หญิงสาวกับหมาป่า

               “พ่อต้องโกรธข้ามากแน่ๆ”

               รีอาห์ที่กลับมาถึงบ้านก็เอาแต่นั่งอยู่บนเตียงในห้องนอน เธอกังวลว่าอาเธอร์จะต้องต่อว่าเธอสารพัดที่เธอปฏิเสธการแต่งงานไปแบบนั้น

               “ข้าว่าอาเธอร์จะต้องเข้าใจ เขาเป็นคนที่มีเหตุผลพอนะ อีกอย่าง...”

               “รีอาห์ เปิดประตูให้พ่อเข้าไปเดี๋ยวนี้”

               ไม่ทันที่ฟรีตจะพูดจบ เสียงของอาเธอร์ก็ดังขึ้นมา และเมื่อฟังดูจากน้ำเสียงที่ดูจะโกรธและร้อนรนแปลกๆแล้ว ทำให้รีอาห์รู้สึกใจคอไม่ดีขึ้นมาเสียดื้อๆ

               “พ่อคะ ลูกรู้ว่าพ่อโกรธ แต่...”

               “เรื่องนั้นเอาไว้ทีหลัง พ่อมีเรื่องสำคัญกว่าจะคุยกับเจ้า”

               “เอ๊ะ...?”

               “มีคนบอกพ่อว่าเห็นเจ้าออกมาจากป่าแห่งความตายเมื่อตอนรุ่งสาง”

               “!?!”

               รีอาห์เบิกตากว้าง เธอรู้สึกเหมือนหัวใจของเธอหล่นวูบลงไปกองอยู่ที่ปลายเท้า เธอหันไปมองฟรีตอย่างขอความช่วยเหลือ แต่นกฟินซ์เองก็มีสีหน้าตกใจไม่ต่างกัน

               “เจ้าเข้าไปทำอะไรในป่า” เสียงของอาเธอร์กดต่ำ เขาพยายามสะกดตัวเองไม่ให้ระเบิดความโกรธออกมา

               “...” แต่คำตอบที่ได้กลับเป็นความเงียบ รีอาห์ได้แต่ยืนอึกอักไม่รู้จะตอบอย่างไร “คือ...คือลูก...”

               “พ่อถามว่าเจ้าเข้าไปทำอะไร!? ตอบพ่อมาสิ!!” อาเธอร์บีบแขนรีอาห์ก่อนจะเขย่าตัวเธออย่างแรง ทำให้หญิงสาวน้ำตาไหลพรากด้วยความกลัว... เธอไม่เคยเห็นพ่อโกรธขนาดนี้มาก่อน...

               “ลูก...ลูกเข้าไปหา...คนๆนึง...” รีอาห์ตอบ “เขาเป็นคน...ที่ลูกรัก”

               “อะไรนะ” อาเธอร์เบิกตากว้าง “นี่เจ้าคิดอะไรอยู่รีอาห์ เจ้าก็รู้ว่าที่นั่นมันอันตราย จากนี้พ่อขอสั่งห้ามไม่ให้เจ้าไปที่นั่นอีก!”

               “อะไรนะคะ... แต่ว่าพ่อ...”

               “ไม่มีแต่! ถ้าเจ้ากล้าขัดคำสั่งพ่อ ก็ไม่ต้องมาเรียกข้าว่าพ่ออีก!” พูดจบอาเธอร์ก็เดินออกไป ทิ้งให้รีอาห์ยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น... ในหัวของเธอขาวโพลน ไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรต่อไป

               พระจันทร์เริ่มโผล่พ้นขึ้นมาจากขอบฟ้า รีอาห์เอาแต่นอนร้องไห้อยู่บนเตียง ฟรีตเองก็จนปัญหาทางปลอบใจเพื่อนรัก จึงได้แต่บินไปอยู่ข้างๆหญิงสาวเงียบๆโดยไม่พูดอะไร

               “รีอาห์”

               อาเธอร์เดินเข้ามาในห้องของลูกสาวอีกครั้ง ตอนนี้อารมณ์ในใจสงบลงแล้ว เขานั่งลงบนเตียงข้างๆรีอาห์ แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังไม่ยอมหันมามอง

               “พ่อรู้ว่าพ่ออาจจะพูดแรงไป แต่พ่อเป็นห่วงเจ้านะ”

               “ลูกเข้าใจพ่อเสมอ แต่พ่อไม่เคยเข้าใจลูกเลย”

               “แต่...”

               “พ่อออกไปเถอะค่ะ ลูกอยากนอนแล้ว” รีอาห์พูดโดยไม่หันมามองผู้เป็นพ่อก่อนจะดึงผ้าห่มขึ้นมาห่ม เห็นดังนั้นอาเธอร์จึงจำใจเดินออกไป

               หลายชั่วโมงผ่านไป รีอาห์ลุกขึ้นจากเตียงก่อนจะเดินออกจากห้องไป แต่ในขณะที่เธอกำลังจะหมุนลูกบิดประตู เสียงหนึ่งก็ดังขึ้น

               “เจ้าจะไปไหนน่ะ” ฟรีตถามก่อนจะบินมาเกาะที่ไหล่ของรีอาห์

               “ที่ที่เจ้าก็น่าจะรู้ดี”

               “แต่อาเธอร์ห้ามไม่ให้เจ้าไปนะ”

               “พ่อบังคับชีวิตของข้าไม่ได้หรอก”

               รีอาห์ค่อยๆเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าห้องนอนของอาเธอร์ เธอค่อยๆแง้มบานประตูเพื่อส่องดูข้างในแล้วก็พบว่าอาเธอร์นอนหลับสนิทอยู่บนเตียง

               “ไปกันเถอะ ฟรีต”

               “มาไกลขนาดนี้แล้ว ก็มีแต่จะต้องไปต่อเท่านั้นสินะ”

               เมื่อตัดสินใจแล้วทั้งสองก็หันหลังเตรียมจะเดินไป แต่แล้วกลับได้ยินเสียงประตูถูกเปิดออก พร้อมกับร่างของอาเธอร์ที่เดินออกมา

               “ในเมื่อไม่ฟังกัน ก็อย่ามาหาว่าพ่อใจร้ายล่ะ!”

               อาเธอร์กระชากข้อมือของรีอาห์ให้ดินตามเขาไป เขาพารีอาห์มายังห้องเก็บของใต้หลังคาก่อนจะจับเธอและฟรีตขังเอาไว้ในนั้น

               “พ่อคะ! ปล่อยลูกออกไปนะ!” รีอาห์ตะโกนพร้อมกับทุบประตู

               “พ่อปล่อยเจ้าแน่...แต่หลังจากที่ทุกอย่างเรียบร้อยแล้วล่ะนะ”

               “พ่อหมายความว่ายังไง...”

               “ป่านั่นเป็นปัญหากับเรามานานเกินไปแล้ว ถึงเวลาที่ควรจะกำจัดทิ้งซะที!” พูดจบอาเธอร์ก็เดินจากไป แต่เขาก็ต้องชะงักฝีเท้าเมื่อได้ยินคำพูดของรีอาห์

               “พ่อทำอะไรสัตว์ในป่านั้นไม่ได้หรอก! ไม่มีอาวุธอะไรฆ่ามันได้ทั้งนั้น!”

               “แล้วใครบอกว่าพ่อจะไปฆ่าพวกมัน” อาเธอร์พูดเสียงเรียบ “พ่อจะไปเผาพวกมันต่างหาก!”

               มือสองข้างที่ทุบประตูอยู่หยุดชะงัก เธอรู้สึกเหมือนหัวใจหยุดเต้นไปชั่วขณะ เธอร้องห้ามอาเธอร์ทั้งน้ำตาแต่ก็ไม่เป็นผล เสียงฝีเท้าเงียบหายไปแล้ว หายไปพร้อมๆกับความรู้สึกที่พังทลายลงของเธอ...

#ตัดให้ขาดเลยฉับๆๆ! =w= อย่าลืม!(ย้ำอีกรอบ) ซันนี่มีนามปากกาใหม่แล้วน้าาา ว่า Lupus Star เข้าไปกดไลค์แฟนเพจเค้าโหน่ยยยย *w* >> https://www.facebook.com/LupusStar << มาพูดคุย วิจารณ์ และติดตามฟิค/นิยายเรื่องอื่นกันได้นะ! หรือจะมาพูดคุยกันในเรื่องของนิยายเรื่องนี้ก็ได้ เค้าไม่กัด! อยากให้ทุกคนไลค์เยอะๆน้าาา จุ้บบ >3<