รักสามเรา เขา เธอ และ ฉัน

ตกดึก

แก้ว//นาย

โทโมะ//หือ

แก้ว//เรื่องเมื่อกลางวันเนี่ย นายพูดจริงรึป่าว

โทโมะ//จิงสิ แต่เธอไม่รับคำสารภาพชั้นไง

แก้ว//ก้อได้นะ ชั้นจะคบกะนาย

โทโมะ//อะไรนะ (โทโมะขยับเข้ามาข้างๆแก้ว)

แก้ว//ชั้นก้อชอบนาย

โทโมะ//จริงหรอ

แก้ว//อืม

โทโมะกอดแก้วด้วยความรักและความอบอุ่น แก้วก้อกอดกลับเพราะว่าแก้วเค้าก้อชอบโทโมะมานานแล้วเหมือนกัน

โทโมะ//แต่ว่า

แก้ว//เรื่องธาม

โทโมะ//อืม

แก้ว//จะทำไงดีล่ะ ถ้ารู้เค้าคงจะเสียใจและก้อโกรธมากแน่ๆ

โทโมะ//ใช่ เดี๋ยวชั้นจัดการเองดีกว่า

แก้ว//จะทำได้หรอ

โทโมะ//ได้สิ ธามมันเปนน้องชั้นนะ

แก้ว//แล้วแต่นายนะ

ด้านธามไท และ โบว์

ธามไท//ชั้นช่วยอะไรไม่ได้เลย

โบว์//ไม่ใช่ความผิดของนายหรอกน่า

ธามไท//ถ้าชั้นช่วยได้ แก้วและพี่คงไม่ต้องมาโดนขังหรอก

โบว์//โอ้ย นายนี่งี่เง่าสุดๆ เค้าสองคนรักกันจะตาย

ธามไท//หมายความว่าไงนะ รักกัน

โบว์//เฮือกกกก (โบว์เอามือปิดปากอย่างตกใจที่หลุดปากไป)

ธามไท//แก้วชอบพี่เค้าหรอ

โบว์//อืม

ธามไท//ไม่จิงอ่ะ เธอหรอกชั้น

โบว์ฺ//ป่าว ชั้นไม่ได้หรอก

ธามไท//ชั้นไม่เชื่อ

โบว์//นายเลิกโกหกตัวเองซะทีเถอะน่า ยอมรับมาเถอะ แก้วกะโทโมะอ่ะ เค้าสองคนชอบกัน

ธามไท//แก้วเค้าชอบชั้น เธอหยุดพูดไปเลย

โบว์//นี่นาย แก้วเค้าบอกชั้นหมดแล้วย่ะว่าเค้าชอบใคร แล้วที่เค้าโดนจับไปอ่ะ มันคือแผนของชั้นเอง

ธามไท//อะไรนะ แผนเธอหรอ

โบว์//ใช่ ที่จับสองคนนั้นไปขัง แล้วไล่นายไปก้อเพราะว่า ให้เค้าสองคนสารภาพรักกัน อยู่ด้วยกัน เข้าใจมั้ย

ธามไท//ระระหรอ (ธามไทน้ำตาไหล) ทำไมชั้นถึง ได้ เป็นแบบนี้นะ

โบว์//นายเป็นอะไรหรอ

ธามไท//ชั้นอกหักมาสองครั้งแล้ว เธอเข้าใจมั้ยห๊ะ

โบว์//จะจิงหรอ ชะชั้นขอโทดนะ ชั้นไม่รู้จริงๆ

ธามไท//ช่างเหอะ (ธามไทร้องไห้อย่างเต็มที่ อย่างที่ไม่เคยร้องมาก่อน)

โบว์//นายอย่าร้องไห้สิ นายเป็นลูกผู้ชายนะ เข้มแข็งสิ

ธามไท//พาชั้นไปบาร์ ชั้นอยากดื่ม

โบว์//ก้อได้ๆ

ณ บาร์แห่งหนึ่ง

ธามไท//เฮ้ย วันนี้แม่งโครตซวยเลย อกหักแล้ว แม่งโดนจับตัวไปอีก แม่งโครตซวย ซวยจิงๆ!!! (เสียงธามในอาการเมานะ)

โบว์//นี่นาย เลิกดื่มแล้วกลับบ้านเถอะนะ

ธามไท//เธอน่ะ แม่งมีน้ำใจว่ะ มีอะไรอีกมั้ยที่ลืมบอกว่า แก้วกะพี่ชายชั้น มันกิ๊กกัน

โบว์//ไม่มีแล้ว 

ธามไท//{มีอะไรอีกมั้ย ที่ลืมบอก มีอะไรอีกมั้ยที่ลืมหรอก ช่วยนึกดีๆดิ เฮ้ย! มึนหัวเว้ยเฮ้ย}

โบว์//นายกลับบ้านได้แล้วน่า ธาม!

ธามไท//ไป ไป กลับก้อกลับ หรือไม่กลับดี

โบว์//ถ้ากลับจะดีมาก

ธามไท//กลับก้อกลับ

ระหว่างเดินกลับไปขึ้นรถ ธามดันไปเหยียบเท้าของใครไม่รู้ นั่นคือ เควิน หัวหน้าแก๊งค์ 

เควิน//เฮ้ย!

ธามไท//อ้าว ขอโทดคร้าบบบบบบ ผมไม่รู้คร้าบบบบบบบบบ

เควิน//มึุงหาเรื่องกูหรอวะห๊ะ! (เควินดึงคอเสื้อธามแล้วพลักล้มลงไป)

โบว์//ว้าย! พี่คะ หนูขอโทดจิงๆนะคะ เพื่อนหนูเมาค่ะ

เควิน//ขอโทดอ่ะ มันไม่หายหรอกน้องสาววว นอกจากไอ้นี่มันจะตาย! รู้มั้ย ว่าร้องเท่าคู้นี่ราคาเท่าไหร่ 32000

โบว์//แล้วจะให้ทำไงล่ะคะ ถึงจะไม่เอาเรื่องพวกเรา

เควิน//ไปกะพี่

โบว์//ห๊ะ อะไรนะ

ธามไท//โบว์ อย่าไปนะ ปล่อยมัน ให้มันฆ่าชั้น ชั้นมันไม่เหลืออะไรแล้ว

เควิน//ได้ เฮ้ย! จับมัน (ลูกน้องเควินไปจับธามคนละข้าง)

โบวื//อย่านะคะ ก้อได้ค่ะๆๆๆๆ ชั้นจะไปกะพี่

เควิน//ดีคร้าบบ ไปกันเถอะ เฮ้ย! ปล่อยมัน ไปเว้ย!

ธามไท//โบว์ๆ โอ้ย! (ธามไทลุกไม่ขึ้น)