baka บ้าจริงๆนั้นแหละ

"จบง่ายจริงๆนะ"
"มหาศาลฮะๆพลังมหาศาลจริงๆฮะๆ"ฟรานลุกขึ้นมาจากซากปรักหักพังในแดนDemon
"เจ๋ง"เดม่อนอุทาน
"มาเลยปลดปล่อยพลัง!!~"ฟรานร้องเรียกการปลดปล่อยพลังออกมาทำให้ มีพลังออกมาอย่างบ้าคลั่ง พลังที่ควบคุมไม่อยู่
"อะไรกันแก!!ปลดปล่อยพลังกายงั้นเหรอแย่ละดีไม่ดีแกอาจได้ตายนะ!!"เดม่อนพูดแล้ววิ่งเข้าไปหาแต่ไม่อยุ่เพราะว่าพลังเวทย์เยอะจนผลักเขาออกไปได้
"ฮ่าๆกะอีแค่พลังแค่นี้ก็กลัวอย่างงี้จะไปได้อะไรขึ้นมารุ่นพี่!~"ฟรานร้องอย่างบ้าคลั่ง
"หนอยแหนะ อย่างงี้ก็ต้อง!!~ชิไม่อยากกินเลยยานี้หนะหลังจากเมื่อตอนนั้นเข็ดเลยแฮะ!"เดม่อนพูดแล้วหยิบยาในกระเป๋ามาเป็นยาก้อนกลมๆเหมือนดังโงะ
"เข้ามาเลยพี่เดม่อนย้าก!!~"ฟรานพูดแล้วพุ่งเข้ามาหน้าเดม่อน
"เฮ้ยไวจริง"
ตึง!!~
"อั่ก"เดม่อนกะอักเลือด
"ต่อยแล้วเสย!!~"
คูม!
"อ๊อก!!~"
"แล้วก็ยิง!!~DemonEat!!~"พูดแล้วแสงสีดำก็ยิงเข้าใส่เดม่อน!
"อุ้ก!?อ้าก!!!!!~"เดม่อนร้องอย่างโหยหวน
"โธ่เว้ย เจ็บจริงๆ!~ช่วยไม่ได้งั้น!!~อั้ม!!~"เดม่อนกินยาแห่งความหลังเข้าไปแล้วมีภาพสะท้อนออกมาตอนปีที่แล้ว
"เกะกะหลีกไป"เดม่อนตอน1ปีที่แล้วเดินและกระชากพวกรุ่นน้องให้ถอยห่าง
"นี้พี่คะเกินไปแล้วนะโอ้ย!!~"มารินที่เข้ามาห้ามเดม่อนก็โดนตบผัวะ
"ซาดิสสุดๆช๊อบชอบ!!~"มีมี๊พูด
"ไหนวะนักเรียนใหม่ห้อง1-F!!~"
"น..นั่นมันเดม่อนปีศาจแห่งเอวีนี้หลบทางเร็วๆเอาไอ้บ้านั่นมาไอ้บ้านักเรียนใหม่นะ!!~"เสียงของนักเรียนคนหนึ่งทัก
"มีอะไรเหรอ-3-"บากะเดินออกมาแบบหยิ่ง
"ฉันจะสู้กับแก"เดม่อนตั้งท่า
"งั้นเหรอๆไว้วันหลังแล้วกันวันนี้ต้องเก็บแรงไปใช้กับเด็กๆหนะเขาเหงาแย่แล้วละมั้ง~"บากะพูดจบก็ยักไหล่
"เด็ก!!~แกปั๊มป้ามเด็กงั้นเหรอ!!~"เดม่อนพูดด้วยน้ำเสียงอิจฉาสุดๆ*0*
"แก!!~แกตาย!!~"พูดจบเดม่อนก็วิ่งเข้าไปต่อยห้นาบากะ
ผัวะๆๆๆๆ!!~
"เฮ้ยๆไอ้เด็กหใม่นั้นโดนเป็นชุดเลยวะ"
"นั้นสิตายแน่ๆ"
"น่าสงสาร"
"พ..พี่คะไม่นะ"
"ซาดิส*0*!!~"(น่าจะรุ้นะว่าใคร)
ผัวะ!!~
"แฮ่กๆ"เดม่อนต่อยจนหอบ
"พอรึยัง"บากะพูดแล้วยืนขึ้น
"อะไรกัน!!~"เดม่อนตกใจอย่างแท้จริงเพราะไม่เคยมีใครทนหมัดเขาได้
"ฉันถามว่าพอรึยัง"
"ทำไม!!~"เดม่อนถาม
"ก็เพราะว่าถ้าฉันไม่ต่อยแกมันจะไม่เปลืองแรงจริงไหมละแต่ขอคืนทั้งต้นทั้งดอกเลแล้วกัน!!~"บากะวิ่งเข้าไปแล้วร่วงกระเป๋า!!~
"เฮ้ยมันเอาจริงอะจะสู้กับรุ่นพี่เดม่อนเหรอ!!~"
"อย่านะเด็กใหม่ไม่งั้นพี่ฉันฆ่านายแน่!!~"มารินพูดทั้งน้ำตา
"ได้เลย!!~"เดม่อนพูด แต่ บากะ มันแค่จับมือเดม่อนแล้วให้ยามา เป็นยาที่เดม่อนกินตอนสุ้กับฟรานั้นเอง
"หลังจากกินยานี้แล้วมาหาฉันที่สวนสาธารณะเบรฟนะ"บากะพูดแล้วก็เดินออกห้องเรียน
นี้มันอะไรยาที่ไอ้เด็กใหม่ให้รึว่าเป็นยา!!~เป็นยาเพิ่มอานุภาพอารมณืความหื่น*-*
เดม่อนคิดเกินไปแล้วแก- -
ณ ส่วนสาธารณะเบรฟ
มันอยุ่ไหนไอ้เด็กใหม่อยุ่ไหน
เดม่อน พยายามมองหาบากะที่นัดเจอเขาที่นี้ เขายังไม่ยอมกินยาขนกว่าจะเจอบากะ
"โย่ไงเดม่อนมาจริงๆสินะโทดทีมาสายไปหน่อยซื้อของมานะฉันรุ้ชื่อนายจากมารินแล้วละ!~"บากะวิ่งมาจากไกลพร้อมอาหาร หมา แมว นก แล้วโบกมือยิกๆ
"นั้นมันอาหารสัตว์~"
"เฮ้ยบอกให้กินยานี้ก่อนมาไงเล่ากินเข้าไป"บากะพูดแล้วแย่งยามาจากเดม่อนแล้วยัดเข้าปากเดม่อน
"อุ้ก!!~"เดม่อนยังไม่ทันพูดอะไรก็โดนยัดยาซะแล้วและเหตุที่เกิดต่อไปนี้คือ
5นาทีต่อมา
"เอาละยาให้ผลแล้ว!!~"บากะพูดแล้วตบมือ
"ออกมาเด็กๆ"พูดจบแมวนกหมาวิ่งเข้ากรูมาหาบากะ รักไอ้บ้านี้มากเลยเหรอ
"แกให้ฉันกินยาอะไรเนี่ยนักเรียนใหม่!"
"ก็ยาตรงกันข้ามไงละนายจะเป็นผู้หญิงว่าง่ายๆเหอะแต่นายจะมีพลังเพิ่มขึ้นจากก่อน2เท่า ฮ่าๆแต่ช่วยเรียกฉันว่าบากะด้วยละ!!~"บากะพูดจบแล้วตีไหล่เดม่อนร่างหญิง"ว่าไปนายก็โมเอะนะเนี่ยสนใจจะไปเข้ากระท่อมกันใหม่ ฮ่าๆ"มันทำให้เดม่อนโมโหจนเส้นเลือดปูดขึ้นหน้าผาก
"ไอ้บ้าเอ๊ยฉันจะฆ่าแก!~"
เดี๋ยวก่อนอื่นให้อาหารสัตว์พวกนี้ก่อนได้ไหม- -"บากะพูดแล้วหยิบอาหารมากำไว้ในมือแล้วแบให้สัตว์กิน
"ไม่กลัวมันงั่บมือเหรอ?"เดม่อนพูด
"ก็พรุ้งนี้ฉันจะตายแล้วหนะสิ"บากะพูดอย่างเศร้าๆ
"ทำไม?"เดม่อนยืนถามแบบงงๆ
"ก็เพราะว่าพรุ้งนี้ฉันจะต้องตายแน่ๆฉันคิดแบบนั้นหนะเพราะฉะนั้นฉันเลยทำวันนี้ให้ดีที่สุดไง"บากะพูดแล้วยิ้มออกมาให้เดม่อนเห็นเฮ้ยมันเป็นรอยยิ้มที่อ่อนโยนชัดๆ!!
"งั้นเหรอไอ้ความคิดบ้าๆแบบนั้นมีแต่นายซะละมั้งที่ทำได้"เดม่อนพูดแล้วหลับตาแค่แปปเดียวลืมตาขึ้นมาก็เห็น!!~
"เดม่อนจาง!!~ฝากดูแลเด็กๆหน่อยเน้อก่อนตายฉันต้องทำอะไนที่อยากทำสักอย่างหนะฮ่าๆ"บากะวิ่งแล้วโบกมือให้เดม่อน
"แกทิ้งภาระให้ฉันเร้อ!!~"
ปัจจุบัน
"ฮะๆความทรงจำแบบนั้นไม่เอาอีกแล้ว"พูดจบหน้าอกของเดม่อนก็บวมเบ้ง รูปร่างก็เพรียวพราวบอบบางเป็นผู้หญิง
"รุ่นพี่เป็นพวกอะไรเนี่ยพวกปัญญาอ่อนรึไง"
"เกี่ยวอะไรกันยะมันคนละเรื่องแล้วเฟ้ย!!"พูดจบเดม่อนก็พุ่งเข้าไปด้วยความไวแล้วร่ายเวทย์พึมพำในปาก
"เจ๋งดีนี้รุ่นพี่!!~"
ตูม!!~
แกร๊ง
เคร้งๆ!~
ตึง!
"Warriors Demon!แด่ร่างกายข้า!!~"พูดจบก็มี100กำลังพลวิญาณปีศาจพุ่งเข้าไปหาฟราน
"เจ๋งดีครับรุ่นพี่ จงกลืนกันGiant Eat!!~"ร่ายจบฟรานก็มีมนุษย์ยังอาปากกินวิญาณปีศาจ
"ยังไม่จบหรอก!!warp!"เดม่อนใช้เวทย์วาร์ปหายตจัวไปข้างหลัง ฟราน
"โดนแน่แก!!"
"ชิแย่ละ!!~"
ฉึก!!
ดาบคาตานะแทงทะลุตัวฟราน
"อุ้ก!!~พลังเพิ่มขึ้นนิดนึงนี้รุ่นพี่"
"ใช่แล้วหึหึฉันนี้แหละคุ่หมั้นในอนาคตของบากะหนะฮ่าๆ"เดม่อนพูดแบบนี้เพราะว่าจิตใจตัวเองกลายเป็นผู้หญิง
"ฮะๆแต่เกินคาดนะที่รุ่นพี่ไม่รุ้เรื่องว่าEat"
"อะไรนะ!"เดม่อนตกใจ
"จงดูดซับRobot Eat!"พลังเวทย์ของเดม่อนถูกดูดไปแล้ว!!~
"แย่ละสิ ดึงดาบไม่ออก!!~"
"อ้าพลังเวทย์นี้เยอะดีจริงๆ"
"เขตแดนDemonค่อยๆหายไป!!~"เดม่อนตกใจอย่างบอกไม่ถูก
"พี่คะ!!~"มารินกระโดดเข้ามาในเขตแดนDemon!
