องศามายา

     แม่เจ้าประคุณรุนช่องเอ๊ย ซวยไม่ซวยดันมาเลือกซวยถูกเวลาอีกแล้ว หญิงสาวค่อยๆยืดศีรษะตัวเองขึ้นมาอย่างช้าๆหลังจากก่อนหน้าที่ได้ปะทะกับตัวพวงมาลัยเข้าอย่างแรงตอนที่เบรกแบบเต็มเหนี่ยว พลางอธิษฐานในใจ ขอให้รถของคู่กรณีไม่บุบสลาย ขอให้ไม่มีคนเจ็บคนตาย ขอให้เรื่องราวทั้งหมดเป็นแค่ความฝัน...พะ พะ

เพี้ยง 

“ก๊อก ก๊อก ตึง ตึง” สาบานได้ว่าว่ามันเป็นเสียงเคาะกระจกไม่ใช่ทุบกระจก ? สติที่ยังคงพร่าเลือนไม่ทำให้เธอสนใจกับเสียงกระทบที่ข้างๆกระจกรถ หากแต่กลับมุ่งไปโฟกัสที่รถของอีกฝ่ายเบื้องหน้าที่มันเป็น แลมบอกินี่ คันหะหรูหะหรามาก

บ้าฉิบ ! งานนี้มีหวังควักกระเป๋าหมดตัวแน่

“ออกมาเดี๋ยวนี้”  เสียงชวนรำคาญลากชีรฎาขึ้นมาจากหุบเหวอันน่าพิศวง อันที่จริงแค่เรียกหล่อนเบาๆก็ได้ แต่ ณ จุดนี้จะทุบกระจกรถเมอซิเดสคันโปรดของฉันให้แตกไปเลยใช่ไหม ?

หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด เฮือก ก่อนที่จะรวบรวมความกล้าทั้งหมดเพื่อที่จะหยิบแว่วตาดำมาปกปิดอำพรางใบหน้าแสนไฮโซของตัวเอง และเลื่อนกระจกรถลงอย่างช้า ช้ามากถึงมากที่สุด

..ขยับขาแว่นสักนิด พอให้รู้ว่าเจ้าตัวไม่ค่อยรู้สึกรู้สากับเรื่องที่เกิดขึ้นแม้แต่น้อย อย่างว่ารวยน่ะก็เลยต้องโชว์ออฟซะหน่อย แม้จะไม่ค่อยสอดคล้องกับสถาการณ์ในตอนนี้สักเท่าไหร่

“ขับรถประสาอะไร” ชีรฎาได้ยินเสียงอันไม่น่ารื่นหูดังชัดเสียจนแก้วหูแทบร้าว น้ำเสียงห้วนๆแลดูจะไม่ค่อยพอใจและเดือดปุดๆเป็นอย่างมาก

แต่เธอก็ได้นั่งนิ่งนวยนาดเป็นหุ่นแบบเดิมต่อไป

“ลงมาจากรถเดี๋ยวนี้” เสียงทรงพลังดังก้อง ก่อนที่คนๆนั้นจะถือวิสาสะเปิดล็อกประตูของเธอและก็กระชากร่างของเธอตามออกมาอย่างแรง สร้างความไม่พอใจให้เกิดขึ้นภายในใจของดาราสาวอย่างมาก

ดูเหมือนจะนิ่งไม่ไหวอีกแล้วและก็ไม่มีเหตุผลที่จะต้องคุยดีกับไอบ้าตรงหน้านี้ด้วย เธอเลยถอดปราการสีดำที่จงใจจะปกปิดในตอนแรกออกเสีย ก่อนจะบิ้วอารมณ์ดุดันให้บังเกิด พร้อมที่จะปะทะกับคนตรงหน้าแล้ว

“ทำบ้าอะไรของคุณกันหา ?” ได้ทีก็ยืนท้าวสะเอวจ้องคนตรงหน้าอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ

“ใครกันแน่ทำบ้า ขับรถหาพระแสงอะไร ถึงได้ชนโครมเข้ามาได้ ตาบอดหรือไง ?”

