รักวุ่น ๆ ของประธานสุดโหด'!!

 
มาเรียนวันแรก ทำให้ชั้นรู้สึก ใจเต้น ตึกๆ ตักๆ ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ทุกคนก็หน้าจะ
 
เคยเป็น ต้องไปแนะนำตัวหน้าชั้นเรียน น่าอายชะมัดเลย 
 
"เดซี่ เข้ามาสิจ๊ะ"เสียงอาจารย์ที่เรียกชั้นเข้ามาในห้อง โอ๊ยย ทำไงดีอ่า ไม่อยากเข้าไป
 
เลย แต่ช่างเหอะ เป็นไงเป็นกัน รีบทำให้จบๆก็พอแล้ว
 
"ค่ะ อาจารย์" ชั้นขานรับอาจารย์ แล้วเดินเข้ามาในห้อง พร้อมกับมองหน้าเพื่อน ๆ ที่
 
ไม่รู้จักกันมาก่อน แต่ เอ๊ะ! น...นั่นมัน ประธานสุดโหด ได้อยู่ห้องเดียวกันด้วย โชคดี
 
จัง จะได้ไปขอบใจเค้าเรื่อง ที่ช่วยเหลือชั้นตอนเช้าด้วย ^__^"
 
"เดซี่ แนะนำตัวสิจ๊ะ" อ่อ ลืมไปต้องแนะนำตัวก่อนสินะ
 
"ค..ค่ะ ๆ ชั้นชื่อ เดซี่ ลีอูส  มาจากอิตาลี ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ" และแล้วสิ่งที่ชั้นไม่
 
อยากให้เกิดขึ้นนั่นคือ เสียงพวกผู้ชายที่ วิ๊ด วิ้ว อะไรเนี่ย หยุดปากสุนัขได้ม๊ายยย 
 
"เดซี่ ไปนั่งคู่กับฮิโรโตะละกันนะ" เฮือกกกก!! ให้ไปนั่งกับประธานนักเรียนนั่นน่ะหรอ ไม่
 
จริงม๊างงงงง อาจารย์คะ ช่วยบอกอีกทีได้มั้ยว่าชั้นไม่ได้ฝันไป ไม่ได้ ๆถ้าถามอาจารย์
 
อีกครั้ง คงจะตกเป็นเป้าสายตาของไอ้พวกโรคจิตที่นั่ง อยู่ข้างหน้าห้องแน่เลย ว่าแล้ว
 
ชั้นก็เดินตรงไปที่ ฮิโรโตะ โอ้ววว ทำไมเค้าต้องนั่งอยู่แถวๆผู้ชายด้วยเนี้ย ฮือ ๆT^T  
 
และแล้วชั้นก็ถึงสักที ชั้นนั่งลงข้างๆเค้า แล้ววางกระเป๋าลงบนพื้น ชั้นกำลังจะขอบใจเค้า
 
แต่ อยู่ๆ ดีเค้าก็พูดขึ้นมาว่า
 
"น่ารำคาญจริงๆ" หา!!! รำคาญชั้นหรอ บะแล้ว ทำไงดีเนี้ย หรือเค้าจะรำคาญชั้นที่
 
ไปนั่งข้างๆเค้า ไม่ใช่ความผิดชั้นเลยนะ เพราะอาจารย์ต่างหากเล่า  แง ๆ
 
"เอ่อ.. ข..ขอโทษนะ " ชั้นพูดไป เผื่อเค้าอาจจะโกรธชั้นน้อยลงก็ได้
 
"เรื่องอะไร?" หมอนั่นตอบแล้วหันมาทางชั้นแล้วทำสายตางุนงง
 
"เอ้า ก็เรื่องที่นาย รำคาญชั้นไง" ชั้นตอบด้วยสายงง ๆ เหมือนกัน
 
"ผมไปรำคาญคุณตอนไหน?"
 
"เอ้า ก็นายพูดเมื่อกี้นี่"
 
"โอ๊ยย คุณนี่ซื่อบื้อจริง ๆ เลยนะเนี่ย ที่ผมพูดเมื่อกี้ ผมหมายความว่า ผมรำคาญที่
 
พวกผู้ชายมัน วิ๊ด วิ้ว มันหนวกหู เสียงดัง เข้าใจมั้ย"
 
"เอ้า งั้นหรอ"
 
"นี่คุณเป็นไรมากป่ะ?! เอ้า ๆ อยู่ได้ เปลี่ยนคำใช้มั่งก็ได้นะ"
 
"เอ้า.....อ..อ้าวว" หมอนั่นหันมาหาชั้นแล้วทำสายตาโหดเหี้ยมใส่ชั้น ชั้นกำลังจะเอ้า อีก
 
ครั้ง ดีนะเปลี่ยนคำทัน แหะ ๆ
 
"อ่อ ใช่ๆ เมื่อนี้น่ะ ขอบใจมากเลยนะ ที่ช่วยชั้นไว้น่ะ" ชั้นหันไปบอกเค้า
 
"อืม"  บะ! เย็นชาเกินไปแล้ว คนเค้าอุตส่าห์ขอบใจ แทนที่จะบอกว่า ไม่เป็นไร หรือไม่
 
ก็ถามว่า เป็นไรมากรึเปล่าข้อเท้า เมื่อกี้น่ะ แต่นี่ 'อืม' งั้นหรอ โอ้พระเจ้า ไม่เคยเจอ
 
ผู้ชายเช่นนี้มาก่อน เฮ้ออ เดซี่คนนี้จะเป็นลม
 
"อ่ะ! จริงสิ นายช่วยพาชั้นทัวร์รอบโรงเรียนหน่อยได้มั้ย ชั้นไม่ค่อยรู้เรื่องโรงเรียนนี้เลย"
 
"ถามผมงั้นหรอ"
 
ก็ใช่น่ะสิ จะให้ไปถามตาแก่ที่ไหนล่ะ
 
"จ่ะ ถามนายนั่นแหละ ได้มั้ย"
 
"ไม่" บะ!อีกครั้้ง นายนั่นตอบด้วยน้ำเสียง เรียบ แต่แฝงด้วยความเย็นชา โอ้วว สงสัย
 
ชั้นคงจะคบหมอนี่เป็นเพื่อนไม่ได้แน่ ๆ และชั้นก็ไม่อยากจะคบหมอนี่เป็นเพื่อนด้วย
 
"ก็ได้ ไม่ไปก็ไม่ไปจ่ะ ชั้นไม่รบกวนและ"
 
"อืม ก็ดี" โหยยยยย คำตอบของหมอนั่นทำให้ชั้นรู้สึก จิ๊ดมากก หึช่างเหอะ ถึงจะหล่อ
 
แต่ถ้านิสัย เย็นชาขนาดนี้ เดี๊ยนก็รับไม่ได้เหมือนกานนน T^T เสียดายหน้าตาดี ๆ
 
    12:00
 
โอย หิวข้าวจัง แต่ ลืมเอาข้าวกล่องมา นี่เป็นอะไรที่ซวยแบบสุดๆเลย -[]- 
 
ชั้นสะดุ้งเล็กน้อย เพราะอยู่ดี ๆ ก็มีคนมาสะกิดชั้น ชั้นเหลือบไปมอง พร้อมกับกริ๊ดดด
 
ขึ้นมา (กริ๊ดในใจนะ) เดี๋ยวอายคนอื่นเค้า นี่มัน ไม่อยากจะเชื่อ ยัยคาร์ลาเพื่อนสมัยเด็ก
 
ของชั้นนี่ ดีใจจัง
 
 

 
โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ แล้วก็อย่าลืมคอมเม้นต์กันด้วยน้าาา อิสอิส