นายวายร้าย กับ ยัยตัวแสบ
9.0
เขียนโดย kadNPTK
วันที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 23.17 น.
23 ตอน
0 วิจารณ์
30.39K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 19 เมษายน พ.ศ. 2557 19.03 น. โดย เจ้าของนิยาย
21)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความแบงค์: เมย์เปนอารายรึป่าว
เมย์: ไม่ฉันไม่เปนอาราย ไอ้ฝ้ายฉันบอกหั้ยหยุด
ฝ้าย: ฉันไม่หยุด เมย์เธออย่ามาห้ามฉัน
เมย์: ถ้าแกไม่หยุดฉันจะฆ่าแกเดี๋ยวนี้แหละ
แล้วก้อวิ่งปัยเอาปืนที่อยู่นัยห้องของแบงค์แล้วก้อกลับมาที่ห้องของฝ้ายกะเปรม
เมย์: จะหยุดหรือไม่หยุด!!!
ฝ้าย: หยุดก้อได้
พิม: มีอารายก้อค่อยๆพูดจากันดิ
ฝ้าย: ก้อไอ้เปรมมันข่มขืนฉันนิ่พวกแกจะหั้ยฉันจัยเย็นอีกหรอ
เมย์: ใช่ พวกฉันอยากหั้ยแกจัยเย็น ส่วนนายไอ้เปรมนายมาข่มขืนเพื่อนฉันทัมมัย
เปรม: ก้อฉันรักฝ้ายแล้วเธอคิดว่าผู้ชายอย่างฉันจะอดจัยได้รึงัยยิ่งถ้าเปนผู้หญิงที่ฉันรักแล้ว ฉันไม่ปล่อยปัยหรอกนะ
แบงค์: อืมเข้าจัยว่ะเพื่อน
พิม: เปนงัยยัยฝ้ายได้ยินชัดยังว่าไอ้เปรมมันรักแก
ฝ้าย: รักอารายไม่เห็นได้ยินเลย
เมย์: แกหูหนวกตั้งแต่เมื่อรัยห่ะ!!! งั้นฉันบอกหั้ยก้อได้ว่าไอ้เปรมมันรักแก!!!!!!!!ชัดมั้ย ถ้าแกบอกว่าไม่ได้ยินอีกนะฉันจะยิงแกทิ้งเดียวนี้เลย
ทุกคนยกเว้นเมย์: ชัดว่ะ ได้ยินเต็มสองหูเลย
เมย์: ดีถ้าได้ยินแล้วแกก้อปัยอาบน้ำแต่งตัวได้แล้ว ส่วนที่เหลือก้อแยกย้ายกันปัยได้แล้ว
เมื่อทุกคนได้ยินที่เมย์ก้อรีบแยกย้ายกันออกปัยทันที
??: เมย์ลูก
เมย์: พ่อกะแม่มาได้งัยค่ะ
พ่อของเมย์: พ่อรู้มาว่ามีคนจะมาทัมร้ายลูก
เมย์: คัยหรอค่ะพ่อ
พ่อของเมย์: พ่อคิดว่าน่าจะเปนพวกนายแชมป์อารายนั้น พ่อได้ยินมาว่าพวกมันเคยฉุดลูกปัยแต่โชคดีที่แบงค์ปัยช่วยลูกไว้ได้ทัน
เมย์: พ่อรู้ แล้วที่พ่อกะแม่มาวันนี้คงไม่ใช่แค่เรื่องนั้นอย่างเดียวแน่ใช่มั้ยค่ะพ่อใช่มั้ยค่ะแม่
แม่ของเมย์: เมย์พ่อกะแม่ขอโทษนะลูกที่ต้องทัมแบบนี้ คุณจะทัมอารายก้อรีบเถอะค่ะเดี๋ยวจะไม่ทัน
พ่อของเมย์: พวกนายจับลูกสาวของฉันแล้วพวกเพื่อนของเมย์ทุกคนปัยไว้ที่ห้องนอนข้างบนแล้วก้อคุมกันอย่างดีอย่าหั้ยคัยเข้าและออกจากห้องนั้นยกเว้นฉันกับภรรยาฉันเท่านั้นปัยจัดการซะ
เมย์: นิ่พวกนายปล่อยพวกฉันเดี๋ยวนี้นะฉันบอกหั้ยปล่อยก้อปล่อยสิ พ่อกะแม่ทัมกับเมย์แล้วก้อทุกคนไม่ได้นะ ปล่อยนะปล่อย โอ๊ย!!ฉันเจ็บนะฮืมๆๆ
ลูกน้องของพ่อเมย์: พวกผมต้องขอโทษคุณหนูและก้อเพื่อนของคุณหนูด้วยนะครับแต่ว่าผมขัดคำสั่งของนายท่านไม่ได้จิงๆครับ
เมื่อลูกน้องของพ่อเมย์พูดจบก้อรีบปิดประตูแล้วก้อล็อกใส่กุญแจเพื่อไม่หั้ยคัยเปิดได้
แบงค์: เมย์เจ็บตรงไหนรึป่าวเป็นงัยบ้าง
เมย์: แบงค์ฉันไม่เข้าจัยเลยฮืม ว่าทัมมัยพ่อกะแม่ถึงทัมแบบนี้กับฉันฮืม
เจน: ฉันว่าพ่อของเธอไม่อยากหั้ยเธอได้รับอันตรายนะ
เมย์: อันตรายอารายฉันไม่เข้าจัย
บี: ก้อพ่อของเธอไม่อยากเห็นเธอต้องถูกไอ้คนที่ชื่อแชมป์จับตัวปัยงัย เธอก้อน่าจะเค้าจัยพ่อกะแม่ของเธอบ้าง
เมย์: ไม่ฉันไม่เปนอาราย ไอ้ฝ้ายฉันบอกหั้ยหยุด
ฝ้าย: ฉันไม่หยุด เมย์เธออย่ามาห้ามฉัน
เมย์: ถ้าแกไม่หยุดฉันจะฆ่าแกเดี๋ยวนี้แหละ
แล้วก้อวิ่งปัยเอาปืนที่อยู่นัยห้องของแบงค์แล้วก้อกลับมาที่ห้องของฝ้ายกะเปรม
เมย์: จะหยุดหรือไม่หยุด!!!
