สิ่งที่ยังเหลืออยู่

 
หลังจากทั้งสองคนปรับความเข้าใจกันได้แล้ว น้ำซึ่งยังค้างคาใจในภัทร แต่ถึงอย่างไรต้องพูดให้หายข้องใจซะที
"ภัทร เธอไปอังกฤษทำไมหรอ..ทำไมไม่บอกน้ำก่อน""น้ำ..เราฝันมานานแล้วที่จะไปอังกฤษ""แล้วไปกี่ปีล่ะ""ก้อไม่นาน..ถ้าเจ้านายที่อังกฤษพอใจเราก็จะมาเมืองไทยไม่อีกไม่นาน""ภัทร..อีก3วันแล้วนะที่ภัทรจะไปอังกฤษ""หรอ""นี่ภัทรยังไม่รู้เลยหรอ""จริงหรอ"น้ำยังถามต่อ ในความรู้สึกที่มันค้างคาใจ"ภัทร..ภัทรยังรักน้ำมั้ย""รักซิ..ถามทำไมหรอ""เราถามแค่นี้ไม่ได้หรอ""ถามได้จ๊ะ...แหม""แล้ว..ไปอังกฤษคราวนี้อย่าลืมเรานะ""จร้า..ไม่ลืมหรอก""จริงดิ"จังหวะนั้นเอง..เสียงโทรศัพท์ของน้ำดังขึ้นเรื่อยๆ "กริ๊งๆๆๆๆๆๆๆๆ""ฮัลโหล.....ค่า....หรอค่ะ....ค่ะ..........ค่ะ"ภัทรสงสัย"อะไรหรอน้ำ"น้ำตอบด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก"ภัทร..น้ำมีเรื่องจะบอกเธออีกเรื่องหนึ่ง""อะไรหรอน้ำ""คือว่า...น้ำต้องได้ไปเรียนต่อที่อเมริกาอีก2ปีน่ะ"ภัทรรู้สึกช็อคทันทีที่น้ำและตัวเอง..ต้องจากไปแบบคนละทางอย่างนี้"แล้วน้ำจะได้ไปตอนใหน""อีก3วัน""ไปพร้อมกันกับเราล่ะสิ""ภัทร..แต่ถึงอย่างไรเราก็ยังรักเหมือนเดิมไช่ใหม""จ๊ะ"ครู่ต่อมา น้ำคิดอะไรออก แล้วมาบอกภัทร"ภัทร เราไปทำบุญที่วัดมั้ย เผื่อจะได้สบายใจขึ้นมา""ได้สิ พรุ่งนี้เช้านะ" เช้าต่อมา ทั้งภัทร..กับน้ำพากันเข้าวัดเพื่อทำบุญ..และขอพรจากหลวงพ่อเกริกซึ่งเป็นพระที่ภัทรเคารพและศรัทธามาก...ที่วัดป่าแห่งหนึ่งไม่ไกลจากตัวเมือง หลวงพ่อเกริก ได้พุดคุยกับภัทร และน้ำ"เจริญพรนะโยมทั้งสอง..ภัทร วันนี้แกมีอะไรรึ""อ่อ ครับ หลวงพ่อ คือผมกับน้ำจะไปต่างประเทศครับ""สงสัยโยมคงจะไปด้วยกันล่ะสิ""อ่อเปล่าครับหลวงพ่อ""เปล่ายังไงวะ ก็โยมมาด้วยกันก็ต้องไปด้วยกันสิ""ผมกับน้ำไปคนละทวีปครับ..ผมไปอังกฤษ..ส่วนน้ำไปอเมริกาครับ""อ่อ อาตมาเข้าใจผิดนะ ""ครับหลวงพ่อ""เอ้า...อาตมาจะให้พรนะ ประนมมือขึ้น ท่องนโม3จบนะ.........."น้ำสงสัย"นี่พรหรอค่ะ""เปล่าโยม"หลังจากที่ภัทรกับน้ำทำธุระที่วัดเสร็จ เขาทั้งคู่ก็ไปที่ค่ายเพลงทันที เพื่อมาอำลาทีมงานเพื่อน และพี่ๆ