เสียงบ่งบอกว่าตอนนี้อารมณ์ของอีกฝ่ายก็บันดาลโทสะไม่น้อย

“ถอยออกมาไม่ดูตาม้าตาเรือเอง ช่วยไม่ได้” พูดอย่างไม่แยแส

“จะปัดความรับผิดชอบว่าอย่างงั้น ?”

“ก็ไม่ได้ผิด ทำไมจะต้องรับผิดชอบ”  หญิงสาวยักไหล่ขึ้นข่ม ก็อันที่จริงเธอก็ไม่ได้ผิดสักหน่อย..มั้ง

“งั้นไปโรงพักกัน เดี๋ยวก็รู้ว่าใครผิด”

เสียงแน่วแน่ที่ได้ยินทำให้ชีรฎาแอบหวั่นสั่นไหวไม่น้อย ขืนไปโรงพักก็แย่น่ะซี ถึงแม้จะมั่นใจไม่มากเลยว่าตัวเองไม่ผิด..ไม่อยากจะขึ้นหน้าหนึ่งในช่วงนี้เพราะงานกำลังชุก ประเดี๋ยวจะกระแสจะตกลงอีก เลี่ยงได้ก็พึงเลี่ยงน่ะเรื่องแบบนี้

“ไม่ว่าง ต้องรีบไปทำธุระ นี้นามบัตรฉัน ติดต่อมาแล้วกันเรื่องค่าเสียหาย” คนตัวการของเรื่องทั้งหมดรีบยัดกระดาษแผ่นเล็กลงในมือของอีกฝ่ายก่อนจะเดินขึ้นรถสตาร์เครื่องและก็ขับหายไปอย่างรวดเร็ว

ทิ้งไว้แต่อีกคนที่ยังยืนงงงวยกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในชั่วพริบตา

ให้ตาย ! มีด้วยคนแบบนี้ในโลก

มือหนาที่กำลังกุมกระดาษแผ่นยับๆก็ถูกแบบออก ก่อนที่เจ้าตัวจะคลี่ออก

หัวคิ้วขมวดเข้ม ทั้งยังบ่มเพาะอารมณ์โกรธและหัวเสียอย่างรวดเร็ว

สุมาลี หมูกระทะ

โทร. 02-456354657

     ไม่รอช้า กระดาษแผ่นนั้นถูกฉีกและขยำจนไม่เหลือชิ้นดี ก่อนจะถูกเขวี้ยงกระจัดกระจาย

นัยน์ตาคมจ้องไปยังเส้นทางที่รถของคนตัวแสบเคลื่อนออกไปอย่างเจ็บใจ

‘คิดว่าจะหนีรอดเหรอสาวน้อย’ องศาศาทธ์แสยะยิ้มร้ายกาจ เมื่อนึกถึงเรื่องอะไรดีๆที่จะใช้จัดการกับพวกชนแล้วชิ่งให้หลาบจำ

เสียงโทรศัพท์ดังแทรกเข้ามาในขณะที่ร่างสูงยังคงค้นคิดแผนการจัดการคนตัวดี ก่อนที่จะกดรับ

“ครับแม่”

“ตาองศา ลูกอยู่ไหน ?” ปลายสายถามด้วยความเป็นห่วง

“อยู่ชลบุรี ครับ กำลังจะกลับแล้ว แม่ไม่ต้องเป็นห่วง” เสียงตอบกลับอ่อนลงอย่างผิดแปลกไปจากที่คุยกับหญิงสาวคนร้ายเมื่อสักครู่อย่างเห็นได้ชัด

“แล้วจะถึงบ้านกี่โมง แม่จะได้เตรียมอาหารเอาไว้ให้”

