Yes! you are..ไม่ว่าจะยังไง เสียงหัวใจมันก็บอกว่าใช่เธอ!!

8.8

เขียนโดย HAJIKO

วันที่ 29 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 19.39 น.

  10 บท
  16 วิจารณ์
  14.69K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 มีนาคม พ.ศ. 2556 19.45 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) .-เฟิร์สคิส คนแปลกหน้า(แต่หน้าไม่แปลกค่ะ หล่อ -. .-)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

[เฟิร์สคิส คนแปลกหน้า(แต่หน้าไม่แปลกค่ะ หล่อ -. .-) : โหมดยัยบุ้งกี๋]

 

 

 

...

 

 

 

15.40 น.     ห้อง ‘ไคซัส ดันแคนเคม’

 

 

 

“ฉันบอกให้หอมข้างขวาด้วยไงล่ะ -_-;;”

 

ไม่ต้องรอให้เขาพูดอะไรออกมาอีก ฉันกระโดดห่างจากเขาสามเมตรรวดเลย เอาแล้วไง! ซวยแล้วไง! บุ้งกี๋เอ๋ยยย!!

 

 

 

“นายยังไม่หลับหรอกเหรอ!?!”

 

 

 

“ตอนนี้ฉันคงละเมอล่ะมั้ง?” เขาพูดทั้งๆที่ยังหลับตาอยู่ อ๊ากกก! งั้นเขาก็รู้น่ะสิว่าเมื่อกี้...เมื่อกี้...-///-

 

 

 

“อย่ามาเล่นลิ้นนะ! นายยังไม่หลับทำไมไม่บอกก่อนเล่า!!”

 

 

 

“ถ้าฉันหลับจริงๆฉันจะรู้มั้ยล่ะว่าเมื่อกี้มีใครหอมแก้มฉัน -*-“ เขาพูดหน้าตาเฉย ดวงตาสีน้ำตาลเรียวคมนั่นค่อยๆลืมขึ้น แต่ฉันกลับหลับตาปี๋เพราะความอาย อ๊ากกก!!

 

 

 

“T^T อีตายิ้มยาก!!!”

 

 

 

“พอแล้วๆ ฉันขี้เกียจคุย เช็ดตัวให้หน่อยดิ”

 

หมอนี่สั่งอย่างกับฉันเป็นทาสพลางชี้ไปที่ปลายเตียงที่มีกะละมังสแตนเลสใส่น้ำอุ่นวางอยู่

 

 

 

“งั้นเดี๋ยวฉันไปตาม...”

 

 

“ตามใคร?”

 

 

 

“คนรับใช้บ้านนายไง ไม่ก็คุณป้าแม่บ้านให้มาเช็ดให้นะ ^ ^” ฉันอุตส่าห์ใจดีเดินขึ้นเดินลงให้เลยนะ

 

 

 

“ไม่ต้อง..เธอนั่นแหละเช็ดให้ฉัน”

 

อ๊ากกก!! บุ้งกี๋พ่นไฟ! นายจะบ้าเรอะ!

 

 

 

“นายจะบ้าเรอะ!”

 

อยู่ๆก็ให้มาเช็ดตัวให้คนแปลกหน้า(แต่หน้าไม่แปลกค่ะ หล่อ -. .-) อย่างนี้เนี่ยนะ!! มันจะมากไปแล้วนะ

 

 

 

“จะเช็ดไม่เช็ด ไม่งั้นฉันจูบเธอนะ” เขาหันหน้ามาขู่ฉันที่อยู่ห่างจากเขาสามเมตรด้วยสายตาเอาจริง

 

 

 

อย่าพูดขู่แล้วส่งสายตาจริงจังพิฆาตเหยื่ออย่างนั้นสิอีตายิ้มยาก ฉันกลัว T^T

 

 

 

“เออๆๆๆๆ!!! เช็ดก็ได้เว้ย!! -///-“

 

ฉันตัดปัญหา ก็แค่เช็ดตัวให้ล่ะน่า! เอาวะ! คิดซะว่าหมอนี่เป็นพี่ชายฉันแล้วเช็ดๆให้เสร็จไป ดีกว่าโดนอีตายิ้มยากมาขโมยเฟิร์สคิสล่ะฟะ!

