Play Girl ผู้ชายอย่างนายไม่รอดมือฉันหรอก

       ว่าแล้วเครยอนก็จุงมือฉันไปจนได้..
       "ด...เดี๋ยวๆ"ฉันว่าเครยอนจึงชะงักอีกครั้ง"ฉันว่า...ที่จริงแล้ว..ฉันก็อยู่ที่นี่ได้นะ" บางทีฉันอาจอยู่ในห้องนี่ดีกว่าที่จะออกไปข้างนอกนะ ฉันคิดอย่างงั้น
       "เธอไม่มีทางเลือก"
       "กรี๊ดดดดด นี่นายทำอะไรนะ ปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้นะ นี่มันหอนะนายจะมาทำอย่างงี้ได้ไง! ถ้าคนอื่นมาเห็นล่ะ??"ฉันโวยวาย เมื่ออยู่ดีๆเครยอนก็ช้อนฉันขึ้น โดยไม่ฟังเสียงคัดค้านจากฉันเลยToT
       "ไม่ต้องห่วงน่า ฉันอยู่ที่นี่มาเป็นปี หอนี้มีข่าวเกี่ยวกับผีๆบ้าบออะไรก็ไม่รู้ เลยไม่ค่อยมีคนกล้ามาเช่าอยู่น่ะ"เครยอนไม่ฟังฉันอีกต่อไป เค้ารีบอุ้มฉันลงมายังข้างล่างอย่างรวดเร็ว ขืนอุ้มฉันนานรับรองนายได้ไปหาหมอกระดูกแน่ ส่วนฉันก็ทำอะไรไม่ได้ ขืนฉันดิ้นไปมาละก็อะไรต่อมิอะไรฉันก็โผล่แว็บออกมาหมดสิ นี่ฉันใส่เสื้อตัวเดียวนะ! >_<;
       ไม่นานเครยอนก็พาลงมายังหน้าหอจนได้ เครยอนเดินมายังรถเก๊งของเขาและ...
       ฟุบบ!! เครยอนปล่อยฉันลงมายังเบาะนั่งข้างคนขับ
       อุยย ก้นฉานนน!!>o< เจ็บนะเฟ้ย! วางเบาๆไม่ได้รึไงยะ ทำกับผู้หญิงอย่างงี้เรอะ!!   เครยอนเดินอ้อมรถมานั่งเบาะคนขับและมุ่งหน้าออกจากที่นี่ทันที
       ตลอดทางไม่มีใครพูดอะไรทั้งสิ้น นอกจากนั่งดูบรรยกาศข้างนอกรถคันนนี้ และในที่สุด...
       "ธ...เธอชื่ออะไร"เครยอนก็ถามฉันขึ้นคณะที่หน้ายังมองไปข้างหน้า หลังจากที่เงียบกันอยู่นาน
       "อ...แอมอล ฉันชื่อแอลมอน นายละ"ฉันถามกลับ ทั้งๆที่รู้อยู่แล้วก็เถอะนะ
       "ฉันชื่อเครยอนอ่ะ"เครยอนยังคงมองไปข้างหน้าเช่นเดิม
       "สีเทียนอ่ะน่ะ?"ตอนแรกฉันก็งงๆกับชื่อเค้าอยู่เหมือนกัน แต่ความหมายของชื่อนี้มันตรงกับสีเทียนในภาษาอังกฤษจริงๆ
       "แล้วทีชื่อเธอละ เมล็ดถั่วงั้นหรอ"
       จบ! ฉันไม่มีอะไรจะคุยด้วยเล่า!
       แต่สุดท้าย...
        "นายจะพาฉันไปไหนน่ะ??"
        "พาเธอไปยืมเสื้อจากน้องสาวฉันน่ะสิ เธอคิดว่าจะอยู่ในสภาพเสื้อตัวเบิ่มตัวนี้ทั้งวันรึไง"เอาอีกแล้ว เครยอนมองมายังสภาพฉันอีกแล้ว แต่รู้สึกเครยอนจะมองต่ำลงมายังขาของฉันที่ชายเสื้อมันถกขึ้นมาสูง จึงเผยให้เห็นขาขาวๆของฉันอย่างชัดเจน!
        "กรี๊ดดดดด"ฉันรีบยกขาขึ้นมานั่งกอดทันที"นี่นายมองขาอ่อนฉันหรอ เครยอน!"
        "ฉันป่าวนะ เธอต่างหากล่ะ ที่นั่งไม่ระวังเอง"
        สรุปฉันผิดสินะ.......ชิ!
        และในที่สุดเราก็มาถึงที่หมาย เครยอนจอดรถ ณ หน้าบ้านของใครคนหนึ่ง และถอดเข็มขัดนิรภัยลงมาจากรถก่อนที่จะหันมาพูดกับฉันขณะที่ฉันกำลังนั่งกอดเข่าอยู่ในรถว่า..
       "รอฉันอยู่ตรงนี้แหละ เดี๋ยวฉันมา ขืนปล่อยเธอลงมาจากรถเดี๋ยวไปเปิดเสื้อให้ใครต่อใครเค้าดูทำไง ฉันไม่มีเงินชดใช้ค่ารักษาตากุ้งยิงหรอกนะ!
       หนอย.....หยาบคายที่สุดเล้ยย!!!!!
 
      ผ่านไปพักนึง เครยอนก็กลับมายังรถจนได้ พร้อมกันถุงกระดาษถุงหนึ่ง เครยอนใช่รีมอทเปิดกระจกรถตรงเบาะที่ฉันนั่งและยื่นถุงนั้นเข้ามาให้
      "อ่ะนี่ เปลี่ยนซะ นี่ดีนะที่น้องสาวฉันมีเสื้อเต็มบ้านน่ะ"ฉันรับถุงนั้นไว้และหันไปหาเครยอนที่ยืนอยู่นอกรถ พอหมอนั้นเห็นฉันมองแบบนั้นเข้าจึงรีบหันหลังให้อย่างรู้หน้าที่
      "นี่ๆ นายช่วยขยับไปให้ใกลจากตรงนี้หน่อยได้มั้ย ฉันไม่กล้าเปลี่ยนนะ"ขืนนายแอบมองฉันเปลี่ยนเสื้อทางกระจกข้างรถฉันจะทำไงล่ะ!
      ว่าแล้วเครยอนก็เดินออกไปจากรถคันนี้โดยที่ไม่ลืมหันหลังให้ ฉันจึงเปลี่ยนเสื้อพงเสื้อผ้าได้อย่างสบายใจ
     
       ผ่านไป20นาที..
      "เสร็จยัง"เครยอนเริ่มเมื่อยกับการยืนรอ
      "เดี๋ยวสิ เสื้อของน้องนายมันคับชะมัด"ฉันว่า จริงๆนะ เสื้อตัวนี้มันเป็นเสื้อติดกระดุมคอกะลาสีเรือสียีนส์เหมือนที่ป๊อปอายใส่ซึ่งมันคับมากๆแทบจะตืดกระดุมไม่ได้เลย ส่วนกระโปงที่น้องสาวหมอนี่ให้มาก็พอใส่ได้อยู่ แต่มันจะรู้สั้นจุ๊ดจู๊ขึ้นมาเท่านั้นเองอาจเป็นเพราะยัยนี่เตี้ยและตัวเล็กกว่าฉัน น้องนายนี่มันคนละไซส์กับฉันเลยนะ!
       อีกอย่างตอนนี้ฉันกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าในรถเก๊งนะมันต้องใช่เวลาหน่อยเซ่!
       "เสร็จแล้ว"ฉันว่าพลางเดินออกมาจากรถ เครยอนหันหน้ามาสำรวจฉันถึงกับตาโต
       "เฮ้ย! ทำไมมันรัดรูปแบบนี้ว่ะ??"เครยอนโวยวาย
       "ฉันจะไปรู้มั้ยเล่า น้องสาวนายมันคนละไซส์กับฉันนะ!"คับนมจะแย่....
       "แต่ฉันคิดว่าชุดมันน่าใส่ได้นี่นาแถมอีกอย่างน้องสาวฉันตัวพอๆเธอด้วย"เครยอนว่าอย่างหัวเสียมากๆ
       "อาจป็นเพราะฉันอึ๋มกว่าน้องสาวนายไงล่ะ" ต๊ายยฉันพูด... ฉันพูดออกไปแล้วค่าา
       "เออๆ มันจะใหญ่หรือจะเล็กอะไรก็ช่างมันละว่ะ ไปได้แล้ว=.,="เครยอนว่า พลางเอาสองมือมาลูบหน้าตัวเองแก้เขิน
        เหอๆ =.=;หมอนี่คงทำอะไรไม่ถูกสินะที่เจอสาวเซ็กซี่ตรงหน้าแบบนี้ คิคิ หมอนี่ไร้เดียงสาจริงๆ>o<
        "...เฮ้! ยืนเหม่ออะไรอยู่ ขึ้นรถสิ-///-"อ้าวเฮ้ย! หมอนี่ไปอยู่ในรถตอนไหนวะ-.-;
        "อ...อื้มรู้แล้วน่าา"ฉันว่าพลางเดินไปเปิดประตูรถ