Play Girl ผู้ชายอย่างนายไม่รอดมือฉันหรอก

       ไม่ได้การล่ะ! ถ้าฉันเอาแต่นั่งลุ้นอยู่คนเดียวแบบบนี้ แผนมันคงไม่ไปไหนแน่ๆ

      ฉันต้องไปหาเครยอนเดี๋ยวนี้!

      คิดสิหมอนั้นเคยไปที่ไหนบ่อยๆ คิดๆๆ  ฉันพยามคิดถึงแฟ้มๆนั้นที่เคยอ่าน...ใช่สิ! เครยอนชอบไปบิ๊กซีแถวๆบางแคนี่นา ไม่ได้การล่ะฉันคงต้องไปที่นั้นเดี๋ยวนี้!

      ฉันเดินดุ้ยๆไปหยิบกระเป๋าสตางค์และเเพ็คกระเป๋าเป้เตรียมออดานทางเหมือนจะไปเข้าค่าย3วัน2คืนก็มิปาน 

      "เฝ้าบ้านให้ฉันด้วยนะ"ฉันบอกยัยทับทิมขณะที่ยัยนี่กำลังนั่งกินขนมอยู่หน้าจอทีวี

      "อ้าว! พี่จะไปไหนอ่ะ?"ยัยทับทิมถามทั้งที่ขนมยังคาปากอยู่

      "ไปหาเครยอนยะ เฝ้าบ้านด้วย"ฉันโยนกุญแจบ้านให้ยัยทับทิมและสะพายเป้ตัวเองเดินออกจากบ้านทันที..

       เครยอน....รอฉันก่อนนะ =o=

       บิ๊กซีบางแค....

       ในที่สุดฉํนก็มาอยู่ที่นี่จนได้ รถก็ติดเหนื่อยชะมัด! ฉันเดิมดุ่มๆหาเครยอนอยู่แถวๆล็อคขายเสื้อผ้า ของใช้ อาหาร เฟอนิเจอร์ ร้านหนังสือ....ก็ไม่เจอ...  

      "เฮ้! หมอนั้นไปอยู๋ไหนกันนะ!" ฉันพูดกับตัวเอง เริ่มรู็สึกหงุดหงิดขึ้นมา

       อ๊ะ! นั้นไง! ฉันเจอแล้ว วันนี้เครยอนใส่ชุดลายหัวกะโหลกดูโหดๆสีดำทะมึน เผยให้เห็นข้อมือขาวๆยันข้อศอก =.=;(น่าภูมิจายยจังง)และกางเกงยีนส์ปกปิดหน้าแข็งเหมือนเดิม และมันดันเข้ากับหุ่น และใบหน้าขาวอย่างหมอนี่ซะด้วย!

       "เอ้ โย่วว!"ฉันรีบเดินผาบๆไปกระโดดเหมือนบีบอยตรงหน้าเครยอนทำให้หมอนี่สดุ้งไปนิดๆ

       "เฮ้! นี่ยัยขาขาวนี่"

       "ฉันชื่อแอลมอนย่ะ ไอ้สีเทียน!"ฉันตวาดกลับ

       "เออๆ แอลมอนก็แอมอน นี่เธอยังหาตามฉันจนได้นะ-.-;"

       "ก็ฉันเทพไง คราวนี้ฉันจะได้พลาดจากนายอีกกแล้ว เพราะวันนี้ฉันจะย้ายมาอยู่กับนายได้แน่ๆ"ฉันยักคิ้วกวนประสาทพร้อมกับโชว์กระเป๋าเป้ที่สะพานอยู่ข้างหลังให้เครยอนดู

       "เหอๆ เออๆเก่งแต่ปากไปเถอะ ขอให้อยู่กับฉันตลอดลอดฝังละกัน"เครยอนว่า

       "แน่นอนอยู่แล้ว"ฉันทำหน้ากวนบาทาใส่

        เครยอนเข็นตระกร้ารถเข็นไปยังล็อคอาหารสำเร็จรูป ฉันก็เดินสะพายเป้ตามหมอนั้นไปเหมือนคุณพ่อพาลูกมาช๊อปปิ้งหลังจากที่ไปรับลูกที่โรงเรียน คิคิ เครยอนเริ่มจัดการกับการซื้อของไว้ตุนในครั้งนี้ด้วยการกวาดราเมงหลากรสชาติลงมายังตระกร้ารถเข็น

       "นี่! ทำไมนายไม่กินของสดละ หรือไม่ก็ซื้อโจ๊กสำเร็จรูปก็ได้นี่มีประโยชน์กว่าไอ้ราเมงนี่เยอะนะ"ฉันชูซองโจ๊กมาแนะนำและปล่อยลงตระกร้า

       "ฉันไม่ชอบนี่นา"เครยอนว่าพลางเก็บซองโจ๊กนั่นกลับล็อคที่เดิม

       "จะกินอะไรมันต้องขึ้นกับความชอบไม่ชอบหรือไง"ฉันหยิบซองนั่นกลับมาใส่ตระกร้าอีกครั้ง

       "อย่ายุ่งน้า ฉันไม่ได้ทำให้เธอกินสักหน่อย"เครยอนหยิบมันออก 

       "ชิ..."ฉันหน้าเบ้

        คราวนี้เครยอนก็จุงตระกร้ารถเข็นไปยังเคาร์เตอร์คิดตังค์ และจ่ายตังค์เป็นอันเสร็จพิธี ส่วนฉันที่ติดมากับหมอนี่ด้วยก็เลยใช้ประโยชน์ ช่วยกันหิ้วของซะเลย เครยอนยังคงเดินไปดูสินค้าอื่นๆที่จ่ายเงินสดในห้างนี้อยู่และไปหยุดตรงร้านขายแว่นตา

       เครยอนหยิบแว่นดำทรงกลมมาลองใส่และส่องกระจกดูความหล่อตนเอง เหอะ! ไม่เห็นจะสวยเลยแว่นกลมๆแบบนี้.. 

       "นี่ อันนี้สวยกว่าอีก"ฉันหยิบแว่นเลนส์ใสกรอบและขาแว่นคนละสีมาใส่ให้เครยอนแทนอันที่เครยอนเพิ่งลองใส่

       "ไม่เห็นได้เรื่อง ฉันไม่ชอบแว่นเลนส์ใส"เครยอนวางมันลง และหาดูแว่นใหม่

       "แต่ฉันชอบแบบนี้นี่นา คละสีสวยออก"ฉันหยิบมันมาแกว่งหน้าเครยอน

       "เธอไม่ได้ใส่มันซักหน่อย หลีกไป"เครยอนปัดแว่นนั้นออก

       "แต่ฉันเป็นคนมันเห็นนะ นายใส่แต่นายไม่เห็นตัวเองใส่นี่ ฉันต่างหากที่เป็นคนเห็นนายใส่"เริ่มมีศึกเกิดขึ้น..   

        "ถึงฉันจะเห็นหรือไม่เห็นตัวเอง ยังไงฉันก็ไม่ใส่มัน"เครยอนดูแว่นอื่นๆต่อ

        "หนอย..."

        เราสองคนเถียงกันไปมาจนหน้าตาพี่คนดูแลร้านหน้าตาเป็นแบบนี้....

        "(.. ) ( ..) (.. ) (.. ) เอ่อ..คือถ้าเป็นแบบตัวแว่นสองสีแบบนี้เลนส์ดำก็มีนะค่ะ"

        "ขอบคุณค่ะ^^"ฉันกล่าวขอบคุณพี่คนดูแลร้านและรับถุงใส่แว่น ขณะที่เครยอนกำลังเก็บกระเป๋าสตางค์ใส่กางเกงหลังจากที่จ่ายเงินเสร็จ ในที่สุดเราก็ได้แว่นจากพี่คนดูแลแนะนำจนได้ เหอๆ

        และ เราสองคนเดินออกมาจากร้านนั้น..

        "เชอะ! เธอนี่มันวุ่นวายจริงๆเลย"เครยอนบ่นๆไปตามทาง

        "ไม่เห็นเป็นไรเลย นายก็ได้เลนส์สีดำที่นายชอบ ฉันก็ได้แว่นสองสีที่ฉันชอบ ดีออกรวบกัน ฮี่ๆ"ฉันหัวเราะร่า"มานี่ๆเดี๋ยวฉันจะใส่ให้นาย"ฉันว่าพลางหยิบแว่นนั้นออกจากกล่อง

        ส่วนเครยอนก็ยืนตัวแข็งทื่ออยู๋ซะอย่างงั้น

        "เฮ้! ฉันจะใส่ให้นายถึงได้ไงล่ะ นายสูงกว่าฉันตั้งสิบกว่าเซ็นนะ!"ฉันว่า ก็จริงนี่นาฉันตัวเท่าใหล่หมอนี่เองนะ=^=;

        ว่าแล้วเครยอนจึงก้มหน้าลงมาจนถึงหน้าฉัน ขณะที่ฉันไม่ได้ทันตั้งตัวจึงสดุ้งนิดๆ

        ตึกตัก..ตึกตัก...

        ทำไมใจฉันเริ่มเต้นแรงด้วยนะ บ้าจริง! สติหายไปไหนล่ะกลับม้าาาา

        "นี่! เหม่ออะไรอยู่รีบๆใส่ให้ฉันสิ ปวดหลังจะแย่"

        สติฉันกลับมายังร่างอีกครั้ง และรีบๆจับๆแว่นใส่ให้อย่างขัดๆเขินๆให้เครยอน พอฉันใส่ให้เสร็จหมอนี่กลับมายืนตามปกติและขยับแว่นนิดๆให้มันกระชับชึ้น

        "-///-"

        "เธอหน้าแดงด้วยล่ะ"

        "อะไรนะ!"ฉันหน้าแดงหรอ ม..ไม่จริงน้าา  >o<; ฉันพยามๆทำสีหน้าปกติอีกครั้ง

        "ฮ่าๆ ยิ่งเธอทำหน้าแบบนี้แล้วหน้ายิ่งแดงเข้าไปใหญ่เลย ฮ่าๆ"เครยอนหัวเราะเสียงดัง จนเห็นลิ้นไก่

        หนอย.....ชอบล้อฉันนักนะ!!!!