Angelic Wars นางฟ้า...เขาเป็นอย่างนี้เหรอ

เมื่อปิดภาคเรียนฤดูร้อนจบลง สำหรับโรงเรียนของพวกฮิซาชิแล้วนับว่าเป็นการเลื่อนเข้าสู่ชั้นปีใหม่ และเมื่อพวกเขากลับเข้าสู่ภายในรั้วโรงเรียนแล้ว... ก็ได้เวลาสะสางเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนปิดภาคเรียนทันที!!

"ฮิซาชิ! ไปเที่ยวทะเลกับรุ่นน้องสาวสวยสองต่อสองสนุกรึเปล่า!!"

สนุกที่สุดเลย... สนุกอะไรจะใดปาน... สนุกกับผีน่ะสิฟะ!! ไหนจะต้องเหนื่อยสายตัวแทบขาดเพราะต้องทำงานหาเงินกลับบ้านสายตัวแทบขาดนั่น... แล้วไหนจะเรื่องวุ่นวายระหว่างพวกอควารอยด์นั่นอีก... แกจะมาเจอแทนฉันไหม!!!

"ว่าแต่... นายรู้หรือยังว่าวันนี้มีนักเรียนใหม่ย้ายเข้ามาน่ะ!"
"รู้อยู่แล้วล่ะน่า..!" เขาตอบได้ไร้อารมณ์มาก! เหมือนเขายอมรับหายนะที่เกิดกับเขาแล้ว! "ฟูจิซากิ ยูนะ เด็กม.1ใช่หรือเปล่า..."
"อย่านับพวกรุ่นน้องที่เข้ามาใหม่ปีนี้สิ!" เพื่อนของเขาส่ายหัวอย่างหมดหวัง "ฉันหมายถึงที่ห้องพวกเราต่างหาก..."

ตอนนั้นเอง... ฮิซาชิก็มีความรู้สึกหนึ่งค่อยๆผุดขึ้นมาในใจ มันอาจจะเป็นสิ่งที่เรียกว่า "อาการเจ็บเล็กๆน้อยๆที่ก้น (Pain in the ass)" ก็เป็นได้!

"ชื่อ ริกะ ค่ะ! ยินดีที่ได้เรียนห้องเดียวกับทุกคนนะ!!" โอ้! พระเจ้า!! นี่กำลังล้อกันเล่นใช่ไหมเนี่ย!! เล่นส่งยัยนี่มาอยู่โรงเรียนเดียวกันแบบนี้... แถมยังห้องเดียวกันอีก!!

"อ๊ะ! เจอตัวแล้ว!!" เสียงที่ดังขึ้นทักเขา ทำให้ฮิซาชิรู้สึกได้ถึงความไม่ชอบมาพากลของมิติเวลา
"เธอทักคนผิดแล้วม้าง..!"

"อะไรกันน่ะ..." ริกะทำท่าทางอ่อนใจ รู้นะว่าแกล้งทำ! "ได้เจอกันแล้วทั้งที ปกติก็น่าจะเข้ามาทักทายแล้วจับมือกระโดดโลดเต้นกันไม่ใช่เหรอ..."

"นี่เธอดูการ์ตูนมากไปหรือเปล่าฟะ!" ช่างน่าเซ็งจิตจริงๆ "เอาเถอะ อย่าก่อปัญหาให้ใครอีกล่ะ"

"พวกนายรู้จักกันเหรอ... กับนักเรียนใหม่คนนั้นน่ะ!" ฮิซาชิรู้สึกได้ถึงสายตาที่แทบจะจ้องเข้าไปทำลายระบบประสาทของเขาได้ และไม่ใช่แค่คู่เดียวด้วย!!

"ก็ต้องรู้จักสิ ก็ยัยนี่น่ะเป็น..." ยังไม่ทันที่เขาจะได้อธิบาย สาวเจ้าก็ชิงแทรกขึ้นมาก่อน
"เป็นคู่สามีศรีภรรยากันน่ะสิ!"

บร๊ะแล้วไง!! พูดอะไรออกไปน่ะ ยัยบ้า!!!

