Yes! you are..ไม่ว่าจะยังไง เสียงหัวใจมันก็บอกว่าใช่เธอ!!
เขียนโดย 
HAJIKO
วันที่ 29 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 19.39 น.
แก้ไขเมื่อ 29 มีนาคม พ.ศ. 2556 19.45 น. โดย เจ้าของนิยาย
8) ตัดสินใจ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ[ตัดสินใจ : โหมดไอ้ธูป]
“หืม? ฟ้าผ่าแน่เลย ^-^”
หมายความว่าไงครับ? ทำไมต้องผ่า? ผมไม่ได้หันเหไปชอบไม้ป่าเดียวกันนะครับ????
“พี่อองฟองเข้าใจผิดละ -*-“ ผมขมวดคิ้ว
“เรื่อง???”
“ก็ผมไม่ได้เปลี่ยนรสนิยมไปชอบแนว BOY LOVE นะครับจะผ่าได้ไง -*-“
ผมรู้สึกว่าอยากตบพี่ตัวเองก็คราวนี้แหละครับ
“ห้ะ? พี่ไม่ได้หมายความว่าอย่างงั้นซักหน่อย”
พี่สาวของผมพูดพลางเอื้อมมือมาขยี้หัวผมจนกระเซอะกระเซิง ทั้งๆที่ปกติมันก็ไม่เป็นทรงอยู่แล้ว แต่น้องกิ๊บของผมเธอก็บอกว่าหล่อนะ ^-^
[หลง ตัว เอง ... - -; : HAJIKO]
“อ้าว? แล้วพี่หมายความว่าไง?” ผมลุกขึ้นแล้วหันไปส่งสายตาที่มีแต่เครื่องหมายคำถามให้พี่อองฟอง
“ก็ธูปไม่เคยมีปัญหาเรื่องนี้ไม่ใช่เหรอ?”
คำพูดของพี่อองฟองทำให้ผมหันกลับมาฉุกคิด..มันก็จริง ผมไม่เคยมีปัญหาเรื่องนี้มาก่อน เห็นทีครั้งนี้จะเป็นครั้งแรกด้วยซ้ำมั้ง
“อืม....”
“แล้วว่าแต่ เครียดเรื่องอะไร? พี่พอจะช่วยได้มั้ย?”
ผมคิดว่าน่าจะช่วยได้มากเลยครับ ^-^
“ก็...สมมติว่า..ผมไม่ถูกกับผู้หญิงคนหนึ่ง เธอปากจัด แต่ก็น่ารัก แล้วผมอยากจะแก้เผ็ดเธอคนนั้น บังเอิญว่าผมดันแกล้งเธอแรงไป และบังเอิญอีกที่เพื่อนของผมก็บังคับให้ผมไปขอโทษเธอทั้งๆที่ก็ไม่ได้สนิทกัน..พี่คิดว่าไงครับ?”
พี่อองฟองทำท่าคิดอยู่ครู่หนึ่ง ระหว่างนั้นผมก็ลุ้นๆอยู่ว่าคำตอบคืออะไร?
ถ้าหากว่า..พี่อองฟองบอกให้ผมไปขอโทษเธอจริงๆล่ะ???
“อืม...พี่คิดว่านะ...เรื่องนี้ ธูปต้องตัดสินใจเอง เพราะพี่ไม่รู้ว่าธูปไปแกล้งอะไรเธอ แต่ที่รู้ๆมันต้องไม่ใช่เรื่องสมมติแน่ ใช่มั้ย?”
ผมหัวเราะฝืดๆ มันก็ไม่ใช่เรื่องสมมติจริงๆนั่นแหละ เพราะว่ามันก็เพิ่งจะเกิดขึ้นวันนี้เอง
ผมล้มตัวลงนอนอีกครั้ง มันแล้วแต่ผมเหรอ? แล้วผมจะตัดสินใจยังไงล่ะ? ในเมื่อ...ผมไม่รู้อะไรเลย
ผมเพิ่งจะมีปัญหาในเรื่องแบบนี้เป็นครั้งแรกซะด้วย แล้วยัยคริสติน่าก็เป็นผู้หญิงคนแรกที่ทำให้ผมเครียดได้แบบนี้
เห็นทีต้องหาทางทำโทษซักครั้งแล้ว แต่คดีเก่ามันยังไม่จบเนี่ยแหละปัญหาล่ะครับ
“งั้น...ถ้าผมไปขอโทษเธอก่อน ผมก็จะไม่ผิดใช่มั้ย?”
