ที่ตรงนี้ มีเพียงเธอ

     เช้าวันใหม่ อากาศแจ่มใส เชอร์รี่ตื่นขึ้นมาด้วยใบหน้าสดชื่น เดินร้องเพลงอย่างอารมณ์ดี สีหน้าอิ่มเอิ่ม เมื่อสมหวังในรักมองไปทางไหนก็เป็นสีชมพูไปหมด
 
    "รีบแต่งตัวดีกว่า" เชอร์รี่มองนาฬิกาใกล้เวลาที่แฟนหนุ่มจะมารับ ปากบ่นว่ารีบแต่หญิงสาวก็ค่อยๆ แต่งตัวอย่างบรรจง มองซ้ายมองขวา หันซ้ายหันขวามองตัวเองจากกระจกทุกมุม เมื่อแน่ใจว่าสวย น่ารักอย่างที่ต้องการ จึงมารอชายหนุ่ม
 
   ไม่นานนัก ชายหนุ่มก็ขี่รถจักรยานยนต์คู่ใจมาจอดที่หน้าบ้านหญิงสาว เชอร์รี่ส่งยิ้มหวานนั่งซ้อนท้ายชายหนุ่มอย่างคุ้นเคย
 
    ที่โรงเรียน ข่าวที่ยิมสารภาพรักกับเชอร์รี่ดังไปทั่วโรงเรียนอย่างรวดเร็ว เมื่อชมรมหนังสือพิมพ์คนหนึ่งบังเอิญได้ยินและเก็บภาพไว้ได้ สาวๆพากันอิจฉา หากแต่ไม่มีใครกล้าออกมาโวยวายเหมือนเช่นแต่ก่อน เพราะต่างเกรงกลัวแอ๊บจะมาฉีกอกกันเป็นแถวๆ ไม่ใช่แต่ผู้หญิงที่อิจฉา ผู้ชายหลายคนก็พากันอกหักไปตามๆ กัน
 
    วันนี้ชมรมฟุตบอลเองก็คึกคักมากเป็นพิเศษ เพราะหนุ่มๆ พากันดักรอล้อเลียนยิมกับเชอร์รี่ ยิมนั้นยิ้มรับเมื่อถูกเพื่อนๆ ล้อเลียน ส่วนเชอร์รี่อายหน้าแดงเสียจนทำอะไรไม่ถูก
 
    "อิจฉายิมจริงเลย ได้แฟนน่ารักสุดๆ" เพื่อนคงหนึ่งเอ่ย
 
    "ใช่ๆ โดนยิมตัดหน้าไปเสียก่อน เซงเลย" อีกคนบอกด้วยใบหน้าเสียดายสุดๆ
 
    "ช่วยไม่ได้บาสแกอยากช้าเอง ฮาๆๆ" ยิมพูดอย่างอารมณ์ดี หัวเราะชอบใจ เมื่อเห็นใบหน้าเพื่อนสลด
 
    "เอ่อ อย่าให้ข้าเจอมั้งนะ จะเอาให้น่ารักกว่าแฟนแก100เท่าเลย" บาสไม่ยอมแพ้ตั้งใจต้องหาแฟนน่ารักมากกว่าแฟนเพื่อนให้ได้
 
    "ตามสบายเลยเพื่อน" ขณะที่ทุกคนกำลังสนทนาอยู่นั้น ยูก็เดินเข้ามาโดยมีแอ๊บเดินตามหลังมา เพื่อนๆในชมรมจึงหันไปแซวยูกับแอ๊บบ้าง
 
     "เฮ้ย ยู แก ไม่จีบน้องแอ๊บบ้างเหรอ"
 
     "นั่นสิ น้องแอ๊บน่ารักไม่แพ้น้องเชอร์รี่เลยนะ" หนุ่มๆ ในชมรมต่างพูดเป็นเสียงเดียวกัน
 
     "อย่าช้านะเว้ย เดี๋ยวใครจะมาแย่งไป เหมือนข้าที่โดนไอ้ยิมแย่งน้องเชอร์รี่ไปไง" บาสพูด ทำเอาทุกคนในชมรมฮา หัวเราะกันท้องแข็ง แต่ยูกลับไม่เป็นอย่างนั้น 
 
    "ข้าไม่ได้ชอบยายเสือนั่นซะหน่อย" ยูรู้สึกหงุดหงิดจึงเผลอพูดรุนแรงออกไป แอ๊บที่เดินตามหลังมาได้ยินชัดเต็มสองหูถึงกับอึ้ง แล้วหันหลังวิ่งออกจากชมรมไปทันที
 
     "เดี๋ยว ไปไหนนะแอ๊บ" เชอร์รี่หันมามองยูอย่างไม่พอใจแล้วรีบวิ่งตามเพื่อนไป
 
     "ซวยแล้วไง" ใครคนหนึ่งเอ่ยขึ้นมาเบาๆ แต่ก็ได้ยินชัดเจน เพราะทุกคนในชมรมต่างเงียบกริบกันหมด
 
     "พูดแรงไปไหม" ยิมหันมาถามน้องชาย ยูหน้าเสียรู้สึกตัวว่าพูดไม่ดี แต่ไม่ยอมตามไป เพราะกลัวเสียฟอร์ม ทำหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้ เดินออกไปซ้อมฟุตบอล
 
     "ตามไปหน่อยไม่ดีเหรอ" ยิมเดินตามออกมาพูดกับน้องชาย เขารู้ดีว่าน้องไม่ได้ตั้งใจพูด ยูมองหน้าพี่ชายนิดหนึ่ง แล้วหันไปสนใจเตะลูกฟุตบอลต่อ ยิมมองอย่างกังวลกลัวจะบานปลาย เพื่อนๆ ในชมรมเองก็พากันเป็นห่วง
 
    ด้านเชอร์รี่ที่วิ่งตามแอ๊บมา ร้องเรียกให้เพื่อนสาวหยุด หากแต่ตอนนี้แอ๊บรู้สึกอึ้งกับคำพูดของยู เหมือนคนใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว ไม่มีท่าทีว่าจะหยุดตามที่เพื่อนสาวเรียกเลย
 
   "แอ๊บรอเชอร์รี่ด้วย" วิ่งเรียกเพื่อนไปจนกระทั่งตามทัน
 
   "แอ๊บ" เชอร์รี่เรียกเพื่อน ครั้งนี้แอ๊บหยุดหันมามองนิดหนึ่ง ยิ้มให้เพื่อนด้วยสายตาที่ยังฉายแววหม่นหมอง แอ๊บค่อยๆ ปรับอารมณ์ของตัวเอง เชอร์รี่เดินมาหยุดข้างหน้าแอ๊บมองเห็นเพื่อนน้ำตาคลอเบ้าก็รู้สึกสะเทือนใจ สวมกอดเพื่อนหวังให้กำลังใจ
 
   "ขอบคุณนะเชอร์รี่ แอ๊บไม่เป็นไรแล้ว" แอ๊บเอ่ยเมื่อถูกเพื่อนกอดด้วยความห่วงใย ในใจแอ๊บยังคงน้อยใจชายหนุ่ม หากแต่ก็รู้ว่าตัวเองไม่สามารถทำอะไรได้ ในเมื่อชายหนุ่มไม่ได้ชอบเธอเลยสักนิด ที่ผ่านมาก็แค่ความใจดีไม่ได้คิดเป็นอื่นเลย
 
    "ไม่เป็นไรแล้วนะ" เชอร์รี่ถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ
 
    "จ้า ดูสิยิ้มแล้วนะ" แอ๊บเอามือฉีกยิ้มตัวเองให้เพื่อน เชอร์รี่เห็นแอ๊บอารมณ์ดี ยิ้มได้ก็รู้สึกโล่งอก
 
     "งั้นกลับชมรมกันเถอะ" แอ๊บชวน
 
    "ไปสิ"
 
     ทางด้านยูไม่มีทีท่าว่าจะไปตามแอ๊บเลย ยิมเห็นแล้วรู้สึกหงุดหงิดแทน เมื่อเห็นน้องทำเป็นทองไม่รู้ร้อน เมื่อเป็นพี่ชายจึงเตือนน้องด้วยความหวังดี
 
    "ไม่ตามไป ระวังจะเสียใจนะ" ยูหยุดเตะฟุตบอลหันมามองพี่ชายแล้วพูด
 
    "ผมจะเสียใจทำไมล่ะพี่ ผมไม่ได้ชอบยายนั่นซะหน่อย"
 
    "งั้นก็ตามใจแกแล้วกัน เสียใจพี่ช่วยไม่ได้นะ พี่เตือนแกแล้ว" ยิมพูดในใจยังหวังว่าน้องชายจะเข้าใจความรู้สึกของตัวเองบ้าง เพราะเท่าที่มองเขาแน่ใจว่าแอ๊บมีความรู้สึกพิเศษให้น้องชายเขาแน่นอน แต่น้องชายสิมัวแต่เก็ก
 
    "ช่างเถอะพี่ ใครจะชอบยายนั่นก็เชิญ ไม่เกี่ยวกับผม" ยูบอกอย่างไม่สนใจ
 
   "แล้วแต่" ยิมพูดทิ้งไว้เท่านั้น แล้วเดินกลับเข้าห้องชมรมไป
 
     พอพี่ชายไปแล้ว ยูก็นั่งลง เขาเองรู้สึกหงุดหงิดมาก ไม่พอใจ เขาก็ไม่เข้าใจตัวเอง แต่เขาจะบอกพี่ชายได้อย่างไง คนอย่างเขาไม่มีทางปากไม่ตรงกับใจ แน่นอน ยูคิด