ฝ้าย: หยุดก้อได้
พิม: มีอารายก้อค่อยๆพูดจากันดิ
ฝ้าย: ก้อไอ้เปรมมันข่มขืนฉันนิ่พวกแกจะหั้ยฉันจัยเย็นอีกหรอ
เมย์: ใช่ พวกฉันอยากหั้ยแกจัยเย็น ส่วนนายไอ้เปรมนายมาข่มขืนเพื่อนฉันทัมมัย
เปรม: ก้อฉันรักฝ้ายแล้วเธอคิดว่าผู้ชายอย่างฉันจะอดจัยได้รึงัยยิ่งถ้าเปนผู้หญิงที่ฉันรักแล้ว ฉันไม่ปล่อยปัยหรอกนะ
แบงค์: อืมเข้าจัยว่ะเพื่อน
พิม: เปนงัยยัยฝ้ายได้ยินชัดยังว่าไอ้เปรมมันรักแก
ฝ้าย: รักอารายไม่เห็นได้ยินเลย
เมย์: แกหูหนวกตั้งแต่เมื่อรัยห่ะ!!! งั้นฉันบอกหั้ยก้อได้ว่าไอ้เปรมมันรักแก!!!!!!!!ชัดมั้ย ถ้าแกบอกว่าไม่ได้ยินอีกนะฉันจะยิงแกทิ้งเดียวนี้เลย
ทุกคนยกเว้นเมย์: ชัดว่ะ ได้ยินเต็มสองหูเลย
เมย์: ดีถ้าได้ยินแล้วแกก้อปัยอาบน้ำแต่งตัวได้แล้ว ส่วนที่เหลือก้อแยกย้ายกันปัยได้แล้ว
เมื่อทุกคนได้ยินที่เมย์ก้อรีบแยกย้ายกันออกปัยทันที
??: เมย์ลูก
เมย์: พ่อกะแม่มาได้งัยค่ะ
พ่อของเมย์: พ่อรู้มาว่ามีคนจะมาทัมร้ายลูก
เมย์: คัยหรอค่ะพ่อ
พ่อของเมย์: พ่อคิดว่าน่าจะเปนพวกนายแชมป์อารายนั้น พ่อได้ยินมาว่าพวกมันเคยฉุดลูกปัยแต่โชคดีที่แบงค์ปัยช่วยลูกไว้ได้ทัน
เมย์: พ่อรู้ แล้วที่พ่อกะแม่มาวันนี้คงไม่ใช่แค่เรื่องนั้นอย่างเดียวแน่ใช่มั้ยค่ะพ่อใช่มั้ยค่ะแม่
แม่ของเมย์: เมย์พ่อกะแม่ขอโทษนะลูกที่ต้องทัมแบบนี้ คุณจะทัมอารายก้อรีบเถอะค่ะเดี๋ยวจะไม่ทัน
พ่อของเมย์: พวกนายจับลูกสาวของฉันแล้วพวกเพื่อนของเมย์ทุกคนปัยไว้ที่ห้องนอนข้างบนแล้วก้อคุมกันอย่างดีอย่าหั้ยคัยเข้าและออกจากห้องนั้นยกเว้นฉันกับภรรยาฉันเท่านั้นปัยจัดการซะ
เมย์: นิ่พวกนายปล่อยพวกฉันเดี๋ยวนี้นะฉันบอกหั้ยปล่อยก้อปล่อยสิ พ่อกะแม่ทัมกับเมย์แล้วก้อทุกคนไม่ได้นะ ปล่อยนะปล่อย โอ๊ย!!ฉันเจ็บนะฮืมๆๆ
ลูกน้องของพ่อเมย์: พวกผมต้องขอโทษคุณหนูและก้อเพื่อนของคุณหนูด้วยนะครับแต่ว่าผมขัดคำสั่งของนายท่านไม่ได้จิงๆครับ
เมื่อลูกน้องของพ่อเมย์พูดจบก้อรีบปิดประตูแล้วก้อล็อกใส่กุญแจเพื่อไม่หั้ยคัยเปิดได้
แบงค์: เมย์เจ็บตรงไหนรึป่าวเป็นงัยบ้าง
เมย์: แบงค์ฉันไม่เข้าจัยเลยฮืม ว่าทัมมัยพ่อกะแม่ถึงทัมแบบนี้กับฉันฮืม
เจน: ฉันว่าพ่อของเธอไม่อยากหั้ยเธอได้รับอันตรายนะ
เมย์: อันตรายอารายฉันไม่เข้าจัย
บี: ก้อพ่อของเธอไม่อยากเห็นเธอต้องถูกไอ้คนที่ชื่อแชมป์จับตัวปัยงัย เธอก้อน่าจะเค้าจัยพ่อกะแม่ของเธอบ้าง
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