นิยาย : ฉันกับเธอ. . .รักนี้จะเป็นอย่างไร

Lessson 18
 
Lessson 18
 
อ๊อด !!!  เสียงกดกริ่งหน้าบ้านยัยปุ๋ย
 
“ปุ๋ย !! สายแล้ว เร็ว ๆ หน่อย ” ผมตะโกนเข้าไปในบ้านของเธอ
 
“มาแล้ว ๆ นายนี่รีบชะมัดยาก !!” เธอรีบวิ่งออกมาจากบ้าน
 
“ชั้นรีบ หรือ เธอช้ากันแน่ห๊ะ ??? ” ผมถามเธอกลับ
 
“เอาน่า. ..เด๋วนั่ง แท็กซี่ไป ”
 
“ทำไมวันนี้ดูเธอรีบ ๆ หล่ะ ? ”
 
“ก็วันนี้ชั้นมีสอบอ่ะสิ ไปเร็ว สายแล้ว !! ” เธอพูด ก่อนที่จะจับมือผมดึงตามเธอไป ดูท่าทางเธอจะจริงจังกับการสอบครั้งนี้มาก ผมเลยไม่อยากกวนเธอในตอนเช้า เพราะกลัวเธอจะลืมที่เธอเคยเรียนมา
 
“ลุงค่ะ. ..ขับเร็ว ๆ หน่อยนะค่ะ หนูมีสอบ” เธอเร่งรีบคนขับ ก่อนที่คนขับจะพยักหน้าแล้วรีบเหยียบคันเร่ง เพื่อเร่งความเร็วอีก
 
“นี่เธอ~ กลัวสอบไม่ทันขนาดนั้นเลยหรอ ?”  ผมถามเธอ
 
“ก็ใช่นะสิ.  ..นายรู้มั้ยสอบวันนี้สำคัญมาก ท่าชั้นสอบได้คะแนนน้อยในวันนี้ มันอาจทำให้เกรดของชั้นลดลงมาก็ได้ ” เธอทำหน้าตาจริงจัง
 
“แค่สอบปิดเทมอเนี่ยนะ !! ” ผมถาม
 
“ก็ใช่นะสิ ชั้นนะจริงจังกับการสอบครั้งนี้มากเลยนะ !!”
 
“แล้วเธอจริงจังกับชั้นไหมหล่ะ ? ” ผมถามเธออีก
 
“จะบ้ารึไง ! ” เธอพูดแล้วหันมามองทางผม มือข้างขวากำหมัดจะทุบผม กัดปากตัวเอง ทำหน้าตาโหดร้าย ผมรีบหลบตัวให้สุดรถรู้ตัวว่าต้องโดนเธอทุบให้แน่ ๆ
 
“เด๋ว ๆ !! ทำไมหน้าเธอเป็นแบบนั้นหล่ะ ?” ผมทำท่าทางตกใจ พรางเอามือชี้ไปที่ใบหน้าเธอ
“หน้าชั้นเป็นอะไร ??? !! ” เธอเอามือลูบใบหน้าตัวเอง ทำท่าทางรุกรี้ รุกรน กระวนกระวายในหน้าตาตนเอง
 
“เหมือนนางยักษ์ ที่กำลังจะจับเด็กกินอยู่เลยอ่ะ 55 5.”  ผมพูดพรันหัวเราะเยาะเธอ
 
ตุ๊บ ตั๊บ  ๆๆๆๆ!!!
 
“โอ๊ย~ ชั้นเจ็บแล้ว ๆ ขอโทษ ๆ” ผมบอกเธอ คนอะไรตัวเล็กมือหนักเป็นบ้า
 
“รู้ตัวก็ดี คราวหน้าคราวหลังอย่ามาแกล้งชั้นอีกรู้มั้ย ?” เธอพูด
 
“ไม่รู้อ่ะ ชั้นรู้แต่ว่า ชั้นจะมีแค่เธอคนเดียว” ผมยิ้มบาง ๆ ให้เธอ
 
“ยังมีหน้ามากวนอีก อีกซักทีมั้ย ห๊ะ !! ” เธอกำหมัดยกเหนือหัว
 
“พอแล้วคับ ๆ ผมผิดไปแล้ว อภัยให้ผมด้วย !!  ” ผมยกมือมาปิดตัวเองเพื่อจะได้ไม่โดนเธอทุบ
 
“ถึงโรงเรียนเธอแล้วหนิ  ตั้งใจสอบนะชั้นจะเป็นกำลังใจให้ ^^/ ” ผมบอกกับเธอ
 
“. ..” เธอไม่พูดอะไรก่อนที่จะลงจากรถแล้ว วิ่งเข้าโรงเรียนไป ผมนั่งรถต่อไปถึงวิทยาลัยผม ลงจากรถผมก็เข้าโรงเรียน เพื่อเตรียมตัวเป็นนักเรียนที่ดี ผมจะตั้งใจเรียนเพื่อเธอ เพื่อผมจะได้เป็นผู้ชายที่ดีพอกับเธอ
 
------------------ตอนเย็น หน้าโรงเรียนยัยปุ๋ย ------------------
 
ผมยืนรอยัยปุ๋ย สอบเสร็จ เพื่อจะกลับบ้านผมเธอ ผมเป็นห่วงเธอมากกลัวเธอจะทำข้อสอบไม่ได้ ผมเห็นเธอเดินออกมาจากทางประตูโรงเรียนเห็นใบหน้าเธอเศร้า ๆ จึงเดินไปทักเธอ
 
“เธอทำหน้าเศร้า ๆ. .อย่างนั้นหล่ะ สอบไม่ได้หรอ ? ” ผมถามเธอ
 
“สอบไม่ได้บ้าอะไร ชั้นสอบได้ตังหาก!! ” เธอตอบอย่างโมโห
 
“นี่เธอ~ ไปโมโหใครมาเนี่ย ไหนบอกซิใครทำเธอเศร้าขนาดนั้น. ..”
 
“ก็นายไง”
 
“ห๊ะ !! ชั้นไปทำอะไรเธอ ท่าเรื่องเมื่อเช้าชั้นขอโทษด้วยนะ ชั้นไม่น่ากวนเธอเลย”
 
“. . .” เธอไม่พูด ส่ายหัวอย่างเดียว
 
“ชั้นจะไม่กวนเธออีกแล้ว อย่าโกรธชั้นนะ ชั้นผิดไปแล้ว ชั้นขอโทษ” ผมพูดน้ำเสียงซึ้ง ๆ น้ำตาเริ่มคลอเบ้า เหมือนผมทำอะไรแย่ ๆ ลงไป
 
 
“มันไม่เกี่ยวกันเลย กล้า เมื่อเช้าที่นายกวนชั้นอ่ะ มันทำให้ชั้นไม่เครียด ชั้นอยากขอบคุณนายซะอีกนะ ที่นายคอยเป็นกำลังใจให้ชั้น ” เธอตอบกลับมาแบบยิ้ม ๆ
 
“ แล้วทำไมเธอดูเศร้า ๆ โมโห ๆ หล่ะ ? ” ผมถามเธออย่าง งง งง
 
“ก็นายนะสิ มาช้า รู้มั้ย. ..ชั้นเลิกสอบตั้งบ่ายโมง แต่นายกลับมาซะเย็นขนาดนี้ ไปติดหญิงที่ไหนอีกหล่ะ เอาอีกซักทีมั้ยเนี่ย ห๊ะ !!” เธอพูดก่อนที่จะวิ่งไล่ทุบผม ผมวิ่งหนีเธออยู่บริเวณหน้าโรงเรียนเธอ ผู้คนมองเราเต็มไปหมด เหมือนกับว่า ตัวแต่ตัวสมองยังเป็นเด็ก
 
