love you my girl ผมรักเธอยัยเกิลกรุ๊ป lssb

  ผมแอลวูอ่าไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้ร่วมงานกับเธออีกเราไม่ค่อยได้เจอกันด้วยสิอ่าพวงกุญแจห้อยโทรศัพนั่นเธอห้อยมันด้วยแสดงว่าเธอยังไม่ลืมมัน พวงกุญแจห้อยโทรศัพรูปหัวใจครึ่งมีคำว่า boy สลักอยู่แน่ละของผมก็ต้องเป็นครึ่งหัวใจคำว่า girl

 

        “ฉันกลับก่อนดีกว่า พี่ผู้จัดการแกโทรจิกละ”เธอเก็บไอโฟนสีขาวลงกระเป๋าพร้อมหันขึ้นมาตอบ

 

        “นักข่าวไปหมดแล้วหรอ”น้องสาวชานจงมักเน่หนุ่มน่ารักของวงที่เธอท่าจะปลื้มในหน้าตาของนายมักเน่เอามากๆถามขึ้นมา

 

        “นั่นสิแต่ถึงยังไงฉันก็คงต้องออกหน้าบริษัติอยู่ดีพี่เค้ารอฉันที่หน้าบริษัติ”พวกผมที่ก็จะกลับหอเหมือนเธอเตรียมเก็บของ

 

        “งั้นสู้ๆนะพี่เป็นกำลังใจให้เธอคงยังไม่อยากแบนก่อนวันแถลงข่าวแน่ๆ”พี่โฮลู่พูดขึ้น

 

        “โห่ฉันจะดำดินหนีได้ไหมเนี่ย ฉันไปก่อนนะโอป้าบ๊ายบ่าย”เธอโบกมือลาพวกผมแล้วเดินออกจากห้อง พวกผมเดินตามออกมาพวกผมออกประตูหลังของบริษัติแต่ผมว่าผมควรไปกับเธอปล่อยให้เธอไปคนเดียวอย่างนั้นเดี่ยจะแย่เอายิ่งตัวเล็กๆอยู่

 

        “เอ่อ เดี่ยวฉันมานะพวกนายไปลงไปรอที่รถก่อนเลย”ผมบอกเมื่อก้าวออกมาจากห้อง เอ๊ะยัยตัวเล็กทำนาฬิกาหล่นที่พื้นนิหน่าไม่เอ๊ะใจเลยรึไง ดีละจะได้มีข้ออ้างบ้าง

 

        “ตัวเล็กๆ”ผมตะโกนเรียกเธอที่อยู่ในลิฟ ลิฟกำลังจะปิดผมเอามือเข้าไปผลักพร้อมกับก้าวเข้าไปในลิฟแล้วกดปิด เธอหันมามองผมงงๆ

        “อะ เอาไป”ผมยื่นนาฬิกาให้ยัยตัวเล็ก

 

        “โอ้ป้าขอบคุณมากค่ะ ฉันถึงว่ามันดูเหมือนลืมอะไร”เธฮรับมันไปใส่

        “โอป้าจะลงชั้นไหน จะได้ไม่ต้องออกหน้าตึกโอป้าลงหลังตึกนิ”ถ้าฉันลงก่อนเธอ เดี่ยวเธอก็โดนรุมนะสิ

 

        “ไม่เป็นไรเดี่ยวพี่ไปรอข้างหน้าก็ได้ ขี้เกลียจเปลี่ยนลิฟ”ผมก้มบอกเธอที่จริงเธอม่ได้เตี้ยอะไรเธอจะสูงเท่าผมอยู่แล้วเธอเป็นผู้หญิงที่สูงแล้วหุ่นดีจริงๆด้วยหน้าตาลูกครึ่งเกาหลีไทยทำให้เธอดูสวยมากบวกกับหุ่นแล้วมันลงตัวมากๆ

 

        “พี่แน่ใจหรอแต่นักข่าวเยอะนะพี่”อ่านักข่าวเดี่ยวหาที่หลบเอาดีกว่า

 

        “เอาหน่าพี่โดนเธอก็โดนอะแหละค่อยหลบเอา”ผมบอกเธอ และลิฟก็ถึงชั้น1พอลิฟเปิดนั่งข่าวที่นั่งกระจายตัวอยู่ก็รวมตัวกันอย่างมิได้นัดหมายมาที่ลิฟของพวกเรา ผมเอื้อมไปจับมือเธอแน่นพร้อมจูงให้รีบเดินออกไปให้เร็วที่สุดท่ามกลางนักข่าว

 

        “ทำไมคุณลงมาแค่2คนค่ะหายไปไหนกันหมด”นักข่าวต่างถาม

 

        “แล้วเรื่องเปิดตัวแถลงจัดการได้มากแค่ไหนแล้วครับ”

 

        “คุณสองคนกิ๊กกันหรือเปล่าวค่ะ”

 

        “เรื่องข่าวในวงว่ายังไงกันบ้างค่ะ”

 

“ไม่ขอตอบครับขอทางด้วย”นักข่าวมากมายต่างยิงคำถามใส่ผมกับเธอ ตอนนี้มืออีกข้างของเธอเลื่อนมาเกาะเสื้อผมแน่นอีกมือผมจัดการจับให้เดินตามมืออีกข้างของผมคอยปัดพวกนักข่าวออกจากเธอ นั่นคงเป็นผู้จัดการที่กำลังโบกมือให้ผมเห็นผู้จัดการผมจึงตัดสินใจรีบวิ่งขึ้นรถไป โดยมีผู้จัดการคอยกันพวกนักข่าว

 

        “เดี่ยวฉันไปลงที่หอเธอก็ได้”เมื่อขึ้นรถมาผมก็บอกเธอ

 

        “เอางั้นก็ได้”เธอตอบผม

 

        “เดี่ยวฉันโทรบอกพี่กยูก่อน”ผมหยิบไอโฟนเครื่องดำออกมาพร้อมกดโทรหาฮยอง

 

       (ฮัลโหลนายหายไปไหน พวกฉันรอนานแล้วนะ)อ่าทุกคนคงไม่นึกว่าฉันจะตามเธอมาสินะ

 

       “พี่กยูพี่ไม่ต้องรอผมพี่ไปรับผมที่หอของG.danceเลยนะพี่ เพราะตอนนี้ผมอยู่บนรถกับบีแล้ว”ผมบอกพร้อมหันไปมองแทบี

 

      (นายไปกับเธอได้ยังไงบอกฉันมาเลยนะ)โอ้ ฮยองนะฮยองถามตอนอื่นได้ไหมเนี่ย

 

      “เอาหน่าฮยองเดี่ยวกลับไปหอเดี่ยวผมจะเล่าให้พี่ฟัง”ผมตอบปัดๆเพราะขี้เกลียดตอบ

 

     (ก็ได้ ถึงหอเมื่อไหร่ยาวแน่)พี่กยูตอบแล้ววางสายไป  ไม่นานก็ถึงหอพักG.danceผมมองหารถที่จะมารับผม อ่านั่นไงโฮลู่เปิดกระตูเรียกแล้ว

 

     “ฉันไปก่อนนะ ขอบคุณที่อยู่เป็นเพื่อนฉันนะยัยตัวเล็ก”ผมยีผมเธอแล้วรีบวิ่งขึ้นรถ ผมมองกระจกออกไปมองเธอ เห็นเธอเดินเข้าหอแล้วผมก็วางใจ และแล้วผมก็โดนผู้อวุโสทั้งหลายถามยาวพลืด

 

     “แอลวูอา นายไปกับเธอได้ยังไง”มาถึงนายซองยูเปิดชากถามคนแรกที่ถึงหอ

 

     “นายก็เลิกเรียกฉันว่าแอลวูอาก่อนสิฉันไม่ใช่ผู้หญิงนะ”ผมออกจะหล่อขนาดนี้เรียสะเป็นผู้หญิงเลย ฉันชื่อ แอลวู  จาง แอลยองวู ตางหากนะ

 

     “อย่ามาปัดๆบอกมาเลยๆ”ฮยองยอลอูเดินเค้ามา เหมือนกำลังสอบสวนผู้ร้ายอยู่

 

     “ฉันแค่เอานาฬิกาไปคืนเธอน่ะ แล้วฉันเกือบเรียกเธอไม่ทันเลยวิ่งแซกตัวเข้าไปในลิฟก่อนก็เลยลงมาพร้อมกัน แต่เจอพวกนักข่าวรุมฉันเลยพาเธอหนีพวกนักข่าวออกมาแล้วขึ้นรถหนี”ผมพูดตามความจริงแม้จะบิดเบียว เพราะจุดประสงแค่อยากจะไปส่งเธอแล้วกลับรถเลย

 

     “แล้วนาฬิกาเธอไปอยู่กับนายได้ยังไงแอลวู”พี่กยูเริ่มถามผมก็รู้หรอกนะว่าพี่กยูชอบเธอแต่คงไม่ได้ขนาดคลั่งหลอกมั่ง

 

    “ก็ผมเห็นมันหล่น เธอยิงหวงนาฬิกาอันนั้นอยู่ด้วยผมเลยเอาไปคืน”ที่จริงมันเป็นนาฬิกาที่เธอไปซื้อตอนที่รายการ idol and idol ให้พวกเราไปเดทแล้วเดินเที่ยวกันตางหากผมไม่อยากให้มันหาย

 

    “พรุ่งนี้นายก็เจอเธอให้พรุ่งนี้ก็ได้นิ”ฮยองกยูถามไม่หยุดถ้าจะหึงเธอเบาๆ เอ่อแต่อย่างนี้คงไม่เบาหรอกมั่ง อย่างเธอสวยๆอย่างนั้นเพอเฟกไปซะทุกอย่างทุกคนก็ชอบและหวงเป็นธรรมดา

 

    “ผมกลัวลืมน่ะฮยอน”ที่จริงผมกลัวมันหาย

 

    “ที่จริงฝากฉันก็ได้ถ้ากลัวหาย”ดงคิมพูขึ้นหมอนี่มันอยากหาเรื่องคุยกับเธอมากกว่านะผมว่า

 

    “พอเลยอย่างนาย อยากคุยกับเธอมากกว่าคืนของนะสิ”ผมตอบพร้อมเดินเข้าห้องไปเตรียมอาบน้ำ อ่าอยากพักจังหวังว่า ชานจงกับนายซอลยูยังไม่เข้ามานะผมเหนื่อยอยากนอน รูมเมทของผมซนทั้งนั้นเฮ้ออ

 

    “ฮยองคาป”หลังจากผมอาบน้ำเสร็จมันเน่ตัวป่วนชานจงก็วิ่งแจ่นมาหา

    “อะไร ขอนอนหน่อยไม่ได้อ๋อ”ผมบ่นพร้อมเงยหน้าขึ้นจากหมอน

 

    “ไม่ได้ๆฮยองต้องตื่นก่อนหลับอะไรไวยังไม่มืดเลย”มันมีธุรหรือเปล่าวเนี่ยผมง่วง

 

    “ไม่ฉันง่วง”

 

    “ตามใจฮยองละกัน ฮยองไม่ทานอะไรก่อนหรอผมมาตามไปทานข้าวนะเนี่ย”มักเน่หน้าหวานตื้อไม่เลิก

 

    “อ่าไม่หล่ะฉันแอบกินขนมกับพี่โฮลู่แล้ว”ปกติเราก็ไม่ได้นั่งกินข้าวด้วยกับครบเพียงแต่จะนั่งคุยกันเล่นเท่านั้นแต่วันนี้ผมไม่ไหวจริงๆ

 

    “อ่าผมกินคนเดียวก็ได้”ไอ่หน้าหวานเดินไปพร้อมปาหมอนใส่ ใครจะไปตาใสแจ๋วเหมือนนายมักเน่ละ เตียงข้างๆผมที่ไม่รู้ว่ามานอนอยู่ข้างหลังผมตอนไหนพอหันไปดูนายซองยูก็หลับปุ๋บแล้ว รูมเมทห้องอื่นๆก็คงหลับแล้วสินะ ห้องผมนอนกันสามคน ส่วนพี่โฮลู่ก็นอนกับนายดงคิม ส่วนพี่กยูชิคก็นอนกับพี่ยอลอู ห้องผมวุ้นสุดละ

 

    “อ่านี่ทำไมพวกฮยองไม่รีบปลุกผมเนี่ย”ตื่นขึ้นมาก็โวยวายไปบริษัติไม่ทันจะแปดโมงแล้วเดี่ยวผู้จัดเค้าจะเทศเอา

 

    “แหมมอย่าบ่นเลย ก็ไม่มีใครตื่นอะแหละ ดีกยูตั้งนาฬิกาทิ้งไว้ไม่งั้นคงเสียงานไปแล้ว”พี่ยอลอูที่งัวเงียทนฟังมักเน่ไม่ได้

 

    “ลงๆเถอะขี้เกลียดฟังพวกนาย”พี่โฮลู่รีบวิ่งลงไปหาผู้จัดตามด้วยผมที่ลงตามมา อ่านี่เธอมารอนานแล้วสินะหน้ายุ้งเลย

 

        “โอป้าสายแล้วนะ”เธอบ่นหน้ายุ้ง

 

        “ก็ไอ่พวกเนี่ยมันตื่นสาย”พี่กยูรีบตอบ

 

        “แอลวูโอป้าทำไมหน้าแดงๆ”เธอชี้มาที่แก้มผม เอ่อจะบอกดีไหมเนี่ยปกติเวลานอนผมชอบพลิกตัวแล้วมือจะชอบตีหน้าตัวเอง เนี่ยแหละอาการนอนแปลกๆของผม

 

        “ก็ไอ่เนี่ยเวลานอนมันนอนแปลกๆชอบพลิกตัวแล้วตีหน้าตัวเอง”ซองยูบอกทำไมไอ่เพื่อนเลววววววววว

 

        “จริงหรอโอป้า”เธอหันมามองขำๆ แล้วเอื้อมมือมาจับหน้าผม หน้าผมดูร้อนๆยังไงก็ไม่รู้

 

        “หน้าแดงหมดละหมดหล่อเลย”เธอพูดขำๆพร้อมดึงแก้มผมเบาๆ อ่าเธอยิ้มแล้วน่ารักจัง ผมยอมให้ดึงแก้มทั้งวันเลยถ้าเธอยิ้มผมยอม หญิงไทยยิ้มสวยอย่างนี้นี่เอง

 

        “พอเลยๆไปๆขึ้นรถได้แล้วยัยตัวเล็ก”เธอพยักหน้าว่าง่ายแล้วสวมแว่นแล้วเดินไปที่รถ

 

        “ฮยอนคาปๆ”เอาอีกละไอ่มักเน่ตัวป่วน

 

        “อะไรอีกละนายน่ะ”ผมหันไปมอง

 

        “แทบีไปไหนอ่ะครับ”ถามทำไมของมัน

 

        “ขึ้นรถแล้ว”ผมพูดพร้อมชี้ไปที่รถ

 

        “อ่าน้องสาวรอพี่ด้วย ฮยอนผมจองที่นั่งข้างเธอฮยอนไปไกลๆเลย”ไอ่มักเน่ชานจงพูดแล้วพร้อมวิ่งไปหาแทบี  แกแย่งที่นั่งฉันนะไอ่มักเน่เดี่ยวมีเคลียๆ เอาเถอะคนโปรดของเธอนิหน่าไอ่ชานจงเนี่ย

 

        “รอฉันด้วยดิว่ะ”ผมวิ่งตามมันไป มันวิ่งเร็วจังถึงมันจะเตี้ยก็เหอะ สงสัยมันกลัวผมแย่งที่จริงๆ

