Dark Town เมืองแห่งการค้นคว้า:Lost Temple....

Dark Town.....

Town Of Reserch.....

Lost Temple.....

Chapter 1 Experiment.....

Day 2 Not 42 43 50.....

Story By:OtokoEpicMaster.....

Written By:OtokoEpicMaster.....

เก๊งๆ....

"กินข้าว..."ผู้หญิงที่หมายเลข 42 ช่วยเอาไว้ เอา ตะหลิวกับกะทะเคาะกันให้หมายเลข42ตื่นขึ้นมา...เขามองรอบๆ เขาเห็นทุกๆอย่างเหมือนบ้านญี่ปุ่นธรรมดาๆ....ไม่มีอะไรน่าสนใจ แต่ ที่น่าสนใจ คือของประดับ....เพชรของแท้แน่นอนราคาไม่ต่ำกว่า6ล้านเยน....

"กี่วันกัน...ที่ผมหลับ..."หมายเลข42 ลุกขึ้นมาถามทันที...

"ก็แค่คืนเดียวเพราะว่าหิวจนสลบนั่นแหละ"

"ไม่ละ ให้กินข้าวร่วมกับคุณเนี่ยมันจะเป็นการลดระดับ ชีวิต ของผมลงไป...จะทำให้ผมกลายเป็นมนุษย์ชั้นต่ำธรรมดาๆ..."หมายเลข42พูดจบเขาก็มองออกไปข้างนอก....

"คนอุส่าห์ทำข้าวให้เนี่ย!!~ประสบการณ์เจอกันครั้งแรกให้ 10 แต่คุยกันครั้งแรกเนี่ยให้ 0 ไปเลย มีทิฐิอารายหนักหนา!!~"ผู้หญิงคนนั่นขว้างตะหลิวใส่ แต่ก็เหมือนเคยเด้งกลับออกมา ไปกระแทกหน้าผู้หญิงคนนั่นแทน

โป๊ก!!~

"อูย!?"

"ผมหลับไป1คืน....ทำไมยังมืดอยู่...."

"อูย?เพิ่งเคยเข้าเมืองนี้เหรอ เมืองนี้ถูกปิดแสงเพราะว่า เอาแผ่นUVมาใช้เพื่อให้พลังงานไฟฟ้าได้รับมากที่สุด เพราะงั้นเลย มืดอย่างงี้แต่พลังงานใช้ได้ไม่จำกัดยังไงละ....แต่อยู่แบบนี้มาเขาเห็นว่าอยู่มา 50ปี ไม่มีแม้แสงอาทิตย์ส่อง....ชั้นก็อยู่มา18ปีแล้วยังไม่เจอเลย"ผู้หญิงคนนั่นพูดแล้วก็คอตก...เธอเหมือนอยากลองเห็นพระอาทิตย์สักครั้ง...

"แสงอาทิตย์อะไร....ไร้สาระของแบบนั่นหนะมีไปก็ไม่เห็นช่วยอะไร...มันจะทำให้เสียสุขภาพ..."หมายเลข 42 พูดจบแล้วก็เดินไปเปิดหน้าต่างแล้วปีนขค้นไปนอนบนหลังคา....

"อ๊ะ!?หนอยไอ้บ้า!!~ทำคนอื่นเจ็บแล้วหนีได้ยังไงยะ!!~"

----------------------------------------------------------------------

โป๊ก!!~

"โอ๊ยๆเจ็บๆยอมแล้วT*T"หมายเลข 43 ที่โดนดึงตัวเข้าไปในบ้านใหญ่หลังหนึ่งหมายเลข 50 ก็เช่นกัน....

"เอาละที่นี้พวกนายก็ไปอาบน้ำซะ!!~แล้วก็จะเตรียมชุดให้!!~เนียนโบคนนี้จะซัดให้เลยถ้าไม่ทำตาม!!~"เนียนโบสาวผมสีเงินสั่งการหมายเลข 43 50 อย่างอยู่หมัด....

"อ..เอ่อ..."

"เดี๋ยวนี้!!~"

"ค้าบ!!~"

ทั้ง2คนวิ่งแจ๊นเข้าห้องน้ำ ไปอาบน้ำกันทั้งหมด....

"น่ากลัวชะมัดยัยนั่นหนะ..."หมายเลข 50 ก็ขัดตัวไปคุยไป....

"เออก็นะเขาเลี้ยงดูเราก็บุญโขแล้ว"หมายเลข 43 แช่น้ำอยู่....

"โธ่เว้ย!!~อยากเป็นอิสระออกมาก็เจอสาวโหดจับอย่างงี้มันจะไปมีอิสระได้ยังไงวะ!!~"หมายเลข50กำหมัดแน่น....

"อยู่ๆไปก่อนแล้วค่อยหนีก็ได้เราไม่มีที่ไปนี้หว่า...."หมายเลข43ลุกจากอ่างอาบน้ำ แล้วเขาก็เดินออกไปเช็ดตัว ปล่อยให้หมายเลข 50 อยู่คนเดียว....
หมายเลข 50 นอนแผ่ลงบนพื้นห้องน้ำ....เขามองมือตัวเองแล้วเขาก็ลุกขึ้นตาม หมายเลข 43ไป....

-----------------------------------------------------------------

"เอ้าเนี่ยเสื้อใหม่!!~"เนียนโบโยนเสื้อไปให้หมายเลข 43 - 50......ทั้ง 2 คนมองหน้ากัน แล้วพยักหน้า...

แกร๊ก.....

เขาเปิดประตูออกมาพร้อมเสื้อใหม่ที่เขาใส่....

"โอ้....โอ้่ววววว!!~+ +เริดมากเลยจ้า(+_+)"เนียนโบน้ำลายหกออกมาเหอๆ+ +...."ว่าแต่...พวกนายชื่ออะไรกันเหรอ..."

"50"

"43"

"หา?"เนียนโบเลิกคิ้วสูง...

"พวกเราไม่มีชื่อหรอก จะเรียกยังไงก็ได้นะ...."หมายเลข 43 ซึ่งมีนิสัยยังไงก็ได้ ได้พูดออกมาอย่างไม่ใส่ใจอะไร....

"เออ....ยังไงก็ได้เหมือนกับหมายเลข 43 นั่นแหละ"เมื่อหมายเลข50พูดจบ เนียนโบก็อาปากค้าง...ทั้งห้องเงียบไป3วิ....

"อา...งั้นตั้งชื่อให้นายเลยแล้วกัน!!~43นายชื่อ ชิซัง 50 นายชื่อ โกะซาโระ แล้วกันนะ!!~ แค่เนี่ยแหละเรียบร้อย!!~"

"หา?"

------------------------------------------------------------------

สถานการณ์ของ หมายเลข 42.....

"ไม่มากินข้าวรึงัย!!~เจ้าบ้า!!~"สาวน้อยได้ตะโกนเรียก หมายเลข 42 ชายผมสีขาว หน้าตาเฉื่อยๆ ตัวซีดๆ.....ขณะนั่นเขากำลัง มองข้างบนฟ้า ไม่น่าจะใช้ฟ้า เพราะมันมีแค่ความมืดมิด....ไม่เห็นอะไรเลย

"ก็ไม่ได้ต่างอะไรใน E.E.H. มากนัก...นะ"หมายเลข 42 รู้สึกผิดหวังมาก...

"แล้วนายไม่กินข้าวรึไง!!~42!!~"

"รู้ชื่อผมได้ยังไง..."หมายเลข 42 ได้เทเลพอร์ตไปที่ข้างหลังของผู้หญิงที่เขาช่วยไว้....แล้วถามซ้ำอีกครั้ง"รู้จักชื่อผมได้ยังไง...."

"ก็ข้างหลังนายเขียนว่า 42 เลยลองพูดดูหนะ=3="

"งั้นคุณชื่ออะไร"หมายเลข 42 ถามแล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้....

"อลิซาเบธ อินาซึม่า หรือ เรียกชั้นว่า บิริจังก็ได้นะ!!~(บิริ=เปรี๊ยะ)"

"ชื่อปัญญาอ่อน...."

"ว่ายังไงน๊า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!~"

ติดตามตอนต่อไป.......

"นายชื่อ ชินิ....น่ากลัวอะ=_=เอาชื่อโยงนิดีกว่า เอ...ชินิก็เท่นะ งั้นเอา ชินินั่นแหละ"

"ปัญญาอ่อน เปรี๊ยะๆ...."

"ว่ายังไงน๊า!!!!!!!!!!~"