Dark Town เมืองแห่งการค้นคว้า:Lost Temple....

Dark Town.....
Town Of Reserch.....
Lost Temple.....
Chapter 1 Experiment.....
Day 2 Not 42 43 50.....
Story By:OtokoEpicMaster.....
Written By:OtokoEpicMaster.....
เก๊งๆ....
"กินข้าว..."ผู้หญิงที่หมายเลข 42 ช่วยเอาไว้ เอา ตะหลิวกับกะทะเคาะกันให้หมายเลข42ตื่นขึ้นมา...เขามองรอบๆ เขาเห็นทุกๆอย่างเหมือนบ้านญี่ปุ่นธรรมดาๆ....ไม่มีอะไรน่าสนใจ แต่ ที่น่าสนใจ คือของประดับ....เพชรของแท้แน่นอนราคาไม่ต่ำกว่า6ล้านเยน....
"กี่วันกัน...ที่ผมหลับ..."หมายเลข42 ลุกขึ้นมาถามทันที...
"ก็แค่คืนเดียวเพราะว่าหิวจนสลบนั่นแหละ"
"ไม่ละ ให้กินข้าวร่วมกับคุณเนี่ยมันจะเป็นการลดระดับ ชีวิต ของผมลงไป...จะทำให้ผมกลายเป็นมนุษย์ชั้นต่ำธรรมดาๆ..."หมายเลข42พูดจบเขาก็มองออกไปข้างนอก....
"คนอุส่าห์ทำข้าวให้เนี่ย!!~ประสบการณ์เจอกันครั้งแรกให้ 10 แต่คุยกันครั้งแรกเนี่ยให้ 0 ไปเลย มีทิฐิอารายหนักหนา!!~"ผู้หญิงคนนั่นขว้างตะหลิวใส่ แต่ก็เหมือนเคยเด้งกลับออกมา ไปกระแทกหน้าผู้หญิงคนนั่นแทน
โป๊ก!!~
"อูย!?"
"ผมหลับไป1คืน....ทำไมยังมืดอยู่...."
"อูย?เพิ่งเคยเข้าเมืองนี้เหรอ เมืองนี้ถูกปิดแสงเพราะว่า เอาแผ่นUVมาใช้เพื่อให้พลังงานไฟฟ้าได้รับมากที่สุด เพราะงั้นเลย มืดอย่างงี้แต่พลังงานใช้ได้ไม่จำกัดยังไงละ....แต่อยู่แบบนี้มาเขาเห็นว่าอยู่มา 50ปี ไม่มีแม้แสงอาทิตย์ส่อง....ชั้นก็อยู่มา18ปีแล้วยังไม่เจอเลย"ผู้หญิงคนนั่นพูดแล้วก็คอตก...เธอเหมือนอยากลองเห็นพระอาทิตย์สักครั้ง...
"แสงอาทิตย์อะไร....ไร้สาระของแบบนั่นหนะมีไปก็ไม่เห็นช่วยอะไร...มันจะทำให้เสียสุขภาพ..."หมายเลข 42 พูดจบแล้วก็เดินไปเปิดหน้าต่างแล้วปีนขค้นไปนอนบนหลังคา....
"อ๊ะ!?หนอยไอ้บ้า!!~ทำคนอื่นเจ็บแล้วหนีได้ยังไงยะ!!~"
----------------------------------------------------------------------
โป๊ก!!~
"โอ๊ยๆเจ็บๆยอมแล้วT*T"หมายเลข 43 ที่โดนดึงตัวเข้าไปในบ้านใหญ่หลังหนึ่งหมายเลข 50 ก็เช่นกัน....
"เอาละที่นี้พวกนายก็ไปอาบน้ำซะ!!~แล้วก็จะเตรียมชุดให้!!~เนียนโบคนนี้จะซัดให้เลยถ้าไม่ทำตาม!!~"เนียนโบสาวผมสีเงินสั่งการหมายเลข 43 50 อย่างอยู่หมัด....
"อ..เอ่อ..."
"เดี๋ยวนี้!!~"
"ค้าบ!!~"
ทั้ง2คนวิ่งแจ๊นเข้าห้องน้ำ ไปอาบน้ำกันทั้งหมด....
"น่ากลัวชะมัดยัยนั่นหนะ..."หมายเลข 50 ก็ขัดตัวไปคุยไป....
"เออก็นะเขาเลี้ยงดูเราก็บุญโขแล้ว"หมายเลข 43 แช่น้ำอยู่....
"โธ่เว้ย!!~อยากเป็นอิสระออกมาก็เจอสาวโหดจับอย่างงี้มันจะไปมีอิสระได้ยังไงวะ!!~"หมายเลข50กำหมัดแน่น....
"อยู่ๆไปก่อนแล้วค่อยหนีก็ได้เราไม่มีที่ไปนี้หว่า...."หมายเลข43ลุกจากอ่างอาบน้ำ แล้วเขาก็เดินออกไปเช็ดตัว ปล่อยให้หมายเลข 50 อยู่คนเดียว....หมายเลข 50 นอนแผ่ลงบนพื้นห้องน้ำ....เขามองมือตัวเองแล้วเขาก็ลุกขึ้นตาม หมายเลข 43ไป....
-----------------------------------------------------------------
"เอ้าเนี่ยเสื้อใหม่!!~"เนียนโบโยนเสื้อไปให้หมายเลข 43 - 50......ทั้ง 2 คนมองหน้ากัน แล้วพยักหน้า...
แกร๊ก.....
เขาเปิดประตูออกมาพร้อมเสื้อใหม่ที่เขาใส่....
"โอ้....โอ้่ววววว!!~+ +เริดมากเลยจ้า(+_+)"เนียนโบน้ำลายหกออกมาเหอๆ+ +...."ว่าแต่...พวกนายชื่ออะไรกันเหรอ..."
"50"
"43"
"หา?"เนียนโบเลิกคิ้วสูง...
"พวกเราไม่มีชื่อหรอก จะเรียกยังไงก็ได้นะ...."หมายเลข 43 ซึ่งมีนิสัยยังไงก็ได้ ได้พูดออกมาอย่างไม่ใส่ใจอะไร....
"เออ....ยังไงก็ได้เหมือนกับหมายเลข 43 นั่นแหละ"เมื่อหมายเลข50พูดจบ เนียนโบก็อาปากค้าง...ทั้งห้องเงียบไป3วิ....
"อา...งั้นตั้งชื่อให้นายเลยแล้วกัน!!~43นายชื่อ ชิซัง 50 นายชื่อ โกะซาโระ แล้วกันนะ!!~ แค่เนี่ยแหละเรียบร้อย!!~"
"หา?"
------------------------------------------------------------------
สถานการณ์ของ หมายเลข 42.....
"ไม่มากินข้าวรึงัย!!~เจ้าบ้า!!~"สาวน้อยได้ตะโกนเรียก หมายเลข 42 ชายผมสีขาว หน้าตาเฉื่อยๆ ตัวซีดๆ.....ขณะนั่นเขากำลัง มองข้างบนฟ้า ไม่น่าจะใช้ฟ้า เพราะมันมีแค่ความมืดมิด....ไม่เห็นอะไรเลย
"ก็ไม่ได้ต่างอะไรใน E.E.H. มากนัก...นะ"หมายเลข 42 รู้สึกผิดหวังมาก...
"แล้วนายไม่กินข้าวรึไง!!~42!!~"
"รู้ชื่อผมได้ยังไง..."หมายเลข 42 ได้เทเลพอร์ตไปที่ข้างหลังของผู้หญิงที่เขาช่วยไว้....แล้วถามซ้ำอีกครั้ง"รู้จักชื่อผมได้ยังไง...."
"ก็ข้างหลังนายเขียนว่า 42 เลยลองพูดดูหนะ=3="
"งั้นคุณชื่ออะไร"หมายเลข 42 ถามแล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้....
"อลิซาเบธ อินาซึม่า หรือ เรียกชั้นว่า บิริจังก็ได้นะ!!~(บิริ=เปรี๊ยะ)"
"ชื่อปัญญาอ่อน...."
"ว่ายังไงน๊า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!~"
ติดตามตอนต่อไป.......
"นายชื่อ ชินิ....น่ากลัวอะ=_=เอาชื่อโยงนิดีกว่า เอ...ชินิก็เท่นะ งั้นเอา ชินินั่นแหละ"
"ปัญญาอ่อน เปรี๊ยะๆ...."
"ว่ายังไงน๊า!!!!!!!!!!~"