superstar ดิฉันขอดังในฐานะผู้ชาย
เขียนโดย 
MsInD
วันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 18.34 น.
แก้ไขเมื่อ 1 เมษายน พ.ศ. 2556 19.36 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) >.2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฉันปั่นจักรยานตามทางมาเรื่อยๆจนถึงถนนคนเดิน ฉันจึงเอาจักรยานไปจอดที่ข้างทาง
แล้วเดินไปที่เดิมของทุกๆ วัน พอถึงจุดที่นัดหมายกับดินดาวแล้ว ฉันก็สกิดไปที่ไหล่ของ
ผู้หญิงร่างบางๆ ผมสีน้ำเงินคนนึง จึงทำให้เธอหันมา
"อ้าว รีเทลมาแล้วหลอ" :'] ผู้หญิงหน้าหวานเมื่อเธอเห็นฉันเธอก็ยิ้มให้ฉันทันที
"อื้ม รอนานรึป่าว" แล้วฉันก็ยิ้มให้เธอกลับไป
"ไม่หลอก แล้วก็เจ้านี่สำหรับรีเทล" เธอเอากีต้าร์สีดำที่ฉันฝากเธอไว้ยื่นมาให้ฉัน
เหตุผลที่ฉันฝากเธอไว้เพราะ ถ้ามันอยู่ที่บ้านของแม่เลี้ยงฉัน พวกเธอจะต้องเอามันไปทำ
อะไรสักอย่างแน่
"ขอบใจมาก" ฉันรับกีต้าร์จากมือเธอมาสะพายไว้
"ตอนนี้ก็ได้เวลาแล้วหล่ะ" เธอพูดพร้อมเดินไปที่ข้างทางเพื่อทำการแสดง
ทุกครั้งฉันและดินดาวจะมาร้องเพลงและเล่นดนตรีที่นี่ ฉันเป็นคนเล่นกีต้าร์ ส่วนดินดาวร้อง
เพลง ดินดาวเป็นคนที่ร้องเพลงเพราะมาก พอพวกเราเตรียมที่จะเริ่มการแสดง ก็มีคน
บางส่วนที่มาดูพวกเราบ่อยนั้นมาเตรียมเพื่อที่จะดูพวกเราร้องเพลงอะไรในครั้งนี้
พอฉันเคาะกีต้าร์3ครั้ง ฉันก็เริ่มดีดกีต้าร์ แล้วดินดาวก็เริ่มร้องเพลง หลังจากนั้นผู้คนก็มา
ดูเราเยอะกว่าเดิม ตังที่มีคนให้ก็เริ่มเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ สุดท้ายการแสดงก็จบลง
"รีเทล วันนี้ได้เท่าไหร่หลอ" ดินดาวถามฉันขณะที่พวกเรานั่งกินขนมกันอยู่
"5ร้อยกว่าบาท" ฉันบอกเธอหลังจากที่นับตังค์เสร็จ
"อื้ม ได้เยอะเหมือนกันนะเนี๊ยะ"
"งั้นแบ่งกันคนละครึ่งนะ" ฉันพูดพร้อมหยิบตังค์ในส่วนของครึ่งนึงให้เธอ
"ไม่เอาอ่ะ เธอเอาไปเถอะ" เธอส่ายหน้าทันทีเมื่อฉันแบ่งเงินให้
"แต่เธอก็เหนื่อยเหมือนกันนะ"
"แค่นี้ไม่เหนื่อยหลอก เหงื่อก็ยังไม่ออกซักนิด ส่วนรีเทลเหนื่อยมาทั้งวันเอาเงินนั้นไปเถอะ"
"อืมก็ได้" ฉันเก็บเงินทั้งหมดใส่กระเป๋า
"พรุ่งนี้ดาวก็ต้องไปเรียนที่เมืองนอกแล้ว"
"ก็ดีแล้วไง ก็ดาวเรียนเก่งนิ่" ฉันยิ้มแสดงความยินดีให้เธอ
"เอางี้ไหม ดาวอ่ะเห็นรีเทลต้องเหนื่อยแต่ดาวเองก็ทำอะไรไม่ได้ ดาวจะบอกชื่อและเอารูป
ของรีเทลไปให้พนักงานที่โรงแรม ถ้าเกิดว่ารีเทลทนไม่ไหวจริง รีเทลก็มาอยู่ที่โรงแรมของ
ดาวนะ" เธอยิ้มกว้างให้ฉัน
บ้านของดาวมีฐานะร่ำรวย พ่อของเธอเป็นเจ้าของโรงแรมชื่อดัง
"แต่ว่า"
"ไม่ต้องแต่อะไรทั้งนั้นหลอก ขอดาวได้ช่วยรีเทลบ้างเถอะ" เธอพูดพร้อมกุมมือฉันไว้
"อื้ม ขอบใจดาวมากนะ ยังไงก็ขอให้ดาวเดินทางอย่างปลอดภัยนะ"
"อื้ม งั้นรีเทลรีบกลับบ้านเถอะ ถ้ากลับดึกกว่านี้เดี๋ยวจะโดนว่า"
"ได้ๆ กลับมาเมืองไทยบ่อยหล่ะ"
"อื้ม ดาวจะกลับมาบ่อยเท่าที่จะทำได้"
"งั้น บ๊ายบาย" ฉันบอกลาดาวแล้วก็ขี่จักรยานกลับบ้าน
ณ บ้านของแม่เลียงฉัน
ฉันเปิดประตูเข้าไปเงียบๆ ตอนนี้ทุกคนนอนหมดแล้ว ฉันจึงเดินเข้าไปในห้องของฉัน
แล้วก็ล้มตัวลงนอนบนเตียงบางๆแข็งๆ
~เช้ามืดของวันถัดมา~
ฉันลุกขึ้นตอนตี5 แล้วเดินไปทำภารกิจในห้องน้ำ แล้วก็ออกมาทำงานบ้านทุกอย่าง จาก
นั้นก็ออกไปซื้กับข้าวให้2แม่ลูกนั่นที่ตลาด พอฉักลับมาจากตลาดฉันก็เปิดประตูเข้าไปใน
บ้าน
"กรี้ดดด~~" เสียงกรี๊ดของแม่ลูกนั่นดังขึ้นมาในขณะที่ดูหนังสือพิมพ์
"แม่ตาไม่ฝาดใช่ไหมลูก" พวกเธอทำท่าดีใจอย่างมากมาย
"ใช่ค่ะแม่ รางวัลที่1 38ล้าน"
"เรารวยแล้วลูก" 2แม่ลูกนั่นกอดกันกลมกิ๊ก
"อ๊าก~~ เดี๋ยวเราออกไปจากที่นี่แล้วไปรับตังค์กันนะลูก แล้วเราก็ไปซื้อบ้านหลังใหม่
รถคันหรูนะลูก"
"ค่ะ แม่"
"ส่วนแกไปหาที่อยู่ใหม่ซะ เพราะฉันถูกล็อตเตอรี่รางวัลที่1 ตอนนี้ฉันรวยแล้ว ฉันไม่ต้อง
การแกแล้ว!" พอ2แม่ลูกนั้นไปต้องลำบาก เธอไล่ฉันทันที
ฉันไม่ได้พูดอะไร แต่กลับไปเก็บข้าวของจากห้องออกมา เพราะบางทีมันอาจจะเป็นโอกาส
ดีก็ได้ที่ไม่ต้องอยู่อย่างทาสในบ้านหลังนี้
"งั้น ลาก่อนนะค่ะ" ฉันเอ่ยลาแม่เลี้ยงแล้วเดินออกไปจากบ้านหลังนั้น
"รีบไปเลย!"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