“น่าจะดึกๆหน่อยครับแม่ พอดีต้องเอารถไปส่งที่อู่ก่อน” น้ำเสียงที่เริ่มจะค่อนไปในทางที่ไม่ค่อยจะสบอารมณ์นัก ทำให้คุณหญิงกัลยาวดีรู้สึกได้ว่าลูกชายหัวแก้วหัวแหวนต้องมีเรื่องอะไรอีกแน่ที่อาจจะมากกว่าการเฉี่ยวชนธรรมดา

“รถชนอีกแล้วล่ะสิ” คุณหญิงพูดแสดงความเหนื่อยหน่ายใจเล็กน้อย เพราะเรื่องแบบนี้มักจะเกิดขึ้นบ่อยครั้ง

“ครับ”

“รีบกลับแล้วกัน พ่อกับแม่รออยู่ อื้ม เดี๋ยวจะส่งภาพงานเปิดตัวนาฬิกาไปให้ดูในไลน์”

“ครับแม่” ชายหนุ่มทิ้งทวนอย่างสุภาพก่อนจะรอให้อีกฝ่ายตัดสายไป

ก่อนจะมาเคร่งเครียดกับแลมบอกินี่คันโปรดที่ตอนนี้สภาพท้ายบุบอย่างทุเรศสายตาเป็นที่สุด นึกแล้วก็แค้นเจ็บใจไม่หาย

ติ๊ง

เสียงข้อความในไลน์ดังขึ้นมา ชายหนุ่มเหลือบลงมองแต่ก็กดปิด เพราะไม่มีเวลามากพอที่จะมานั่งอิ่มเอมเปรมปรีดิ์กับเรื่องเปิดตงเปิดตัวอะไรนั่น ทั้งๆที่ตัวเองเพิ่งเจอกับเรื่องร้ายๆชวนปวดสมองมาหยกๆ

สุดท้ายก็ต้องไหว้วานให้เพื่อนร่วมก๊วนที่มาดริ๊งค์ด้วยกันไปส่งที่กรุงเทพฯ

ระหว่างทางก็คุยกันไปเรื่องเปื่อยถึงเรื่องโน้นเรื่องนี้ ธุรกิจบ้างอะไรบ้าง แต่เด่นๆก็จะเรื่องผู้หญิงซะเป็นส่วนใหญ่ ก็เพราะกุล่มพวกเราจะขึ้นชื่อลือชาในเรื่องคาสโนว่าหน้าหล่อและก็มีตังค์ ประเด็นนี้จึงถูกให้ความสำคัญมากเป็นพิเศษ

สักพักเสียงไลน์ก็แจ้งเตือนเข้ามาอีก

ฟังธงได้เลยว่า ! คุณหญิงกัลยาวดีต้องถามว่า ถึงไหนแล้วลูก

และก็เป็นไปตามคาด เมื่อเขาทายได้ถูกเผงในทุกพยางค์อย่างไม่ผิดเพี้ยน

เลยกดตอบกลับไป “อีกประมาณครึ่งชั่วโมงครับแม่”

ไหนๆ ก็ไหนๆแล้วมือหนาเลยเลื่อนขึ้นไปดูภาพที่แม่ส่งมาสักหน่อย เดี๋ยวจะหาว่าไม่ดูดำดูดีธุรกิจของครอบครัวอีก

แม้จะไล่ดูทีละภาพแต่ใจก็ใคร่อยากจะสนใจไม่ จึงเลื่อนอย่างเร็วๆ

จนกระทั่งมาหยุดอยู่ตรงภาพของใครสักคน ซึ่งเขาคุ้นมากที่สุดเลยขอบอก

ก่อนที่แววตายร้ายจะเปล่งประกายออกทันที พร้อมมาด้วยมุมปากที่ถูกยกขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัยว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับคนในรูปภาพ

‘อยู่ใกล้แค่นี้นี่เอง แม่ตัวดี’