ยอดนักสืบเชคกี้

      นับจากวันที่เชคกี้เเละน้ำกลับมาที่ไทยก็ผ่านมา5วันเเล้ว...
 
บ้านของพวกเขาอยู่ติดกับคลองเเห่งหนึ่งน้ำใสไหลเร็วในจ.กรุงเทพมหานครเเละมีความร่มรื่นย์ด้วยต้นไม้ดอกไม้
 
 
             "ติ๊งต่อง!"
 
เสียงกริ่งจากประตูทางเข้าดังขึ้นน้ำไม่รอช้ารีบเปิดประตูไม้สักทันที
 
            "เอ่อ...คุณมินาโตะส่งพัสดุมาจากญี่ปุ่นครับ"
 
พนักงานชายกล่าวน้ำเสียงนอบน้อม
 
 
             "จริงเหรอเเล้วมัน.."
น้ำยังพูดไม่ทันจบเจ้าหน้าที่ก็หอบของลงมาเสียเเล้ว
 
"พวกเราไปเร็วยังมีที่อื่นอีก"
 
พนักงานชายคนหนึ่งกล่าวจบทุกคนก็วิ่งจู๊ดออกไปอย่างรวดเร็วราวกับกลัวอะไรบางอย่าง
 
  "อุ๊ย!"
น้ำอุทานออกมาเล็กน้อยเมื่อเห็นลูกสุนัขตัวสีดำรูปร่างน่ารักกระโดดออกมา
 
 
 
 
 
 
"อ๊าย!น่ารักจังเลย"
 
หญิงสาวไม่รอช้าเเนบเเก้มของเธอไปที่หูของลูกสุนัขทันทีเเต่เเล้วก็ต้องเเปลกใจเมื่อเห็นจดหมาย
อยู่ที่บริเวณซอกคอของมัน
 
 ถึงคุณน้ำ
 
 
              ตอนคุณไปฮันนีมูนกับเชคกี้ผมเห็นคุณบ่นว่าอยากได้สุนัขตำรวจ
              จึงทำการสั่งลูกสุนัขยอดเยี่ยมที่สุดของโลกมาเเต่!โปรดระวังสุนัขพวกนี้
              มีกำลังมากกว่าลูกสุนัขธรรมดา10เท่าเเละมีสมองที่ฟังภาษาคนรู้เรื่อง!
              ฝากดูเเลเจ้า2ตัวนี้ด้วย
 
                                                               จากมินาโตะ
 
       เมื่ออ่านจบน้ำถึงกับขมวดคิ้วทันทีกับคำว่า"2ตัว"ไม่ทันได้คิดก็ได้ยินเสียงขยับไปมาของ
    กล่องอีกใบ

 
 
       
 
 
  "ว้าย!ตัวนี้ก็น่ารักมากอะ"
 
   หญิงสาวกล่าวจบก็ลูบหัวลูกสุนัขตัวสีน้ำตาลอมดำดวงตาเป็นประกายทันที
 
 
     "เอะอะอะไรกัน...หา!"
 
เชคกี้ที่โผล่มาจากสวนหลังบ้่านถึงกับตกใจขนลุกไปทั่วตัว
 
    "เอ๋..มีอะไรเหรอเชคกี้ทำไมทำท่าทางกลัวๆอย่างนั้นล่ะ"
 
   "อ..เอ่อไม่มีอะไร...จ๊าก!"
 
  ชายหนุ่มร้องเสียงหลงทันทีเมื่อลูกสุนัขสีดำมาเลียที่ขาของเขา
 
  "เอ๋...เพิ่งรู้นะเนี่ยว่านายกลัวสุนัข"
 
  น้ำกล่าวพร้อมกับหัวเราะหึหึ
 
  "เออ!เเล้วทำไมล่ะท่านสารวัตรจะเลี้ยงก็ได้นะเเต่อย่าเอามาในห้องนอนผมล่ะ"
 
   เชคกี้ไม่รอช้ารีบวิ่งหนีไปทันทีทิ้งให้น้ำหัวเราะอยู่คนเดียว
 
    
                     ผ่านไป2ชั่วโมง
 
เสียงร้องโหยหวนของเชคกี้ดังลั่นไปทั่วบ้านส่วนน้ำก็เอามือตบกับลูกสุนัขสีดำเป็นเชิง เเผนสำเหร็จเเล้ว
 
"โอ๊ย...ท่านสารวัตรทำไมถึงต้องเอาไอ้สุนัขบ้านี่มาไว้บนเตียงผมล่ะ!"
 
 "คิกๆมะขามมันน่ารักจะตายไป"
 
  :อ๊าก!ตั้งชื่อให้มันตอนไหนวะ!ชื่อโคตรโหลเลย"
 
 
  "เอ่อลืมบอกเจ้าตัวสีดำชื่อลูกพรุนนะ"
 
   :อ๊ากชื่ีออะไรอีกวะเนี่ย"
 
                                                               "กริ๊ง"
 
                          เสียงโทรศัพย์มือถือไอโฟน5ของเชคกี้ดังขึ้นชายหนุ่่มไม่รอช้ารีบรับสายทันที
 
                               คำพูดจากปลายสายทำให้เชคกี้ยิ้มออกมาราวกลับจะมีเรื่องสนุก
 
 
                                                    "นี่!คราวนี้ไปสืบคดีที่ไหนเหรอ"
 
                                    น้ำถามขึ้น
 
 
                                        "ไม่ใช่คดีหรอกครับ...เเต่อาเซนส์ ลูเเปงจะขโมยภาพล้ำค่าที่
พิพิธภัณฑ์สถานเเห่งชาติพระนครเวลา6โมงเย็นของวันนี้!"
 
 
                                   ชายหนุ่มกล่าวจบก็สวมผ้าคลุมกันกระสุนสีดำทันที
 
 
                                    "เอาสุนัขพวกนี้ไปช่วยงานด้วยนะ!"
 
                                      "หาไม่เอาอะ!ผมไม่ถูกกับสุนัขนะ"
 
                                          "ไม่สนล่ะ!วันนี้ฉันจะไปเดินห้างฝากเลี้ยงเจ้าพวกนี้ด้วย"
 
                   หญิงสาวพูดยิ้มๆรีบเดินกลับตัวหนีไปทันที
 
 
                                 :โอ๊ย!อะไรกันเนี่ยต้องพาไอ้พวกตัวยุ่งไปด้วยเนี่ยนะ"
 
 
                             ชายหนุ่มคิดในใจพลางตาลอยอย่างน่าสงสาร
 
 
 
                     ป.ล.สุนัขทั้ง2ตัวนี้เป็นสุนัขของผู้เขียนเองครับ