"อะไรกันมารินเข้ามาได้ยังไงเนี่ย!~"
"ก็สังหรณ์ในอยุ่เพราะจับสัมพันธ์พลังเวทย์ของฟรานรุนแรงมากหนะคะ"
"นี้เธอเข้ามาในนี้ได้ด้วยจิตเหรอ!~"
"ตัวจริงคะ"
"มีแมลงวี่เข้ามาอีกตัวแล้วเหรอ!!~"ฟรานพูดแล้วเดินออกจากปลายดาบคาตานะทำให้เดม่อนหลุดจากRobot eat ถึงกระนั่น เดม่อนก็ทรุดตัวลง แล้วเหนื่อยมาก
และถ้าพลังเวทย์หมดตัวผู้ใช้จะมีโอกาสตาย98.9%
"เวรเอ๊ย!!""เดม่อนพยายามลุกขึ้นยืน
"พี่คะเราต้องช่วยกันแล้ว!"มารินรีบเสนอไอเดีย
"อื้ม!~"เดม่อนรับอย่างว่องไวไม่คิดหน้าคิดหลังเลยแกพลังเวทย์มันจะล้างกันนะเว้ย
"เอาแบบม้วนเดียวจบนะคะพี่เห็นพี่สภาพนี้แล้วรับไม่ได้อะ"มารินหันหน้าพยายามไม่สบตาเดม่อน
"งะ!!~dดีงั้นพี่ใช้เวทย์ขั้นสูงสุดเลยนะ"
"OK"
"เจรจากันจบรึยังครับจบแลวผมก็ขอฆ่าเลยแล้วกัน!"ฟรานพูดแล้วใช้พลังทั้งหมดที่เขามีเยอะมีขึ้นเหมือนบอลเก็งกิในDragonRockGT(ใช้Zไม่ได้มันก็อปเขา)
"Door Hell !!!~"เดม่อนรวบรวมพลังไว้ที่กำมือให้มากที่สุด
"Heaven warth!!~"มารินก็เช่นกัน
"ไปซะ Eat Eat!!"ฟรานปล่อยพลังอันมหาศาลใส่เดม่อนและ มาริน!!
"รวบรวมเสร็จแล้วก็ปล่อย!!~"ทั้ง2คนพูดพร้อมกัน
"ย้าก!!~"
ตูม!!~
"ยังไม่พอยังไม่พออัดเข้าไปอีกมาริน!!"เดม่อนสั่งมารินให้อัดพลังเวทย์อีก
"พี่นั้นแหละอัดเขาไปอีก!!~"มารินตะโกน
"ย้าก!!!!!~"
แว่บ!!~
แสงอันเจิดจ้ามาพร้อมความหวังที่พึ่งได้ อะไรกัน เคียวนี้ เคียวสีดำ ฉาน นั้นมันเคียวของ!!~
"บากะ!!มาทำอะไรที่นี้แล้วเรียกอาวุธได้แล้วเหรอ!"มารินตะโกนถามขณะปล่อยพลังเวทย์
"น่ารำคาญจะตะโกนทำไมฟะมาช่วยแล้วนี้ไงเดม่อนเห็นว่านายกำลังเดือดร้อนนะเนี่ย"
"เออๆชั้นกำลังเดือดร้อน"เดม่อนก็พูดพลางยิงพลังเวทย์ไป(แกสนฟรานมั้งสิเฮ้ยมันอาจมาตอนนี้ตัวเดียวนะ)
"โอ้ตัวป่วนมาอีกเหรอดีเลยผมกำลังเบื่อๆพวกนี้ใช้เวทย์กันเป็นหรอกนะแต่เฮ้ยอะไรกัน!!~"ฟรานพูดไม่ทันจบบอลเก็งกิของเขาก็ค่อยๆถอยมาๆ
"ถ้าแกไม่ยอมทุ่มพลังทั้งหมดบอลเก็งกิของแกเข้าตัวแกแน่"มารินพูด
"ใช่แล้วมารินพูดถูก"เดม่อนเห็นด้วย
"ใช่แล้วๆฉันว่าคนเดียวฉันก็เอแอยุ่นะ"บากะพูด
"แก!"ฟรานปลดปล่อยพลังขั้นสูงสุด!!~
"หนักแน่นจริงๆพลังนี้บากะถ้านายช่วยเราไหวถ้าไม่ช่วยคนในโณงเรียนก็จะตายนะ"เดม่อนพูดไปจี้จุดอ่อนของบากะเขาเห็นทุกคนยเป็นเพื่อนนั้นเอง
"เออๆรุ้แล้ว งั้นก็ สปิริต!!(ชื่อของโครงกระดูกที่บากะเจอบ่อยๆ) ฉันตัดมันละนะ!!"
"เอาจริงดิ!!"ทั้ง2คนทำท่าตกใจแกจะเก่งไปละนะเว้ย
"Cut Hell!!~"พูดจบบากะก็ใช้เคียวตัดบอลเก็งกิเป็น2ซีก
"ตอนนี้ละมารินย้ายพลังไปใส่ฟรานเร็วเข้า!!~"
"เข้าใจแล้วคะ!!~"มารินตอบรับสัญยาได้ดี
"อึ้กเหนื่อยชิพหายเลยแค่ฟันครั้งเดียวเองนะ"บากะทรุดลงไปเฮ้ยๆแปปๆแกก็หมอบแล้วเรอะ
"ตายไปซะฟราน!!~"
แว่บ!!
หมับ!!~
บากะจับมือของเดม่อนและมารินไว้ไม่ให้ปล่อยพลังเวทย์
"ทำอะไรของนายหนะบากะ"เดม่อนพูด
"ปล่อยนะบากะ!!~"มารินก็พยายามสลัดมือ
"หมอนั่นกำลังร้องไห้"บากะพูดแล้วมองฟราน
"นั่นมันไม่ใช่ฟราน!!~"บากะยืนยันว่าไอ้คนที่อยุ่ตรงหน้าไม่ใช่ฟรานแต่เป็นคนอื่น!!~
"มันเป็นใครกันไปได้แล้วนายรุ้ได้ไง"
"นั่นสิบากะ"
"ดูไม่ออกอีกเหรอหมอนั่นหนะโดนอะไรสักอย่างควบคุม+!!~"
"ทุกๆคนช...ชาวยฆ่าผมที น..นี้มันไม่ใช่ตัวผมอีกต่อไปแล้ว ฆ่าผมที่ ฆ่าที่!!~"
"บากะงั้นเราต้องทำยังไง!!"มารินถาม
"ก็แค่!!~วิ่งเข้าไปตั้นหน้ามันให้สิ่งที่ควบคุมหายไปไงละ"
"อะไรนะพี่เดม่อนพี่คิดว่าไง"
"เอาตามนั้นบากะแต่ฉันไม่ไหวแล้วขอพักก่อนแล้วกาน อ๋อย"เนื่องจากเดม่อนใช้พลังเวทย์มากไปและบาดแผลอีกเลยทำให้เดม่อนสลบไป
"พี่เดม่อน!!~"
ฟ้าว!!~
บากะวิ่งไปแต่คิดว่าหลบไม่พ้นแน่พลังออร่าแบบนั้นถ้ามี มีมี๊อยุ่ด้วยก็คงดีมีมี๊ขอร้องละมาช่วยที่เถอะ!!~
"Holy Boot!"เสียงร่ายเวทย์แต่ไกล นั่นมันมีมี๊เวทย์แสงใช่บัพช่วยให้บากะวิ่งไวขึ้นและมีพลังต้านเวทย์ด้านมืด!!~
"เอาละนะฟราน!!!!!~"
ผัวะ!!!~
ติดตามตอนต่อไป
การสารภาพรักของคิส!!~
"ฉ...ฉันชอบนาย ชอบมากๆเลย ชอบจนไม่รุ้จะพูดยังไงแล้ว"
รายการพิเศษ
ปิ๊งปองๆ
เรามรีแขกรับเชิญอยุ่ถึง3คนในวันนี้ มี ควินดี้ วินดี้ แฝดนรกแห่งเอวี กับ บากะ ไอ้หนุ่มหล่อ บ้าแห่งเอวี
และพิธีกรเอื่อยเชื่อยคนเดิม กาก๊านักแต่งนิยาย!!
"เอาละไม่อยากเสียเวลา แฝดนรกพี่เอ๊ยควินดี้เรามีคำถามคุณชอบผุ้ชายแบบไหน"
"ซาดิส ขอบความรุนแรง อ่อนโยนนิดๆ บ้าหน่อยๆ พูดไม่รุ้เรื่อง"
"งั้นเหรอแล้วแฝดน้องละ"
"ได้ทั้งนั้นแหละคะ.."
"เธอเป็ฌนคนพูดน้อยสินะ"
"บากะนายละ"
"ก็ผมชอบคนทุกรูปแบบนั้นแหลัไม่ว่าจะเป็นปลาหรือหมาผมก็ชอบ"
"แกมันไอ้บ้าจองแท้เลยวะ- -งั้นคำถามสุดท้ายดีกว่า"
"คุณวินดี้1500+7500+2000-1000-4000-500+4000+453=เท่าไหร่!"
"9953คะ"ตอบทันที*0*
"ยัยโง่คิดว่าฉลาดนักเหรอ"
ตูม!!~
ขอจบการพูดคุยเพียงเท่านี้พิธีกรดับแล้วคะ- -