แผนรักร้ายมัดหัวใจนายเย็นชา*-*

                 3 วันต่อมา ฉันเดินลงจากรถของลุงแช่มคนขับรกของที่บ้านอย่างเซ็งๆ
        เฮ้อ!!@-@ ก็จะไม่ให้เซ็งได้ไงละในเมื่อจุดประสงค์ของการเข้าเรียนที่นี่ของฉันก็คือพี่เวกัสแต่ดันมารู้ว่าพี่เขาเป็นเกย์อีก เซ็งฉิบ>_<
        "ยัยวิปครีมมานี่!!"ฉันยังไม่ได้หย่อนก้นลงเก้าอี้ จู่ๆเสียงแหลมๆของยัยเนยก็ดังเข้ามาพร้อมลากตัวฉันไปที่ไหนสักที่
         "แกจะพาฉันไปไหนนนนน(>.<)"ฉันถามยัยเนยอย่างแปลกใจ ไม่กี่นาทียัยเนยก็ลากฉันมาหยุดอยู่หลังต้นไม้ในสวนหลังโรงเรียน
                          พามาหาหนอนกินรึไงฟะ(0.0)
         "ไม่เห็นมีหนอนสักตัวเลย"ยัยนี่นิแปลกคนแฮะ ลากฉันมาหาหนอน-0- บ้าแกนะบ้า!!(ผู้แต่ง) 
         "หนอนบ้าหนอนบอรัยยะยัยครีม! นู้นฉันพาแกมาหาผู้ชายคนนู้น!!"ฉันมองตามยัยเนยนิ้วยัยเนยที่ชี้ไปตรงหน้าก็เห็นผู้ชายคนนนึงนั่งอยู่ หันหลังยังเท่เลยอะอยากเห็นๆๆๆ>//<
                       เหมือนยัยเนยจะรู้ว่าฉันจะถามว่าผู้ชายคนนั้นคือใครก็พูดขึ้น
         "นั่นแหละคือพี่เวกัส"เหรออืม!! เฮ้ย!! พะพี่เวกัสเหรอ0-0
 
        ฟุ่บ!! ยัยเพื่อนบ้า!!!=()=ไม่ทันได้พูดอะไรยัยเนยก็พลักฉันมายืนอยู่หลังพี่เวกัสซะแล้ว ฉันหันไปมองยัยเนยอย่างเคืองๆจะทำอะไรก็ไม่ปรึกษากันก่อนเลย ยัยเนยหันมายิ้มแห้งๆพลางทำมือสู้ๆก่อนจะวิ่งออกไป ที่นี้ก็เหลือแค่ฉันกับพี่เวกัส 2 คนสินะ เขินอะ>////<
         "เอ่อๆๆคะคือใช่พี่เวกัสปะคะ"ฉันเดินไปหยุดตรงหน้าเขาก่อนจะมองหน้าพี่เวกัสให้ชัดๆอีกครั้ง
                     (0.0)///(0_0)ผะผู้ชายคนนั้นที่ฉันเห็นเมื่อวานนี่หน่า
         "พะพี่คือผู้ชายคนเมื่อวานที่ฉันเดินชนเมื่อวานใช่ปะคะ"ฉันถามเพื่อความแน่ใจ เขาต้องใช่แน่ๆ หล่อๆแบบนี้............
         "อืม มีอะไรกับฉัน"พี่เวกัสถามด้วยสีหน้าเรียบๆก่อนจะลุกขึ้น
          "พี่ชื่อเวกัสรึป่าวคะ"ฉันถามเพื่อความแน่ใจอีกครั้ง พี่เวกัสยืนกอดอกจ้องหน้าฉันอย่างเอาเรื่องก่อนจะพูดออกมา"ใช่ฉันเอง" เย้!!ในที่สุดฉันก็เจอเขาสักที>_<
           "พี่จำฉันได้ไหม ฉันคือเด็กผู้หญิงคนนั้นเมื่อ 10 ปีก่อน คนที่พี่ช่วยฉันจากเฟิสเด็กหัวโจกที่แกล้งฉันอะแล้วพี่ก็ยังให้ไอ้นี่ฉันไว้ด้วย"ฉันพูดพร้อมหยิบผ้าเช็ดหน้าจากเสื้อสูทที่พี่เวกัสให้ที่เก็บรักษามานานแล้วชูให้พี่เวกัสดู เขาต้องจำได้แน่ๆ>0<
           "ไม่ได้ !!"พี่เวกัสพูดด้วยใบหน้าเรียบๆก่อนจะเดินออกไป
           "ทำไมพี่ถึงจำฉันไม่ได้!"ฉันตะโกนถาม
           "ไม่จำเป็นต้องจำนิ"
           "ใจร้ายเกินไปเร้วนะ=0="ฉันไม่ละทิ้งความพยายามก่อนจะวิ่งไปดักหน้าพี่เวกัสไว้พี่เวกัสมองหน้าฉันอย่างเบื่อหน่ายก่อนจะพูดออกมา
           "มีอะไรกับฉันอีก! ฉันไม่มีเวลามาฟังเรื่องไร้สาระกับเด็กอย่างเธอหรอกนะ!!" T_T
           "ไร้สาระงั้นเหรอ!~-~ฮึฉันเฝ้าตามพี่มาตลอด 7 ปี พี่ยังว่ามันไร้สาระงั้นเหรอ พี่จะใจร้ายเกินไปเร้วนะ พี่รู้ไหมว่าพี่คือรักแรกของฉัน!!"ฉันตะโกนใส่พี่เวกัสอย่างเจ็บปวด>0<
           "มันเรื่องของเธอ! อ้อ!!เลิกตามฉันได้แระมันน่ารำคาญ!!!"คำพูดที่ไร้เยื่อใยของเขาทำให้ฉันรู้สึกเจ็บและหมดแรงอีกครั้ง พี่เวกัสมีหัวใจรึป่าว ทำไมถึงดูเย็นชานัก ฉันหลงรักผู้ชายคนนี้ได้ยังไง
          ฮึ !ฮึอย่าคิดว่าคนอย่างวิปครีมจะหยุดแค่นี้งั้นเหรอ !! "ไม่มีทางซะหรอก!!!^0^
*******************************************************************
เรื่องราวของทั้งคู่จะเป็นไปอย่างไร วิปครีมจะใช้แผนการอะไรมัดหัวใจเวกัสติดตามกันต่อไปนะคะ
ถ้ามีเวลาจะมาอัพต่ออยากให้คนอ่านเยอะๆคะฝากคอมเม้นด้วยนะคะถ้าบกพร่องประการใดติเตือนได้เลยคะ