รักสามเรา เขา เธอ และ ฉัน

เช้ารุ่งขึ้น

ธามไทตื่นขึ้น ในป้อมยาม

ธามไท//ลุงครับ ผมอยู่ที่ไหนครับ

ลุงยาม//ป้อมยามไงไอ้หนุ่ม ลุงรู้นะว่าแกเป็นนักร้องดัง ลุงแบกแกพามานอนที่นี่ กลัวว่าจะเป็นข่าว เมื่อคืนจะต่อยกันเรื่องผู้หญิงหรอ

ธามไท//เออใช่ ลุงครับ ตั้งแต่ตอนนั้น กลุ่มพวกนั้นไปอยู่ไหนอ่ะครับ

ลุงยาม//ลุงก้อไม่รู้เห็นออกมา แล้วก้อขึ้นรถกัน ไปไหนกันก้อไม่รู้

ธามไท//หรอครับ ผมไปนะครับ (ธามไทออกจากป้อมยาม แล้ววิ่งไปที่รถแล้วออกจากที่นั่นไปบ้านทันที)

บ้าน แผลงไทยา

ลุงจำเริญ//เมื่อคืนแกทำไมไม่กลับบ้าน หนูโบว์อยู่บนห้องแก้วนะ

ธามไท//โบว์มาตอนไหนครับ

ลุงจำเริญ//เมื่อเช้านี้ เออ วันนี้ทางตำรวจ เค้าจะไปช่วยหนูแก้วกะไอ้เจ้าพี่ชายแก แกจะไปด้วย ชั้นแต่งตัวเสร็จแล้วนะ

ธามไท//เดี๋ยวผมตามไป 

ลุงจำเริญ//มันอันตรายนะเว้ย ชั้นไม่อยากจะเสียลูกชายทั้งสองของชั้น แกเข้าใจนะ

ธามไท//ครับพ่อ

บนห้อง

ธามไท//โบว์(ธามไทเข้าไปห้องตัวเองแต่ไม่พบ ไปดูห้องแก้ว ก้อมาเจอโบว์นั่งร้องไห้อยู่)

โบว์//นาย ฮึกฮือๆๆ

ธามไท//โบว์ (ธามไทวิ่งไปกอดโบว์) ชั้นขอโทดๆ ชั้นมันโง่ ชั้นมันเลว ชั้นมันไม่เอาไหน ชั้นมัน

โบว์//พอเถอะ ไม่ใช่ความผิดนาย

ธามไท//ทำไมเธอต้องไปกะมันด้วยห๊ะ เธอโง่รึป่าวโบว์ พูดมาเด๊!!!!!!!  (ธามไทเขย่าตัวโบว์ แล้วตะคอกใส่)

โบว์//กรี๊ด!!!! นาย ชั้นชอบนาย ชั้นชอบนาย 

ธามไท//รู้จักกันแค่สามวันเนี่ยนะ เธออย่ามาหลอกชั้นได้มั้ยห๊ะโบว์

โบว์//ชั้นไม่ได้หลอก!

ธามไท//เธอหลอกชั้น

โบว์//ชั้นไม่ได้หลอก 

ธามไท//ชั้นมะ....OxO (โบว์จูบธามอย่างรวดเร็ว)

โบว์//เชื่อชั้นรึยังล่ะ

ธามไท//ธะธะเธอ

โบว์//ชั้นชอบนายตั้งนานแล้ว ในทีวี

ธามไท//ระระหรอ ละละแล้วเมื่อคืน เธอเสร็จมันมั้ย

โบว์//ไม่

ธามไท//แล้วเธอร้องไห้ทำไม

โบว์//ชั้นไม่โดน แต่แค่ลูบคลำเฉยๆ

ธามไท//ตรงไหน!

โบว์//ไมต้องขึ้นเสียงด้วย

ธามไท//ตรงไหนล่ะ!

โบว์//ทุกตรง

ธามไท//ห๊ะ! 

โบว์//อืม (แล้วน้ำตาโบว์ก้อไหลมาเป็นทาง)

ธามไท//โบว์ๆ เอาล่ะ (ธามไท เอาโบว์เข้ามากอด) ชั้นก้อชอบเธอนะ

โบว์//นายชอบชั้นจิง หรือ รู้สึกผิดกันแน่ล่ะ

ธามไท//จิงสิ ใครจะทำเพื่อชั้นได้ขนาดนี้ล่ะจิงมั้ย

โบว์//อืม

ธามไท//เงียบซะนะ ไม่ต้องร้องนะ (ธามไทปาดน้ำตาให้กับแก้มใสของโบว์)เเต่ เธอต้องล้อเลิกแผนนี้นะ 

โบว์//ได้ๆ เดี๋ยวชั้นไปยกเลิกให้