นายเพลบอยพิชิตใจยัยทอมจอมโหด

ตอนเช้าที่แสนหนาวเหน็ดาำหรับซิต- -

          ก๊อกๆ

  เห๊ยวันนี้วันอาทิตย์นี่ยังไม่วันจันทร์เลยอ่ะ0.0ใครจะกล้ามารบกวนฉันว่ะ-0-แต่ชั่งป่ะไรเหอะคนจะหลับจะนอน

ปล่อยให้มันเคาะไป

         ก๊อกๆ

   เอ้าโขกดังก๊อกเอ้าโขกดังแปะโขกๆให้มันตายยไปเลย^O^เรื่องอะไรจะตื่นว่ะวันนี้มันวันพักฉ๊านหุๆไม่มีใครเอา

กุญแจไขห้องฉันได้หร๊อกนอกจากแม่^O^

           ก๊อกๆ แกร๊ก

    เห๊ยไขได้ไงว่ะ0.0 ไม่มั้งเราคิดมากไปเองเฮ้อนอนหลับต่อดีก่าU_U

    "เฮ้ยัยขี้เซาตื่นเดี๋ยวนี้ตื่น- -"เสียงนายคีย์นี่หว่าไม่มั้งเขาจะมาได้ไงนอนต่อเถอะU_U

    "ซิตตื่นเถอะนะวันนี้เราจะได้ไปเที่ยวกัน^__^"เสีบงนายคาร์ลนิ- -เขาจะมาได้ไงจริงไหม

    "เห๊ยไอ้คาร์ลฉันว่าใช้วิธีนี้ดีกว่าฉบับโหดเหี่ยม100เปอร์ว่ะ^^"เสียงนายคีย์พูดนี้ไม่มั้งๆ- -

    พลั่ก!!โป๊ก!

    "โอ๊ย เจ็บ- -"ฉันพูดด้วยความหงุดหงิดมาที่พวกนี้มาปลุกฉันโดยไม่ดูเวลา- -

   "นึกว่าตาย/นึกว่าตาย"2คนนั้นพูดพร้อมกัน

    โป๊ก!!โป๊ก!!

    "อย่ามาพูดแบบนี้พรุ่มนี้ต้องไปโรงเรียนอีกถ้าปากเสียมากกว่านี้เจอดีแน่ๆ- -"ฉันพูดจบก็เดินไปห้องน้ำเกล้าผม

เหมือนเดิมทุกอย่างไม่มีขาดตอนเหอะๆน้ำหงน้ำหอมม่ต้องใช้หลอกมึนหัว- -

    "โอ้โหซิตครับไม่คิดเปลี่ยนทรงผมบ้างหลอTTOTT"นายคาร์ลพูดด้วยความช้ำใจ

    "เอาน่าซิตชั่งหัวยัยบ้านี่เหอะแต่เราต้องทำให้ยัยนี่สวย:)"นายคีย์พูดด้วยความเจ้าเล่ห์ 

    "นั้นซิฮะคงสวยน่าดู><"นายคาร์ลตอบรับด้วยใบหน้าเขินๆ- -

    "นี่พวกนายจะืทไอะไรอีก-0-"ฉันพูดเตรียมจะวิ่งหนีแต่หนีไม่ทัน

     "แหะๆ^__^/แหะๆ^O^"นาย2คนนั้นยิ้มแห้งๆก่อนจะดึงฉัยขึ้นรถไป

     "พวกนายจะพาฉันไปไหนหะ-0-"ฉันพูดด้วยความโมโหพร้อมที่จะต่อยเขาและฉันแน่นอนต้องต่อย

     หมับ!! พรึ่บ!!-0-

    "รู้ทันนะซิตว่าจะทำอะไร^O^"นายคาร์ลบอกแล้วมัดมือฉันเอาไว้แน่นๆแล้วจับมือฉันไว้

    "และฉันรู้ว่าเธอจะต้องแหกปปากอาละวาด^^"นายคีย์พูดแล้วอาผ้ามายัดใส่ปากฉันแล้วเอาหัวฉันมาพิงที่

ไหล่เขาแล้วลูบหัวฉันเบาๆเฮ้ฉันไม่ใช่ตุ๊กตาบาย- -

    ณ ห้าง

    "อ่ะออกละ/อ่ะออกละ"นายคีย์และนายคาร์ลปล่อยทุกอย่างให้ฉันแล้วดึงฉันเข้าปในห้าง

    "เห๊ยนายจะพาฉันไปเลือกเสื้อผ้าผู้หญิงทำไม- -"ฉันพูดด้วยความโมโหเพราะฉันจะปดูเส้อผ้่าของผู้ชาย

    "ก็เธอเป็นหญิง/ก็เธอเป็นหญิง"นายคีย์กับนายคาร์ลพูดพร้อมกันแล้วดึงฉันไป

     ณ ร้านเสื้อผ้า

   "เอ้าเธอนั้นหรอไงสไตล์เํธอ- -จะปิดขาตัวเองทำมะเดืออะไรโชว์ๆหน่อย- -"นายคีย์พูด

    "นั้นซิผมอยากซิตใส่นะ*0*"นายคาร์ลพูดเสริมแล้วทำตัวลุกวาว- -

    "งั้นพวกนายก็มาเลือกฉันเลยดิ- -"ฉันพูดดิ้วยความโมโหปนหงุดหงิดเลือกมาตั้งนานเรื่องมากว้่ะ

    "เออดี/เออดี"นายคีย์กับนายคาร์ลก็เลือกให้

    "อ่ะชุดนี้เป็นไง"ฉันพูดเชิงถาม

    "ม่าย/ม่าย"นายนั้น2คนถามพรางทำหน้าเซ็ง

    โว๊ยเ็ซ็งเว๊ยเปลี่ยนมาเป็นร้อยรอบแล้วชุดสุดท้ายแล้วนะคงได้เสียที- -

     "เอ้าเป็นไงบ้าง- -"ฉันถามด้วยความโมโหอย่างมาก

     "สวย/สวย"นายคีย์กับนายคารฺ์ลตอบพร้อมกันฉันก็ส่องกระจกดูนะมันเป็นชุดสีฟ้าอ่อนลายลูกหมีสั้นแค่หัวเข่า-

-เจริญเถอะ

    "เสร็จแล้วกลับเหอะ-_-"ฉันบอกด้วยความเพลียๆ

   "ยังไม่ได้/ยังไม่ได้"นายนั้น2คนตอบพร้อมกัน

   "ไม่- -"ฉันพูดแล้วจะวิ่งแต่พวกนั้นก็จับตัวฉันได้อีกละ- -

   ณ ร้านเสริมสวย

    "นี่อ่ะนะเอ่อขอบาย- -"ฉันพูดแล้วแอ๊บเนียนเดินไป

   หมับ!!หมับ!!

     "เฮ้ปล่อยคนอื่นมองเล่า- -"ฉันพูดด้วยความโมโหที่คนอื่นมองคนจะคิดว่าฉันหลายใจแน่เลยTT^TT

     "งั้นก็ตามมาดิ/งั้นก็ตามมา"นายคือกับนายคาร์ลก็ยังพูดพร้อมกัน- -

     "เออ- -"ฉันรับปากแบบหวุดหวิด

     "ป้าตัดผมเป็นลอนใหญ่นะ^^"นายคีย์พูดแล้วก็นั่งลง

    "ไม่ - -"ฉันพูดส่วนกลับอย่างเร็ว

     "จะตัดไหมจ๊ะ??-0-"ป้าคนนั้นถามฉัน

     "ตัดครับตัดเลยป้า- -"นายคีย์พูด

    "อ่อจ๊ะๆ"ป้าตอบรับแล้วก็เร่มตัดผมให้ฉัน

     30นาที- -

     "เสร็จแล้วอึ่มสวย^__^"ป้าพูดแล้วมองฉันในกระจก

     "ว้าวดัดปุ๊ปสวยปั๊ป*0*"นายคาร์ลพูดอย่างตกตะลึง

      "ไหนว่ะไอ้...."นายคีย์กำลังพูดแต่ค้างไป

      "เห็นป่าวฉันมองละว่าสวย"นายคาร์บพูดเสริม

      "อือ"นายคีย์พูดแล้วจ่ายตังลุดขึ้นไปก่อน

       หมับ!!

       "เฮ้อนายคาร์ลปล่อยนะ- -"ฉันพูดอย่างหงุดหงิด

       "ไม่^_^"นายคาร์ลพูดแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์นายคีย์หันมาทำน่าไม่พอใจกับที่เรา2คนจับมือกัน??ทำไม

       ณ ที่บ้านฉัน

       "ไปละ"ฉันพูดแล้วเดินจากไป

      หมับ!!

       "ไม่คิดขอบใจ/ไม่คิดขอบใจ"นายนั้น2คนพูดพร้อมกัน

       "เออขอบใจ- -"ฉันพูดแล้วเดินเข้าบ้านไป

      "หึ"นายคาร์ลหัวเราะสั้นๆยิ้มเหมือนจะร้องไห้

       "เหอะๆ"นายคีย์ก็เช่นกันยิ้มเหมือนมีเรื่องกลุ้มใจ

        ณ ที่บ้านขิงนายคีย์กับนายคาร์ล

        "ไงลูกทั้ง2"คุณพ่อของนายคีย์กับนายคาร์ลทั้งแต่....

        "...."

         "...."

        คำตอบคือเงียบกริบเพราะ2คนนั้นตั้งแต่กลับมามั่วแต่เหม่อลอย

          "เฮ้เป็นไรไป??"คุณพ่อถามอาการทั้ง2คน

         "ผมชอบซิตไปได้ไงนะ?/ผมชอบซิตไปได้ไงนะ"ทั้ง2คนตอบพร้อมกันแต่ไม่ได้พูดอะไรเงียบต่อไป

        "พวกแกเผลอใจ"พ่อเชิงถามเชิงตอบ

         "คงเผลอตอนที่เห็นรอยยิ้มน่ารักๆ"นายคาร์ลตอบ

         "คงเผลอที่เห็นเธอน่ารักสดใสไม่เหมือนผู้หญิงทั่วไปที่น่ารังเกียจ"นายคีย์ตอบเหม่อลอย

          "พ่อว่าแล้วพวกแกต้องชอบหนูซิตหึๆ"พ่อพูดแล้วหัวเราะก่อนเดินจากไป

           "เฮ้อแน่ไม่น่าเผลอ"นายคาร์ลพูด

          "เฮ้อไม่น่าเลย..."นายคีย์เสริมก่อนทั้ง2จะไปนอน