Long Time Dead [[[[ ดินแดนมรณะ ]]]]

ณ ช๊อปปิ้งมอล์ลแห่งหนึ่ง ในกรุงลอนดอน 

"ตุ๊บ...!!" เสียง ๆ หนึ่งดังเข้ามาในโสตประสาทการรับรู้ของหญิงสาวผู้หนึ่ง ทำให้หล่อน

ต้องสะดุ้งตื่นจากการนั่งหลับอยู่ม้านั่งไม้สีน้ำตาลเข้มในช๊อปปิ้งมอล์ลแห่งนี้ 

"เวรล่ะ.."หญิงสาวสบถกับตัวเองเบา ๆ "ป่านนี้วิลเลี่ยมยังไม่มาอีกหรือนี่" หล่อนกล่าว

พร้อมยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดู 

"ไม่ได้การล่ะ... ขืนเป็นอย่างนี้งานการเสียหมด ไม่ไหวเลยวิลเลี่ยมนี่"หล่อนพูดพลาง

ส่ายหัวพร้อมที่จะลุกเดินไปที่อื่น 

แต่ยังไม่ทันที่จะเดินไปไหน มีเสียงชายหนุ่มคนหนึ่งได้เดินตะโกนเรียกชื่อของหล่อนมา

จากด้านหลัง 

"เอลวียา... เอลวียา" ชายหนุ่มเจ้าของเสียงวิ่งมาในท่าทางกระหืดกระหอบ 

"วิลเลี่ยม..." สาวเจ้าหันกลับมาพร้อมทั้งเรียกชื่อของชายหนุ่มก่อนที่จะเทศนาอย่างยืด

ยาว 
---------------------------------------------

ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ในกรุงลอนดอน 


"นี่นะวิลเลี่ยม สิ่งที่ฉันจะให้เธอดู" เอลวียาเปิดผ้าคลุมออกซึ่งได้คลุมสิ่ง ๆ หนึ่งอยู่ มัน

คือ... 
"มันก็ศพคนธรรมดา ๆ นี่เอลวียา เอามาให้ฉันดูทำไม" เธอก็เป็นหมอ เธอยังจะพาฉันมา

ช่วยดูอะไรอีกหล่ะ วิลเลี่ยมถามถึงเหตุผลต่อสิ่งที่อยู่ตรงหน้าซึ่งเขาไม่เข้าใจว่าเพื่อน

สาวจะต้องการให้ตัวเขาทำอะไรกันแน่ 

"เธอดูตรงนี้ให้ดีวิเลี่ยม ตำรวจท้องถิ่นในลิเวอร์พูลบอกว่าเป็นรอยลูกกระสุนปืน แต่ฉันว่า

มันไม่ใช่นะ ถ้ากระสุนปืนมันต้องแตกปลายเมื่อกระทบกับวัตถุสิ แต่นี่เธอดูสิ" พลางชี้เน้น

ไปที่รอยดังกล่าว "รอยมันทะลวงเข้าไปจนถึงเส้นประสาทแล้วหยุดอยู่อย่างนั้นโดยที่

สมองไม่มีการแตกกระจาย มีแต่การทำให้เกิดเป็นรูโดยการเจาะลงไปเท่านั้นเอง 

ชายหนุ่มทำหน้าครุ่นคิดซักครู่ ก่อนที่จะหัวเราะลั่น 

"โธ่เอ้ย!! มันคงเป็นการเอาไม้ หรือของมีคมทิ่มเข้าไปหน่ะสิ" 

"ไม่ใช่ ๆ วิลเลี่ยม" เอลวียาพูดพลางส่ายหน้า "ถ้าเป็นของมีคมตอนปลายของมันก็ควรที่

จะคงสภาพความแหลมเอาไว้สิ แต่นี่ไม่ใช่" 

