ไกลปืนเที่ยง

         "ว่าแต่ .... เที่ยงนี้จะไปกินอะไรที่ไหนดีล่ะจ่า"
         "อืมมม .... ผมว่าก็ร้านข้าวแกงป้าหวีเหมือนเดิมก็แล้วกัน  หรือหมู่ว่าไง"
         "มันก็ต้องอย่างนั้นแหละจ่า ..... ในโคกอีแร้งนี่ร้านแกอร่อยสุด  แต่ตบท้ายด้วยร้านลุงเส็งซะหน่อยละกัน  ฉันอยากเจอลูกสาวเขาน่ะ " หมู่ศักดิ์พูดอมยิ้ม
         "นั่นแน่หมู่ .... อยากเจอมะปรางใช่ไหมล่ะ  ฮ่าๆๆๆๆ  ได้ๆๆ ตกลงตามนี้  งั้นเนื่องในวันฉลองเจ้าหน้าที่คนใหม่มา  เที่ยงนี้ผมเลี้ยงเอง  ชวนลุงหมานกับสุครีพไปด้วย" จ่าวุฒิพูดอย่างอารมณ์ดี 
          "ครับผม ...." หมู่ศักดิ์ยืนขึ้นตบเท้า  ตะเบ๊ะอย่างแข็งขันล้อเลียน
          เวลาเที่ยง    หลังจากที่ตำรวจทั้ง 4 นายทานอาหารเที่ยงกันแล้วจึงแวะเข้าไปที่ร้านลุงเส็งซึ่งเป็นร้านขายโอเลี้ยง กาแฟ ปาท่องโก๋ที่อร่อยที่สุดในย่านตลาดโคกอีแร้ง 
           "ลุง ...... โอเลี้ยงสองยกล้อ  ชาเย็นหนึ่งกาแฟหนึ่ง" จ่าวุฒิสั่งเสียงดังฟังชัด   ผู้เฒ่าพยักหน้าหงึกๆรับออเดอร์ แล้วลงมือทำทันที    หลังจากเสร็จแล้วก็ยกมาเสริฟนายตำรวจทั้ง 4  หมู่ศักดิ์ชะเง้อเหมือนมองหาอะไรบางอย่างภายในร้าน   จนจ่าวุฒิแอบสังเกตุเห็นจึงหันมาคุยกับลุงเส็ง
            "ลุง ..... แล้วน้องมะปรางไปไหนเสียล่ะครับ   ลุงถึงต้องมาเสริฟเองแบบนี้"
            "อ๋อ ..... มะปรางมันไปที่สถานีขนส่งตั้งแต่เช้าน่ะ"  
            '' อ้าว .... ไปทำไมล่ะลุง   ไปหางานทำที่กรุงเทพฯ เหรอ?''
            "เปล่าๆ .... มันไปส่งผู้ชายคนนึงที่สถานีขนส่งน่ะ  คนหลงทางล่ะมั้ง  เป็นนักดนตรีอะไรด้วยนี่แหละฉันก็จำไม่ได้  มาค้างที่นี่คืนนึงแล้วก็ให้มะปรางมันไปส่งเมื่อเช้านี่เองเดี๋ยวเที่ยงๆมันก็กลับมาแล้วล่ะ"  ลุงเส็งตอบพลางชงกาแฟให้ลูกค้าพลาง
             "ปล่อยน้องมะปรางไว้กับชายแปลกหน้า ... ไว้ใจได้รึลุง" หมู่ศักดิ์ทำท่าเป็นห่วง
             "ลุงก็ไม่รู้หรอก .... แต่มีเจ้าแกละกับเจ้าจุกไปด้วยคงไม่เป็นไรมั้ง  ถ้าหมู่คิดถึงก็ตามไปดูให้ฉันหน่อยสิ"  ลุงแกยิ้มด้วยรู้ทันว่าหมู่ศักดิ์ชัยแอบปลื้มลูกสาวแกอยู่  
             "บ๊ะ ..... นี่ถ้าฉันไม่ติดราชการต้อนรับเจ้าหน้าที่คนใหม่นะ    ป่านนี้ฉันตามไปรับถึงขนส่งแล้ว   รึจะขออนุญาติจ่าวุฒิดี"  หมู่ศักดิ์หันมาถามความเห็นผู้ที่มียศสูงกว่า
              "พอๆๆๆ .... หมู่    งานเป็นงานบ้าง  ทุกวันนี้ก็แทบไม่ได้ทำหน้าที่ตำรวจที่ดีอยู่แล้ว   เรื่องส่วนตัวหลังเวลางาน" จ่าวุฒิปรามลูกน้อง
              "แต่ผมว่าหนูมะปรางอยู่กับหมู่น่ะจะอันตรายกว่านะ"  ลุงสมานตำรวจชั้นผู้น้อยแซวแล้วหันไปหัวเราะกับสุครีพนายตำรวจชั้นเดียวกัน
              "เดี๋ยวเถอะลุงหมาน   พูดจาไม่เข้าข้างกันแบบนี้คราวหน้าผมไม่บอกให้จ่าพามาเลี้ยงแล้ว" หมู่ศักดิ์ขู่ทำเอาแกเอามือปิดปากเงียบกริ๊บ  เหมือนเด็กอนุบาลโดนครูดุ    ทั้งหมดคุยกันเรื่องสัพเพเหระกันครู่หนึ่ง   ตำรวจทั้งสี่นายจึงลาลุงเส็งไปทำงานช่วงบ่าย   ก็พอดีกับมะปรางขับซาเล้งคู่ใจพร้อมเจ้าแกละกับเจ้าจุกซ้อนมาถึงพอดี
              "เหนื่อยจังพ่อ .... ชงชาเย็นกับโอวัลตินให้หนูกับไอ้พวกนี้หน่อยสิ" มะปรางและลูกสมุนทั้งสองนั่งลงบนโต๊ะด้วยความเหนื่อยหอบ  
               "ของฉันโอวัลตินยกล้อนะลุง"  เจ้าจุกสั่ง
               "ของฉันโอวัลตินไม่ยกล้อ .... ไม่หวานมาก .... ไม่ขมมาก .... เอาแบบพอดีๆ  ไม่หวานจัด ... ไม่เค็มจัด .... ไม่เปรี้ยวจี๊ด .... ไม่ ...."   "ผลั่ว"  ก่อนที่มันจะพูดอะไรต่อไปตีนของมะปรางก็ยันมันลงตกเก้าอี้ด้วยความหมั่นไส้ในท่าทางดัดจริตดีดดิ้นของเจ้าแกละ   
                 "เรื่องมากนัก .... ของฟรีแล้วยังเรื่องมากอีก   เดี๋ยวปั๊ดเหนี่ยวเลย" มะปรางง้างจะตบ    แต่เจ้าแกละยกมือไหว้รับทันควันแล้วนั่งก้มหน้ากระบิดกระเบี้ยวสงบเสงี่ยมพลางส่งตาหวานให้หญิงสาว   ทำเอามะปรางอมยิ้มในความขี้เล่นของมัน
                  "พวกตำรวจมากินกาแฟกันเหรอพ่อ"  หญิงสาวถามพลางเอาปากอวบอิ่มดูดชาเย็นขึ้นจากแก้ว
                  "ใช่ ..... เขาถามหาเอ็งด้วย   ทำไมกลับช้านักล่ะแค่ไปส่งมันเอง"  ลุงเส็งถามด้วยความเป็นห่วงลูกสาว
                   "พอตอนเช้าหนูไปส่งเขาเสร็จ ก็แวะไปบ้านพิมอรด้วยน่ะจ่ะตอนสายแม่เขาชวนทานข้าวเช้าที่โน่นเลยก็เลยอยู่บ้านพิมอรจนเที่ยง  ก็บึ่งรถกลับมานี่แหละ
                   "เฮ้ออออ ... เอ็งน่ะโตเป็นสาวแล้วนะมะปราง  ไม่ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันกับชีวิตสักที  ถ้าไม่ทำงานทำการก็หาผัวได้แล้ว  ชีวิตจะได้เป็นหลักเป็นฐานเหมือนพี่ๆเขา  มาเที่ยวปีนต้นไม้  ลอยไปลอยมากับไอ้พวกนี้มันเสียเวลาเปล่าๆ"
                    "ฉันก็รับช่วงกิจการจากพ่อต่อไง  ส่วนเรื่องแต่งงานฉันก็คิดเหมือนกัน  แต่มันยังไม่มีคนที่ถูกใจน่ะสิพ่อ   ทำไงได้" พูดพลางเอามือเท้าคางอย่างเซ็งๆ
                    "ก็ฉันไงพี่!!!!"  เจ้าแกละพูดขึ้น
                    "เสือก"  หญิงสาวผลักหน้าเจ้าแกละเซไป
                    "ฉันก็คิดเหมือนลุงนา ..... ตั้งแต่คบกับพี่มะปรางมานี่พี่ไม่เคยสนใจในตัวผู้ชายเลย ..... หรือว่า"
                     "ว่าอะไรไอ้จุก"
                     "พี่จะชอบผู้หญิง!!!"
            "โครม!!!" มะปรางยันเจ้าจุกลงไปนั่งพับเพียบที่พื้นตามเจ้าแกละไป