.02 น.

  10 ตอน
  30 วิจารณ์
  15.26K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

4) คดีชนเเล้วหนีต่อเนื่อง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

                         วันนี้คุกกี้ถูกเรียกตัวมาด้วยคดีชนแล้วหนีซึ่งเกิดขึ้นบ่อยครั้งว่ากันว่าคนร้ายที่ขับรถมีมือที่ขาวมาก

 

“อืม……เท่าที่ดูผู้ต้องสงสัยทุกคนสีผิวปกติกันหมดเลยแฮะ”

 

ชายหนุ่มพึมพำกับตัวเองเบาๆพลางคิดไปถึงผู้ต้องสงสัย

 

:นายเจเขาเป็นนักว่ายน้ำ  นายสมพรเขาเป็นนักตีกล็อฟ  นายนรงค์เขาเป็นชาวประมง:

 

“จุดเหมือนของทุกคนคือเป็นอาชีพที่ใช้แรงทั้งหมด….

 

“เอ่อคุณคุกกี้ยอดนักสืบตะวันมาถึงแล้วครับ”

 

สารวัตรชินกล่าวน้ำเสียงนอบน้อมทำเอาคุกกี้สะดุ้งโหยงเลยทีเดียวเพราะเขารู้ว่าก่อเรื่องอะไรเอาไว้กับเธอ

 

“เอ่อสารวัตรครับผมคงต้องขอตัวอึ๋ย”

 

ชายหนุ่มร้องเสียงหลงเมื่อเห็นหญิงสาวกำลังเดินเข้ามาด้วยสีหน้าที่พร้อมจะฆ่าเขาทุกเมื่อการแสดงออกนั้นพอจะทำให้สารวัตรชินเดาได้ไม่ยากว่าทั้ง2คนเคยเจอกันมาก่อนแต่เขาก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่จึงเดินจากไปทันที

 

“นายชื่ออะไรนะอ้อคุกกี้ สก็อตสินะรู้ไหมคนที่ลงบัญชีดำของฉันไม่เคยมีใครไม่เจ็บตัว”

 

ตะวันกล่าวพลางหักนิ้วดังกร็อบๆ

 

“โธ่ก็ตอนนั้นฉันไม่มีทางเลือกนี่แค่หอมแก้มครั้งเดียวเองโวยวายไปได้”

 

คุกกี้อ้อนวอนหวังจะแก้ตัวแต่กลับสะกิดแผลเก่าของหญิงสาวเข้าหน้าของเธอแดงขึ้นมาทันที

 

กร็อบๆ!

 

เสียงหักนิ้วเป็นจังหวะสร้างความกลัวให้กับเขาไม่น้อย

 

“เฮ้ยหมาบินได้”

 

ชายหนุ่มแกล้งตะโกนพลางชี้ไปบนฟ้าตะวันลืมตัวเผลอหันไปมอง….

 

แกร๊ก!

 

“กรี๊ด!ปล่อยนะ”

 

หญิงสาวร้องเสียงหลงเมื่อคุกกี้นำกุญแจมือที่พกมาล็อคข้อมือของเธอไว้กับเก้าอี้

 

“ถ้าเธอไม่หยุดร้องล่ะก็….

 

“อะไรจะทำไมช่วยด้ว..

 

คำพูดของตะวันหยุดชะงักไปทันทีเมื่อเขายื่นริมฝีปากไปแตะที่แก้มของเธอ

 

“เออต้องทำแบบนี้ถึงจะเงียบได้”

 

ชายหนุ่มฉีกยิ้มอย่างผู้ชนะส่วนตะวันตอนนี้หน้ากลายเป็นสีลูกตำลึงสุกไปแล้วเธอได้แต่นิ่งเงียบไม่กล้าสบตากลับคุกกี้

 

:คนร้ายในคดีนี้คือเขานี่เอง…:

 

ชายหนุ่มคิดในใจก่อนจะหันไปทางหญิงสาว

 

“เธออยู่นี่แหละไว้ปิดคดีได้จะกลับมาปล่อย”

 

                           ณห้องสืบสวน

 

“คุณสมพรคนร้ายมีเพียงคุณ”

 

“หาพูดอะไรบ้าๆน่ะ!

 

“มือสีขาวที่พยานเห็นคือถุงมือนักกล็อฟสีขาวของคุณล่ะสิ!

 

“พอ!ฉันยอมแพ้แล้วที่ฉันทำแบบนี้เพราะมีคนจ้างมาแต่ฉันไม่รู้หรอกว่าใคร!””

 

                ผ่านไป30นาที

 

“แหมคราวนี้ต้องก็ต้องพึ่งคุณอีกแล้วสิครับ”

 

สารวัตรชินพูดด้วยน้ำเสียงจริงใจ

 

“ไม่เป็นไรครับสวัสดีครับ

 

                                                     ผ่านไป5ชั่วโมง

 

                            ณสำนักงานนักสืบ

 

“เอเราลืมอะไรหรือเปล่าหว่าคงไม่มีอะไรมั้งช่างเถอะ”

 

                       ณสถานที่เกิดเหตุ

 

“ไอ้บ้า!แงๆใครก็ได้มาปล่อยฉันที

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา