Angelic Wars นางฟ้า...เขาเป็นอย่างนี้เหรอ

ถ้าพูดถึงชายหาดก็ต้องนึกถึงสาวๆหุ่นดีในชุดบิกินี่ และถ้าพูดถึงสาวๆก็ต้อง...พวกฮิซาชิหมดภารกิจที่ร้านอาหารแห่งนั้นแล้วหลังจากฤดูท่องเที่ยวจบลง และนักท่องเที่ยวเกือบทั้งหมดได้เดินทางกลับบ้านตัวเองหมดแล้ว"วะฮู้!!! ปิดเทอมฤดูร้อนจะจบแล้ว!! และตอนนี้ฉันก็ได้ค่ารถไฟกลับบ้านแล้วด้วย!!!""แล้วจะไปไหนกันดีล่ะคะ" มิคาสะถามเขาอย่างตื่นเต้น ทีนี้พวกเธอก็จะได้ทำการตามแผนที่ได้วางเอาไว้ซะที"ไปชายหาดกันเลยเถอะ!!"หาดทรายสีขาว ฟองคลื่นสีขาว ชุดว่ายน้ำสีขาวที่มีให้เห็นสุดลูกหูลูกตาทำให้ฮิซาชิตื่นเต้นมาก"วู้!!!!" เขาลิงโลดไปตามชายหาดโดยไม่สนสายตาคนรอบข้าง ทำเอามิคาสะอายแทนแต่แล้ว..."ว้าย!!!" เขาวิ่งไปชนเด็กผู้หญิงคนหนึ่งล้มลง เขาจึงรีบเดินเข้าไปขอโทษพร้อมทั้งพยุงตัวเด็กคนนั้นลุกขึ้น แต่แล้วเขากลับต้องตะลึงในสิ่งที่ได้เห็น...เด็กคนนั้นหน้าตาคล้ายมิคาสะมาก มากจนเหมือนเป็นคนๆเดียวกัน..."รุ่นพี่คะ... อ๊ะ!" มิคาสะที่วิ่งตามมาก็ต้องอึ้งเหมือนกัน"ยุ-" เธอพยายามจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็ต้องเงียบไป เพราะมันอาจก่อเรื่องวุ่นวายตามมาก็ได้"เธอรู้จักเด็กคนนี้งั้นเหรอ..."แน่นอนสิ... ต้องรู้จักอยู่แล้ว! แต่เด็กคนนี้ไม่น่าจะ... ไม่สิ! เธอไม่สมควรที่จะมาอยู่ที่นี่ เพราะว่าเธอเป็น..."ดีใจที่ได้พบกันอีกครั้งนะคะ..." เด็กคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงสดใสเมื่อเห็นมิคาสะอยู่ตรงหน้าเธอ "พี่สาว!""ยูนะ..." มิคาสะเผลอเรียกชื่อเธออย่างไม่ตั้งใจ คราวนี้แหละเรื่องใหญ่จริงๆแน่!"งั้นเหรอ... เธอชื่อยูนะสินะ" ฮิซาชิพูดด้วยรอยยิ้ม เหมือนเขาจะไม่รู้เรื่องอะไรเลย "ดีใจที่ได้รู้จักนะ!"พวกเขาเล่นด้วยกันจนเย็น เมื่อพระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้าไป สาวน้อยตัวเล็กก็พูดขึ้นอย่างตื่นเต้น"ต่อไปจะเล่นอะไรดีคะ!""นั่นสินะ..." มิคาสะพยายามใช้ความคิด เธอนึกอะไรไม่ออกเลย "เอาเป็นที่นั่นแล้วกัน!"เธอชี้ไปยังหน้าผาที่อยู่ห่างจากที่นั่นประมาณเกือบกิโล แล้วพายูนะวิ่งไปด้วยกัน ฮิซาชิได้แต่ยืนอยู่ตรงนั้นพักหนึ่ง ก่อนจะวิ่งตามพวกเธอไป..."