 

        “อันยอง”ผมทักทายพวกพี่ๆทีมงานที่โรงแรมตามด้วยเมมเบอร์แต่ละคนก็ตามผมมา

 

        “แอลวูเดี่ยวนายไปเปลี่ยนชุดก่อนค่อยมาแต่งหน้า อ่ะแทบีและก็ชานจงด้วย”พี่ทีมงานพูดพร้อมหยิบชุดสูตรออกมาให้ ผมรับแล้วรีบไปเปลี่ยน

 

        “ฮยองๆผมขอเปลี่ยนก่อนจิ”ไอมักเน่วิ่งมาขวางประตู

 

        “โห่ ถ้าแกเปลี่ยนฉันกับบีก็ไม่ได้เปลี่ยนพอดีนะสิ”ชานจงมันเปลี่ยนนานยิ่งกว่าไปนอนหลับอีก

 

        “นะๆผมยังไม่ได้ท่องสคริปเลย นะบีนะฮยองแอลวู”มาทำตาลูกแมวใส่อีกผมเลยปัดมือให้มันเข้าไปได้

 

        “ขอบคุณตาปผม”เหลือผมกับบีที่นั่งรออยู่หน้าห้องแต่งตัว มันชักอึดอัดแหะ

 

        “นายหลับแล้วหรอชานจง”ผมตะโกนถามเพราะมันเงี่ยบเกินไปจริงๆ แทบีที่แต่ก่อนเริ่มสัปงก หันมาช่วยสมทบถาม

 

        “โอป้าฉันเหน็บกินแล้วนะ นานจังหาว”เธอพูดพร้อมปิดปากหาว ตางัวๆเงียๆ ผมเลยจับหัวเธอมาซบที่ไหล่ เธอไม่ขัดขืนแถมหลับไปเลยด้วยซ้ำ

 

        “เสร็จแล้วฮะ”นานไปไหมนั่นเค้าหลับกันหมดแล้ว

 

        “นายไปท่องสคิปไปเดี่ยวฉันปลุกบีให้ไปเปลี่ยน”ผมปัดมือไล่ แล้วหันมาเขย่าตัวอีกคนที่นั่งหลับซบไหล่อยู่ ตอนหลับเธอน่ารักมากเลยละผมดำลอนตัดกับใบหน้าเนียนขาวใสจมูกที่โด่งกำลังพอดี นี่เธฮนางฟ้าหรือคนกันแน่

 

        “งั้นฉันไปเปลี่ยนแปปนะโอป้า”เธอพูดพร้อมหาวนอนพร้อมปิดปากแล้วหันมาบอกผมไม่นานเธอก็เดินออกมา เธอเปลี่ยนเร็วกว่าชานจงสะอีก

 

        “เสร็จแล้วค๊า”เธอเดินออกมาด้วยเสื้อขาวกางเกงดำทำให้เธอดูขายาวมากบวกกับส้นสูงของเธอทำให้ความสูงเธอเกือบไล่เลี่ยกับผมแล้วเอาสูตรคลุมทับเสื้ออีกที ดูสวยไปอีกแบบ

 

        “ฉันไปแต่งหน้าก่อนนะค่ะโอป้าเร็วๆด้วยละเดี่ยวไม่ได้แต่งหน้า”เธอบอกพร้อมสะพายกระเป๋าไปนั่งโต๊ะแต่งหน้า เธอไม่ได้แต่งหน้าก็ยังสวย ผมชอบสาวไทยคนนี้จัง

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>อ่ามาอัพอีกตอนแล้วนะค่ะถึงมันจะล่าช้าไปหน่อยขอโทษด้วยนะค่ะ ถึงยังไงก็ติชมกันได้นะบียอลจะเอาไปปรับปรุง ถ้านัมยองอ่านไม่สนุกอยากให้เพิ่มตรงไหนก็บอกนะค่ะบียอลจะเอาไปปรับปรุงให้หมดเลย><