>>Game Over<<

ณ อีกด้าน

เด็กหนุ่มผมนํ้าตาลนามฮิบิยะ(ตอนอายุ17นะ==)ทำหน้างุงงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนจะพิจารณาว่ามันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นก่อนจะเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นที่ถูกประดับประดาไปด้วยเครื่องทำครัวกับเสียงซาวอันไพเราะเสนาะหู(ประชด)ก่อนจะเอ่ยถามคนคู่หนึ่งที่ถ้าไม่รู้จักกันคงนึกว่าเป็นคู่กรณี

นี่...ทำไมบ้านเละแบบนี้ได้ล่ะ..คุณอายาโนะไม่อยู่อีกแล้วหรือไง

ฮิบิยะถามขึ้นมาอย่างแทงใจดำเต็มๆ

ก่อนจะเดินไปนั่งบนโซฟาพลางหยิบชีทมาวาง

"เอาไปอ่านซะ"

พอฮิบิยะพูดจบก็ทำหน้าตายใส่ก่อนจะเดินไปที่ประตู

"พอดีว่า..คิโดะโมโหเพราะพี่สาวไปหาคนที่ชื่อชินทาโร่บ่อยๆนะ"

เซโตะตอบคำถามแทนทั้งสองคนก่อนจะยิ้มแหยะๆ

หืม..ชินทาโร่?..

ฮิบิยะหันมามองทั้งสามหน่อ

อ่อ..ถ้าเจ้าบ้านั่นล่ะก็วางใจได้หมอนั่นเป็นสุภาพบุรุษพอพี่สาวพวกเธอกลับมาไม่ท้องแน่

ฮิบิยะยิ้มอย่างมั่นใจพลางมองทั้งสามคนก่อนจะชูนิ้วโป้ง

วางใจได้!

เซโตะคาโนะคิโดะสตั้น20วิ

หาาา!?นี้!ใครที่ไหนเขาพูดเรื่องแบบนั้นออกมาได้หน้าตาเฉยบ้างห่ะ!?!!

คิโดะตะเบงเสียงออกมาจนสุดเสียงทำเอาคาโนะถึงกับแอบสดุ้งนิดๆ

"ว..ว่าแต่ฮิบิยะรู้จักคนๆนั้นแสดงว่าก็ต้องรู้ทางไปบ้านคนคนนั้นใช่มั้ย"

คาโนะพยายามเปลี่ยนเรื่อง

อ่อ..ชั้นรู้นะ..ทางไปน่ะ

ฮิบิยะตอบคำถามคาโนะซึ่งเหมือนสร้างแสงสว่างแห่งความหวังให้เขาทันที

งั้น..จะมัวรอช้าอะไรกันอยู่ล่ะ

ไปกันเลย!!

ณ อีกด้าน

อ๊าา..อย่าสิคะ..อย่าจับตรงนั้นว๊ายย

เห~โมโมะเอามาจากไหนเยอะแยะเนี้ย~

คุณทาคาเนะก็ไม่ใช่ย้อยนี่คะ~

อ้ะ!?..ย..อย่านะ..ทั้งสองคน

อายอะไรกันเล่าอายาโนะจัง

เอ๋~!คุณอายาโนะเนี้ย~

เพราะแบบนี้สินะ~พี่ชายชั้นถึงแอบชอบน่ะ~ตัวนิ่มสุดๆเลย~

เสียงสามสาวดังออกมาจากห้องนํ้าทำเอาสองหนุ่มปั้นหน้าไม่ถูกต่างคนต่างหน้าแดง

จนในที่สุดชินทาโร่ก็ลุกขึ้นพรวดพราดเข้าไปในห้องของเขาทิ้งให้ฮารุกะกำเดาพุ่งชนกำแพง

เอ๋..ช..ชอบ?..

ใช่~

ชินทาโร่คุงน่ะเหรอจ้ะจะมาชอบชั้น?

ก็ใช่สิ~เนอะคุณทาคาเนะ

อื้อ!

