baka บ้าจริงๆนั้นแหละ

7.3

เขียนโดย YaWaN

วันที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2554 เวลา 18.48 น.

  7 chapter
  20 วิจารณ์
  13.93K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) คิส การ สารภาพ เดม่อน กับ ความทรงจำในอดีต

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"จบง่ายจริงๆนะ"

"มหาศาลฮะๆพลังมหาศาลจริงๆฮะๆ"ฟรานลุกขึ้นมาจากซากปรักหักพังในแดนDemon

"เจ๋ง"เดม่อนอุทาน

"มาเลยปลดปล่อยพลัง!!~"ฟรานร้องเรียกการปลดปล่อยพลังออกมาทำให้ มีพลังออกมาอย่างบ้าคลั่ง พลังที่ควบคุมไม่อยู่

"อะไรกันแก!!ปลดปล่อยพลังกายงั้นเหรอแย่ละดีไม่ดีแกอาจได้ตายนะ!!"เดม่อนพูดแล้ววิ่งเข้าไปหาแต่ไม่อยุ่เพราะว่าพลังเวทย์เยอะจนผลักเขาออกไปได้

"ฮ่าๆกะอีแค่พลังแค่นี้ก็กลัวอย่างงี้จะไปได้อะไรขึ้นมารุ่นพี่!~"ฟรานร้องอย่างบ้าคลั่ง

"หนอยแหนะ อย่างงี้ก็ต้อง!!~ชิไม่อยากกินเลยยานี้หนะหลังจากเมื่อตอนนั้นเข็ดเลยแฮะ!"เดม่อนพูดแล้วหยิบยาในกระเป๋ามาเป็นยาก้อนกลมๆเหมือนดังโงะ

"เข้ามาเลยพี่เดม่อนย้าก!!~"ฟรานพูดแล้วพุ่งเข้ามาหน้าเดม่อน

"เฮ้ยไวจริง"

ตึง!!~

"อั่ก"เดม่อนกะอักเลือด

"ต่อยแล้วเสย!!~"

คูม!

"อ๊อก!!~"

"แล้วก็ยิง!!~DemonEat!!~"พูดแล้วแสงสีดำก็ยิงเข้าใส่เดม่อน!

"อุ้ก!?อ้าก!!!!!~"เดม่อนร้องอย่างโหยหวน

"โธ่เว้ย เจ็บจริงๆ!~ช่วยไม่ได้งั้น!!~อั้ม!!~"เดม่อนกินยาแห่งความหลังเข้าไปแล้วมีภาพสะท้อนออกมาตอนปีที่แล้ว

"เกะกะหลีกไป"เดม่อนตอน1ปีที่แล้วเดินและกระชากพวกรุ่นน้องให้ถอยห่าง

"นี้พี่คะเกินไปแล้วนะโอ้ย!!~"มารินที่เข้ามาห้ามเดม่อนก็โดนตบผัวะ

"ซาดิสสุดๆช๊อบชอบ!!~"มีมี๊พูด

"ไหนวะนักเรียนใหม่ห้อง1-F!!~"

"น..นั่นมันเดม่อนปีศาจแห่งเอวีนี้หลบทางเร็วๆเอาไอ้บ้านั่นมาไอ้บ้านักเรียนใหม่นะ!!~"เสียงของนักเรียนคนหนึ่งทัก

"มีอะไรเหรอ-3-"บากะเดินออกมาแบบหยิ่ง

"ฉันจะสู้กับแก"เดม่อนตั้งท่า

"งั้นเหรอๆไว้วันหลังแล้วกันวันนี้ต้องเก็บแรงไปใช้กับเด็กๆหนะเขาเหงาแย่แล้วละมั้ง~"บากะพูดจบก็ยักไหล่

"เด็ก!!~แกปั๊มป้ามเด็กงั้นเหรอ!!~"เดม่อนพูดด้วยน้ำเสียงอิจฉาสุดๆ*0*

"แก!!~แกตาย!!~"พูดจบเดม่อนก็วิ่งเข้าไปต่อยห้นาบากะ

ผัวะๆๆๆๆ!!~

"เฮ้ยๆไอ้เด็กหใม่นั้นโดนเป็นชุดเลยวะ"

"นั้นสิตายแน่ๆ"

"น่าสงสาร"

"พ..พี่คะไม่นะ"

"ซาดิส*0*!!~"(น่าจะรุ้นะว่าใคร)

ผัวะ!!~

"แฮ่กๆ"เดม่อนต่อยจนหอบ

"พอรึยัง"บากะพูดแล้วยืนขึ้น

"อะไรกัน!!~"เดม่อนตกใจอย่างแท้จริงเพราะไม่เคยมีใครทนหมัดเขาได้

"ฉันถามว่าพอรึยัง"

"ทำไม!!~"เดม่อนถาม

"ก็เพราะว่าถ้าฉันไม่ต่อยแกมันจะไม่เปลืองแรงจริงไหมละแต่ขอคืนทั้งต้นทั้งดอกเลแล้วกัน!!~"บากะวิ่งเข้าไปแล้วร่วงกระเป๋า!!~

"เฮ้ยมันเอาจริงอะจะสู้กับรุ่นพี่เดม่อนเหรอ!!~"

"อย่านะเด็กใหม่ไม่งั้นพี่ฉันฆ่านายแน่!!~"มารินพูดทั้งน้ำตา

"ได้เลย!!~"เดม่อนพูด แต่ บากะ มันแค่จับมือเดม่อนแล้วให้ยามา เป็นยาที่เดม่อนกินตอนสุ้กับฟรานั้นเอง

"หลังจากกินยานี้แล้วมาหาฉันที่สวนสาธารณะเบรฟนะ"บากะพูดแล้วก็เดินออกห้องเรียน

นี้มันอะไรยาที่ไอ้เด็กใหม่ให้รึว่าเป็นยา!!~เป็นยาเพิ่มอานุภาพอารมณืความหื่น*-*

เดม่อนคิดเกินไปแล้วแก- -

ณ ส่วนสาธารณะเบรฟ

มันอยุ่ไหนไอ้เด็กใหม่อยุ่ไหน

เดม่อน พยายามมองหาบากะที่นัดเจอเขาที่นี้ เขายังไม่ยอมกินยาขนกว่าจะเจอบากะ

"โย่ไงเดม่อนมาจริงๆสินะโทดทีมาสายไปหน่อยซื้อของมานะฉันรุ้ชื่อนายจากมารินแล้วละ!~"บากะวิ่งมาจากไกลพร้อมอาหาร หมา แมว นก แล้วโบกมือยิกๆ

"นั้นมันอาหารสัตว์~"

"เฮ้ยบอกให้กินยานี้ก่อนมาไงเล่ากินเข้าไป"บากะพูดแล้วแย่งยามาจากเดม่อนแล้วยัดเข้าปากเดม่อน

"อุ้ก!!~"เดม่อนยังไม่ทันพูดอะไรก็โดนยัดยาซะแล้วและเหตุที่เกิดต่อไปนี้คือ

5นาทีต่อมา

"เอาละยาให้ผลแล้ว!!~"บากะพูดแล้วตบมือ

"ออกมาเด็กๆ"พูดจบแมวนกหมาวิ่งเข้ากรูมาหาบากะ รักไอ้บ้านี้มากเลยเหรอ

"แกให้ฉันกินยาอะไรเนี่ยนักเรียนใหม่!"

"ก็ยาตรงกันข้ามไงละนายจะเป็นผู้หญิงว่าง่ายๆเหอะแต่นายจะมีพลังเพิ่มขึ้นจากก่อน2เท่า ฮ่าๆแต่ช่วยเรียกฉันว่าบากะด้วยละ!!~"บากะพูดจบแล้วตีไหล่เดม่อนร่างหญิง"ว่าไปนายก็โมเอะนะเนี่ยสนใจจะไปเข้ากระท่อมกันใหม่ ฮ่าๆ"มันทำให้เดม่อนโมโหจนเส้นเลือดปูดขึ้นหน้าผาก

"ไอ้บ้าเอ๊ยฉันจะฆ่าแก!~"

เดี๋ยวก่อนอื่นให้อาหารสัตว์พวกนี้ก่อนได้ไหม- -"บากะพูดแล้วหยิบอาหารมากำไว้ในมือแล้วแบให้สัตว์กิน

"ไม่กลัวมันงั่บมือเหรอ?"เดม่อนพูด

"ก็พรุ้งนี้ฉันจะตายแล้วหนะสิ"บากะพูดอย่างเศร้าๆ

"ทำไม?"เดม่อนยืนถามแบบงงๆ

"ก็เพราะว่าพรุ้งนี้ฉันจะต้องตายแน่ๆฉันคิดแบบนั้นหนะเพราะฉะนั้นฉันเลยทำวันนี้ให้ดีที่สุดไง"บากะพูดแล้วยิ้มออกมาให้เดม่อนเห็นเฮ้ยมันเป็นรอยยิ้มที่อ่อนโยนชัดๆ!!

"งั้นเหรอไอ้ความคิดบ้าๆแบบนั้นมีแต่นายซะละมั้งที่ทำได้"เดม่อนพูดแล้วหลับตาแค่แปปเดียวลืมตาขึ้นมาก็เห็น!!~

"เดม่อนจาง!!~ฝากดูแลเด็กๆหน่อยเน้อก่อนตายฉันต้องทำอะไนที่อยากทำสักอย่างหนะฮ่าๆ"บากะวิ่งแล้วโบกมือให้เดม่อน

"แกทิ้งภาระให้ฉันเร้อ!!~"

ปัจจุบัน

"ฮะๆความทรงจำแบบนั้นไม่เอาอีกแล้ว"พูดจบหน้าอกของเดม่อนก็บวมเบ้ง รูปร่างก็เพรียวพราวบอบบางเป็นผู้หญิง

"รุ่นพี่เป็นพวกอะไรเนี่ยพวกปัญญาอ่อนรึไง"

"เกี่ยวอะไรกันยะมันคนละเรื่องแล้วเฟ้ย!!"พูดจบเดม่อนก็พุ่งเข้าไปด้วยความไวแล้วร่ายเวทย์พึมพำในปาก

"เจ๋งดีนี้รุ่นพี่!!~"

ตูม!!~

แกร๊ง

เคร้งๆ!~

ตึง!

"Warriors Demon!แด่ร่างกายข้า!!~"พูดจบก็มี100กำลังพลวิญาณปีศาจพุ่งเข้าไปหาฟราน

"เจ๋งดีครับรุ่นพี่ จงกลืนกันGiant Eat!!~"ร่ายจบฟรานก็มีมนุษย์ยังอาปากกินวิญาณปีศาจ

"ยังไม่จบหรอก!!warp!"เดม่อนใช้เวทย์วาร์ปหายตจัวไปข้างหลัง ฟราน

"โดนแน่แก!!"

"ชิแย่ละ!!~"

ฉึก!!

ดาบคาตานะแทงทะลุตัวฟราน

"อุ้ก!!~พลังเพิ่มขึ้นนิดนึงนี้รุ่นพี่"

"ใช่แล้วหึหึฉันนี้แหละคุ่หมั้นในอนาคตของบากะหนะฮ่าๆ"เดม่อนพูดแบบนี้เพราะว่าจิตใจตัวเองกลายเป็นผู้หญิง

"ฮะๆแต่เกินคาดนะที่รุ่นพี่ไม่รุ้เรื่องว่าEat"

"อะไรนะ!"เดม่อนตกใจ

"จงดูดซับRobot Eat!"พลังเวทย์ของเดม่อนถูกดูดไปแล้ว!!~

"แย่ละสิ ดึงดาบไม่ออก!!~"

"อ้าพลังเวทย์นี้เยอะดีจริงๆ"

"เขตแดนDemonค่อยๆหายไป!!~"เดม่อนตกใจอย่างบอกไม่ถูก

"พี่คะ!!~"มารินกระโดดเข้ามาในเขตแดนDemon!

"อะไรกันมารินเข้ามาได้ยังไงเนี่ย!~"

"ก็สังหรณ์ในอยุ่เพราะจับสัมพันธ์พลังเวทย์ของฟรานรุนแรงมากหนะคะ"

"นี้เธอเข้ามาในนี้ได้ด้วยจิตเหรอ!~"

"ตัวจริงคะ"

"มีแมลงวี่เข้ามาอีกตัวแล้วเหรอ!!~"ฟรานพูดแล้วเดินออกจากปลายดาบคาตานะทำให้เดม่อนหลุดจากRobot eat ถึงกระนั่น เดม่อนก็ทรุดตัวลง แล้วเหนื่อยมาก

และถ้าพลังเวทย์หมดตัวผู้ใช้จะมีโอกาสตาย98.9%

"เวรเอ๊ย!!""เดม่อนพยายามลุกขึ้นยืน

"พี่คะเราต้องช่วยกันแล้ว!"มารินรีบเสนอไอเดีย

"อื้ม!~"เดม่อนรับอย่างว่องไวไม่คิดหน้าคิดหลังเลยแกพลังเวทย์มันจะล้างกันนะเว้ย

"เอาแบบม้วนเดียวจบนะคะพี่เห็นพี่สภาพนี้แล้วรับไม่ได้อะ"มารินหันหน้าพยายามไม่สบตาเดม่อน

"งะ!!~dดีงั้นพี่ใช้เวทย์ขั้นสูงสุดเลยนะ"

"OK"

"เจรจากันจบรึยังครับจบแลวผมก็ขอฆ่าเลยแล้วกัน!"ฟรานพูดแล้วใช้พลังทั้งหมดที่เขามีเยอะมีขึ้นเหมือนบอลเก็งกิในDragonRockGT(ใช้Zไม่ได้มันก็อปเขา)

"Door Hell !!!~"เดม่อนรวบรวมพลังไว้ที่กำมือให้มากที่สุด

"Heaven warth!!~"มารินก็เช่นกัน

"ไปซะ Eat Eat!!"ฟรานปล่อยพลังอันมหาศาลใส่เดม่อนและ มาริน!!

"รวบรวมเสร็จแล้วก็ปล่อย!!~"ทั้ง2คนพูดพร้อมกัน

"ย้าก!!~"

ตูม!!~

"ยังไม่พอยังไม่พออัดเข้าไปอีกมาริน!!"เดม่อนสั่งมารินให้อัดพลังเวทย์อีก

"พี่นั้นแหละอัดเขาไปอีก!!~"มารินตะโกน

"ย้าก!!!!!~"

แว่บ!!~

แสงอันเจิดจ้ามาพร้อมความหวังที่พึ่งได้ อะไรกัน เคียวนี้ เคียวสีดำ ฉาน นั้นมันเคียวของ!!~

"บากะ!!มาทำอะไรที่นี้แล้วเรียกอาวุธได้แล้วเหรอ!"มารินตะโกนถามขณะปล่อยพลังเวทย์

"น่ารำคาญจะตะโกนทำไมฟะมาช่วยแล้วนี้ไงเดม่อนเห็นว่านายกำลังเดือดร้อนนะเนี่ย"

"เออๆชั้นกำลังเดือดร้อน"เดม่อนก็พูดพลางยิงพลังเวทย์ไป(แกสนฟรานมั้งสิเฮ้ยมันอาจมาตอนนี้ตัวเดียวนะ)

"โอ้ตัวป่วนมาอีกเหรอดีเลยผมกำลังเบื่อๆพวกนี้ใช้เวทย์กันเป็นหรอกนะแต่เฮ้ยอะไรกัน!!~"ฟรานพูดไม่ทันจบบอลเก็งกิของเขาก็ค่อยๆถอยมาๆ

"ถ้าแกไม่ยอมทุ่มพลังทั้งหมดบอลเก็งกิของแกเข้าตัวแกแน่"มารินพูด

"ใช่แล้วมารินพูดถูก"เดม่อนเห็นด้วย

"ใช่แล้วๆฉันว่าคนเดียวฉันก็เอแอยุ่นะ"บากะพูด

"แก!"ฟรานปลดปล่อยพลังขั้นสูงสุด!!~

"หนักแน่นจริงๆพลังนี้บากะถ้านายช่วยเราไหวถ้าไม่ช่วยคนในโณงเรียนก็จะตายนะ"เดม่อนพูดไปจี้จุดอ่อนของบากะเขาเห็นทุกคนยเป็นเพื่อนนั้นเอง

"เออๆรุ้แล้ว งั้นก็ สปิริต!!(ชื่อของโครงกระดูกที่บากะเจอบ่อยๆ) ฉันตัดมันละนะ!!"

"เอาจริงดิ!!"ทั้ง2คนทำท่าตกใจแกจะเก่งไปละนะเว้ย

"Cut Hell!!~"พูดจบบากะก็ใช้เคียวตัดบอลเก็งกิเป็น2ซีก

"ตอนนี้ละมารินย้ายพลังไปใส่ฟรานเร็วเข้า!!~"

"เข้าใจแล้วคะ!!~"มารินตอบรับสัญยาได้ดี

"อึ้กเหนื่อยชิพหายเลยแค่ฟันครั้งเดียวเองนะ"บากะทรุดลงไปเฮ้ยๆแปปๆแกก็หมอบแล้วเรอะ

"ตายไปซะฟราน!!~"

แว่บ!!