"จริงๆแล้ว... พวกเราเป็นญาติกันน่ะ!" รอยปูดกลางกระหม่อมของสาวน้อยทำให้เธอยอมพูดความจริงออกมา นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอกวนประสาทฮิซาชิ ครั้งที่แล้วเธอเคยบอกว่าเขาเป็นแฟนกับเธอจนเกือบโดนซ้อมยับมาแล้ว...

"เพราะอย่างนี้ไง ฉันถึงไม่อยากเจอเธอน่ะ!" เด็กหนุ่มพูดอย่างรำคาญสุดชีวิต แต่เหมือนสาวน้อยจะไม่รู้สึกรู้สา...
"ขอโทษจริงๆ... ไว้คราวหน้าฉันจะบอกแค่ว่าพวกเราเป็นแฟนกัน" เห็นไหมล่ะ..! ไม่มีสำนึก!
"ว่าแต่... เธอไม่เป็นไรแน่นะ..." เด็กหนุ่มมองไปยังน้องสาวที่ไม่ได้เจอกันมานานอย่างเป็นห่วง ถึงจริงๆแล้วพวกเขาจะไม่ได้เกี่ยวข้องกันทางสายเลือดเลยก็ตาม
"ไม่เป็นไรหรอก" ริกะยังคงร่าเริงเหมือนเดิม "ต่อให้คุณสามีจะอัดดิฉันอีกสักกี่ครั้ง ภรรยาอย่างดิฉันก็ทนได้..."
ว่าแล้วก็เอาไปอีกลูก!!

"ไม่เป็นไรหรอก ฉันก็มาอยู่บ้านนายไง!" ริกะหันมาตอบคำถามพี่ชายด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ผิดกับพี่ชายที่ชักสีหน้าเครียด
"ฉันไม่ได้จะถามเรื่องนั้น! เพราะยังไงฉันก็จะให้เธอมาอยู่ด้วยอยู่แล้ว!!" ฮิซาชิเริ่มกลุ้มใจกับการมีน้องสาวที่ค่อนข้างจะ...เฉิ่ม
"ฉันหมายถึงเรื่องเพื่อนที่โรงเรียนเก่าของเธอต่างหาก..."

ในระหว่างที่ฮิซาชิกำลังถามคำถามนี้อยู่นั่นเอง... ริกะก็ค่อยๆเขยิบเข้ามาไซ้แขนของเขาขึ้นๆลงๆเป็นจังหวะเหมือนลูกแมวตัวน้อยที่กำลังคลอเคลียอยู่บนอ้อมกอดของเจ้าของ
"แหม...นายนี่ขี้เป็นห่วงเหลือเกินนะ" ริกะเริ่มออกอาการเขิน "ที่ฉันชอบนายก็เพราะความใจดีที่ไม่ยอมเปลี่ยนของนายนี่แหละ!"
มิคาสะกับยูนะที่เดินกลับบ้านด้วยกันก็ชะงักไป ท่าทีของพวกเธออ่านได้ไม่ยากจากสายตาของผู้หญิงด้วยกัน...

วันต่อมาหลังเลิกเรียน ริกะนัดสองสาวมิคาสะกับยูนะขึ้นไปคุยกันบนดาดฟ้าโรงเรียน เมื่อพวกเธอมาถึงที่ๆนัดกันไว้ ริกะก็ยิงคำถามใส่พวกเธอทันที

"พวกเธอน่ะ...ชอบฮิซาชิใช่หรือเปล่า!"

เป็นไปตามคาด ริกะเห็นมิคาสะกับยูนะหลบตาเธอเหมือนจะไม่อยากสบสายตาที่เหมือนจะมองทะลุเข้าไปในใจคนอื่นของเธอเลย...
"เอาเถอะ!" ริกะตีสีหน้ายิ้มแย้ม "พยายามทำให้หมอนั่นมีความสุขเข้าไว้ก็แล้วกันนะ..."

"...ระหว่างที่ยังมีโอกาสนะ!"

ทั้งคู่ไม่เข้าใจสิ่งที่ริกะพูดเมื่อครู่นี้เลย สิ่งที่เธอต้องการพูดถึงนั้นมันหมายความว่ายังไงกันแน่.... และแล้วพวกเธอทั้งสองคนก็เข้าใจความหมายของคำพูดเมื่อครู่นี้ทันที!