 

 

 

ฉันเดินกระฟัดกระเฟียดไปหยิบกะละมังสแตนเลสที่ใส่น้ำอุ่นมาวางไว้หัวเตียง ก่อนจะลากเก้าอี้มานั่งข้างๆ ทำเหมือนตอนที่ไคซัสป้อนข้าวต้มให้ฉัน แต่นี่ต่างกันตรงฉันต้องเช็ดตัวให้เขา

 

 

 

ฉันเอาผ้าขนหนูนุ่มๆจุ่มลงไปที่น้ำอุ่นก่อนจะบิดมันให้หมาดๆ ไคซัสขยับตัวเป็นนอนหงายให้ฉันเช็ดให้ได้สะดวก

 

รอให้ตายิ้มยากหายดีก่อนเหอะ โดนฉันอัดน่วมแน่! -*-

 

 

 

ฉันเริ่มเช็ดที่แขนซ้ายก่อน ไคซัสหลับตาพริ้มสนิท ขนตาเขายาวมากๆนี่เอง มิน่าหล่ะตาเขาถึงได้เรียวนัก

 

 

 

“มือเบาดีจังนะน้องเนื้อ..”

 

อารมณ์ฉันเปลี่ยนทันทีที่หมอนี่เรียกฉันว่าน้องเนื้อ อ๊ากกก! อุตส่าห์ลืมๆมันไปแล้วนะตาบ้า!!!

 

 

 

“นายรู้เหรอ? T^T”

 

 

 

“ไอ้ทาร์ชี่มันโทร.มาเล่าให้ฟัง วันนี้กลุ่มเธอมีเรื่องกับคริสติน่านี่นา”

 

 

 

“ใช่ที่กลุ่มฉันมีเรื่องกันคริสติน่า แต่คนที่ต่อปากต่อคำคือไอ้ธูปคนเดียวย่ะ!”

 

 

 

“คนที่เป็นต้นเหตุอย่างเธอเลยไม่เอี่ยวว่างั้น?” หมอนี่เริ่มกวน

 

 

 

“ฉันก็ไม่ได้ตั้งใจจะราดมาม่าเนื้อน้ำตกใส่ที่รักของนายซักหน่อย! มันเป็นเรื่องบังเอิญ!!”

“ใครคือที่รักของฉัน - -^”

 

 

 

“คุณหนูคริสติน่าไง! แล้วทำไมไม่ให้เธอมาเช็ดตัวให้นายล่ะ ให้ฉันเช็ดให้ทำไม”

 

 

 

เห้ย! แล้วทำไมฉันต้องรู้สึกเจ็บแปร๊บๆที่ใจด้วยฟะ หมอนี่จะรักใครชอบใคร แล้วใครจะเป็นที่รักของหมอนี่มันเกี่ยวอะไรกับฉันล่ะ =. .=;;

 

 

 

“หึงฉันเหรอ..” เขาค่อยๆลืมตาขึ้นแล้วถามฉันด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ

 

 

 

“...”

 

 

 

“หึงเหรอ?”

 

 

 

“...”

 

 

 

“หึง-เหรอ” หมอนี่เน้น พยายามเค้นให้ฉันพูดให้ได้ T^T

 

 

 

“เปล่าเว้ย! แค่สงสัย?” จริงๆนะ ฉันแค่สงสัย

 

 

 

“หึ...ฮ่าๆๆๆๆ เธอนี่มันเปิ่นได้ใจจริงๆยัยเนื้อ!”

 

เขาหัวเราะร่าอย่างเด็กๆ  ฉันรู้สึกเหมือนว่ามีออร่าสีขาวเปล่งออกมาจากตัวนายคนนี้ ซุบออร่าบลิ้งๆ -..-+ จนฉันแสบตา

 

 

 

ตอนนี้ฉันรู้สึกสับสนว่า...ทำไมกันนะ ทุกครั้งที่เขายิ้มหรือหัวเราะ มันจะทำให้หัวใจของฉันเต้นแรง แล้วทำไมกันนะ ทุกครั้งที่ฉันอยู่ใกล้เขา ฉันถึงรู้สึกว่าปลอดภัย อบอุ่น ไม่อยากจากไปไหน? ทั้งๆที่เขาก็เป็นคนเย็นชา ยิ้มยากและที่สำคัญ หื่นเงียบด้วย -. .-

 

 

 

แต่ฉันก็ยังรู้สึกว่า ฉันยังอยากจะอยู่ใกล้ๆเขา อยากเป็นคนดูแลหัวใจเหมือนที่คริสติน่าได้เป็นอยู่ดี

 

 

 

“จ้องนานไปหน่อยมั้ย?”

 

 

 

“อ่ะๆๆ ขอโทษๆ”

 

ฉันกล่าวขอโทษแล้วรีบกุลีกุจอเช็ดแขนอีกข้างให้เขาทันทีเมื่อเพิ่งรู้ตัวว่าตัวเองจะจ้องเขานานไปแล้ว  อันที่จริงฉันแค่เหม่อนิดหน่อยเองนะ

 

 

 

“ฉันให้เธอเช็ดตัวนะ ไม่ใช่เช็ดแค่แขน”

 

แหมโว้ย!! ลองมาเป็นฉันดูบ้างมั้ยล่ะ! อยู่ๆก็ให้มาเช็ดตัวให้อย่างนี้ทั้งๆที่เราไม่ได้เป็นอะไรกัน มันเขินนะเว้ยยย!

 

 

 

“ย่ะ!!!”

 

ฉันตอบสั้นๆแล้วจุ่มผ้าขนหนูลงไปในน้ำอุ่นใหม่ บิดพอหมาดๆแล้ววางลงที่ต้นคอเนียนๆ ก่อนจะจงใจเช็ดแรงๆให้ไอ้คุณชายยิ้มยากเจ็บ

 

 

 

“โอ้ยยย!! เธอจะฆ่าฉันรึไง เบาๆเป็นมั้ยเนี่ย!!”

 

 

 

“อ้าว! เดี๋ยวบอกมือเบาไป เดี๋ยวบอกมือหนักไป จะอะไรกันแน่ห๊ะ!!”

 

ฉันชักฉุน ชักอยากจะนวดสปาเท้าลงบนหน้าหมอนี่แล้ว - -*

 

 

 

“เธอก็เช็ดให้มันพอดีๆเซ่ ยัยเนื้อเอ๊ย!”

 

 

 

“เลิกเรียกฉันว่าเนื้อได้แล้วนะ ฉันชื่อบุ้งกี๋ บุ้งกี๋ๆๆๆ เข้าใจมั้ย?”

 

 

“...”

 

เขาเงียบ ไม่พูดอะไรต่อ แต่กลับจ้องหน้าฉันแทน  อย่าจ้องนานสิ เดี๋ยวฉันท้องนะ -///- [คนนะไม่ใช่ปลากัด ที่แค่จ้องกันแล้วจะท้องได้อ่ะ - -;;]

 

 

 

“ยัยเนื้อเหมาะกับเธอมากกว่านี่...”

 

 

 

‘ยัยเนื้อเหมาะกับเธอมากกว่านี่...’

 

‘ยัยเนื้อเหมาะกับเธอมากกว่านี่...’

 

‘ยัยเนื้อเหมาะกับเธอมากกว่านี่...’

 

 

 

อ๊ากกกก!!!  คำพูดของนายมันหลอนอยู่ในสมองฉันเลยนะอีตาบ้า!!! =///=

 

 

 

“ไม่เห็นจะเหมาะเลย!”

 

ฉันแกล้งโมโหกลบเกลื่อน ไม่งั้นตาบ้านี่จับได้พอดีว่าฉันเขิน

 

 

 

“แล้วเรื่องที่เธอลักหลับฉันล่ะ ว่าไง?...”

 

 

 

“นายทำลืมๆมันไปหน่อยไม่ได้เลยเหรอ? -///-“ ทำเป็นความจะเสื่อมซักครั้งหน่อยก็ไม่ได้

 

 

 

“คงไม่ได้หรอก..แก้มของฉันที่เธอขโมยไป ฉันต้องเอามันกลับคืนมา ^ ^”

 

 

 

...พรืดดดด..

 

 

 

“ว้าย..อุ๊บ!! O//O”

 

 

 

ฉันร้องเสียงหลงเมื่อจู่ๆหมอนี่ก็ดึงมือฉันที่วางอยู่ที่ต้นคอของเขาให้เสียหลัก ทำให้หน้าฉันทิ่มลงไปแล้วปากของฉันก็ไปประกบอยู่ที่ปากนิ่มๆของหมอนั่นอย่างเหมาะเจาะ   อ๊ากกก!!!! คิดว่าจะรอดแล้วเชียว ทำไมเป็นอย่างนี้ได้เนี่ย!

 

 

 

เฟิร์สคิสของฉัน กลายเป็นอีตายิ้มยากอย่างหมอนี่เหรอเนี่ยยยย!! ฆ่าฉันให้ตายเลยเหอะ อาเมน~ T^T

 

 

 

“เห็นมั้ย...ชื่อ ‘ยัยเนื้อ’ เหมาะกับเธอมากกว่าอีกนะ...ซูจิน”

 

 

 

 

 

 =====================================================

 

สุดท้ายก็โดนจนได้ น้องเนื้อเอ๊ยยย! แล้วซูจินเป็นใครอีกล่ะเนี่ย ฝากติดตามค่าาา ^ ^

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา