Sugar Love หลุมรักร้าย ของนายหน้าหวาน

 

Sougr Love หลุมรักร้าย... ของนายหน้าหวาน


 
Chapter 4

 
" บอกว่าให้หยุดไง!!!"
ฉันร้องห้าม  เมื่อจู่ๆโทโมะก็ก้าวขาพยายามเดินเข้ามาชิดตัวฉัน 
หมอนี่ต้องบ้าไปแล้วแน่ๆเลย หรือไม่ก็สมองกลับด้านถึงได้เพี้ยนจัดขนาดนี้อ่ะ 
 
" นายพูดไม่รู้เรื่อง ใช่มะ อะ ว๊าย!!" 
เสียงฉันขาดหายไปดื้อๆ เพราะว่าร่างสูงยื่นหน้าอันหล่อเหลาของเขา  
เข้ามาใกล้ ฉันรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆกลิ่นมิ้นท์ ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ฝ่ามือของเขาลูบ 
แก้มฉันเบาๆ ก่อนที่โทโมะจะกดปากของเขา มาทราบกับรีมฝีปากของฉัน จูบนี้หวานมาก  
อย่างที่ฉันไม่เคยได้สัมผัสเลย ก่อนจะเปลี่ยนเป็นความเร่าร้อน จนฉันแทบหายใจไม่ออก 
มันเหมือนจะขาดอากาคหายใจ เข้าไปทุกทีๆๆ...
เขาถอนจูบออก แล้วก้มหน้าลงมากระซิบเสียงแผ่วที่ข้างหูฉัน 
 
" ฉันจะทำให้เธอรักฉันให้ได้เลย แก้วใจ"
ว่าแล้วโทโมะฉีกยิ้มกว้าง เมื่อเห็นร่างบางอย่างฉันยืนตัวแข็งเป็นหีน10000 ปี 
ฉันอึ้งจนพูดไรไม่ออก  ได้แต่มองแผ่นหลังของเขาเดินหายไปเรื่อยๆ เหมือนเขาหายไปตาม  
อากาคและพริบตาเดียวของฉัน
 
ให้ตายสิ เขาทำยังนี้ได้ไงกันเฟ้ย!! นี่มันจูบแล้วหนีนี่หว่า (จะแจ้งประกันเลยมั้ย - -)
ฉันรีบหันซ้าย หันขวา ก็พบว่าทุกคนในที่นี้ จ้องมองหน้าฉันอย่างกับจะเข้ามารุมประชาทัณท์
โอ๊ย!! อยากบอกว่าฉันอายมากกกกก จะเอาหน้าไปไว้ไหนล่ะเนี่ย คิดแล้วฉันอยากจะ
ฆ่าโทโมะขึ้นมาอีกรอบ อยากจะจับเขามากระทืบๆๆๆๆ ให้จมดินไปเลย เห้ย!!!
 
ในขณะที่ฉันกำลังโมโหอยู่นั้น ฉันก็แอบสังเกตเห็นคนหลายคนที่ยืนดูฉัน เดินหนีหายไปคน
ละมุมซะงั้น ยังกะตกใจอะไรบางอย่าง ทำไมห๊ะ เห็นผีรึไงกันยะ!!
 
ผู้หญิงร่างสูงโปร่งปราด ใส่เสื้อเอวลอย กับกระโปรงลายสก็อตสีดำ ที่ถูกตัดสั้นจนเห็นขา
อ่อน เดินตรงมาทางฉันด้วยสีหน้าหงุดหงิดแบบสุดๆ มาประมาณ 3 คน ซึ่งฉันเดาไม่ผิด พวกเธอเรียนที่โรงเรียนแห่งนี้แน่นอน แต่ที่ฉันไม่เข้าใจก็คือ ทำไมนักเรียนพวกนั่นถึงได้กลัวพวกเธอจนถึงขั้นตัวสั่นแล้วก็เดินหนีไปอย่างรวดเร็ว แบบนั้นล่ะ
 
พวกเธอทั้ง 3 คน เดินกวาดสายตามองรอบๆ ก่อนจะหยุดลงที่ฉัน
 
" เธอเองหรอ "
ใบหน้าสวยไร้ตำหนิเชิดขึ้นเล็กน้อย และ หรี่ตามองฉันด้วยสายตากินเลือดกินเนื้อ อยู่คู่หนึง
จากนั้นก็กระชากผมฉันจนทรงตัวไม่อยู่ ก่อนจะมีผู้หญิงอีกคน เดินมาผลักฉันให้ลงไปนั่งกอง
ที่พื้น
 
อะไรกัน ฉันงงไปหมดแล้ว ทำไมพวกเธอถึงเดินเข้ามาทำร้ายฉัน!!
 
" หน้าอย่างแกเนี่ยนะ เป็นแฟนกับโทโมะ"
คนตัวสูงกว่าเพื่อนพูดขึ้น ซึ่งฉันพอจะเข้าใจแล้ว ว่าพวกหล่อนต้องการอาไร
 
" นั่นนะสิ บอกมาว่าแกใช่มารยาท่าไหน "
ผู้หญิงแก้มป่องพูดเสีรม ก่อนจะเบ้ปากใส่ฉันด้วยความรังเกียจ
ฉันจ้องกลับอย่างสงสัย แต่มันคงทำให้พวกหล่อนโมโห เพราะ...
 
เพียะ!!!!!
 
