รักวุ่น ๆ ของประธานสุดโหด'!!

"ค..คาร์ลา" ชั้นกำลังพูดชื่อเพื่อนที่จากกันตั้งแต่เด็ก แล้วก็ไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้เจอกันอีกรึ

เปล่า ผู้หญิงผมสีบลอนด์ กับตุ๊กตาที่ถือติดตัวตลอดเวลา ตุ๊กตาสีฟ้า ที่ชื่อ เฟอร์รี่ ต้อง

ใช่แน่ ๆ ต้องเป็นยัยคาร์ลา เพื่อนของชั้นแน่ ๆ แต่ทำไมล่ะ ทำไมคาร์ลาถึงอยู่นี่ล่ะ 

"นี่ ! เธอยังจำชั้นได้ด้วยหรอ ชั้นนึกว่าเธอจะลืมชั้นไปแล้ว น่าดีใจจริง ๆ " คาร์ลาพูดขึ้น

"ทำไมชั้นจะจำเธอไม่ได้ล่ะ เราคบกันเป็นเพื่อนตั้งแต่เด็ก แถม ผู้หญิงที่อยู่มัธยมปลาย

ยังถือตุ๊กตาติดตัวตลอดเวลา ก็น่าจะมีเธอคนเดียวไม่ใช่หรอ?!"

"แหะๆ แต่ว่านะชั้นจะให้เธอเจอกับใครบางคนเธอต้องตกใจแน่ๆ"

ใครบางคน ใครหรอ ยังจะมีคนที่ชั้นตกใจอีกงั้นหรอ หรือว่าจะเป็น

"บลูเบล" ชั้นพูดและเห็นคนที่เดินออกมาจากด้านหลังคาร์ลาสาวผมบรูเน็ต บลูเบลจริงๆด้วย

"เอ๊ะ ๆนี่เธอจำชั้นได้ด้วยหรอ " ยัยบลูเบลจริง ๆด้วย เสียงแหลมมาแต่ไกลเลยนะ ไม่

น่าเชื่อจริง ๆ เพื่อนที่ชั้นรักทั้งสองคนมาอยู่ตรงหน้าของชั้นแล้ว เย้ ๆ ชั้นมีเพื่อนแล้วว

"ก็แน่ล่ะสิ ชั้นไม่มีเพื่อนที่ไหนนอกจสากเธอสองคนอีกแล้วนี่นา ^^"ชั้นพูดแล้วยิ้ม

"ว่าแต่ คาร์ลาหิวแย้ววน้า" คาร์ลาหันมาบอกกับชั้นแล้วก็บลูเบล

"งั้นก็ไปโรงอาหารกันเถอะ" บลูเบลพูดเสียงแหลม แถมยังสะบัดผมของเธอที่เป็นสี บรูเน็ต

"โรงอาหารงั้นหรอ?!" ชั้นถามด้วยความงง ๆ ตกลง ปกติแล้วกินที่โรงอาหารกันหรอ

เอ้า ๆ ไอ้เราก็นึกว่าต้องเอาข้าวกล่องมา ดีนะ ถ้าเอามาอายเพื่อนแย่เลย

"ก็ใช่น่ะสิ ถ้าไม่ไปโรงอาหารแล้วจะไปซื้อข้าวที่ไหนมากินกันยะ" ยัยบลูเบลถาม

"ก็นั่นสิเนอะ ชั้นนี่ก็ถามอะไรไร้สาระ งั้นไปกันเถอะ" แหะ ๆ แนบเนียนมาก อย่าให้

ใครรู้เด็ดขาดว่าชั้นคิดอะไรที่ติ๊งต๊อง ข้าวกล่อง ฮ่า ๆ เกือบแล้วเดซี่

"งั้นก็ไปกันเลยยย เฟอร์รี่อยากกินไรจ๊ะ เดี๋ยวคาร์ลาจะซื้อมาให้กิน" ยัยนี่ก็พูดกับตุ๊กตา

ได้ตลอด ไม่อายเค้ามั่งหรอเนี่ย  ในที่สุด พวกเราสามคนก็มาถึงโรงอาหาร ข้างในโรง

อาหาร ตกแต่งไปด้วยสไตล์ยุโรป และยังมีน้ำหอมฟุ้งทั่วโรงอาหาร นี่มันสุดยอดมาก

หรูหราสุด ๆ ไปเลยอ่า เหมือนภัตตาคารหรูๆ แห่งนึงเลย

"นี่ พวกเธอสองคนน่ะ เดินเร็วๆหน่อยเส่ เดินเป็นเต่าอยู่ได้" ยัยบลูเบลตะโกนเสียงแหลม

ชั้นกับคาร์ลา เลยต้องรีบเดินไป แหมๆ คิดเพลินหน่อยก็ไม่ได้

"งั้นชั้นขอตัวไปดูอาหารฝรั่งเศสตรงนู้นก่อนนะ" บลูเบลชี้ไปทางที่มีคนมุมเยอะๆ

"ส่วนชั้น ขอไปดูอาหารญี่ปุ่นกับเฟอร์รี่ก่อนนะ ไป เฟอร์รี่ที่รัก" คาร์ลาพูด สองคนนี้

พูดเสร็จแล้วก็เดินจากไป ส่วนชั้นก็ได้แต่ยืนคิดว่าจะกินอะไรอยู่คนเดียว

อืมมมม แล้วชั้นล่ะกินไรดี อ่อ!! ไปกินร้านอาหารไทย ดีกว่า อยากกินมานานแล้วแต่ไม่

มีโอกาส เพราะมีแต่เรื่องเยอะแยะ เข้ามาทำให้เป็นอุปสรรคในการกิน

"เอ่อ...หนูขอต้มยำกุ้งน้ำข้นกับข้าวเปล่าค่ะ" ชั้นพูดกับป้าที่ขายแล้วก็ชี้ไปทางอาหารที่เลือก

"ได้ละจ้าา นี่จ่ะ" ป้าพูด และหยิบอาหารมาให้ชั้น

"อ่ะค่ะ ๆ นี่ ค่ะเงิน" ชั้นพูดพลางหยิบเงิน แล้วยื่นให้ป้า

"จ้า ขอบคุณมากนะจ๊ะ แล้ววันหลังมากินอีกล่ะ"

"ค่า ๆ" ชั้นพูดเสร็จแล้วก็หันกลับไป แต่เหตุการณ์ไม่ขาดฝันเกิดขึ้น ชั้นเผลอไปชน

กับใครคนนึงทำให้ ต้มยำของชั้นหกไปหมดเลย

ตายแย้วว ไปชนใครเข้าล่ะเนี้ยย ชั้นเงยหน้าขึ้นแล้วพบกับ กับ ........

'ประธานสุดโหดนั่นเอง'

โปรดติดตามตอนต่อไปนะค้าา อย่าลืมคอมเม้นต์กันด้วยน้าาา><