Long Time Dead [[[[ ดินแดนมรณะ ]]]]

ณ ช๊อปปิ้งมอล์ลแห่งหนึ่ง ในกรุงลอนดอน "ตุ๊บ...!!" เสียง ๆ หนึ่งดังเข้ามาในโสตประสาทการรับรู้ของหญิงสาวผู้หนึ่ง ทำให้หล่อนต้องสะดุ้งตื่นจากการนั่งหลับอยู่ม้านั่งไม้สีน้ำตาลเข้มในช๊อปปิ้งมอล์ลแห่งนี้ "เวรล่ะ.."หญิงสาวสบถกับตัวเองเบา ๆ "ป่านนี้วิลเลี่ยมยังไม่มาอีกหรือนี่" หล่อนกล่าวพร้อมยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดู "ไม่ได้การล่ะ... ขืนเป็นอย่างนี้งานการเสียหมด ไม่ไหวเลยวิลเลี่ยมนี่"หล่อนพูดพลางส่ายหัวพร้อมที่จะลุกเดินไปที่อื่น แต่ยังไม่ทันที่จะเดินไปไหน มีเสียงชายหนุ่มคนหนึ่งได้เดินตะโกนเรียกชื่อของหล่อนมาจากด้านหลัง "เอลวียา... เอลวียา" ชายหนุ่มเจ้าของเสียงวิ่งมาในท่าทางกระหืดกระหอบ "วิลเลี่ยม..." สาวเจ้าหันกลับมาพร้อมทั้งเรียกชื่อของชายหนุ่มก่อนที่จะเทศนาอย่างยืดยาว ---------------------------------------------ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ในกรุงลอนดอน "นี่นะวิลเลี่ยม สิ่งที่ฉันจะให้เธอดู" เอลวียาเปิดผ้าคลุมออกซึ่งได้คลุมสิ่ง ๆ หนึ่งอยู่ มันคือ... "มันก็ศพคนธรรมดา ๆ นี่เอลวียา เอามาให้ฉันดูทำไม" เธอก็เป็นหมอ เธอยังจะพาฉันมาช่วยดูอะไรอีกหล่ะ วิลเลี่ยมถามถึงเหตุผลต่อสิ่งที่อยู่ตรงหน้าซึ่งเขาไม่เข้าใจว่าเพื่อนสาวจะต้องการให้ตัวเขาทำอะไรกันแน่ "เธอดูตรงนี้ให้ดีวิเลี่ยม ตำรวจท้องถิ่นในลิเวอร์พูลบอกว่าเป็นรอยลูกกระสุนปืน แต่ฉันว่ามันไม่ใช่นะ ถ้ากระสุนปืนมันต้องแตกปลายเมื่อกระทบกับวัตถุสิ แต่นี่เธอดูสิ" พลางชี้เน้นไปที่รอยดังกล่าว "รอยมันทะลวงเข้าไปจนถึงเส้นประสาทแล้วหยุดอยู่อย่างนั้นโดยที่สมองไม่มีการแตกกระจาย มีแต่การทำให้เกิดเป็นรูโดยการเจาะลงไปเท่านั้นเอง ชายหนุ่มทำหน้าครุ่นคิดซักครู่ ก่อนที่จะหัวเราะลั่น "โธ่เอ้ย!! มันคงเป็นการเอาไม้ หรือของมีคมทิ่มเข้าไปหน่ะสิ" "ไม่ใช่ ๆ วิลเลี่ยม" เอลวียาพูดพลางส่ายหน้า "ถ้าเป็นของมีคมตอนปลายของมันก็ควรที่จะคงสภาพความแหลมเอาไว้สิ แต่นี่ไม่ใช่" ชายหนุ่มมองพิเคราะห์อย่างเคร่งขรึม ก่อนที่จะตกใจต่อเสียงร้องของเอลวียาเพื่อนสาว "ใช่ๆๆๆๆ......... มันต้องใช้แน่ ๆ" หมอสาวทำท่าทางดีใจปานว่าถูกล๊อตเตอร์รี่รางวัลที่ 1 "ใช่?? ใช่อะไรเอลวียา?" เพื่อนหนุ่มตอบกลับไปอย่างสงสัย "ลิ้น!! ลิ้นยังไงหล่ะวิลเลี่ยม" พูดจบหล่อนรีบเดินเพื่อที่จะหาวัตถุที่จะพิสูน์หลักฐานของเขา โดยที่ชายหนุ่มอุทานออกมาด้วยความตกใจ "จริงเหรอ!!! บ้าน่า... ลิ้นเหรอ แล้วทำไมมันไปอยู่บนกะโหลกคนได้หล่ะ" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับทำตัวสั่นขนลุก "ฉันก็ไม่รู้ ฉันจึงอยากให้เธอมาดูด้วยนะสิ เพราะมันเป็นรอยที่คุ้น ๆ แต่กลับไปอยู่ในที่ที่ผิดตำแหน่งเท่านั้น ฉันเลยเรียกเธอมาดูเผื่อช่วยไรได้บ้างนี่ไง" หญิงสาวพูดไปขณะที่ตนเองกำลังง่วนอยู่กับการหาวัตถุชิ้นนั้นอยู่ใกล้ ๆ วิลเลี่ยมภายในห้องนี้ วิลเลี่ยมจับหัวศพผลิกไปมาหลายรอบ ก่อนที่ซักพักเพื่อนหญิงของเขาจะเดินเข้ามาพร้อมวัตถุหลายชิ้นที่หล่อนเธอและโอบอุ้มมาด้วย "หยึ๋ยย... เอลวียา เธอเอาลิ้นมาจากไหนมากมายเยอะแยะเนี่ย" ชายหนุ่มพูดออกไปเพราะสิ่งที่เขาเห็นคือ ลิ้นมากมายที่อยู่ในขวดยาดอง ลักษณะต่าง ๆ กันออกไป เอลวียาต่างทดสอบโดยเอาลิ้นมากมายที่หล่อนซึ่งก็ได้แก่ลิ้นของสิงสาราสั ต ว์ต่าง ๆ สอดเข้าไปในรอย ๆ นั้น เพื่อเทียบขนาดดูว่ามันเป็นลิ้นของสั ต ว์ไหน แต่จนแล้วจนรอดมันก็ไม่ใช่ของสั ต ว์ชนิดไหนเลย จนมาถึงอันสุดท้ายซึ่งเป็นลิ้นของมนุษย์ ทั้งสองต่างมองหน้ากัน แล้วพยักหน้าเชิงว่ารู้กัน แล้วก้เอาลิ้นนั้นสอดใส่เข้าไป ซึ่งมันก็สอดใส่เข้าไปได้เป็นอย่างดี จนทำให้ตาทั้งสี่ของคนสองคนเบิกโพลง "เป็นไปไม่ได้" ชายหนุ่มอุทานออกมาก่อนเป็นคนแรก พร้อมทั้งเพื่อนสาวซึ่งลุกขึ้นรีบกุลีกุจอเก็บศพ วิลเลี่ยมเห็นดังนั้นก็ได้แต่ยืนงง จึงถามออกไปว่า "นี่เธอจะรีบไปไหนเอลวียา...??" "ไปพิพิทธพัณฑ์" หญิงสาวตอบ และก็เดินออกจากห้องไป ปล่อยให้วิลเลี่ยมยืนงงซักพักแล้วจึงรีบเดินตามออกไป-----------------------------------------------------------------------------------------------