ชายหนุ่มมองพิเคราะห์อย่างเคร่งขรึม ก่อนที่จะตกใจต่อเสียงร้องของเอลวียาเพื่อนสาว
 
"ใช่ๆๆๆๆ......... มันต้องใช้แน่ ๆ" หมอสาวทำท่าทางดีใจปานว่าถูกล๊อตเตอร์รี่รางวัลที่ 1
 
"ใช่?? ใช่อะไรเอลวียา?" เพื่อนหนุ่มตอบกลับไปอย่างสงสัย 

"ลิ้น!! ลิ้นยังไงหล่ะวิลเลี่ยม" พูดจบหล่อนรีบเดินเพื่อที่จะหาวัตถุที่จะพิสูน์หลักฐานของ

เขา โดยที่ชายหนุ่มอุทานออกมาด้วยความตกใจ 

"จริงเหรอ!!! บ้าน่า... ลิ้นเหรอ แล้วทำไมมันไปอยู่บนกะโหลกคนได้หล่ะ" ชายหนุ่มพูด

พร้อมกับทำตัวสั่นขนลุก 

"ฉันก็ไม่รู้ ฉันจึงอยากให้เธอมาดูด้วยนะสิ เพราะมันเป็นรอยที่คุ้น ๆ แต่กลับไปอยู่ในที่ที่

ผิดตำแหน่งเท่านั้น ฉันเลยเรียกเธอมาดูเผื่อช่วยไรได้บ้างนี่ไง" หญิงสาวพูดไปขณะที่ตน

เองกำลังง่วนอยู่กับการหาวัตถุชิ้นนั้นอยู่ใกล้ ๆ วิลเลี่ยมภายในห้องนี้ 

วิลเลี่ยมจับหัวศพผลิกไปมาหลายรอบ ก่อนที่ซักพักเพื่อนหญิงของเขาจะเดินเข้ามา

พร้อมวัตถุหลายชิ้นที่หล่อนเธอและโอบอุ้มมาด้วย 

"หยึ๋ยย... เอลวียา เธอเอาลิ้นมาจากไหนมากมายเยอะแยะเนี่ย" ชายหนุ่มพูดออกไป

เพราะสิ่งที่เขาเห็นคือ ลิ้นมากมายที่อยู่ในขวดยาดอง ลักษณะต่าง ๆ กันออกไป 

เอลวียาต่างทดสอบโดยเอาลิ้นมากมายที่หล่อนซึ่งก็ได้แก่ลิ้นของสิงสาราสั ต ว์ต่าง ๆ 

สอดเข้าไปในรอย ๆ นั้น เพื่อเทียบขนาดดูว่ามันเป็นลิ้นของสั ต ว์ไหน แต่จนแล้วจนรอด

มันก็ไม่ใช่ของสั ต ว์ชนิดไหนเลย จนมาถึงอันสุดท้ายซึ่งเป็นลิ้นของมนุษย์ ทั้งสองต่าง

มองหน้ากัน แล้วพยักหน้าเชิงว่ารู้กัน แล้วก้เอาลิ้นนั้นสอดใส่เข้าไป ซึ่งมันก็สอดใส่เข้า

ไปได้เป็นอย่างดี จนทำให้ตาทั้งสี่ของคนสองคนเบิกโพลง 

"เป็นไปไม่ได้" ชายหนุ่มอุทานออกมาก่อนเป็นคนแรก พร้อมทั้งเพื่อนสาวซึ่งลุกขึ้นรีบกุลี

กุจอเก็บศพ วิลเลี่ยมเห็นดังนั้นก็ได้แต่ยืนงง 

จึงถามออกไปว่า 

"นี่เธอจะรีบไปไหนเอลวียา...??" 

"ไปพิพิทธพัณฑ์" หญิงสาวตอบ และก็เดินออกจากห้องไป ปล่อยให้วิลเลี่ยมยืนงงซัก

พักแล้วจึงรีบเดินตามออกไป

-----------------------------------------------------------------------------------------------