นายวายร้าย กับ ยัยตัวแสบ

เมย์: ฉันเข้าจัยแต่ฉันก้อไม่อยากเห็นพ่อกะแม่ของฉันเปนอารายเหมือนกัน ต่อหั้ยตายฉันก้อยอมถ้าพ่อกะแม่ของฉันไม่เปนอาราย

พิม: งั้นฉันจะช่วยเธอเอง

ฝ้าย: ฉันด้วย ฉันคิดว่าตอนนี้พ่อกะแม่ของเธอคงไม่อยู่แล้วละ

พิม: เจน/บีพวกเธอสองคนช่วยพวกฉันหน่อยนะ

เจน: จะหั้ยฉันสองคนทัมอาราย

ฝ้าย: เล่นละครหน่อยแล้วกัน ส่วนบีเธอปัยแกล้งนอนสลบตรงนู้นนะ

สามหนุ่ม: หยุดความคิดของพวกเธอเลยที่คิดว่าจะออกปัยจากห้องนี้

เมย์: ฉันไม่หยุด

แบงค์: ถ้าเธอไม่หยุดฉันจะปล้ำเธอตรงนี้แหละ

เมย์: อย่านะ เออหยุดก้อได้ไม่คิดที่จะออกปัยแล้วก้อได้

แบงค์: ดีงั้นเธอก้อปัยนอนได้แล้วนี้มันดึกแล้ว เชิญ พวกเธอก้อเหมือนกันปัยนอนได้แล้ว

แล้วทุกคนก้อปัยนอนแล้วก้อหลับปัยได้สักพักก้อได้ยินเสียงปืน

เมย์: พ่อ แม่ พ่อค่ะเมย์ได้ยินเสียงปืน นี้พ่อกะแม่จะมาปล่อยพวกเราแล้วใช้มั้ย ไอ้แชมป์ กรี๊ดๆๆๆๆๆๆ ปล่อยฉันนะไอ้บ้าแกปล่อยฉัน

ฝ้าย: ไอ้แชมป์ แกปล่อยเพื่อนฉันนะ

แล้วฝ้ายกะพิมก้อเข้าปัยช่วยเมย์แล้วเมย์ก้อแย่งปืนมาจากแชมป์

แชมป์: เมย์ฉันรู้ว่าเธอไม่กล้ายิงฉันหรอก

เมย์: ออกปัยแกอย่าเข้ามานะออกปัย

แบงค์: เมย์ส่งปืนมาหั้ยฉัน

เมย์: ไม่ฉันจะไม่หั้ยปืนคัย ฉันจะฆ่ามันแบงค์นายได้ยินมั้ยว่าฉันจะฆ่ามัน

แบงค์: เมย์ฉันได้ยิน แต่ฉันไม่อยากหั้ยมือของเธอต้องเปื้อนเลือดนะ

เธอส่งปืนมาหั้ยฉันนะเมย์ แล้วฉันจะจัดการกับมันเองนะเมย์เธอเชื่อฉันนะ

แล้วเมย์ก้อยอมส่งปืนหั้ยกับแบงค์

แบงค์: เมย์ระวัง

ปัง แล้วแบงค์ก้อเอาตัวเข้ามาบังเมย์เอาไว้เพื่อไม่หั้ยเมย์ถูกยิง

เมย์: กรี๊ดๆๆๆๆๆ แบงค์นายจะต้องไม่เปนอารายนะ

พ่อของเมย์: เมย์ลูกเปนอารายรึป่าวลูก

เมย์: พ่อค่ะแบงค์ถูกยิงค่ะพ่อ พ่อต้องช่วยแบงค์นะค่ะ

พ่อของเมย์: จ๊ะลูก พวกนายจับตัวไอ้แชมป์และพวกของมันไว้แล้วก้อจับพวกมันส่อตำรวจในข้อหาพยายามฆ่า

ลูกน้องของพ่อเมย์: ได้ครับท่าน

แล้วพวกของแชมป์ก้อถูกจับ ส่วนแบงค์ตอนนี้ก้อนอนอยู่ที่โรงบาลโดยที่เมย์เปนคนค่อยดูแลแบงค์อยู่ แล้วทุกคู่ก้อรักกันมากขึ้น ส่วนคู่ของเปรมกะฝ้ายแล้วก้อคู่ของยูกะพิมก้อมีเรื่องที่ถเลาะกันบ่อยๆแต่ก้อยังรักกันเหมือนเดิม

หลายเดือนผ่านปัย