รักสามเรา เขา เธอ และ ฉัน

ตกดึก
แก้ว//นาย
โทโมะ//หือ
แก้ว//เรื่องเมื่อกลางวันเนี่ย นายพูดจริงรึป่าว
โทโมะ//จิงสิ แต่เธอไม่รับคำสารภาพชั้นไง
แก้ว//ก้อได้นะ ชั้นจะคบกะนาย
โทโมะ//อะไรนะ (โทโมะขยับเข้ามาข้างๆแก้ว)
แก้ว//ชั้นก้อชอบนาย
โทโมะ//จริงหรอ
แก้ว//อืม
โทโมะกอดแก้วด้วยความรักและความอบอุ่น แก้วก้อกอดกลับเพราะว่าแก้วเค้าก้อชอบโทโมะมานานแล้วเหมือนกัน
โทโมะ//แต่ว่า
แก้ว//เรื่องธาม
โทโมะ//อืม
แก้ว//จะทำไงดีล่ะ ถ้ารู้เค้าคงจะเสียใจและก้อโกรธมากแน่ๆ
โทโมะ//ใช่ เดี๋ยวชั้นจัดการเองดีกว่า
แก้ว//จะทำได้หรอ
โทโมะ//ได้สิ ธามมันเปนน้องชั้นนะ
แก้ว//แล้วแต่นายนะ
 
ด้านธามไท และ โบว์
ธามไท//ชั้นช่วยอะไรไม่ได้เลย
โบว์//ไม่ใช่ความผิดของนายหรอกน่า
ธามไท//ถ้าชั้นช่วยได้ แก้วและพี่คงไม่ต้องมาโดนขังหรอก
โบว์//โอ้ย นายนี่งี่เง่าสุดๆ เค้าสองคนรักกันจะตาย
ธามไท//หมายความว่าไงนะ รักกัน
โบว์//เฮือกกกก (โบว์เอามือปิดปากอย่างตกใจที่หลุดปากไป)
ธามไท//แก้วชอบพี่เค้าหรอ
โบว์//อืม
ธามไท//ไม่จิงอ่ะ เธอหรอกชั้น
โบว์ฺ//ป่าว ชั้นไม่ได้หรอก
ธามไท//ชั้นไม่เชื่อ
โบว์//นายเลิกโกหกตัวเองซะทีเถอะน่า ยอมรับมาเถอะ แก้วกะโทโมะอ่ะ เค้าสองคนชอบกัน
ธามไท//แก้วเค้าชอบชั้น เธอหยุดพูดไปเลย
โบว์//นี่นาย แก้วเค้าบอกชั้นหมดแล้วย่ะว่าเค้าชอบใคร แล้วที่เค้าโดนจับไปอ่ะ มันคือแผนของชั้นเอง
ธามไท//อะไรนะ แผนเธอหรอ
โบว์//ใช่ ที่จับสองคนนั้นไปขัง แล้วไล่นายไปก้อเพราะว่า ให้เค้าสองคนสารภาพรักกัน อยู่ด้วยกัน เข้าใจมั้ย
ธามไท//ระระหรอ (ธามไทน้ำตาไหล) ทำไมชั้นถึง ได้ เป็นแบบนี้นะ
โบว์//นายเป็นอะไรหรอ
ธามไท//ชั้นอกหักมาสองครั้งแล้ว เธอเข้าใจมั้ยห๊ะ
โบว์//จะจิงหรอ ชะชั้นขอโทดนะ ชั้นไม่รู้จริงๆ
ธามไท//ช่างเหอะ (ธามไทร้องไห้อย่างเต็มที่ อย่างที่ไม่เคยร้องมาก่อน)
โบว์//นายอย่าร้องไห้สิ นายเป็นลูกผู้ชายนะ เข้มแข็งสิ
ธามไท//พาชั้นไปบาร์ ชั้นอยากดื่ม
โบว์//ก้อได้ๆ
 
ณ บาร์แห่งหนึ่ง
ธามไท//เฮ้ย วันนี้แม่งโครตซวยเลย อกหักแล้ว แม่งโดนจับตัวไปอีก แม่งโครตซวย ซวยจิงๆ!!! (เสียงธามในอาการเมานะ)
โบว์//นี่นาย เลิกดื่มแล้วกลับบ้านเถอะนะ
ธามไท//เธอน่ะ แม่งมีน้ำใจว่ะ มีอะไรอีกมั้ยที่ลืมบอกว่า แก้วกะพี่ชายชั้น มันกิ๊กกัน
โบว์//ไม่มีแล้ว 
ธามไท//{มีอะไรอีกมั้ย ที่ลืมบอก มีอะไรอีกมั้ยที่ลืมหรอก ช่วยนึกดีๆดิ เฮ้ย! มึนหัวเว้ยเฮ้ย}
โบว์//นายกลับบ้านได้แล้วน่า ธาม!
ธามไท//ไป ไป กลับก้อกลับ หรือไม่กลับดี
โบว์//ถ้ากลับจะดีมาก
ธามไท//กลับก้อกลับ
ระหว่างเดินกลับไปขึ้นรถ ธามดันไปเหยียบเท้าของใครไม่รู้ นั่นคือ เควิน หัวหน้าแก๊งค์ 
เควิน//เฮ้ย!
ธามไท//อ้าว ขอโทดคร้าบบบบบบ ผมไม่รู้คร้าบบบบบบบบบ
เควิน//มึุงหาเรื่องกูหรอวะห๊ะ! (เควินดึงคอเสื้อธามแล้วพลักล้มลงไป)
โบว์//ว้าย! พี่คะ หนูขอโทดจิงๆนะคะ เพื่อนหนูเมาค่ะ
เควิน//ขอโทดอ่ะ มันไม่หายหรอกน้องสาววว นอกจากไอ้นี่มันจะตาย! รู้มั้ย ว่าร้องเท่าคู้นี่ราคาเท่าไหร่ 32000
โบว์//แล้วจะให้ทำไงล่ะคะ ถึงจะไม่เอาเรื่องพวกเรา
เควิน//ไปกะพี่
โบว์//ห๊ะ อะไรนะ
ธามไท//โบว์ อย่าไปนะ ปล่อยมัน ให้มันฆ่าชั้น ชั้นมันไม่เหลืออะไรแล้ว
เควิน//ได้ เฮ้ย! จับมัน (ลูกน้องเควินไปจับธามคนละข้าง)
โบวื//อย่านะคะ ก้อได้ค่ะๆๆๆๆ ชั้นจะไปกะพี่
เควิน//ดีคร้าบบ ไปกันเถอะ เฮ้ย! ปล่อยมัน ไปเว้ย!
ธามไท//โบว์ๆ โอ้ย! (ธามไทลุกไม่ขึ้น)