องศามายา

 
    กลับมาถึงบ้านองศาศาทธ์รีบวิ่งขึ้นไปยังห้องนอนทันที โดยที่ไม่ลืมที่จะตะโกนลั่นบ้านว่าตนเองได้กลับมาแล้ว เพราะเกรงว่าคุณหญิงกัลยาวดีและท่านสรภพธ์จะเป็นห่วงและนั่งรอตนเองอยู่
 
   งานที่คั่งค้างกองพูนบนโต๊ะทำงานไม่ได้ดึงดูดนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงให้หันมาสนใจเลยสักนิด หากแต่สายตาอันโฉบเฉี่ยวกลับกำลังนั่งแล่นแง่อย่างมีเลศนัยกับหน้าจอคอมพิวเตอร์แลปท็อป รอยยิ้มแสยะร้ายปรากฏขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง
 
 
ชื่อ ชีรฎา ชวิชนัย  ชื่อเล่น ชมพู่
วันเกิด 22 กันยายน 2529     อายุ  26 ปี
กรุ๊ปเลือด บี
 
ฉายาในวงการบันเทิง
2550 ได้รับฉายา เมรีขี้เมา จากนิตยสาร อินพาราไดซ์
    2552 ได้รับฉายา ซุปตาร์หน้าเหวี่ยง จากสมาคมคนคั่วข่าว
                         วีรสตรีปากปีจอ จากแมกกาซีน เดอะโมเม
 
  เสียงเย้ยหยันในลำคอบ่งบอกได้อย่างดีว่าชายหนุ่มเวทนากับประวัติของเธอมากแค่ไหน โดยเฉพาะฉายาทีได้มาในแต่ละปีนั้นไม่ได้สร้างสรรค์เลยออกจะไปทางเละตุ้มเป๊ะมากกว่า ก็พอสรุปได้เอาคร่าวๆว่า เธอคนนี้แรงพอตัวอยู่เหมือนกัน อาจจะเป็นผู้หญิงทำนองกร้านโลกประมาณนี้
 
  คิดไปคิดมาก็อดที่จะหวั่นเกรงไม่ได้ว่าถ้าตนเองไปยุ่งเกี่ยวกับคนพรรค์นี้จะแปดเปื้อนไปด้วยหรือเปล่า ? แต่ก็แค่แก้เผ็ดเท่านั้น หลังจากที่เขาสะใจแล้วต่อจากนั้นก็ทางใครทางมัน ไม่ต้องยุ่งเกี่ยวหรือเจอะเจอกันอีกเลย
 
“แม่ว่าลูกจ้องน้องเขานานไปแล้วน่ะ หืม”
  คุณหญิงกัลยาวดีซึ่งจู่ๆก็มาปรากฏตัวอยู่ด้านหลัง ทำเอาชายหนุ่มตัวสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ  ก่อนที่จะรีบพับหน้าจอคอมพ์ลงอย่างเร็วและเก็บลงลิ้นชักตรงหัวเตียง
 
“เอ่อเปล่าๆครับ ไม่ได้จ้องสักหน่อย แล้วแม่เข้ามาน่าจะเคาะประตูส่งสัญญาณสักนิด ผมตกใจแทบแย่ ” พูดปฏิเสธพัลวันก่อนจะเปลี่ยนเรื่องเพื่อป้องกันการสงสัยของภรรยาท่านสรภพธ์คนนี้ ดูนิ่งๆอย่างนี้แต่เอาเข้าจริงไม่ใช่ย่อย มารดาของเขาเป็นคนที่ชอบสงสัยโน้นนี่ทุกอย่าง ที่สำคัญสงสัยยังไม่พอยังต้องสืบหาเรื่องราวทุกอย่างเพื่อมาตอบข้อสงสัยของตัวเองจนกว่าจะชัดแจ้ง ทำเอาลูกชายหัวแก้วหัวแหวนคนนี้เข็ดหลาบมาหลายครา และก็อาจจะรวมถึงครั้งนี้ด้วยซึ่งน่าจะเป็นบทเรียนที่เขาอาจจะต้องจดจำไปอีกนาน เพียงแต่ตอนนี้ยังไม่รู้ว่าคุณหญิงฯจะมีแผนอะไรในใจอยู่หรือเปล่า?
 
“ถ้าเคาะแล้วจะได้เห็นของดีอย่างนี้เหรอ? ไม่อยากจะเชื่อว่าลูกชายสุดหล่อของแม่จะมานั่งแอบดูรูปสาวในห้องอย่างลับๆ”
คุณหญิงเริ่มยิ้มอย่างแฝงเลศนัย ซึ่งเป็นสัญญาณเตือนภัยแล้วว่าอีกไม่นานต้องเกิดเรื่องอะไรสักอย่าง
 
“ไม่ได้แอบเลยแม่ก็ แค่เปิดผ่านเฉยๆ” ชักสีหน้าอย่างเอือมระอากับลูกตื้อเพื่อจ้องจับผิดของมารดาตัวเอง
 
“แล้วไป เปิดผ่านก็เปิดผ่าน อย่าให้รู้เชียวว่ามีอะไรมากกว่านั้น อืมแล้วกินอะไรมาหรือยัง”
 
“ผมงดข้าวเย็นครับช่วงนี้ กำลังไดเอ็ท” พยายามอย่างมากที่จะเลี่ยงการยืดเวลาในการสนทนาเพราะว่ายิ่งนานมากขึ้นเท่าไหร่ก็ยิ่งไม่เป็นผลดีต่อตัวเขาเองมากนัก ดูสายตาของมารดาในตอนนี้ก็ยังไม่เลิกที่จะระแคะระคายเรื่องเมื่อครู่
 
“งั้นก็พักผ่อนได้แล้ว พรุ่งนี้เจอกัน อะคริอะคริ” ประโยคแสดงความห่วงหาอาทรลูกในไส้กำลังจะสร้างความประทับใจและความอบอุ่นให้แก่ลูกชายคนนี้เป็นอย่างมากอยู่แล้วเชียว ถ้าหากว่าไม่จบปิดท้ายด้วยภาษาฟังแสลงของวัยรุ่นสมัยใหม่
 
  เป็นที่แน่แท้แล้วว่า จะเกิดเรื่องราวที่ไม่เป็นผลดีต่อเขาอย่างแน่นอนในวันพรุ่งนี้ เพราะว่าทุกครั้งที่มารดาของตนพูดตบท้ายด้วยภาษวัยรุ่นแล้วล่ะก็จะต้องเกิดเรื่องทุกครั้งไปแถมคราวนี้ตาขวายังมากระตุกถี่ยิบจนชายหนุ่มต้องเอานิ้วมาหยิบเปลือกตาให้ตึงขึ้นเพื่อไม่ให้สามารถสั่นไหวได้
 
 พรุ่งนี้เจอกัน จะเจออะไรอีกล่ะเนี่ยคุณหญิงกัลยาวดี ?
 
ตื่นเช้ามาอากาศสดใส สำรับอาหารถูกจัดตั้งไว้ที่โต๊ะเหมือนเช่นทุกวัน ยิ่งวันนี้เป็นข้าวต้มหมูอาหารถ้วยโปรดอีกด้วยคงจะเจริญอาหารหมดไปหลายตักแน่ๆ แล้วก็ค่อยตบท้ายด้วยกาแฟอีกถ้วยขนมปังปิ้งอีกสักสองชิ้น
 
ทุกอย่างแลดูเหมือนจะปกติ แต่มันก็ไม่ปกติ ชักจะยังไงๆอยู่  รู้สึกว่าเจ้าของบ้านสองคนตรงข้ามจะยิ้มอย่างมีความสุขกันเสียจริง พูดจาขมุบขมิบกระซิบกันไปกระซิบกันมาเคล้าเสียงหัวเราะ เขาก็ได้แต่ไหลตามน้ำไปด้วย หัวเราะตามปนเปกันไปก็คงไม่แปลกนัก ทั้งๆที่ไม่ได้รู้เลยว่าสองคนขำอะไรกัน
 