“พอได้แล้ว ยัยหัวกะทิ ชั้นเหนื่อยแล้วหล่ะ ” ผมบอกเธอ
 
“ก็ได้ ...ชั้นก็เหนื่อยเหมือนกัน ” เธอพูดจบผมก็ไปนั่งหน้า 7-11 เนื่องจากเธอวิ่งไล่ผมมาซะไกลมาก เหนื่อยแทบขาดใจ
 
“หิวน้ำมั้ย เด๋วชั้นไปซื้อมาให้ ” ผมถามเธอ
 
“อืม. ...” เธอตอบ ผมเข้า 7-11 ไปซื้อน้ำตามที่เธอต้องการ ผมเหลือบไปเห็น อมยิ้มที่สมัยเด็ก ๆผมชอบกินกับปุ๋ย 2 คน
 
“ 32 บาท ค่ะ รับขนมจีบซาลาเปาเพิ่มมั้ยค่ะ ?” พนักงานในร้านถามผม
 
“อ่อ...ไม่หล่ะคับ ” ผมพูดแล้วส่งยิ้มให้ก่อนที่จะเดินออกมา
 
“อ่ะนี่น้ำ !! ส่วนนี่ ชั้นซื้อมาฝาก ” ผมพูดพรันหยิบน้ำกับอมยิ้มให้เธอ
 
“นายยังจำได้อยู่อีกหรอเนี่ย !! ชั้นนึกว่านายลืมไปแล้ว ” เธอพูดกับผม
 
“ชั้นยังจำได้อยู่น่า ช่วงเวลาดี ๆที่ชั้นมีให้กับเธอชั้นยังจำได้เสมอนะ ”  ผมพูดแล้วยิ้ม ๆกับเธอ
 
“. . .” เธอเงียบ
 
“อร่อยมั้ย ?” ผมถามเธอ
 
“อืม. ..อร่อยเหมือนเดิมเลยเน๊อะ”  เธอยิ้มให้กับผมบ้าง
 
“เอ้า !! เด๋วนี้ยักษ์ใจร้ายหันมากินอมยิ้มแล้วหรอเนี่ย ???” ผมกวน ๆ เธอ
 
เพี๊ย !! เสียงเธอตบหัวผม
 
“นี่เธอ !!! จะมากไปแล้วนะ” ผมขึ้นเสียง
 
 
“ทำไมหล่ะ !! หรือนายจะโดนแบบเมื่อเช้า ” เธอกำหมัดอีกรอบ
 
“ก็มาสิ !! ชั้นกลัวเธอที่ไหนหล่ะ. ..” ผมพูดก่อนที่จะวิ่งหนีเธอไปตามทางฟุตบาท
 
“เก่งจริงนายก็อย่าหนีชั้นสิ ” เธอไล่ตามผมมาติด ๆ 
 
ขณะนั้นเองเหตุภาพเหตุการณ์ที่สาวน้อยไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาของเธอเอง  ภาพที่เห็นชายหนุ่มอันเป็นที่รักถูกรถเก๋งชนเข้าอย่างจังโดยคนขับกำลังเมา ร่างกายของชายหนุ่มเด็นข้ามตัวรถจากหัวรถไปยังท้ายรถ เสียงกรีดร้องของหญิงสาวขณะนั้นเสียงของเธอช่างดูโหยหวน เธอรีบวิ่งเข้าไปอุ้มชายหนุ่มที่กำลังหมดสติร่างกายแปดเปื้อนไปด้วยเลือด เธอพยุงตัวชายหนุ่มขึ้นมา “ช่วยด้วยค่ะ. ..ใครก็ได้ช่วยด้วย” เสียงเด็กสาวร้องขอความช่วยเหลือผู้คนบริเวณนั้น เธอร่ำไห้กอดร่างชายหนุ่มอยู่ซักครู่ รถมูลนิธิมาจอดรับร่างชายหนุ่มที่โชกเลือดไปส่งต่อที่โรงพยาบาล