ถ้าไม่เชื่อหลังจากนี้ก็เข้าไปห้องพี่ชายสิคะ

ฮารุกะหันควับไปหาทางห้องของชินทาโร่ก่อนจะนึกในใจ"ชิพหายละ"พลางไว้อาลัยให้ชินทาโร่ล่วงหน้า1วิ

จู่ๆก็มีมือของใครบางคนมาปิดตาเขาเอาไว้

"ฮารุกะอย่าลืมตามามองจนกว่าชั้นจะบอกนะ"

เอ๋??เสียงนี้มันทาคาเนะเหรอ?

ก็ใช่น่ะสิตาบ้า!จะใครซะอีกล่ะ!

ทาคาเนะพองแก้มป่องๆเมื่อเห็นว่าอายาโนะเข้าห้องชินทาโร่ไปแล้วจึงเอามือออกก่อนจะยิ้มชั่วร้าย

"นั่งอยู่นี่ด้วยกันก่อนนะฮารุกะ"

ทาคาเนะหาข้ออ้างมายื้อฮารุกะเอาไว้

[ด้านของอายาโนะ]

อายาโนะที่ตอนนี้สวมใส่เพียงผ้าขนหนีผืนเดียวที่ตอนนี้สีหน้าของเธอแดงระเรือทำเอาชินทาโร่มองค้าง

ย...ยัยบ้า..!..

พอได้สติชินทาโร่ก็หันหน้าหนีทันทีด้วยใบหน้าที่แดงยิ่งกว่ามะเขือเทศ

ปฎิกิริตอบสนองนั้นทำให้อายาโนะยิ้มออกก่อนจะเดินไปหาพลางลูบหัวคนตัวสูงเบาๆเมื่อชินทาโร่เห็นดังนั้นก็ก้มหน้าตํ่าลงเพื่อประกบริมฝีปากเด็กสาวตรงหน้า

พร้อมกับเอาลิ้นเขาไปในโพงปากตวัดลิ้นหาความหวานในปากของอายาโนะดูดลิ้นอย่างกับจะกลืนกินเข้าไปเมื่อชินทาโร่เห็นว่าอายาโนะมือไม้อ่อนแรงหมดแล้วจึงพยุงตัวไว้ก่อนจะเดินถอยหลังไปที่เตียงเมื่อถึงจุดที่ต้องการจึงนั่งลงแล้วจับอายาโนะมานั่งตักเขา

อายาโนะเริ่มแสดงอาการว่าหายใจไม่ทันชินทาโร่จึงจำเป็นต้องถอนจูบอย่างเสียดาย

ช...ชินทาโร่คุง

อายาโนะมองชินทาโร่อย่างเขิลอาย

แบบนี้พอจะรู้ตัวได้รึยังว่าชั้น..

ชินทาโร่หยุดชะงักและไม่ยอมพูดต่อนั่นยิ่งทำให้อายาโนะสงสัยมากขึ้น

ช...ชะ...ชอบ..เธอ

ชินทาโร่กระซิบข้างหูอายาโนะด้วยเสียงอันแผ่วเบานั้นทำให้เขาเผลอหายใจรดใบหูของอายาโนะ

ทำเอาสาวเจ้าวางตัวไม่ถูก

ชินทาโร่ถอดเสื้อฮูทแล้วเอาไปใส่คลุมตัวให้อายาโนะ

ก่อนจะเบือนหน้าหนีไปทางอื่นด้วยใบหน้าที่เก็บอาการไม่อยู่พลางเขกหัวอายาโนะเบาๆหนึ่งทีทำเอาสาวเจ้าทำหน้าเหวอ

ส....ใส่เสื้อผ้าได้แล้วยัยบ้า 

ชินทาโร่พูดตัดบทสนทนาพร้อมกับยื่นเสื้อผ้าให้อายาโนะที่ตอนนี้ทำหน้าตาแปลกๆ

จ่ะ

อายาโนะตอบรับคำ

ในระหว่างที่อายาโนะกำลังจะลุกจากตักชินทาโร่จู่ๆเจ้ากรรมก็มาทวงหนี้ซะอย่างงั้น

อายาโนะล้มหัวกระแทกใส่คางชินทาโร่เต็มแรงทำให้ต่างคนต่างติดสตั้น

========================

ขอพักแปปเดี๋ยวมาเขียนต่อ°^°!!