Play Girl ผู้ชายอย่างนายไม่รอดมือฉันหรอก

     18.45น.   
     ตึกหอเครยอน....
     หลังจากที่เราได้ช็อปปิ้งกันอย่างเต็มที่ และได้ทะเลาะเรื่องแว่น(อีแล้ว)อย่างไม่มีใครไม่ยอมใครตลอดทาง พอฉันได้ทีหน่อยก็มาเปลี่ยนเรื่องเป็นเรื่องล้อเลียนเรื่องที่ํฉันหน้าแดงตอนนั้นเพื่อให้ฉันด่อยลงทันที
     หนอย...ฉลาดจริงนะยะ!
     เครยอนวางถุงช็อปปิ้งลงที่หน้าตู้กับข้าวในห้องครัว และหยิบผ้าขนหนูพาดหลังเดินเข้าห้องน้ำไป ส่วนฉันก็ทำหน้าที่จัดเก็บของจำพวกอาหารสำหรับตุนเข้าที่ให้เรียบร้อย 
     จริงสิ! เรามีราเมงอยู่นี่นา ต้มกินก่อนนอนดีกว่า ฮี่ๆ >=<
     "เครยอน  เครยอนลูกกก~~~"ฉันเรียกเครยอนที่ตอนนี้อยู่ให้ห้องน้ำ
     (ใครลูกแก๊>o<~~~~~ :bigbang)
     "อะไรแม่~~~"เครอยนส่งสัญญาณจากในห้องน้ำกลับมาหาฉัน หมอนี่ก็เป็นกับฉันด้วย-.-;
      นี่เรากำลังเล่นแม่กับลูกอยู่เหรอ=.=;;
     "แม่..เอ้ย! ฉันจะกินราเมง นายจะกินด้วยมั้ยจะได้ทำเผื่อ"
      ฉันหยุดเล่นแม่ลูกเพียงเท่านี้ ก่อนที่มันจะลามปามไปใหญ่สำหรับวันนี้ขอขอบคุณค่ะ!!
      "กินสิ ฉันเอารถต้มยำ ล่ะกัน"
       ดี งั้นฉันเอารสนี่ด้วย!
       ว่าแล้วฉันก็ทำการต้มน้ำและแกะซองมาม่าใส่ลงชามทั้งสอง พอน้ำเดือดฉันจึงนำมันมาเทลงยังชามและนำฝาปิดปากชาม รอเพียงแค่เส้นสุกแค่นี้ก็ได้กินแย้ววว
       และฉันก็นึกสิ่งนึงขึ้นได้จึงนำมันออกมาจากกระเป๋ากางเกงมันคือขวดและมีน้ำใสคล้ายๆยาหม่องน้ำที่ยัยทับทิมเคยมอบให้ฉันก่อนออกจากบ้านวันนี้ ซึ่งอ่านจากสรรพคุณ(ที่เขียนด้วยลายมือ)ที่แปะข้างขวดแล้ว ประมาณว่าช่วยเพิ่มอุณหภูมิในร่างกายให้สูงขึ้นและช่วยทำให้เหงื่อออกง่ายขึ้นด้วย
       และฉันคิดว่ามันสามารถนำมาใช้ประโยชน์ในครั้งนี้ได้ แค่ให้หมอนั้นกินเท่านั้น เครยอนก็จะเกิดอาการหนาวๆร้อนๆและ ในที่สุดหมอนั้นก็จะถอดเสื้อโชว์หุ่นอันเลือดพุ่งออกมาเพื่อระบายความร้อน และฉันก็จะถ่ายรูปคู่เก็บไว้เป็นที่ระทึก เอ้ย! ระลึก และเอาภาพนั้นไปกระแทกหน้ายัยมินมินและลูกเพจชมรมสาวเพล์เกิร์ล'ให้ตาค้างไปเลย และในที่สุดฉันก็จะรักษาหน้าตาเพจนี้ไว้ได้อีกครั้ง ฮี่ๆ
       (นางเอกร้ายๆแถมยังแอบหื่นค้าทุกโค้นนน >o<!!!:bigbang)
       ฉันเยาะๆมันเข้าไปในชามที่มันที่อบยู่ตรงข้ามกับฉันและเอาตระเกียบคนๆให้เข้ากัน2-3ที อืมม..ถึงจะเป็นราเมงก็เหอะ แต่ทำไมมันมีแค่เส้นกับเศษผักและแครอทฟ่ะ! ฉันเดินไปเปิดตู้เย็นหาสิ่งอื่นๆที่มันสามารถนำมากินกับราเมงนี่ได้ และฉันก็เจอโบโลน่าตราEEที่ตอนนี้เหลือเพียง5หน้าแผ่น ฉันหยิบมันนออกมาจากตู้เย็นและใส่มันในชามทั้งสองถ้วย โดยชามของฉันได้3แผ่น ส่วนของนาย เครยอนเอาไป2แผ่นพอ ฮิๆ(เอาเปรียบ)
       เครยอนเดินออกมากับห้องน้ำด้วยกางเกงเจเจและเสื้อแขนกุด!!! เผยให้เห็นกล้ามเป็นมัดๆขาวๆเป็นครั้งแรก!! ฉันท่าจะจะมีบุญมากกว่าน้องชายของนายแล้วแหละ(น้องของเครยอนยังไม่เคยเห็น)O.,O
      "ใหนสุกรึยัง"เครยอนเดินมาย่อนก้นนั้งลงตรงหน้าชามที่ฉันใส่ไอ้ยาหม่องน้ำลงไปพอดีเป๊ะ และเปิดฝาดูราเมงที่ตอนนี้กำลังสุกพอดี"อ้าวเฮ้ย! ทำไมเธอต้มราเมงด้วยวิธีนี้ล่ะ ทำไมไม่ต้มในหม้อ!"เครยอนว่า
      "ก็มันไม่มีตะแกรงนี่ เติมน้ำปิดฝาไปก่อนก็แล้วกัน เดี๋ยวเส้นมันก็นุ่มเองแหละ..แค่ใช่เวลานิดหน่อย"ฉันแก้ตัว ที่จริงฉันขี้เกลียจมากกว่าที่จะมาต้มๆใส่ชามนะ แค่เกะซองเติมน้ำกับปิดฝาง่ายกว่าเห็นๆ!
      "แล้วทำไมของฉันเส้นมันกระจายกันอยู่อย่างงี้ล่ะ ที่จริงมันต้องเป็นก้อนสี่เหลี่ยมไม่ใช่หรอ"เครยอนมองชามตัวเองที่เส้นรางเมงกระจุยกระจายไม่เป็นรูปทรง(หลังจากที่ผ่านการคนด้วยฝีฉัน)อย่างงงๆ
       แนะ! สงสัยอีกล่ะ!  =o=   
      "ก็...ฉัน.."แค่คนให้ยาหม่องน้ำมันเข้ากับราเมงไง๊!"ฉันแค่คนให้มันสุกเร็วขึ้นให้นายไง ฉันรู้ว่านายคงไม่ชอบรออะไร"
      "ด้วยการคนๆๆให้มันแตกออกจากกันแบบนี้เนี่ยนะ! ฉันว่ามันไม่น่าจะช่วยให้..."
      กินๆซักทีเซ้ บ่นอยู่นั้นและโว้ยยย!! 
      "เรื่องมากจริง ยึดซะ"ฉันใช้ตระเกียบคีบโบโลน่าจากชามของเครยอนมาคาบใส่ปากกินเองอย่างหมั่นไส้ โทษฐานถามมากก! บ่นเยอะ! ไม่กินซักที! ยาหมดฤทธิ์ก่อนนะโว้ยย!>o<
      (ประโยคหลังถ้าจะไม่เกี่ยว =.=;:bigbang)
      แต่เครยอนเร็วกว่ารีบโน้มตัวมาทางฉันเอาและปากมาคาบโบโลน่าที่ฉันกำลังคาบอยู่อีกฝั่งตรงข้างอย่างรวดเร็วหรือพูดง่ายๆว่า ตอนนี้ปากของเราใกล้กันเสียเหลือเกิน!! ห่างกันเพียงแค่พื้นที่เหลือจากตรงกลางโบโลน่า O///O
     "o///o"
     "=///="
     ตา..มอง...ตา!!!
      ตึกตัก...ตึตัก...กรี๊ดดดดดดนี่ฉันจะหน้าแดงเป็นครั้งที่สองแล้วนะโว้ยยยย!!!