“อันนั้นมันก็แล้วแต่เจ้าตัว ว่าเธอจะยอมรับหรือไม่?”
“ถ้าเธอยอมรับ?”
“ธูปก็ไม่ผิด ดีไม่ดี อาจจะได้ข้ามขั้นเกินคำว่า ‘คนรู้จัก’ ไปเป็น ‘คนรัก’ เลยก็ได้นะ”
ผมอยากจะร้องกรี๊ดจริงๆครับ แต่คงต้องรอพี่สาวผมออกไปก่อน ไม่งั้นอาจเข้าใจผิดได้ว่าผมเป็นแต๋ว..เห้ย!! ไม่ใช่ๆๆ -*- ผมอยากจะร้องว้าก คิดได้ไงมาจับคู่ให้ผมกับเธอเนี่ยยย
“พี่รู้ได้ไงว่าผมกับเธอเป็นแค่คนรู้จัก?”
“ก็ธูปไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับเธอน่ะสิ ^-^ แล้วถ้าธูปอยากเป็นมากกว่านั้นก็ลุยเลยสิจ้ะ พี่จะเอาใจช่วยนะ”
“พี่อองฟองพูดอะไรครับเนี่ย ผมกับยัยคริสติน่านั่นน่ะเหรอ? ไม่มีทางเป็นไปได้หรอกครับ”
จะบ้าตาย ยังไงผมกับยัยนั่นก็จะไม่มีทางญาติดีกันเด็ดขาด ผมบอกแล้วว่าผมเกลียดเสียงแว้ดๆและคนที่ชอบชี้หน้าด่า
รำคาญหูพิลึก - -‘’
“ชื่อคริสติน่าเหรอ? น่ารักดีนะ”
“พี่อองฟอง!!!” อย่าต้องให้ขึ้นเสียงนะครับ ผมไม่อยากขึ้นเสียงกับพี่ตัวเอง
“ครับๆ แต่ยังไงพี่สาวคนนี้ก็จะเอาใจช่วยน้องธูปสุดที่รักนะครับ v^_^v”
พี่อองฟองพูดพร้อมยกสองนิ้วมาชูใกล้ๆตาทั้งสองข้าง ถ้าไม่ติดที่ว่าเป็นพี่สาวแท้ๆของผมนะครับ ป่านนี้..ไอ้คอนเส็ปท์แฟนพี่อองฟองไม่ได้งาบไปหรอก -*-
“ครับๆ”
“งั้นพี่ไปร้านก่อนนะ วันนี้ลาเฮียกู๋แค่กะเช้า”
“ครับๆ”
ผมตอบรับพี่สาวของผมด้วยประโยคเดิมๆ ก่อนที่เธอจะเอื้อมมือมาขยี้หัวผมเป็นครั้งสุดท้าย แล้วเดินออกไป
แสงสว่างตรงประตูมืดลง แต่แสงในห้องยังพอมีอยู่จากไฟข้างนอกที่สาดส่องเข้ามา ผมยังคงนอนอยู่ท่าเดิม จ้องมองเพดานด้วยสายตาที่ล่องลอยตั้งแต่พี่อองฟองออกไป
จนไม่รู้สึกว่ากลิ่นหอมๆของข้าวผัดกุ้งมันเหือดหายไปเมื่อไหร่ด้วยซ้ำ รู้เพียงแต่ว่าผม...ควรจะตัดสินใจได้แล้วว่าจะเอายังไงต่อไป
เรื่องนี้ผมผิดเต็มประตูอยู่แล้ว!!
เพราะงั้นผมควรไปขอโทษเธอ? ผมควรไปง้อเธอ??
“เฮ้อ...”
ผมถอนหายใจออกมาก่อนจะค่อยๆหลับตาลงอย่างช้าๆ กะจะตื่นสายๆซักหน่อยเพราะยังไงพรุ่งนี้ก็ไม่ได้ไปไหนอยู่แล้วล่ะครับ
ไว้คิดวันหลังแล้วกัน เพราะวันนี้ผมง่วง!!!!!!!
………………………………………………………
……………………..
……….
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
