superstar ดิฉันขอดังในฐานะผู้ชาย

9.5

เขียนโดย MsInD

วันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 18.34 น.

9 ตอน

6 วิจารณ์

13.58K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 เมษายน พ.ศ. 2556 19.36 น. โดย เจ้าของนิยาย

3) >.3

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

หลังจากที่ฉันก้าวออกมาจากบ้านหลังนั้นฉันก็ขี่จักรยานตัวโปรดไปตามทางเรื่อยๆ

"คงต้องไปอยู่ที่โรงแรมของดาวแล้วหล่ะมั่ง" ฉันหักคอเลี้ยวจักรยานไปทางด้านซ้ายเพื่อที่จะไป

โรงแรมสุดหรู   ตอนนี้ตัวฉันใส่เสื้อยืดคอวีสีดำ กางเกงยีนสีเทาเข้ม กับรองเท้าคอนเวิล์ดสีดำ

พร้อมทั้งกับกระเป๋าที่มีของอยู่ไม่มาก <หาความเป็นผู้หญิงไม่เจอง่ะ - -' >

ณ โรงแรมสุดหรูชื่อดังแห่งหนึ่ง

ฉันก้าวเข้ามาในโรงแรมสุดใหญ่ยักษ์ ตระกานตา แล้วฉันก็เดินไปหาพนักงานโรงแรม

"ขอโทษนะค่ะ เอ่อฉันชื่อรีเทลอ่ะค่ะ" ฉันพูดชื่อของฉันให้พนักงาน

พอฉันพูดชื่อของฉันเธอก็หยิบกระดาษใบนึง เธอมองกระดาษแล้วก็มองฉัน กระดาษใบนั้น

คงเป็นรูปของฉันหล่ะมั้ง

"คุณเป็นเพื่อนของคุณดินดาวใช่ไหมค่ะ" เมื่อเธอเริ่มแน่ใจเธอก็เอ่ยถามฉัน

"ใช่ค่ะ"

"นี่ค่ะ บัตรเข้าใช้ห้องของคุณ ห้องที่54 ชั้น5 ค่ะพักฟรีถึงเมื่อไหร่ก็ได้ค่ะ" พนักงานยื่นบัตร

มาให้ฉัน

"ขอบคุณมากค่ะ" ฉันรับบัตรมาแล้วขึ้นลิฟไปที่ชั้น5

เมื่อขึ้นมาถึงชั้น5 ฉันก็เดินไปที่ห้องหมายเลข54 พอถึงหน้าประตู ฉันก็ใช้บัตรโรงแรมเพื่อ

เป็นการผ่านเข้าห้อง

ฉันเข้าไปในห้องแล้วจัดของทุกอย่างเข้าตู้ หลังจากนั้นก็ออกไปทำงานตามเดิม

10ชั่วโมงผ่านไป เท่ากับตอนนี้ 6 โมงเย็น

ฉันกลับไปที่คอนโด แล้วอาบน้ำ แต่งตัว เพื่อที่จะลงมาหาอะไรทานที่ร้านอาหารด้านล่างของ

โรงแรม

ณ ร้านอาหารชั้นล่างสุดของโรงแรม

ฉันนั่งลงบนเก้าอี้ที่มีโต๊ะว่าง เพื่อรอพนักงานมารับออเดอร์

"ขอโทษนะค่ะ นี่สำหรับคุณค่ะ คุณผู้ชาย" พนักงานหญิงคนนึงเสิร์ฟเค้กกับน้ำหวานให้ฉัน

และดูเหมือนว่าเธอจะเข้าใจผิดด้วย

(เล่นตามเขาไปละกัน)

"เอ่อ แต่ผมไม่ได้สั่งนะครับ" ฉันสวมบทผู้ชายต่อหน้าผู้หญิงคนนั้น

"สาวๆ จากโต๊ะนั้นสั่งมาให้คุณค่ะ" เธอใช้มือชี้ไปทางผู้หญิง3คน ที่นั่งทานขนมอยู่โต๊ะไม่

ไกลจากฉัน

ฉันหันไปตามมือของพนักงาน และก้มหน้าแสดงความขอบคุณและส่งท้ายด้วยรอยยิ้มหวานๆ

เธอตอบฉันกลับด้วยการโบกมือทักทาย หลังจากนั้นฉันก็หันมาทานขนมที่เธอสั่งมาให้

"หืม~ อร่อยสุดๆเลย"  เมื่อฉันตักเค้กเข้าปาก ตาของฉันมันก็วาวทันทีเลย ภายในเวลา

ไม่นานฉันก็กินเค้กสุดอร่อยจนหมดจาน

---------------------------------------------------------------------------------

For'ผู้บริหารค่าย ZM Entertainment

ภายในร้านอาหารของโรงแรมเดียวกับที่รีเทลอยู่

"บอสครับอีกอาทิตย์เดียวเราก็หมดสัญญากับเอลีนแล้วนะครับ" ผู้ชายที่มีตำแหน่งเป็นผู้

จัดการของค่าย ZM Entertainment พูดขึ้น

"แล้วนายจะให้ฉันทำอย่างไรกันเล่า ในเมื่อจะหาคนหน้าตาดีเริศพร้อมกับความสามารถสุด

ประเสริฐเนี้ยะมันหายากแค่ไหน" ผู้ชายอายุราวๆ 30ต้นๆ ที่เป็นคนมีชื่อเสียงโด่งดังคนนึง

ตอบกลับพนักงานของตนเอง

"โห บอสครับขอแค่หน้าตาดีสุดๆก็พอแล้ว"

"นี่คุณผู้จัดการ ถ้าเกิดมีเพียงหน้าตาแต่ไม่มีความสามารถ เอามาก็เสียชื่อเสียงบริษัทหมด

หน่ะสิ"

"นี่บอส ลองดูสายตาของผู้หญิงที่นั่งอยู่รอบๆสิ เผื่อมันจะทำให้บอสรู้อะไรบ้าง" เขาบอกให้

หัวหน้าของตน ลองมองดูคนรอบๆ

"พวกเธอมองไปที่เดียวกันหมด และที่นั่นก็คือ โต๊ะที่มีผู้ชาย(เข้าใจผิด) ผมขาวออกขุ่นๆ

หน้าหวานออกคมๆ" พอเขามอง  เขาก็บรรยายขึ้นมาทันที

"ผมว่าผู้ชายคนนั้นดังได้ง่ายๆเลยนะครับ" เขาลองแนะนำคนๆนั้นให้กับผู้บริหารลองดู

"เขาเป็นคนที่หล่อใช่เล่นเลย ถึงจะน้อยกว่าฉันก็เถอะ(แป่ว - -)"

"ลองทาบทามเขาดูไหมครับ บอส"

"ถ้าเกิดเขามีความสามารถ ฉันจะเสนอสัญญาให้เขาเลย แต่ถ้าไม่มีฉันจะลองให้เขาเป็นเด็ก

ฝึกหัดค่ายเราดู"

"โห ดีมากเลยครับบอส งั้นเราไปคุยกับเขาเลยนะครับ"

"ฉันก็อยากลองเชื่อสายตานายดูบ้าง" เขาพูดพร้อมลุกจากเก้าอี้แล้วเดินไปหาผู้ชายคนนั้น

---------------------------------------------------------------------------------

ตอน 2

สารบัญ

ตอน 4