แรงฝ่ามือกระทบแก้มฉันส่งเสียงดัง ส่วน 2 คนที่ยืนกอดอกอยู่ข้างๆก็เข้ามาผลักซ้ำ
ฉันที่ไม่ทันได้ตั้งตัวถึงกับทรุดลงไปนอนหน้าแทบจะทิ่มพงหญ้า
ความชาแผ่ซ่านไปทั้งแก้มฉีกซ้ายของฉัน จนรู้สึกร้อนและแสบ ไปหมดคนพวกนี้ใจร้ายมาก
สวยซะเปล่า
 
" ตกลงแกเป็นแฟนของโทโมะจริงๆใช่มั้ย"
ผู้หญิงผมทองที่เงียบมาตั้งแต่ตั้นเอ่ยขึ้น ดวงตากลมโตถลึงตามองมาที่ฉัน จนดูน่ากลัว
 
" ฉันเปล่านะ "
 
เพียะ!!!!!
 
" โกหก!!"
พวกเธอพูดด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด แล้วก็ยกมือขึ้นมาตบหน้าฉันอีกรอบ
แต่ครั้งนี้ มันแรงมาก เพราะมีเลือดไหรออกมาจากมุมปากของฉันด้วย เจ็บซะมัดเลย T_T
 
" ฉันพูดความจริงนะ "
ฉันพูดย้อนออกไป พลางเอามือลูบหน้า แล้วก็เช็ดเลือดของตัวเองไปมา
 
" แกนึกว่าพวกเราจะเชื่อแกหรอ หือ ^^ "
ผู้หญิงผมยาวสลวยปิดแผ่นหลังพลิ้วไหวราวกับไหมลื่นๆ พูดขึ้น ด้วยใบ้หน้าและสายตายิ้มๆ
แต่สองมือของเธอกับกระชากผมฉันให้เงยหน้ามาประสารสายตา อย่างรุนแรง
 
" เลิกยุ่งกับเขาซะ ถ้าแกไม่อยากตาย!!"
น้ำเสียงดุดัน พร้อมกับออกแรงจิกผมของฉัน ดึงแรงขึ้น เป็นสองเท่าตัว
 
"..."
 
" แกบอกมาเซ่ ว่าจะไม่ ยุ่งกับเขาอีก!!"
เธอพูดเสียงดังแล้วก็จิกผมของฉันไม่ยอมปล่อย และดูท่าว่ามันจะแรงขึ้นเรื่อยๆๆ
ฉันทำหน้าเหยเกเพราะรู้สึกเจ็บมากๆ น้ำตาแทบไหรออกมาพร้อมกับเลือดที่มุมปากเล็กๆ
ของฉัน
 
" ก็ฉันบอกแล้วไงว่า ฉันไม่ได้เป็นไรกับโทโมะ นี่โง่นักรึไง!!"
ตอนนี้ฉันก็เริ่มมีน้ำโหขึ้นมาแล้วเหมือนกัน ฉันกระแทกเสียงแข็งๆใส่หน้าของเธอ
ถึงรู้ว่าตัวเองไม่มีทางสู้ยัยพวกนี้ก็ตาม
 
" นังนี่ วอนซะแล้ว!! หวายไปเอาน้ำมาสาดมันเร็วเข้า!!"
เธอตวาดฉัน ก่อนจะหันไปสั่งสาวแก้มปองที่ชื่อหวาย อะไรนั่น
 
น้ำมาสาดฉันงั้นหรอ พวกหล่อนคือนางมารร้ายซัดๆๆ เหอะๆ
 
" ได้เลย พิม รอแป๊ป... "
หวาย หัวเราะในรำคิกคัก พร้อมกับวิ่งออกไปทันที
 
" แกตายแน่ หึๆๆ"
 
ผ่านไปไม่กี่นาที หวายก็วิ่งมา แต่ไม่ได้มาตัวเปล่านะ เธอยังถือแก้วน้ำมาด้วย
ฉันไม่ได้รู้สึกกลัวกับภาพตรงน่าแต่อย่างใด นักกลัวนี้ฉันก็เคยผ่านมาแล้ว
 
" พวกเธออย่ามัวเสียเวลากันนักสิ รีบจับมันซะ!!"
สิ้นเสียงของสาวน้อยแก้มปอง อย่างหวาย ทั้งสองคนก็เดินเข้ามาจับฉันล็อกแขน
และขาทันที ฉันสะดุ้งเฮียก เมื่อพวกนั้นจับฉันแน่นเหรือเกิน ฉันแทบจะหายใจไม่ออก
 
และแล้ว... น้ำเปล่าใสๆทั้งแก้วถูกสาดลงมาบนหัวของฉัน ฉันหลับตาปี๋ ตัวสั่นเล็กน้อย เพราะความเย็นของน้ำ เปียกแล้วแน่ๆเลย
 
"สะใจโว้ย พวกเรา ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
พวกหล่อนพากันระเบิดเสียงหัวเราะซะลั่น แต่ก็ต้องสะงักเพราะมีเสียงของใครบางคน
ตะโกนมาซะก่อน
 
" พวกเธอทำไรแก้วใจน่ะ พิม หวาย จินนี่  !! "
 
" ว๊ายย!! โทโมะ!!"
สามสาวยังคงพร้อมใจกันประสารเสียง 'ตกใจ' ใช่พวกเธอตกใจ จนหน้าเหวอไปเลยล่ะ !!
 
 
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
 
ขอโทษนะค่ะ ที่อัพช้า ช่วงนี้ไม่หว่างจริงๆอะค่ะ
ติดตามกันหน่อยนะแล้วจะรีบอัพจร้า