หมับ!!~

บากะจับมือของเดม่อนและมารินไว้ไม่ให้ปล่อยพลังเวทย์

"ทำอะไรของนายหนะบากะ"เดม่อนพูด

"ปล่อยนะบากะ!!~"มารินก็พยายามสลัดมือ

"หมอนั่นกำลังร้องไห้"บากะพูดแล้วมองฟราน

"นั่นมันไม่ใช่ฟราน!!~"บากะยืนยันว่าไอ้คนที่อยุ่ตรงหน้าไม่ใช่ฟรานแต่เป็นคนอื่น!!~

"มันเป็นใครกันไปได้แล้วนายรุ้ได้ไง"

"นั่นสิบากะ"

"ดูไม่ออกอีกเหรอหมอนั่นหนะโดนอะไรสักอย่างควบคุม+!!~"

"ทุกๆคนช...ชาวยฆ่าผมที น..นี้มันไม่ใช่ตัวผมอีกต่อไปแล้ว ฆ่าผมที่ ฆ่าที่!!~"

"บากะงั้นเราต้องทำยังไง!!"มารินถาม

"ก็แค่!!~วิ่งเข้าไปตั้นหน้ามันให้สิ่งที่ควบคุมหายไปไงละ"

"อะไรนะพี่เดม่อนพี่คิดว่าไง"

"เอาตามนั้นบากะแต่ฉันไม่ไหวแล้วขอพักก่อนแล้วกาน อ๋อย"เนื่องจากเดม่อนใช้พลังเวทย์มากไปและบาดแผลอีกเลยทำให้เดม่อนสลบไป

"พี่เดม่อน!!~"

ฟ้าว!!~

บากะวิ่งไปแต่คิดว่าหลบไม่พ้นแน่พลังออร่าแบบนั้นถ้ามี มีมี๊อยุ่ด้วยก็คงดี
มีมี๊ขอร้องละมาช่วยที่เถอะ!!~

"Holy Boot!"เสียงร่ายเวทย์แต่ไกล นั่นมันมีมี๊เวทย์แสงใช่บัพช่วยให้บากะวิ่งไวขึ้นและมีพลังต้านเวทย์ด้านมืด!!~

"เอาละนะฟราน!!!!!~"

ผัวะ!!!~

ติดตามตอนต่อไป

การสารภาพรักของคิส!!~

"ฉ...ฉันชอบนาย ชอบมากๆเลย ชอบจนไม่รุ้จะพูดยังไงแล้ว"

รายการพิเศษ

ปิ๊งปองๆ

เรามรีแขกรับเชิญอยุ่ถึง3คนในวันนี้ มี ควินดี้ วินดี้ แฝดนรกแห่งเอวี กับ บากะ ไอ้หนุ่มหล่อ บ้าแห่งเอวี

และพิธีกรเอื่อยเชื่อยคนเดิม กาก๊านักแต่งนิยาย!!

"เอาละไม่อยากเสียเวลา แฝดนรกพี่เอ๊ยควินดี้เรามีคำถามคุณชอบผุ้ชายแบบไหน"

"ซาดิส ขอบความรุนแรง อ่อนโยนนิดๆ บ้าหน่อยๆ พูดไม่รุ้เรื่อง"

"งั้นเหรอแล้วแฝดน้องละ"

"ได้ทั้งนั้นแหละคะ.."

"เธอเป็ฌนคนพูดน้อยสินะ"

"บากะนายละ"

"ก็ผมชอบคนทุกรูปแบบนั้นแหลัไม่ว่าจะเป็นปลาหรือหมาผมก็ชอบ"

"แกมันไอ้บ้าจองแท้เลยวะ- -งั้นคำถามสุดท้ายดีกว่า"

"คุณวินดี้1500+7500+2000-1000-4000-500+4000+453=เท่าไหร่!"

"9953คะ"ตอบทันที*0*

"ยัยโง่คิดว่าฉลาดนักเหรอ"

ตูม!!~

ขอจบการพูดคุยเพียงเท่านี้พิธีกรดับแล้วคะ- -

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา