Play Girl ผู้ชายอย่างนายไม่รอดมือฉันหรอก
เขียนโดย bigbang
วันที่ 15 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 11.47 น.
แก้ไขเมื่อ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 15.49 น. โดย เจ้าของนิยาย
8) แก้อารมณ์รัก??
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบรื้นนนนนนนนนน
ในที่สุดเราก็ออกเดินทางกันอีกครั้ง....
"นี่ๆ เครยอน นายจะพาฉันไปไหนต่ออ่ะ??"ฉันหันไปถามเครยอน
ส่วนทางเครยอนที่กำลังขับรถอยู่เมื่อได้ยินเสียงฉันถาม จึงละสายตาจากทางข้างหน้าหันมาหาฉัน แต่พอเค้าหันมาแค่แว็บเดียวหมอนี่ก็รีบชักหน้ากลับไปมองทางเหมือนเดิม แถมยังปาดเหงื่อก็เริ่มไหลซิกๆ
อะไรของเค้า=,=;........
"เธออย่างหันมาทางนี้ได้มั้ย ฉันไม่มีสมาธิขับรถนะ>.<;"เหงื่อรินไหล...
เหอๆ หมอนี่ๆคงยังไม่หายเขินแหงๆ นายเลือกชุดให้ฉันเองนะ มันคงล่อแหลมเกินไป..
"อ่ะๆ ก็ได้"สุดท้ายฉันจึงต้องนั่งหันหน้าออกไปทางหน้าต่าง หันหลังให้เครยอน
"ฉันจะไปส่งเธอกลับบ้าน"
"อะไรนะ!"ฉันร้องเสียงหลง เกือบหันไปทางเครยอนแต่ยังระลึกได้
กลับบ้านหรอ? ไม่มีทางเด็ดขาด!
ตอนนี้แผนพิทักใจของฉันยังถึงแค่30%เองนะ เหลืออีกตั้ง70% ยังไม่รู้เลยตอนนี้นายมีใจให้ฉันรึยัง? ขืนกลับไปฉันต้องตามหานายใหม่สิ ไม่ๆๆมันยังไม่จบแค่นี้แน่!!
ฉันไม่ยอมไปเสียหน้าให้ยัยมินมินเด็จขาด!!
"ไม่อ่ะ ฉันไม่กลับ (. . ) ( . .)" ฉันส่ายหัว ทั้งๆที่รู้ว่าตอนนี้ฉันหันหลังคุย เครยอนคงมองไม่เห็นก็เหอะ"ฉันไม่ยอมกลับไปเด็ดขาด!!"
"เธอคิดว่าเธอจะเกาะติดอยู่กับฉันตลอดเลยรึไง เธออยู่กับฉันตลอดไปไม่ได้หรอกนะ"
"ได้สิ" เถียง "นายก็มีเสื้อของนาย ฉันก็มีเสื้อของฉัน ส่วนที่นอนก็แค่...แบ่งครึ่งกันนอนไง๊"แต่ที่จริงแล้วฉันคิดว่าผู้ชายส่วนใหญ่ต้องเสียสละนอนโซฟานะ แต่ขืนฉันพูด มันจะเห็นแก้ตัวกันเกินไป
"ฉันอยากรู็จริงๆเลยทำไมเธอถึงมันใจในตัวฉันนักหนา เรายังไม่ได้รู็จักกันดีเลยนะ"
นั้นสิ?....ทำไมฉันกล้า ฉันคิด...ว่าอยู่กัยนายแล้วปลอดภัยล่ะ ทำไมฉันไม่คิดว่าหมอนี่อาจจะทำอะไรไม่ดีไม่ร้ายฉันก็ได้ ทำไมฉันมั่นใจในตัวหมอนี่จัง..
"ก็เพราะ...นายไม่ชอบผู็หญิงไง"คำพูดในเพจสาวโสด'ของยัยมินมินลอยมาในหัวฉันทันที
"ว่าไงนะ!"เครยอนว่าอย่างตกใจ
"อย่ามาทำไก๋หน่อยเลยน่า ใครๆก็รู้ทั้งนั้นว่านายไม่เคยสนใจผู้หญิง อีกอย่างถ้าเราชอบผู้ชายเหมือนกันฉันคิดว่า ฉันน่าจะอยู่กับนายได้"บางที..ฉันอาจทำใจได้นะถ้าได้เป็นเพื่อนกับเกย์(หล่อๆ)นะ
แต่เก็บความคิดนี้เป็นข้อสุดท้ายดีกว่า....
"เธออย่างพูดแบบนี้ได้มั้ย ฉันทุเรศหูจะแย่"
ฉันก็ไม่ต่างกับนายหรอกย่ะ....แต่ถึงยังงี้มันก็ช่วยทำให้ฉันสบายใจขึ้นถ้านายไม่เป็น...อ่ะนะ
"เหอะๆ ยอมรับซะเถอะ คนอย่างนายยังไม่เคยจูบด้วยซ้ำไปนี่"
เอี๊ยดดดดดดดดดดดดด
เหว๋อ!! O_O
อยู่ดีๆเครยอนก็หยีบเบรกอย่างกะทันหันจนทำให้เสียงล้อที่บดขย้ำกับพื้นถนนดังเอี๊ยดอย่างแสบแก้วหู แถมหน้าฉันยังเกือบจะคว่ำไปแหมะกับเก๊ะหน้ารถอีกด้วย
ฉันหันหน้าบึ้งตึงอย่างไม่เข้าใจในการกระทำของเขามาหาเครยอน ส่วนเครยอนไม่สนใจสีหน้าของฉันอีกต่อไป แต่กลับพุ่งเข้าหาตัวฉันจนหน้าเราเกือบชนกัน
"เธอคิดว่าฉันทำอะไรเธอไม่ได้งั้นหรอ..."เครยอนเสียงแข็งใส่ แถมยังเอาหน้าหล่อๆที่เห็นแล้วหัวใจวายเข้าใกล้หน้าฉันเข้าเรื่อยๆ ส่วนฉันจึงรีบปลีกตัวหนีหน้าหล่อๆชวนใจเต้นของเครยอนจนติดกับประตูรถจนไปไหนไม่ได้
"o///o"
เราสองคนจ้องหน้ากันอยู่นาน และฉันก็ไม่เข้าในในสถานะการณ์สักเท่าใหร่ หน้าของเราใกล้กันเรื่อยๆๆ..จนปากของเราแทบจะชนกัน!
ผลึก!
เครยอนดันตัวฉันจนเด้งกลับไปนั่งเบาะคนขับที่เดิมอย่างรวดเร็วจนฉันตกใจ ตามไม่ทัน
"ท...ทำไมเธอไม่ห้ามฉัน"เครยอนเอามือทาบอกพร้อมกันหายใจถี่ๆ
"ฉ...ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน"กระวนกระวาย"จู่ๆนายก็พุ่งมาหาฉันแถมเรากำลังจะจูบกันล..แล้ว =///=;"ยิ่งพูดยิ่งรู้สึกเขินๆแฮะ
"ลงไป"เครยอนพูดเสียงเรียบ แต่ก็ยังไม่หายจากอาการแปลกๆ
"อะไรนะ?"ฉันโพล่งอย่างแปลกใจ
"ลงไปซะ! ก่อนที่ฉันจะควบคุมตัวเองไม่ได้"เครยอนตระโกนแล้วใช้มือของเขาข้ามตัวฉันไปเปิดประตูรถให้ฉัน ฉันก็เบอะเบ๊ะๆลงไปอย่างงๆ แล้วหมอนั้นก็ปิดประตูรถขับหนีไป ทิ้งฉันไว้ข้างทางซะอย่างงั้น
นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ยยยย
3วันผ่านไป...
"หาววว"ฉันหาววอดๆอย่างเบื่อหน่ายต่อสังขารในห้องของตัวเอง
"เฮ้! พี่ทำไมมาอยู่นี่ได้ล่ะ แผนแตกแล้วหรอ"ยัยทับทิมเดินเข้ามาหาฉันในห้องพร้อมกับถุงของกิน2-3ถุง
"ไม่รู้สิ อยู่ดีๆเครยอนไล่ฉันลงมาจากรถซะอย่างงั้น ฉันก็เลยมากลับตั้งหลักนี่ที่ก่อน"
"แล้วพี่ก็ยอมลงมาจากรถอ่ะนะ-.-;"
"อย่าทำหน้าแบบนี้เซ่! ฉันรู้สึกเหมือนแพ้นะ!"ฉันว่าพลางขยี้หัวตัวเองอย่าหงุดหงิด
"แล้วพี่ไปทำทีท้าไหนเล่า เค้าถึงทิ้งพี่ไว้แบบนี้"
"ม...ไม่รู็สิ ฉันก็ไม่เข้าใจหมอนั้นเหมือนกัน จู่ๆเค้าก็พุ่งมาทำท่ามาจูบฉัน แต่จู่ๆก็เบือนหน้าหนีฉัน แถมยังไล่ฉันลงจากรถอีก แย่มากๆเลย ทำกันแบบนี้ได้ไง"ฉันกอดอกระบายอารมณ์
"ห้ะ! เครยอนทำแบบนี้กับพี่จริงหรอo^o"ยัยทับทิมเขย่าไหล่ฉันและทำหน้าตื่นเต้น
"จริงสิ ฉันยังงๆกับหมอนี่อยู่เลย"ฉํันเกาหัวงงๆ
"นี่ๆ พี่รู้มั้ยอาการแบบนี้จากที่ทับทิมเคยอ่านมานะ เป็นการกระทำที่เรียกว่าแก้อารมณ์รักล่ะ"
"-.-;"ฉันทำหน้างงใส่ยัยทับทิมทันที
"ก็ประมาณว่า...เวลาที่เราอยู่กับคนที่ชอบแล้วคิดจะทำอะไรที่มันบุ่มบ่ามใส่เค้าไง เพื่อที่จะหยุดใจตัวเอง เราจึงต้องไปอยู่ไกลๆจากเค้าเพื่อระงับอารมณ์ของเราอ่ะ...ประมาณนี้"ทับทิมอะธิบาย
"จ...จริงหรอ?"
ส...แสดงว่า....
เครยอนก็มีใจให้ฉันเหมือนกันอ่ะสิ~~~~~~~~~~~>o<!!
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