เธอจะให้ฉันโดดจากนี่เรอะ!!!" ฮิซาชิหน้าซีดหลังจากก้มดูจากหน้าผา"เปล่าค่ะ..." มิคาสะละเหี่ยใจกับการที่มีรุ่นพี่ที่สุดจะ"ปัญญาอ่อน""ที่นี่มีไว้อธิษฐานขอพรน่ะค่ะ..." เธออธิบาย "แล้วเมื่อพรที่ขอเป็นจริงแล้ว..."เสียงลมและคลื่นทำให้คำพูดของเธอขาดไป ฮิซาชิกำลังจะถามเธอซ้ำแต่แล้วเขาก็รู้สึกได้ถึงเดจาวู..."แย่ล่ะสิ..." มิคาสะพูดเสียงเบา "มีบางอย่างกำลังตรงมาทางนี้""อะไรๆ!" ฮิซาชิไม่เข้าใจกับท่าทีที่แปลกไปของเธอ แต่เขาก็พอรู้บรรยากาศในขณะนั้น..."จริงด้วย!" ยูนะพูดขึ้นมา "มีบางอย่างกำลังพุ่งเข้ามาเร็วมาก...""ที่แน่ๆ ไม่ใช่เรื่องดีสักนิดเดียว...""รุ่นพี่คะ..." มิคาสะหันมายังเขา ก่อนจะรีดเสียงตะโกนออกมาให้ดังที่สุด"รีบหนีไปซะ!!!!"มิคาสะกระโดดถีบขาคู่จนเขาตกหน้าผาไป จากนี้เพียงไม่กี่วินาทีก็ปรากฏร่างผู้หญิงคนหนึ่งรูปร่างประมาณสาวม.ปลายยืนอยู่เหนือพวกเธอ ใช่! เธอบินอยู่..."ไม่นึกเลยนะว่าฉันจะมาเจอพวกเธอที่นี่..." ผู้หญิงคนนั้นเอ่ยขึ้นขณะก้มลงมองสาวน้อยทั้งสองที่จ้องมายังเธอ"พวกเราเอง...ก็ไม่คิดว่าจะมาเจอเธอที่นี่เหมือนกัน" มิคาสะตอบกลับด้วยสีหน้าไร้อารมณ์"อควารอยด์ พี่สาวของฉัน... มิลัน!!""ดูเหมือนว่าพวกเธอจะยังจำฉันได้นะ" มิลันพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม "ดีใจจัง!"พูดจบเธอก็เตรียมยิงลำแสงใส่พวกมิคาสะอย่างไม่ให้ทันตั้งตัว"เอจิส! ก-" ยูนะพยายามจะทำอะไรบางอย่าง แต่มิคาสะก็เข้ามาห้ามไว้"จะทำอะไรน่ะ พี่!!" ยูนะตะโกนถามพี่สาวเธอเสียงดัง จนเธอต้องอุดหูเอาไว้..."เธออยากให้หมอนั่นรู้ว่าพวกเราเป็นใครงั้นเหรอ..!!"พูดจบเธอก็ชี้ไปยังชายหาดที่ห่างออกไปไม่ไกลนัก เด็กหนุ่มคนหนึ่งกำลังวิ่งตรงมาหาพวกเธอโดยไม่สนใจว่าตรงหน้าจะมีอะไรรออยู่..."อย่าเข้ามานะ!!"มิคาสะคงจะลืมไปว่า ถ้าเธอตะโกนจากตรงนั้น มิลันก็สามารถได้ยินที่เธอตะโกนเหมือนกัน! เธอจึงเบนเป้าจากพวกเธอไปยังเขาทันที"ท่าทางหมอนั่นจะสำคัญกับเธอมากนะ..." มิลันหันมามองเธอด้วยสายตาเย็นชา "ถ้าไม่มีหมอนั่น เธอก็คงจะยอมกลับดีๆใช่ไหม"มิลันสาดกระสุนแสงใส่ฮิซาชิทันที เคราะกรรมที่ขาของเขาไม่มีแรงที่จะวิ่งหนี"ห่างขนาดนี้ หนูไปช่วยเขาไม่ทันนะ!!!"ฟิ้ว...!! ตูม!!!!!!