Angelic Wars นางฟ้า...เขาเป็นอย่างนี้เหรอ

"หลบเร็ว! ยูนะ!! โยโซระ!!"
ลำแสงที่ฮิโรโตะยิงออกมาพุ่งลงไปยังสาวน้อยทั้งสองที่อยู่ข้างล่างอย่างรวดเร็ว แต่พวกเธอก็บินหลบกระสุนแสงนั้นได้อย่างหวุดหวิด

"อยากมีส่วนร่วมขนาดนั้นเลยเหรอ... ฮิโรโตะคุง"
โยโซระพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบที่แฝงไปด้วยสีหน้าโกรธเคือง ทั้งที่เมื่อก่อนเวลาเธอเจอเรื่องแบบนี้ เธอจะเผยรอยยิ้มสุดน่ากลัวให้ทุกคนเห็นแล้ว จนกระทั่งเมื่ออาทิตย์ก่อน...
"ก็ได้ ฉันจะบันทึกชื่อนายในบัญชีสัตว์สูญพันธุ์เอง!!"

โยโซระบินเข้าไปร่วมสู้กับฮิโรโตะอย่างดุเดือด พลังของเธอในตอนนี้เหนือกว่าตอนที่สู้กับมิคาสะตอนนั้นเสียอีก ราวกับว่าตอนนั้นเธอแค่ออมมือให้เฉยๆ
"โพรมีธีอุส ยิงได้!!" โยโซระยิงคลื่นเพลิงดำใส่ฮิโรโตะ แต่เขาก็สามารถหลบได้ทันก่อนจะถึงตัวเล็กน้อย... ซึ่งเข้าวิถีอาร์เทมิสของยูนะกับลูกบอลแสงของมิคาสะพอดี

ฮิโรโตะโดนการโจมตีทั้งคู่เข้าไปเต็มๆจนเกิดควันโขมงขึ้นกลางท้องฟ้า ถ้าโดนเข้าไปเต็มๆแบบนี้... ยังไงก็ต้องบาดเจ็บหนักแน่ๆ!
"เป็นไงล่ะ!!!"
สาวน้อยทั้งสามดีใจกับความสำเร็จเล็กๆของพวกเธอ แต่เมื่อกลุ่มควันระเบิดจางลง พวกเธอก็ต้องตกใจกับสิ่งที่ได้เห็นตรงหน้า...

..............................................
"พวกนั้นจะเป็นอะไรหรือเปล่านะ..." ฮานามิมองไปทางที่พวกมิคาสะบินไปพบฮิโรโตะด้วยสายตาเป็นห่วง แต่สาวน้อยอีกคนกลับไม่รู้สึกอะไรอย่างว่าเลย...
"ไม่เป็นไรหรอกน่า ทั้งมิคาสะกับโยโซระก็แข็งแกร่งกันทั้งสองคน ส่วนยูนะนี่ก็เป็นพวกหัวกลยุทธ์ ยังไงก็หายห่วงน่า!"
ถึงริกะจะพูดแบบนั้น แต่ฮานามิก็ยังอดเป็นห่วงไม่ได้อยู่ดี ถ้าโหมดเนพติสท์ของเธอทำงานได้สมบูรณ์ละก็... เธอคงตามไปช่วยแล้ว!
"ไม่ต้องห่วงน่า ตอนนี้มาเล่นไพ่กันเถอะนะ!! ฮิซาชิ..."
เมื่อริกะเห็นส่าให้อยู่เฉยๆคงไม่ดีแน่จึงหาอะไรเล่นกับฮิซาชิเพื่อตัดโอกาสไม่ให้เขาไปทำอะไรเสี่ยงๆอีก แต่เมื่อเธอหันไปหาฮิซาชิที่กำลังขลุกตัวอยู่ที่มุมห้อง เขาก็ไม่อยู่แล้ว...

............................................

ท่ามกลางควันระเบิดนั้น... สิ่งที่ปรากฏอยู่ต่อหน้าสาวน้อยทั้งสามกลับไม่ใช่เด็กผู้ชายผมแดง กลับเป็น..!
"พี่สาวคะ..! ช่วยหนูด้วย..!!"
พวกเธอไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ประสาทสัมผัสของพวกเธอรู้สึก!! สิ่งที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าพวกเธอคือ เด็กผู้หญิงผมแดงคนหนึ่งกำลังลอยอยู่ตรงหน้าพวกเธอ เธอพยายามร้องขอความช่วยเหลือ... แต่พวกเธอที่ได้ยินเสียงนั้นกลับได้แต่ตะลึง
ยูนะจำหน้าเธอได้ เรดาร์ของเธอไม่ได้ทำงานผิดพลาดเลยแม้แต่น้อย เพราะเด็กคนนั้นมีปฏิกิริยาเทอร์รารอยด์อยู่ในตัว และเธอคนนั้น...เป็นคนๆเดียวเด็กที่ให้กำลังใจเธอเมื่อตอนนั้นเอง!!

"ฉันจะไปช่วยเธอเดี่ยวนี้แหละ!!!"
ยูนะตัดสินใจรีบบินเข้าไปหาเธอโดยไม่สนว่าอาจจะเป็นกับดักก็ได้ แต่มิคาสะก็เข้ามาห้ามเธอไว้
"จะทำอะไรน่ะ พี่!!"
ยูนะพยายามสลัดมือของพี่สาวให้หลุดจากแขนอันบอบบางของเธอ มิคาสะจึงตวาดใส่เธอด้วยเสียงอันดังเพื่อปลุกให้สติที่ขาดหายของน้องสาวคนนั้นกลับมาอีกครั้ง

"เธอจะเข้าไปหาที่ตายหรือไง!!"

หลังจากนั้นไม่นานนัก เด็กคนนั้นก็เปลี่ยนสภาพไปกลายเป็นฮิโรโตะ...
"หึ! น่ารำคาญจริงๆ..!! เอาแต่พูดอย่างพวกขี้แยไปได้..." เขาบ่นออกมาเบาๆ ทำให้สาวน้อยตัวเล็กตรงหน้ารู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา
"อะไรฟะ!! แกมีสิทธิ์อะไรมาว่าฉันน่ะ!!"

เมื่อได้ยินยูนะเถียงขึ้นมาแบบนี้ เด็กชายผมแดงก็หัวเราะลั่น ทำให้สาวน้อยทั้งหมดเริ่มหงุดหงิด
"แกหัวเราะอะไร!!!"
"เปล่า..เปล่า! ฉันไม่ได้หมายถึงพี่สาวอควารอยด์หรอกนะ..! ที่ฉันพูดเมื่อกี้น่ะหมายถึง..."
ฮิโรโตะหายใจเข้าไปลึกมาก ก่อนจะเรียกลมปากออกมาอธิบายเรื่องเมื่อสักครู่นี้

"ฉันหมายถึงยัยบ้าที่อยู่ในตัวฉันต่างหาก..!"
เมื่อได้ยินดังนั้น ทุกคนก็ออกอาการงุนงงทันที เจ้าฮิโรโตะพูดบ้าอะไรของมัน...
"แกหมายถึง... แกใช้ร่างของเด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นร่างสถิตย์หรือไง!"
ยูนะใช้ความคิดอยู่นิดหน่อย เธอย้อนนึกถึงเรื่องที่เธอคุยกับฮิซาชิเมื่อคืนนี้ ก่อนที่เธอจะออกความเห็นที่เธอกับเขามีร่วมกันให้พวกเธอฟัง
เรื่องที่ไม่น่าจะเป็นไปได้....

"ฮิโรโตะ! นาย...กับเด็กคนนั้นเป็นคนๆเดียวกัน..! แต่สลับกันออกมาจากร่างนั้นใช่ไหม!!"
เมื่อยูนะเสนอความเห็นเป็นที่เรียบร้อยแล้ว สาวน้อยทั้งสองก็ยิ่งงงขึ้นกว่าเดิม แต่กลับกัน... ฮิโรโตะกลับหัวเราะออกมา

"เธอก็รู้ความจริงเรื่องเผ่าพันธุ์เทอร์รารอยด์ดีนี่นา... เกือบถูก! ปกติแล้วเทอร์รารอยด์จะมีร่างกายเป็นผู้หญิง... แบบยัยนั่นไงล่ะ!"
ยูนะเริ่มรู้สึกเก็บกดอาการเจ็บแค้นขึ้นมาทันทีที่ฮิโรโตะเฉลยความจริงให้เธอรู้ แต่ถึงอย่างนั้น... ยังมีบางอย่างที่ไม่สามารถอธิบายเรื่องนี้ได้อยู่ดี...
"แล้ว... ทำไมนายถึงเป็นผู้ชายได้ล่ะ! ปกติพวกเทอร์รารอยด์เป็นผู้หญิงไม่ใช่เหรอ!!"

"เรื่องนั้นอธิบายไปก็ยาวเปล่าๆ... แต่ฉันจะเล่าให้มันสั้นๆเลยละกัน! จริงๆแล้วเทอร์รารอยด์เป็นผู้หญิง... แต่ในแกนปีกของพวกเราได้ถูกสร้างขึ้นให้มีสองเพศในคนเดียว จะว่าไปก็เหมือนกับแสงสว่างกับเงามืดนั่นล่ะ... พวกผู้หญิงที่เป็นร่างต้นนั้นเปรียบเสมือนความมืดที่มีแนวคิดที่จะโอบอุ้มทุกสิ่ง ประคองมันไว้อย่างอ่อนโยน"
"แต่เมื่อใดที่จิตใจของเทอร์รารอยด์เริ่มหมดสิ้นความตั้งใจ พวกนั้นก็จะไขว่คว้าแสงสว่างเข้ามาใส่ตัว แล้วเมื่อพวกนั้นพยายามค้นหาไปเรื่อยๆ พวกเราที่เปรียบเหมือนกับแสงสว่างก็จะค่อยๆเข้าแทนที่ความมืดเหล่านั้น แล้วยึดครองร่างไว้เป็นของตัวเองแทนยัยผู้หญิงไร้น้ำยาคนนั้นแทนไงล่ะ!!"

"สรุปก็คือ... เด็กคนนั้นเป็นเหมือนความมืดที่โอบอุ้มทุกสิ่งเอาไว้อย่างอ่อนโยน แล้วนาย...ก็เป็นแสงที่นำมาซึ่งการทำลายงั้นเหรอ!"
ยูนะตะโกนถามฮิโรโตะอย่างโกรธเคือง เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะมีการเปรียบเปรยแบบนี้อยู่ด้วย...
"ก็นะ..!"

หลังจากที่ได้ฟังการอธิบายอันแสนจะยาวนานของเด็กชายข้างหน้าเธอจบแล้ว เหล่านางฟ้าทุกคนก็เตรียมทำการเข้าจู่โจมอย่างเต็มกำลังทันที
"ถ้านายเป็นแสงสว่างละก็... ฉันก็จะเป็นความมืดคอยกลืนกินนายเอง!!!"

แต่ก่อนที่จะมีฝ่ายใดเริ่มลงมือ ฮิโรโตะก็พูดอะไรบางอย่างออกมาซึ่งทำร้ายจิตใจของเธออย่างรุนแรง..!!