ตักข้าวต้มเข้าปากได้สักสองคำก็รู้สึกเหมือนว่าตนเองกำลังถูกแอบมองจากทิศตรงเบื้องหน้า เลยเงยขึ้นมาอย่างเร็วก็เห็นคุณแม่ทำท่ากุลีกุจอรีบเสหันไปทางอื่น
มันชักจะเริ่มตะหงิดๆเสียแล้ว
 
สายตาเหลือบไปเห็นหนังสือก็อซซิปดาราในมือของคุณหญิงกัลยาวดีก็แอบแปลกใจเล็กน้อย
ไม่เคยยักจะรู้ว่ามารดาของตัวเองจะชอบอ่านหนังสือบันเทิงซุบซิบนินทาไร้สาระนี้ด้วย ปกติเห็นอ่านแต่ตลาดหุ้นไม่ก็ข่าวการบ้านการเมือง
 
สงสัยคงอยากเปลี่ยนแนวกลับไปเป็นวัยรุ่นอีกครั้งล่ะมั้ง ชายหนุ่มคิดขำในใจก่อนจะลงมือสวาปามอาหารตรงหน้าอีกครั้ง แต่ยังไม่ทันจะเข้าปากก็รีบวางช้อนลงอย่างช้าๆ
สายตาแปรเปลี่ยนจากข้าวต้มเป็นหนังสือเล่มนั้น
 
พาดหัวข่าวเป็นรูปภาพแปลกๆแต่แสนจะคุ้นตา ถ่ายที่ไหนกันคลับคล้ายคลับคลาว่าเหมือนบรรยากาศในห้องนอนของตัวเองเลย
 
“แม่ครับ ขอดูหนังสือเล่มนั้นหน่อย” องศาศาทธ์เอ่ยปากขอด้วยความสงสัยเกินล้น
 
“แม่อ่านอยู่ไม่เห็นเหรอ ที่สำคัญลูกเนี่ยน่ะจะอ่านหนังสือบันเทิง”
 
“ผมขอแป๊ปเดียวเอง” ยังคงตื้อเพื่อให้ได้มาซึ่งความสงสัยนั้น
 
“ได้ๆ รีบอ่านแล้วกัน เดี๋ยวแม่จะอ่านต่อ ”
 
“ไปกันเถอะคุณ ประเดี๋ยวรถจะติด” คุณหญิงหันไปหาสามีด้วยทีท่าอมยิ้มแปลกๆซึ่งลูกชายคนโปรดสังเกตุเห็น
 
ทันทีที่เห็นภาพข่าวที่หน้าปก ข้าวต้มที่เต็มอยู่ในปากก็พุ่งพรวดออกมาอย่างแรง
 
 
องศา ทายาทห้างดังติดใจน้องชมพู่ ชีรฎา
ถึงขั้นลอบส่องภาพกลางดึกในห้องนอน
 
ชายหนุ่มสำลักจนหมดปากก่อนจะรีบหยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดปากและก็รีบเปิดไปอ่านยังหน้าที่ขยายเนื้อข่าวอย่างเร็ว
 
เม้าท์กันให้แซดจากคนวงใน(บ้าน) ว่าคุณองศาทายาทห้าง P.T.S. หลงเสน่ห์นางเอกมาแรงอย่างชมพู่ ชีรฎา ถึงขนาดขั้นต้องไปเปิดส่องภาพและประวัติอย่างลับๆในห้องนอนกลางดึก
คราวนี้เจ้าตัวจะว่าอย่างไร..........เจ้จิ๋มว่าต้องรอติดตามตอนต่อไปแล้วล่ะคร่า
 
องศาศาทธ์รีบปิดหนังสือปัญญาอ่อนเล่มนี้ทันทีอย่างหัวเสีย
ว่าแล้วเชียวว่าต้องเกิดอะไรขึ้นแน่ๆ แม่หนอแม่ทำกันได้ลงคอ!